Συγκλονιστικά είναι τα νέα στοιχεία που αφορούν στην πρωτοφανή για τα αυτοδιοικητικά χρονικά υπεξαίρεση ποσού μεγαλύτερου των 22,5 εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας η απώλεια δημοσίου χρήματος είναι πιθανόν να επεκτείνεται χρονικά και στην δεκαετία του 1990, γεγονός που αναδεικνύει ότι στο Δήμο Θεσσαλονίκης έχει εγκατασταθεί τα τελευταία 20 χρόνια ένα σύστημα κακοδιαχείρισης.Αποκαλύπτεται ακόμα ότι η υπεξαίρεση δεν αφορά μόνο στα χρήματα που προορίζονταν για τις ασφαλιστικές εισφορές, όπως γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, αλλά και παρακρατήσεις εισφορών των εργαζομένων που έπρεπε να αποδίδονται αμέσως στην αρμόδια ΔΟΥ γεγονός που εκθέτει ανεπανόρθωτα την διοίκηση του Δήμου . Δύο φορές τον τελευταίο μήνα η επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Θεσσαλονίκη Πρωταγωνίστρια» Χρύσα Αράπογλου, ρώτησε δημόσια τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης αν υπάρχουν χρέη του Δήμου προς τις ΔΟΥ και η απάντηση της διοίκησης υπήρξε αρνητική.Υπενθυμίζεται ότι μέχρι σήμερα, ενάμιση χρόνο μετά την πρώτη αποκάλυψη του σκανδάλου , για το οποίο ο κ. Παπαγεωργόπουλος είχε αναφέρει ότι επρόκειτο για περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ, δεν έχει δημοσιοποιηθεί από πλευράς Δήμου ούτε το ύψος του ποσού του ελλείμματος ούτε ο τρόπος με τον οποίο κατά σύστημα γινόταν η υπεξαίρεση. Ποια μεγαλύτερη απόδειξη ότι η διοίκηση του Δήμου επιχειρεί διαρκώς να συσκοτίσει και όχι να φωτίσει την υπόθεση. Οι ευθύνες που την βαραίνουν είναι τεράστιες.Όπως τεράστιες είναι και οι ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας που ανέχεται να αμαυρώνεται η Θεσσαλονίκη από ένα σύστημα που λειτουργεί με πρωτόγνωρες μεθόδους για τα αυτοδιοικητικά χρονικά. Πιστεύουμε ότι σύντομα η δικαιοσύνη θα προχωρήσει στην διαλεύκανση της υπόθεσης και θα αποδώσει τις ευθύνες σε αυτούς που τους αναλογούν , ανεξάρτητα από το πόσο ψηλά βρίσκονται .Στην Θεσσαλονίκη δεν αξίζει μια τέτοια εικόνα.Το ξεκαθάρισμα των σκανδάλων είναι ζήτημα πολιτικής και ηθικής σημασίας για την πόλη, αλλά και ουσιαστική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της, αφού το μέλλον της πόλης δεν μπορεί να στηριχθεί σε έναν Δήμο βουτηγμένο στα χρέη που αναγκάζεται να συνάπτει δάνεια για να αντεπεξέλθει στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, παρά τα ολοένα αυξανόμενα δημοτικά τέλη και τις κρατικές ενισχύσεις. Είναι ευθύνη όλων μας να αποκαλύψουμε τους ενόχους και να αλλάξουμε την πορεία του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Αναρτήθηκε από salonica press στις 9:53:00 μμ
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009
ΣΚΑΝΔΑΛΟ SIEMENS(ΤΟΥ ΠΑΝ ΤΡΑΪΑΝΟΥ)
.jpg)
Η Δικαιοσύνη επιτέλους
έκανε σωστά τη δουλειά της.
Πολύ σωστά έπραξε
και συνέλαβε τα παιδιά των εμπλεκομένων
στο σκάνδαλο της Siemens.
Τώρα θα πρέπει να τα δικάσει
ως συνενόχους των γονιών τους
και να τα καταδικάσει
στις ποινές που προβλέπονται γι' αυτούς.
Ι σ ό β ι α,
εφόσον αυτό λέει ο νόμος.
Για έναν περίεργο λόγο, κάθε φορά που βλέπουμε τους αστούς να υπεραμύνονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκτός από το γέλιο έρχονται στο μυαλό μας και γνωστές αθάνατες ρήσεις αρχαίων αλλά και λαϊκές παροιμίες. Συνελήφθησαν τα παιδιά των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο της Siemens και όλοι οι αστοί σύσσωμοι ξεσηκώθηκαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των αθώων παιδιών. Όλους τους έπιασαν οι "ευαισθησίες". "Δεν μπορούν να συλλάβουν τους γονείς και ξεσπούν στα αθώα παιδιά;", "Κρατούν ομήρους τα αθώα παιδιά, για να εκβιάσουν τους γονείς;". "Είναι κράτος δικαίου ένα κράτος, το οποίο στρέφεται κατά αθώων ανθρώπων, για να καλύψει τις αδυναμίες του;". Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, όταν κάποιος πανικοβάλλεται και ξεσηκώνεται αδίκως, η βλακεία πάει σύννεφο.
"Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην". Πάντα υπάρχει βλακεία, όταν, εξαιτίας του πανικού, δεν γίνεται σεβαστή η λογική. Τι μας λέει λοιπόν η κοινή λογική; Ότι, όταν υπάρχει έγκλημα και οι καρποί του μοιράζονται σε τρίτους —εκτός από αυτόν που το διέπραξε—, υπάρχει συνενοχή και άρα συνένοχοι. Παύει το έγκλημα να είναι ατομικό και γίνεται συλλογικό. Παύουμε να μιλάμε για εγκληματία και μιλάμε για συμμορία εγκληματιών. Αυτό δεν το λέμε μόνον εμείς με την απλή λογική μας. Αυτό το λέει και ο νόμος. Ο νόμος, τον οποίον οι αστοί τον θυμούνται μόνον όταν τους βολεύει. Όταν δεν τους βολεύει κάνουν αναρχικές κι "επαναστατικές" σκέψεις.
Βιαζόταν λέει ο Χριστοφοράκος να περάσει την ιδιοκτησία του στα χέρια των παιδιών του και τελικά το κατάφερε. Το έλεγαν και το ξανάλεγαν, για να εμπεδώσουμε ότι αυτός "πρόλαβε" να μεταβιβάσει τα κλοπιμαία και εμείς κατόπιν δεν "προλαβαίνουμε" να τα πάρουμε πίσω. Λάθος. Κακό του κεφαλιού του που πρόλαβε. Γιατί; Γιατί μόνος του —εξ αιτίας της βλακείας του και με αυτόπτη μάρτυρα ένα πανελλήνιο κοινό— μετέτρεψε τα παιδιά του σε συνενόχους του. Μια βλακεία ανείπωτη και εκκωφαντική σε όλους τους τομείς. Από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν βλάκας ο Χριστοφοράκος. Το πολύ της "θλίψης" τον έκανε παράφρονα. Η θλίψη από το γεγονός ότι ήταν σίγουρος πως θα ελέγχει τα πάντα και για πάντα, κάτι το οποίο "κατέρρευσε" σαν χάρτινος πύργος.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης μερικά πράγματα. Είναι κατ’ αρχήν βλάκας αυτός ο οποίος εμπλέκεται σε υποθέσεις διαφθοράς, γιατί, από τη στιγμή που το κάνει, στην πραγματικότητα παύει να έχει πατρίδα. Παύει να έχει σπίτι και γίνεται ένας δυνάμει "νομάδας" της παρανομίας. Πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμος να εξαφανιστεί από το φυσικό του περιβάλλον, γιατί οι τιμωρίες οι οποίες προβλέπονται στις περιπτώσεις αυτές είναι ανυπόφορες για τον θνητό άνθρωπο —παλαιότερα τους εκτελούσαν—. Είναι ακόμα πιο βλάκας, όταν επενδύει τα κλοπιμαία μέσα στην ίδια χώρα στην οποία εμπλέκεται για να φτιάξει περιουσία. Τα κλοπιμαία τα διατηρείς πάντα σε μια κατάσταση, στην οποία είτε αυτά να μπορούν να σε "ακολουθούν" όπου πηγαίνεις είτε να μπορείς να πας να τα "βρεις" μακριά από εκεί που σε ψάχνουν.
Γι' αυτόν τον λόγο, όπως αναφέραμε πιο πάνω, έρχονται στο μυαλό μας γνωστές παροιμίες και ρήσεις. Ο σοφός λαός λέει το εξής έξυπνο …"Ξέρεις να κρύβεις; Κλέψε. Δεν ξέρεις να κρύβεις; Μη κλέβεις". Δεν σε "ρωτάει" αν έχεις αντικλείδια ή αν γνωρίζεις συνδυασμούς χρηματοκιβωτίων. Δεν σε "ρωτάει" αν έχεις τις τεχνικές ή άλλες δυνατότητες για να κλέψεις. Σε "ρωτάει" αν μπορείς να κρύψεις αυτά τα οποία εύκολα ή δύσκολα μπορείς να κλέψεις. Μόνον αν μπορείς να τα κρύψεις υπάρχει πιθανότητα να γλιτώσεις, σε περίπτωση που αποφάσισες να γίνεις κλέφτης. Αυτή η σοφία είναι προφανές ότι έλλειπε από τους σημερινούς πρωταγωνιστές του σκανδάλου της Siemens.
Έξυπνος είναι αυτός ο οποίος κλέβει "εδώ" και επενδύει "αλλού". Αυτός, ο οποίος κλέβει "εδώ" και επενδύει "εδώ", είναι βλάκας. Αυτός, ο οποίος διαφθείρει ή διαφθείρεται στην Ελλάδα και αγοράζει ακίνητα στην Εκάλη, είναι βλάκας. Είναι σαν να ληστεύει κάποιος μια τράπεζα και μόλις πάρει τα χρήματα στα χέρια του, να βγάζει τη μάσκα του και να θέλει να τα καταθέσει σαν καταθέτης. Είναι οριακά βλάκας αυτός ο οποίος κλέβει και τη δύσκολη ώρα, που πρέπει να εξαφανιστεί, επιλέγει να γίνει "κληροδότης". Στην πραγματικότητα το μόνο που μπορεί να μοιράσει ως "κληρονομιά" είναι η συνενοχή και τίποτε άλλο. Ήταν βλάκας, δηλαδή, που πήρε τη "χειροβομβίδα" της διαφθοράς στα χέρια του και όταν αυτή "απασφαλίστηκε" έγινε ακόμα πιο βλάκας, παραδίδοντάς την στα παιδιά του.
"Ευαισθητοποιήθηκαν" οι "μορφωμένοι αστοί για τα δικαιώματα και την a priori αθωότητα των παιδιών του Χριστοφοράκου. Μια "ευαισθητοποίηση", την οποία είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα την έδειχναν αν στη θέση του Χριστοφοράκου ήταν ο συνάδερφός του Παλαιοκώστας. Αυτήν την "αθωότητα" εμείς πρέπει να εξετάσουμε. Το παιδί —με βάση τη λογική— δεν φταίει, όταν καταναλώνει ένα πλούσιο χαρτζιλίκι, το οποίο πιθανόν να μην γνωρίζει και από πού προέρχεται. Το παιδί όμως είναι ένοχο, όταν αποδέχεται ενυπόγραφα —και μάλιστα υπό καθεστώς δημόσιας σκανδαλολογίας, η οποία αφορά τον πατέρα του— τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων. Το παιδί είναι ένοχο, όταν ενυπόγραφα γίνεται ιδιοκτήτης off shore εταιρείας με τεράστια περιουσιακά στοιχεία. Αν το παιδί δεν μπορεί να αυτοπροστατευτεί, αυτό είναι πρόβλημα του εγκληματία πατέρα του και όχι του νόμου.
Αυτό και πάλι δεν το λέμε εμείς. Αυτό το λέει ο νόμος. Όπου ο νόμος αναγνωρίζει δικαίωμα υπογραφής, είναι υποχρεωμένος αυτός ο οποίος λαμβάνει το δικαίωμα αυτό να γνωρίζει τις συνέπειές του. Αναγνωρίζει ο νόμος δικαίωμα υπογραφής σε ένα βρέφος; Όχι βέβαια. Αναγνωρίζει ο νόμος δικαίωμα υπογραφής σε έναν πραγματικά ανήλικο; Όχι βέβαια. Ο νόμος αναγνωρίζει δικαίωμα εκεί όπου υπάρχει λογική να αναγνωριστεί δικαίωμα. Όπως λοιπόν ο νόμος αναγνωρίζει σε ένα "ανώριμο" νεαρό άτομο την αξία της υπογραφής του, έτσι τον αναγκάζει κι αυτόν ν' αναγνωρίζει και τις ευθύνες αυτής της υπογραφής. Δεν μπορεί το παιδί να είναι υπεύθυνο όταν το συμφέρει και ανεύθυνο όταν δεν το συμφέρει. Αυτό αφορά το τυπικό του νόμου. Άγνοια νόμου —ως γνωστόν— δεν αναγνωρίζεται.
Πρόβλημα μάλιστα στην περίπτωση αυτήν δεν υπάρχει όχι μόνον στο "γράμμα" αλλά ούτε και στην ουσία του νόμου. Στις περιπτώσεις στις οποίες αναφερόμαστε και οι οποίες απασχολούν την κοινή γνώμη, δεν μιλάμε για πεντάχρονα και οκτάχρονα παιδιά. Μιλάμε για ενήλικους ανθρώπους νεαρής ηλικίας. Είναι προφανές ότι εδώ γίνεται μια κατάφορη κατάχρηση της έννοιας του "παιδιού". Τι θα πει παιδί; Και ένας εξηντάχρονος μπορεί να φέρει αυτήν την ιδιότητα. Και η Ντόρα παιδί του Μητσοτάκη είναι. Τι "φταίει" αυτή, που καθυστέρησε μια εβδομάδα να φτάσει ένα επείγον τηλεγράφημα από το υπουργείο εξωτερικών ως το υπουργείο δικαιοσύνης; Τον πατέρα της βόλευε αυτή η καθυστέρηση και αυτός την αποφάσισε. Αυτή ήταν απλώς υπουργός, επειδή ο πατέρας της την τοποθέτησε στην "οικογενειακή" του επιχείρηση, την οποία εντελώς "εσφαλμένα" εμείς νομίζουμε ότι είναι το κράτος μας. Άρα ήταν λάθος αυτής της ανεύθυνης "γόνου", που από υπερβάλλοντα ζήλο πήρε την πολιτική ευθύνη. Έπρεπε κι αυτή να βγει στα κανάλια και να μας "συγκινήσει" για τα λάθη του πατέρα της.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν περιοριζόμαστε στο "γράμμα" του νόμου, αλλά επιχειρούμε να μπούμε και στην ουσία του νόμου. Όλοι αυτοί οι "νεαροί" γόνοι, που σήμερα "κλαίγονται" στα τηλεοπτικά παράθυρα, εκτός από κλέφτες είναι και ψεύτες. Εκ των δεδομένων δεν μπορούν να ισχυριστούν άγνοια. Δεν τους το επιτρέπει η ηλικία τους. Ακόμα και ένα ανήλικο παιδί είναι σε θέση να γνωρίζει τι συμβαίνει στο σπίτι του, πόσο μάλλον ένας νεαρός άνδρας ή γυναίκα. Ακόμα και ένα δεκαπεντάχρονο παιδί γνωρίζει απόλυτα τι συμβαίνει μέσα στην οικογένειά του.
Πιστεύει κάποιος ότι στα χιλιάδες σπίτια των δανειοληπτών, οι οποίοι καθημερινά ταλαιπωρούνται και εκβιάζονται από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους, ότι τα ανήλικα παιδιά τους δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει με απόλυτη ακρίβεια; Έχει δει κάποιος το παιδί ενός φτωχού να κλαίει μπροστά στη βιτρίνα της Ferrari, παρακαλώντας τον πατέρα του να του την αγοράσει; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί γνωρίζει ακριβώς τις δυνατότητες της οικογένειάς του. Είναι ανήλικος, αλλά γνωρίζει τα προβλήματα των ενήλικων γονέων του.
Αν τα παιδιά των φτωχών, των αγράμματων και των αναξιοπαθούντων αυτής της κοινωνίας γνωρίζουν τόσα πολλά και σοβαρά πράγματα, που αφορούν τις οικογένειές τους, τι θα έπρεπε να γνωρίζουν τα παιδιά των μορφωμένων; Τα παιδιά λόγου χάρη ενός διεφθαρμένου μεγαλοϋπαλλήλου του ΟΤΕ δεν γνωρίζουν τη δουλειά του πατέρα τους; Δεν βρίσκονται μέσα στην κοινωνία τα παιδιά αυτά; Τα σχολεία τους δεν είναι μέρος αυτής της κοινωνίας; Τα παιδιά δεν είναι αυτά τα οποία κάνουν "επίδειξη" πλούτου, όταν οι οικογένειές τους έχουν περίσσευμα; Το παιδί, δηλαδή, του ΟΤΕτζή είναι κουτό; Όταν γυρίζει από σκι στα ελβετικά βουνά, δεν το λέει στους συμμαθητές του; Δεν καμαρώνει γι' αυτά που έκανε στα μέρη όπου τα έκανε; Ή μήπως νομίζει ότι ο ΟΤΕ στέλνει τους εργαζομένους του για διακοπές στην Ελβετία, ενώ η ΔΕΗ στέλνει τους δικούς της στο Κολοράντο; Στην Κατερίνη και στους Νέους Πόρους ποιοι πηγαίνουν άραγε;
Τα παιδιά όλα τα γνωρίζουν. Γνωρίζουν και άλλα παιδιά υπαλλήλων και γνωρίζουν τις δυνατότητές τους. Γνωρίζουν όχι μόνο τη διαφθορά των γονέων τους αλλά και τη διαφθορά των άλλων γονέων. Γνωρίζουν ποια παιδιά είναι τέκνα "συναδέρφων" των γονιών τους. Γνωρίζουν ότι όλα τα "ξεχωριστά" τα οποία απολαμβάνουν, δεν μπορούν να προέρχονται από τον επισήμως "μη ξεχωριστό" μισθό του πατέρα. Γνωρίζουν ότι ο πατέρας τους είναι "ξεχωριστός", αλλά όχι ο επίσημος μισθός του. Είναι βέβαιοι ότι έχει μάλλον μακρύ "χέρι", γιατί κατά έναν σχεδόν μαγικό τρόπο φέρνει πιο πολλά χρήματα απ' ό,τι του δίνουν οι εργοδότες του. Επειδή σόι πάει το βασίλειο, αρχίζουν και αυτά κι αναπτύσσουν τις ειδικές "δεξιότητες" των γονέων τους. Απλά αυτά το κάνουν εις βάρος των γονέων τους και όχι εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, όπως κάνουν οι γονείς τους. Ο καθένας όπου μπορεί. Αναπτύσσουν κι αυτά μακρύ "χέρι", γιατί θέλουν να κάνουν επίδειξη στο σχολείο και άρα στο μέρος της κοινωνίας που τους αφορά.
Ακόμα όμως κι αν υποθέσουμε ότι υπάρχει πιθανότητα τα παιδιά να μην γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στα σπίτια τους, για τους νεαρούς ενήλικες δεν τίθεται καν ζήτημα. Δεν το συζητάμε καν. Αυτοί κι αν τα γνωρίζουν όλα !! Δεν μπορεί να μην γνωρίζει το ώριμο πλέον παιδί του ΟΤΕτζή ότι δεν είναι ο ΟΤΕ που τον στέλνει στο πανάκριβο Χάρβαρντ επειδή η ΔΕΗ είναι αυτή που έχει αποκλειστικό συμβόλαιο με το Γέιλ. Δεν μπορεί να νομίζει το παιδί του ΟΤΕτζή ότι πρέπει να περιοριστεί στην Porsche, επειδή την BMW τη δικαιούνται μόνον οι ΔΕΗτζήδες.
Δεν μπορείς με λίγα λόγια, όταν για τον οποιονδήποτε λόγο ζητάς παροχές, να μην γνωρίζεις τις δυνατότητες της πηγής σου. Όταν μερικά χρόνια πριν αισθανόσουν προνομιούχος, επειδή έτρωγες ψημένο καλαμπόκι στην Ασπροβάλτα, πρέπει να είσαι βλάκας για να μην καταλαβαίνεις ότι κάτι άλλαξε στη ζωή σου, για να αισθάνεσαι το ίδιο, τρώγοντας παγωτό με φράουλα στις ελβετικές Άλπεις. Δεν υπάρχει εδώ φυσική "εξέλιξη". Όταν ο πατέρας σου δεν έχει αλλάξει δουλειά και έχει παραμείνει υπάλληλος, αλλά έχουν αλλάξει όλα τα υπόλοιπα δεδομένα, που αφορούν τη ζωή της οικογένειάς σου, κάτι συμβαίνει. Κάτι ύποπτο συμβαίνει προφανώς μέσα στην ίδια τη δουλειά του, η οποία μυστηριωδώς αποδίδει πολλαπλάσια από αυτά που μέχρι πριν λίγο καιρό είχες συνηθίσει. Τόσο ύποπτο όσο ύποπτη είναι και η ανεξήγητη σπατάλη του φτωχού συμμαθητή σου, ο οποίος διαχειρίζεται τα χρήματα της σχολικής εκδρομής.
"Τα παιδιά είναι εξαρτώμενα από τους γονείς τους" …είπανε οι ενήλικες γυναίκες, οι οποίες είναι ταυτόχρονα κόρες του έτερου φυγόδικου για την υπόθεση Siemens Καράβελα. Το είπαν με λυγμούς και μας συγκίνησαν. Όχι βέβαια όσο μας συγκίνησε το άλλο με τον Τοτό, αλλά δεν παύει να είναι συγκινητική η δήλωσή τους. Πράγματι τα παιδιά είναι εξαρτώμενα από τους γονείς τους. Τα παιδιά όμως των διεφθαρμένων γονέων είναι εξαρτώμενα από την DKNY και την Gucci. Γιατί; Γιατί η έννοια της εξάρτησης για τους νέους συνδέεται με την έννοια της επιβίωσης και τα παιδιά των διεφθαρμένων δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Τους απασχολούν οι νέες κολεξιόν μόδας και όχι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Έστω όμως ότι μέχρι τώρα δεν γνώριζαν —και από "ανωριμότητα" δεν ρώταγαν για να μάθουν— τι συμβαίνει. Τώρα, που έμαθαν τι συμβαίνει, τι προτίθενται να κάνουν; Τώρα, που έμαθαν ότι είναι παράνομα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία τους "φορτώθηκαν" εν "αγνοία" τους, τι θα κάνουν; Θα τα μεταβιβάσουν στο δημόσιο; Η αφέλειά τους δηλαδή περιορίζεται μέχρι εκεί που φτάνει η ευθύνη; Στα υπόλοιπα είναι υπεύθυνοι πολίτες με τα σκληρά κι απαραβίαστα δικαιώματα των ιδιοκτητών; Σε ποια ευνομούμενη Πολιτεία θα σε αφήσουν να ξεκοκαλίσεις εν "γνώση" σου κλεμμένη περιουσία, την οποία φορτώθηκες εν "αγνοία" σου;
Υπάρχει σ' αυτόν τον τόπο ισονομία και ισοπολιτεία; Αν ένας γύφτος κλέψει ένα μοναδικής αξίας σπάνιο βάζο από την Εκάλη και εντοπισθεί το παιδί του να το πουλάει στο Μοναστηράκι, τι θα γίνει; Θα πάει η αστυνομία και θα το ρωτήσει αν "πρόλαβε" να του το μεταβιβάσει ο γύφτος; Σηκωτό θα το πάρει και θα το ονομάσει συνένοχο του πατέρα του. Θα το δικάσει και θα το καταδικάσει, αρκούμενο στα αποδεικτικά στοιχεία των κλοπιμαίων και κατόπιν θα το στείλει στη φυλακή, αναζητώντας ταυτόχρονα και τον φυγόδικο αλλά επίσης καταδικασμένο πατέρα. Δικαίως. Δικαίως και χωρίς την παραμικρή αντίδραση από τον ανήλικο καταδικασμένο. Γιατί; Γιατί γνωρίζει ο μικρός γύφτος ότι το βάζο ήταν κλεμμένο. Δεν το είχαν στην τέντα τους από κληρονομιά και δεν θυμάται τον πατέρα του "συλλέκτη" έργων τέχνης. Θα πάει αδιαμαρτύρητα και κατ’ ευθείαν στη φυλακή και η αστυνομία θα συνεχίσει ν' αναζητά τον βασικό κλέφτη, που είναι ο πατέρας του.
Πού υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία; Το παιδί του φτωχού κι αγράμματου γύφτου το αντιλαμβάνεται ο νόμος ως έξυπνο και υπεύθυνο και το παιδί του πλούσιου και μορφωμένου μεγαλοαστού σαν κουτό και ανεύθυνο; Γιατί δεν βγαίνουν τα γυφτάκια, τα οποία καθημερινά συλλαμβάνονται για τις "ανώριμες" πράξεις τους, στις τηλεοράσεις, για να μας συγκινήσουν; Δεν βγαίνουν, γιατί έχουν συναίσθηση των πράξεών τους. Δεν βγαίνουν, γιατί έχουν αυτό το οποίο ονομάζουμε "τσίπα". Αυτό δηλαδή το οποίο λείπει από τους κακομαθημένους γόνους των διεφθαρμένων και των επίσης ελεεινών δικηγόρων, οι οποίοι αποφασίζουν για την υπερασπιστική τους "γραμμή". Δικηγόροι, πολλοί εκ των οποίων —που σήμερα εμφανίζονται σαν εκφραστές ανθρώπινων "ευαισθησιών"— αν βρίσκονταν σε άλλα κράτη, θα τους είχαν αφαιρεθεί οι άδειες ασκήσεως επαγγέλματος, λόγω της συμμετοχής τους σε παραδικαστικά και άλλα κυκλώματα.
Αν κάποιους πρέπει να κατηγορούν όλοι αυτοί οι βαθύπλουτοι "ανεύθυνοι", αυτοί είναι οι γονείς τους. Δεν φτάνει που ήταν διεφθαρμένοι και άχρηστοι, τους έμπλεξαν κιόλας. Δεν φτάνει που ήταν ανίκανοι να αυτοπροστατευτούν —και σήμερα αναζητούν τις "Μπανανίες" για να σωθούν—, κατάφεραν να καταστρέψουν και τις "ασπίδες" των παιδιών τους. Τις νόμιμες "ασπίδες". Πρόλαβε ο Χριστοφοράκος να βγάλει όχι μόνον τα μάτια τα δικά του, αλλά και αυτά των παιδιών του. Βλάκες από την αρχή μέχρι το τέλος. Βλάκες, όταν νόμιζαν ότι μπορούσαν να επωφελούνται παντοτινά από τη διαφθορά και βλάκες παρέμειναν ακόμα κι όταν κατάλαβαν ότι αυτό δεν συμβαίνει. Βλάκες μέχρι την τελευταία στιγμή, που γελούσαν μπροστά στις κάμερες, νομίζοντας ότι μας "δουλεύουν" όλους μαζί.
Για εμάς —και πιστεύουμε και για τον νόμο επίσης— τα πράγματα είναι απλά. Δεν μας απασχολεί καθόλου το θέμα της διαφυγής των κύριων υπευθύνων. Μας αρκούν αυτοί οι οποίοι έμειναν. Υπάρχει έγκλημα, υπάρχουν τα αποδεικτικά στοιχεία και υπάρχουν και οι ένοχοι. Ποιο είναι το έγκλημα σ' αυτήν την περίπτωση; Η διαφθορά. Ποιος ο στόχος του εγκλήματος; Ο πλουτισμός. Ποιος ήταν ο καρπός του παράνομου πλουτισμού; Η περιουσία του εγκληματία. Ποιος κατέχει τον καρπό του εγκλήματος; Τα παιδιά του. Άρα αυτοί καθίστανται αυτόματα συνένοχοί του. Εφόσον αυτοί έχουν υπό την κατοχή τους τον καρπό του εγκλήματος, δικάζονται ως κύριοι ένοχοι.
Μπορεί τελικά αυτοί να είναι και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος και τα "κορόιδα" να είναι οι γονείς τους, οι οποίοι καταδιώκονται και αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Έξυπνοι, με βάση το πνεύμα του εγκλήματος, είναι αυτοί οι οποίοι επωφελήθηκαν τα μέγιστα από ένα έγκλημα, δεν έκαναν τη βρόμικη δουλειά και αυτοί οι οποίοι την έκαναν καταδιώκονται. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί ο καρπός του εγκλήματος είναι αυτός, που για τον νόμο προσδιορίζει με την απόλυτη ασφάλεια την ταυτότητα του πραγματικού δράστη. Γι' αυτόν τον λόγο και ο νόμος διακρίνει μεταξύ τους τούς ηθικούς και τους φυσικούς αυτουργούς. Αν δηλαδή το έγκλημα γίνεται για την απόκτηση κάποιου παράνομου κέρδους, ο πραγματικός εγκληματίας είναι πάντα αυτός, ο οποίος συνδέει τους φυσικούς δράστες με την κατοχή του προϊόντος του εγκλήματος. Σ' αυτήν την περίπτωση …τα παιδιά των διεφθαρμένων.
Εδώ εύλογα ο αναγνώστης θ' αναρωτηθεί για την περίεργη λογική μας. Είναι δυνατόν να θεωρούμε ως κύριους δράστες τα παιδιά; Παιδιά, τα οποία δεν είχαν άμεση εμπλοκή με τις δραστηριότητες των γονιών τους; Δεν είμαστε παράλογοι. Αυτό το κάνουμε για έναν απλό λόγο. Το κάνουμε, για να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που μας δίνει ο νόμος. Ο νόμος, ο οποίος "παρακολουθεί" τη λογική του εγκλήματος, προκειμένου να συλλαμβάνει τους πραγματικούς εγκληματίες και όχι απαραίτητα αυτούς που φαίνονται σαν τέτοιοι. Με βάση τη λογική του εγκλήματος, για να εκδικαστεί μια υπόθεση, δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σύλληψη όλων των μελών μιας συμμορίας. Αρκεί η σύλληψη μερικών από αυτούς. Οι άλλοι δικάζονται ερήμην τους. Ακόμα και νεκροί να είναι, μπορούν να δικαστούν.
Αυτά λέει ο νόμος. Αν μια συμμορία ληστών, που κατά τη δράση της σκότωσε έναν φύλακα και μέχρι αυτή να συλληφθεί, το μέλος της, που διέπραξε τον φόνο —για να εξυπηρετήσει την κοινή δραστηριότητα— σκοτώθηκε σε ένα κοινό αυτοκινητιστικό δυστύχημα, δεν θα δικαστούν όλοι οι υπόλοιποι για ένοπλη μετά φόνου ληστεία; Δεν θα γίνει ποτέ η δίκη, γιατί ένα αυτοκίνητο "πάτησε" τον κατά τη γενική ομολογία όλων δολοφόνο; Θα απαλλαγούν όλοι από το σύνολο των κατηγοριών, επειδή σκοτώθηκε ένας από τους εγκληματίες; Η ληστεία θα πάψει να είναι ένοπλη μετά φόνου, επειδή σκοτώθηκε αυτός ο οποίος κρατούσε το όπλο και σκότωσε; Για τον νόμο το όπλο ανήκει στη συμμορία και όχι αποκλειστικά σ' αυτόν που το έφερε. Για τον νόμο ο φόνος αποδίδεται στη συμμορία και όχι αποκλειστικά σ' αυτόν που τον διέπραξε ως φυσικό πρόσωπο. Δεν χρειάζεται δηλαδή να συλληφθεί ο Χριστοφοράκος ή ο Καραβέλας, για ν' αρχίσουν οι δίκες τους. Αυτές μπορούν ν' αρχίσουν και χωρίς αυτούς, εφόσον υπάρχουν τα παιδιά τους. Τα συνένοχα παιδιά τους, εφόσον αυτά έχουν υπό την κατοχή τους το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων των εγκλημάτων τους. Τα παιδιά, τα οποία τα "έμπλεξαν" οι ίδιοι στα εγκλήματά τους.
Πηγαίνεις λοιπόν στα δικαστήρια τους συνενόχους, τους οποίους έχεις συλλάβει και τους δικάζεις με αυτό το σκεπτικό. Τους δικάζεις ως εγκληματίες, οι οποίοι επωφελούνταν από το "παρασκήνιο" και ίσως και να κατεύθυναν τις πράξεις των εγκληματιών. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι αυτό πράγματι συνέβαινε. Η κατοχή των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία προέκυψαν από το έγκλημα του στενού τους συγγενή, αρκεί. Δικάζεις ερήμην του τον συγγενή τους, ώστε να βρεις το πώς προέκυψαν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία και η κατηγορία απλά "μεταβιβάζεται" και στους συνενόχους του, που τα κατέχουν. Τους συνενόχους τους καταδικάζει η απλή κατοχή των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία προέκυψαν από το έγκλημα. Η κατοχή του μοναδικού στόχου του εγκλήματος. Η κατοχή στοιχείων, τα οποία, αν παρέμεναν στην κατοχή την εγκληματιών, θα δεσμεύονταν και θα δημεύονταν. Τι ποινή προβλέπεται γι' αυτήν την περίπτωση; Ισόβια; Τους καταδικάζεις σε ισόβια ως συνενόχους.
Γιατί το κάνεις αυτό; Για ν' αναγκαστούν οι πραγματικοί ένοχοι να εμφανιστούν ενώπιον του νόμου και να πάρουν την ευθύνη. Τους καταδικάζεις μέχρι να έρθουν οι πραγματικοί ένοχοι να τους απαλλάξουν. Μέχρι να έρθουν αυτοί και να μας "διαβεβαιώσουν" για κάτι το οποίο γνωρίζουμε εκ των προτέρων, αλλά δεν μας ενδιαφέρει που το γνωρίζουμε. Να μας "διαβεβαιώσουν" ότι είναι αθώα τα παιδιά τους και άρα να τα αποφυλακίσουν. Να έχει ανάγκη ο κάθε Χριστοφοράκος και ο κάθε Καραβέλας να έρθει στην Ελλάδα, για να "απελευθερώσει" τα παιδιά του. Να βιάζεται να πάρει τη θέση τους και ν' αποδοθεί δικαιοσύνη. Αν δεν ενδιαφέρονται αυτοί για τα παιδιά τους, γιατί να ενδιαφερθούμε εμείς, που είμαστε τα θύματά τους; Αν δεν έχουν ευαισθησία αυτοί για τα παιδιά τους, γιατί να δείξει ευαισθησία η ελληνική κοινωνία;
Απλά πράγματα. Με γοργές διαδικασίες δικάζεις τα παιδιά και τα καταδικάζεις για τα εγκλήματα των "συνενόχων" γονέων τους, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή διαφεύγουν. Μόνον αυτοί οι "συνένοχοι" μπορούν να τα απαλλάξουν και άρα πρέπει να έρθουν να δικαστούν. Όσο πιο γρήγορα τα καταδικάσεις, τόσο πιο γρήγορα θα επιστρέψουν οι φυγάδες. Αυτό μόνον μας σώζει από τα "ποντίκια" που ήδη δραπέτευσαν και εκείνα που είναι έτοιμα να δραπετεύσουν. Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα μας "δουλεύουν" ακριβώς όπως το έχουν σχεδιάσει. Πλούσιοι κοσμοπολίτες όλοι. Οι διαφυγόντες γονείς πλούσιοι, με τα χρήματα τα οποία έχουν φυγαδεύσει στο εξωτερικό και οι παραμένοντες γόνοι πλούσιοι με τις περιουσίες που κληρονόμησαν "νόμιμα".
Αυτός είναι ο σχεδιασμός τους. Αυτά είχε κατά νου ο υγιέστατος Χριστοφοράκος, όταν έκανε "πλούσια" τα παιδιά του με την άκαιρη κληροδοσία του. Θέλουν να κάνουν πάρτυ με τα κλεμμένα. Θα συναντιούνται γιορτές και σχόλες στις Ελβετίες και θα γλεντούν εις βάρος των κορόιδων. Θα συναντιούνται οι "αθώοι", που παρέμειναν στην Ελλάδα με τα κλοπιμαία, μ' αυτούς που ανέλαβαν την "ευθύνη" και ζουν ατιμώρητοι στις διάφορες Ουρουγουάες. Αυτήν τη δυνατότητα θέλουμε να τους στερήσουμε. Μας συμφέρει να είμαστε σκληροί, αλλά όχι άδικοι με τους νεαρούς γόνους τους, προκειμένου να πιάσουμε τους πραγματικούς εγκληματίες.
Άδικοι δεν είμαστε με κανέναν από αυτούς. Άδικοι θα ήμασταν για όλα τα υπόλοιπα ελληνόπουλα, αν δεν σκεφτόμασταν με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι αυτοί οι "εν αγνοία" τους ένοχοι θα συνεχίσουν να βολτάρουν με τις κλεμμένες Porsche στα πανάκριβα Κολέγια της Εσπερίας. Για εμάς τα πράγματα είναι πολύ απλά. Οδήγησαν όλοι αυτοί καλύτερα αυτοκίνητα από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Μεγάλωσαν σε ομορφότερα σπίτια από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Έκαναν περισσότερα ταξίδια από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Ό,τι απόλαυσαν —είτε αυτό είναι φαγητό είτε αυτό είναι ρούχα είτε είναι οτιδήποτε άλλο— το απόλαυσαν εις βάρος της κοινωνίας και άρα εις βάρος των παιδιών των υπολοίπων Ελλήνων, οι οποίοι είχαν την "αφέλεια" να είναι τίμιοι.
Για εμάς όλοι αυτοί είναι ένοχοι. Είναι ένοχοι, οι οποίοι με τη χρήση των κλοπιμαίων ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ, ΠΛΗΓΩΣΑΝ, ΜΕΙΩΣΑΝ και ΑΔΙΚΗΣΑΝ τα παιδιά των υπόλοιπων Ελλήνων, τα οποία δεν είχαν την "τύχη" να έχουν μακρυχέρηδες γονείς. Είναι συνένοχοι έστω και χωρίς να είναι συμμέτοχοι στα εγκλήματα των γονέων τους. Γνώριζαν ακριβώς τι συνέβαινε και από πού προέρχονταν τα χρήματα τα οποία τους έδιναν τη δυνατότητα να ζουν σαν μεγιστάνες. Υπάλληλοι μιας πολυεθνικής εταιρείας ήταν οι γονείς τους. Υψηλόβαθμοι μεν, υπάλληλοι δε. Αν δεν διέφθειραν, ώστε τη λεηλασία του ελληνικού κράτους να την κάνουν "λεία" για την εταιρεία τους —και άρα να πάρουν μερίδιο κλέφτη—, δεν θα έπαιρναν τίποτε περισσότερο από έναν κοινό μισθό.
Έναν μισθό όμοιο με αυτόν που παίρνουν χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι πολυεθνικών, που υπάρχουν στην Ελλάδα. Έναν μισθό, ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση θα τους "έσπρωχνε" μέχρι το Μαρούσι. Ούτε πόντο πιο πάνω προς Εκάλη. Πώς βρέθηκαν λοιπόν τα σπίτια στα πανάκριβα προάστια και τα εκατομμύρια στους προσωπικούς τους λογαριασμούς; Αυτά όλα τα γνώριζαν τα παιδιά, γιατί έκαναν χρήση των πλεονεκτημάτων αυτών. Καθημερινή χρήση. Γνώριζαν το έγκλημα ως συγγενείς, το απέκρυπταν ως πολίτες και επωφελούνταν από αυτό ως κηφήνες. Έκαναν ακριβώς ό,τι ορίζει ο νόμος ως συνενοχή.
Όπως είχαν την εξυπνάδα να ξεχωρίζουν το Armani από τις πατσαβούρες των καλαθιών, έτσι είναι σίγουρο ότι είχαν την εξυπνάδα να καταλαβαίνουν και από πού προέρχεται η οικογενειακή τους "άπλα". Όπως είχαν την εξυπνάδα να καταλαβαίνουν πώς τους εξυπηρετεί η Porsche στο "φόρτωμα" —ξέρουν αυτοί—, έτσι είναι σίγουρο ότι καταλάβαιναν πώς οι γονείς τους "φόρτωναν" την οικογενειακή τους περιουσία. Είναι σίγουρο ότι περίμεναν νέο "δώρο", κάθε φορά που υπήρχε νέο "επίτευγμα" του γονέα.
…"Περίμενε παιδί μου να υπογράψει ο ΟΤΕ τη σύμβαση με τον κουμπάρο και θα σου αγοράσω το νέο αυτοκίνητο. Μην είσαι ανυπόμονος. Μην είσαι παράλογος. Έχουμε προβλήματα. Μπήκε ο εισαγγελέας στον ΟΤΕ. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Μέχρι και να μην πάμε τα Χριστούγεννα στην Ελβετία μπορεί"… Τώρα, που ήρθε η ώρα του λογαριασμού για τους "ωραίους" και τις "ωραίες" της παραλίας και των βορείων προαστίων, άρχισαν να μυξοκλαίνε μπροστά στις κάμερες. Αλτσχάιμερ βαριάς μορφής απέκτησαν όλοι τους. Οι έξυπνοι έγιναν βλάκες. Οι αλαζόνες έγιναν ταπεινοί. Οι καλοντυμένοι των περιοδικών ξαναφόρεσαν τα ρούχα της παλαιότερης υπαλληλικής φτώχειας. Δεν θυμούνται τίποτε. Υπνωτισμένοι υπέγραφαν. Ζαλισμένοι ψώνιζαν. Μεθυσμένοι τραβολογούσαν τις μοντέλες.
Σ' ό,τι αφορά τη σκληρότητά μας και σ' αυτό το επίπεδο υπάρχει εξήγηση. Είμαστε σκληροί, γιατί ως κοινωνία μάς συμφέρει να είμαστε τέτοιοι. Μόνον από την καταδίκη τους μπορούμε να εξασφαλίσουμε το "δικαίωμα" να πάρουμε πίσω τα κλοπιμαία. Από εκεί και πέρα το "μπαλάκι" βρίσκεται στην πλευρά των διεφθαρμένων. Αυτοί θα είναι άδικοι, αν γλεντοκοπούν τα κλοπιμαία και τα παιδιά τους βρίσκονται στη φυλακή στη δική τους θέση. Αυτοί θα είναι πολλαπλάσια σκληροί, αν δεν γυρνάνε πίσω να τα απαλλάξουν από την τιμωρία. Εμείς, ως κοινωνία, είμαστε πλήρως καλυμμένοι. Από τη στιγμή που υπήρχε έγκλημα, βρήκαμε τους ενόχους και τους τιμωρήσαμε, έστω κι αν δεν τους τιμωρήσαμε όλους. Αποκαταστήσαμε την οικονομική βλάβη, που προκάλεσε το έγκλημα και αυτό μας είναι αρκετό ως κοινωνία.
Από εκεί και πέρα το τι θα γίνει μεταξύ των ενόχων, για τον καταμερισμό της τιμωρίας μεταξύ τους, αυτό είναι δικό τους θέμα. Ας πάνε τα αγόρια του Χριστοφοράκου στη φυλακή μαζί με τα πρεζόνια και τους δολοφόνους και αυτός αν θέλει ας κάνει "dolce vita" στο Μόναχο. Ας πάνε τα κορίτσια του Καραβέλα στη φυλακή μαζί με τους βαρυποινίτες και τις πόρνες και αυτός αν θέλει ας κάνει ράφτινγκ στον Ρίο ντε λα Πλάτα. Δικά τους προβλήματα είναι αυτά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τώρα τον λόγο που οι αστοί σύσσωμοι βρέθηκαν να υποστηρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών και να επικαλούνται ευαισθησίες; Κατάλαβε τον λόγο που υπάρχει η "θλίψη", η οποία γεννά τον "παραλογισμό"; Γιατί έδειξαν αυτήν τη μεγάλη "ευαισθησία", την οποία βέβαια δεν θα έδειχναν, αν αυτός ο οποίος θα "προλάβαινε" να μεταβιβάσει τα κλοπιμαία δεν ήταν ο Χριστοφοράκος αλλά ο Παλαιοκώστας;
Στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει ούτε ο Χριστοφοράκος ούτε ο Καραβέλας ούτε τα παιδιά εκείνων. Τους ενδιαφέρουν τα δικά τους τα παιδιά. Οι περισσότεροι από αυτούς, που "ευαισθητοποιήθηκαν", είναι διεφθαρμένοι και οι ίδιοι. Αυτοί οι διεφθαρμένοι πάντα είχαν τη "δραπέτευση" σαν την τελευταία εναλλακτική λύση και για τους εαυτούς τους. Πάντα νόμιζαν ότι στη χειρότερη γι' αυτούς περίπτωση θα μπορούσαν να δραπετεύσουν οι ίδιοι, αφήνοντας πίσω τους τούς πλούσιους και βολεμένους κληρονόμους. Αν αυτή η επιλογή πάψει να υφίσταται, κινδυνεύουν να καταστραφούν πλήρως. Κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα και να πάνε και φυλακή. Ό,τι έκλεψαν, γύρω από τα σπίτια τους το έχουν επενδύσει. Τι θα κάνουν, αν αλλάξουν τα πράγματα;
Αυτοί, ως γνήσιοι συμμορίτες, είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους σαν "κύριοι" να μην αγγίζονται οι οικογένειες των διεφθαρμένων. Στη χειρότερη περίπτωση είχαν αποδεχθεί το ενδεχόμενο να καταδιώκονται οι διεφθαρμένοι, αλλά όχι και οι οικογένειές τους, οι οποίες θα κληρονομούσαν "νόμιμα" τα προϊόντα της παράνομης δράσης τους. Είχαν συμφωνήσει να κλέβουν "εδώ" και να επενδύουν "εδώ". Αντέγραψαν τους νόμους της Καμόρα και νόμιζαν ότι αυτοί οι άγραφοι μεταξύ τους νόμοι έχουν την αξία του "συντάγματος" της διαφθοράς. Με τη σύλληψη των παιδιών των σημερινών κατηγορούμενων παραβιάζεται αυτό το "σύνταγμα". Τώρα τρέμουν όλοι οι διεφθαρμένοι στην ιδέα ότι η "δραπέτευση" θα τους αναγκάσει να παρατήσουν τα προϊόντα της διαφθοράς στη χώρα στην οποία εγκλημάτησαν και ν' αναγκαστούν οι ίδιοι να δραπετεύσουν οικογενειακά στο "άγνωστο".
Αυτό το οποίο λέμε εμείς είναι ότι πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η δίκη του Χριστοφοράκου και του Καραβέλα. Η παρουσία των "συνενόχων" τους αρκεί για να γίνει αυτό. Αυτή είναι η θέση μας. Ο νόμος μάς δίνει αυτήν τη δυνατότητα. Από εδώ και πέρα τα πάντα είναι στα χέρια των δικαστών. Αν πραγματικά θέλουν να υπηρετήσουν την ελληνική κοινωνία και να σεβαστούν το "γράμμα" του νόμου, πρέπει να ξεκινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι άδικοι με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, οι οποίοι, σεβόμενοι τους νόμους, πληρώνουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχουν το ηθικό δικαίωμα ούτε παρατήρηση να κάνουν στο γυφτάκι, το οποίο συλλαμβάνεται να πουλάει τη "συλλογή" του πατέρα του στους δρόμους. Σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπουν τον γιο του Παλαιοκώστα στον πιο πολύφερνο —χωρίς καμία προσωπική ευθύνη— εργένη της χώρας. Σε διαφορετική περίπτωση γίνονται και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος της διαφθοράς. Επιβαρύνουν την κοινωνική σήψη, στην οποία μας έχει οδηγήσει η τεράστια διαφθορά, εξαιτίας της ατιμωρησίας των ενόχων.
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ. Β’
έκανε σωστά τη δουλειά της.
Πολύ σωστά έπραξε
και συνέλαβε τα παιδιά των εμπλεκομένων
στο σκάνδαλο της Siemens.
Τώρα θα πρέπει να τα δικάσει
ως συνενόχους των γονιών τους
και να τα καταδικάσει
στις ποινές που προβλέπονται γι' αυτούς.
Ι σ ό β ι α,
εφόσον αυτό λέει ο νόμος.
Για έναν περίεργο λόγο, κάθε φορά που βλέπουμε τους αστούς να υπεραμύνονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκτός από το γέλιο έρχονται στο μυαλό μας και γνωστές αθάνατες ρήσεις αρχαίων αλλά και λαϊκές παροιμίες. Συνελήφθησαν τα παιδιά των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο της Siemens και όλοι οι αστοί σύσσωμοι ξεσηκώθηκαν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των αθώων παιδιών. Όλους τους έπιασαν οι "ευαισθησίες". "Δεν μπορούν να συλλάβουν τους γονείς και ξεσπούν στα αθώα παιδιά;", "Κρατούν ομήρους τα αθώα παιδιά, για να εκβιάσουν τους γονείς;". "Είναι κράτος δικαίου ένα κράτος, το οποίο στρέφεται κατά αθώων ανθρώπων, για να καλύψει τις αδυναμίες του;". Όμως, όπως συμβαίνει πάντα, όταν κάποιος πανικοβάλλεται και ξεσηκώνεται αδίκως, η βλακεία πάει σύννεφο.
"Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην". Πάντα υπάρχει βλακεία, όταν, εξαιτίας του πανικού, δεν γίνεται σεβαστή η λογική. Τι μας λέει λοιπόν η κοινή λογική; Ότι, όταν υπάρχει έγκλημα και οι καρποί του μοιράζονται σε τρίτους —εκτός από αυτόν που το διέπραξε—, υπάρχει συνενοχή και άρα συνένοχοι. Παύει το έγκλημα να είναι ατομικό και γίνεται συλλογικό. Παύουμε να μιλάμε για εγκληματία και μιλάμε για συμμορία εγκληματιών. Αυτό δεν το λέμε μόνον εμείς με την απλή λογική μας. Αυτό το λέει και ο νόμος. Ο νόμος, τον οποίον οι αστοί τον θυμούνται μόνον όταν τους βολεύει. Όταν δεν τους βολεύει κάνουν αναρχικές κι "επαναστατικές" σκέψεις.
Βιαζόταν λέει ο Χριστοφοράκος να περάσει την ιδιοκτησία του στα χέρια των παιδιών του και τελικά το κατάφερε. Το έλεγαν και το ξανάλεγαν, για να εμπεδώσουμε ότι αυτός "πρόλαβε" να μεταβιβάσει τα κλοπιμαία και εμείς κατόπιν δεν "προλαβαίνουμε" να τα πάρουμε πίσω. Λάθος. Κακό του κεφαλιού του που πρόλαβε. Γιατί; Γιατί μόνος του —εξ αιτίας της βλακείας του και με αυτόπτη μάρτυρα ένα πανελλήνιο κοινό— μετέτρεψε τα παιδιά του σε συνενόχους του. Μια βλακεία ανείπωτη και εκκωφαντική σε όλους τους τομείς. Από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν βλάκας ο Χριστοφοράκος. Το πολύ της "θλίψης" τον έκανε παράφρονα. Η θλίψη από το γεγονός ότι ήταν σίγουρος πως θα ελέγχει τα πάντα και για πάντα, κάτι το οποίο "κατέρρευσε" σαν χάρτινος πύργος.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης μερικά πράγματα. Είναι κατ’ αρχήν βλάκας αυτός ο οποίος εμπλέκεται σε υποθέσεις διαφθοράς, γιατί, από τη στιγμή που το κάνει, στην πραγματικότητα παύει να έχει πατρίδα. Παύει να έχει σπίτι και γίνεται ένας δυνάμει "νομάδας" της παρανομίας. Πρέπει ανά πάσα στιγμή να είναι έτοιμος να εξαφανιστεί από το φυσικό του περιβάλλον, γιατί οι τιμωρίες οι οποίες προβλέπονται στις περιπτώσεις αυτές είναι ανυπόφορες για τον θνητό άνθρωπο —παλαιότερα τους εκτελούσαν—. Είναι ακόμα πιο βλάκας, όταν επενδύει τα κλοπιμαία μέσα στην ίδια χώρα στην οποία εμπλέκεται για να φτιάξει περιουσία. Τα κλοπιμαία τα διατηρείς πάντα σε μια κατάσταση, στην οποία είτε αυτά να μπορούν να σε "ακολουθούν" όπου πηγαίνεις είτε να μπορείς να πας να τα "βρεις" μακριά από εκεί που σε ψάχνουν.
Γι' αυτόν τον λόγο, όπως αναφέραμε πιο πάνω, έρχονται στο μυαλό μας γνωστές παροιμίες και ρήσεις. Ο σοφός λαός λέει το εξής έξυπνο …"Ξέρεις να κρύβεις; Κλέψε. Δεν ξέρεις να κρύβεις; Μη κλέβεις". Δεν σε "ρωτάει" αν έχεις αντικλείδια ή αν γνωρίζεις συνδυασμούς χρηματοκιβωτίων. Δεν σε "ρωτάει" αν έχεις τις τεχνικές ή άλλες δυνατότητες για να κλέψεις. Σε "ρωτάει" αν μπορείς να κρύψεις αυτά τα οποία εύκολα ή δύσκολα μπορείς να κλέψεις. Μόνον αν μπορείς να τα κρύψεις υπάρχει πιθανότητα να γλιτώσεις, σε περίπτωση που αποφάσισες να γίνεις κλέφτης. Αυτή η σοφία είναι προφανές ότι έλλειπε από τους σημερινούς πρωταγωνιστές του σκανδάλου της Siemens.
Έξυπνος είναι αυτός ο οποίος κλέβει "εδώ" και επενδύει "αλλού". Αυτός, ο οποίος κλέβει "εδώ" και επενδύει "εδώ", είναι βλάκας. Αυτός, ο οποίος διαφθείρει ή διαφθείρεται στην Ελλάδα και αγοράζει ακίνητα στην Εκάλη, είναι βλάκας. Είναι σαν να ληστεύει κάποιος μια τράπεζα και μόλις πάρει τα χρήματα στα χέρια του, να βγάζει τη μάσκα του και να θέλει να τα καταθέσει σαν καταθέτης. Είναι οριακά βλάκας αυτός ο οποίος κλέβει και τη δύσκολη ώρα, που πρέπει να εξαφανιστεί, επιλέγει να γίνει "κληροδότης". Στην πραγματικότητα το μόνο που μπορεί να μοιράσει ως "κληρονομιά" είναι η συνενοχή και τίποτε άλλο. Ήταν βλάκας, δηλαδή, που πήρε τη "χειροβομβίδα" της διαφθοράς στα χέρια του και όταν αυτή "απασφαλίστηκε" έγινε ακόμα πιο βλάκας, παραδίδοντάς την στα παιδιά του.
"Ευαισθητοποιήθηκαν" οι "μορφωμένοι αστοί για τα δικαιώματα και την a priori αθωότητα των παιδιών του Χριστοφοράκου. Μια "ευαισθητοποίηση", την οποία είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα την έδειχναν αν στη θέση του Χριστοφοράκου ήταν ο συνάδερφός του Παλαιοκώστας. Αυτήν την "αθωότητα" εμείς πρέπει να εξετάσουμε. Το παιδί —με βάση τη λογική— δεν φταίει, όταν καταναλώνει ένα πλούσιο χαρτζιλίκι, το οποίο πιθανόν να μην γνωρίζει και από πού προέρχεται. Το παιδί όμως είναι ένοχο, όταν αποδέχεται ενυπόγραφα —και μάλιστα υπό καθεστώς δημόσιας σκανδαλολογίας, η οποία αφορά τον πατέρα του— τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων. Το παιδί είναι ένοχο, όταν ενυπόγραφα γίνεται ιδιοκτήτης off shore εταιρείας με τεράστια περιουσιακά στοιχεία. Αν το παιδί δεν μπορεί να αυτοπροστατευτεί, αυτό είναι πρόβλημα του εγκληματία πατέρα του και όχι του νόμου.
Αυτό και πάλι δεν το λέμε εμείς. Αυτό το λέει ο νόμος. Όπου ο νόμος αναγνωρίζει δικαίωμα υπογραφής, είναι υποχρεωμένος αυτός ο οποίος λαμβάνει το δικαίωμα αυτό να γνωρίζει τις συνέπειές του. Αναγνωρίζει ο νόμος δικαίωμα υπογραφής σε ένα βρέφος; Όχι βέβαια. Αναγνωρίζει ο νόμος δικαίωμα υπογραφής σε έναν πραγματικά ανήλικο; Όχι βέβαια. Ο νόμος αναγνωρίζει δικαίωμα εκεί όπου υπάρχει λογική να αναγνωριστεί δικαίωμα. Όπως λοιπόν ο νόμος αναγνωρίζει σε ένα "ανώριμο" νεαρό άτομο την αξία της υπογραφής του, έτσι τον αναγκάζει κι αυτόν ν' αναγνωρίζει και τις ευθύνες αυτής της υπογραφής. Δεν μπορεί το παιδί να είναι υπεύθυνο όταν το συμφέρει και ανεύθυνο όταν δεν το συμφέρει. Αυτό αφορά το τυπικό του νόμου. Άγνοια νόμου —ως γνωστόν— δεν αναγνωρίζεται.
Πρόβλημα μάλιστα στην περίπτωση αυτήν δεν υπάρχει όχι μόνον στο "γράμμα" αλλά ούτε και στην ουσία του νόμου. Στις περιπτώσεις στις οποίες αναφερόμαστε και οι οποίες απασχολούν την κοινή γνώμη, δεν μιλάμε για πεντάχρονα και οκτάχρονα παιδιά. Μιλάμε για ενήλικους ανθρώπους νεαρής ηλικίας. Είναι προφανές ότι εδώ γίνεται μια κατάφορη κατάχρηση της έννοιας του "παιδιού". Τι θα πει παιδί; Και ένας εξηντάχρονος μπορεί να φέρει αυτήν την ιδιότητα. Και η Ντόρα παιδί του Μητσοτάκη είναι. Τι "φταίει" αυτή, που καθυστέρησε μια εβδομάδα να φτάσει ένα επείγον τηλεγράφημα από το υπουργείο εξωτερικών ως το υπουργείο δικαιοσύνης; Τον πατέρα της βόλευε αυτή η καθυστέρηση και αυτός την αποφάσισε. Αυτή ήταν απλώς υπουργός, επειδή ο πατέρας της την τοποθέτησε στην "οικογενειακή" του επιχείρηση, την οποία εντελώς "εσφαλμένα" εμείς νομίζουμε ότι είναι το κράτος μας. Άρα ήταν λάθος αυτής της ανεύθυνης "γόνου", που από υπερβάλλοντα ζήλο πήρε την πολιτική ευθύνη. Έπρεπε κι αυτή να βγει στα κανάλια και να μας "συγκινήσει" για τα λάθη του πατέρα της.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν περιοριζόμαστε στο "γράμμα" του νόμου, αλλά επιχειρούμε να μπούμε και στην ουσία του νόμου. Όλοι αυτοί οι "νεαροί" γόνοι, που σήμερα "κλαίγονται" στα τηλεοπτικά παράθυρα, εκτός από κλέφτες είναι και ψεύτες. Εκ των δεδομένων δεν μπορούν να ισχυριστούν άγνοια. Δεν τους το επιτρέπει η ηλικία τους. Ακόμα και ένα ανήλικο παιδί είναι σε θέση να γνωρίζει τι συμβαίνει στο σπίτι του, πόσο μάλλον ένας νεαρός άνδρας ή γυναίκα. Ακόμα και ένα δεκαπεντάχρονο παιδί γνωρίζει απόλυτα τι συμβαίνει μέσα στην οικογένειά του.
Πιστεύει κάποιος ότι στα χιλιάδες σπίτια των δανειοληπτών, οι οποίοι καθημερινά ταλαιπωρούνται και εκβιάζονται από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους, ότι τα ανήλικα παιδιά τους δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει με απόλυτη ακρίβεια; Έχει δει κάποιος το παιδί ενός φτωχού να κλαίει μπροστά στη βιτρίνα της Ferrari, παρακαλώντας τον πατέρα του να του την αγοράσει; Όχι βέβαια. Γιατί; Γιατί γνωρίζει ακριβώς τις δυνατότητες της οικογένειάς του. Είναι ανήλικος, αλλά γνωρίζει τα προβλήματα των ενήλικων γονέων του.
Αν τα παιδιά των φτωχών, των αγράμματων και των αναξιοπαθούντων αυτής της κοινωνίας γνωρίζουν τόσα πολλά και σοβαρά πράγματα, που αφορούν τις οικογένειές τους, τι θα έπρεπε να γνωρίζουν τα παιδιά των μορφωμένων; Τα παιδιά λόγου χάρη ενός διεφθαρμένου μεγαλοϋπαλλήλου του ΟΤΕ δεν γνωρίζουν τη δουλειά του πατέρα τους; Δεν βρίσκονται μέσα στην κοινωνία τα παιδιά αυτά; Τα σχολεία τους δεν είναι μέρος αυτής της κοινωνίας; Τα παιδιά δεν είναι αυτά τα οποία κάνουν "επίδειξη" πλούτου, όταν οι οικογένειές τους έχουν περίσσευμα; Το παιδί, δηλαδή, του ΟΤΕτζή είναι κουτό; Όταν γυρίζει από σκι στα ελβετικά βουνά, δεν το λέει στους συμμαθητές του; Δεν καμαρώνει γι' αυτά που έκανε στα μέρη όπου τα έκανε; Ή μήπως νομίζει ότι ο ΟΤΕ στέλνει τους εργαζομένους του για διακοπές στην Ελβετία, ενώ η ΔΕΗ στέλνει τους δικούς της στο Κολοράντο; Στην Κατερίνη και στους Νέους Πόρους ποιοι πηγαίνουν άραγε;
Τα παιδιά όλα τα γνωρίζουν. Γνωρίζουν και άλλα παιδιά υπαλλήλων και γνωρίζουν τις δυνατότητές τους. Γνωρίζουν όχι μόνο τη διαφθορά των γονέων τους αλλά και τη διαφθορά των άλλων γονέων. Γνωρίζουν ποια παιδιά είναι τέκνα "συναδέρφων" των γονιών τους. Γνωρίζουν ότι όλα τα "ξεχωριστά" τα οποία απολαμβάνουν, δεν μπορούν να προέρχονται από τον επισήμως "μη ξεχωριστό" μισθό του πατέρα. Γνωρίζουν ότι ο πατέρας τους είναι "ξεχωριστός", αλλά όχι ο επίσημος μισθός του. Είναι βέβαιοι ότι έχει μάλλον μακρύ "χέρι", γιατί κατά έναν σχεδόν μαγικό τρόπο φέρνει πιο πολλά χρήματα απ' ό,τι του δίνουν οι εργοδότες του. Επειδή σόι πάει το βασίλειο, αρχίζουν και αυτά κι αναπτύσσουν τις ειδικές "δεξιότητες" των γονέων τους. Απλά αυτά το κάνουν εις βάρος των γονέων τους και όχι εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, όπως κάνουν οι γονείς τους. Ο καθένας όπου μπορεί. Αναπτύσσουν κι αυτά μακρύ "χέρι", γιατί θέλουν να κάνουν επίδειξη στο σχολείο και άρα στο μέρος της κοινωνίας που τους αφορά.
Ακόμα όμως κι αν υποθέσουμε ότι υπάρχει πιθανότητα τα παιδιά να μην γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει στα σπίτια τους, για τους νεαρούς ενήλικες δεν τίθεται καν ζήτημα. Δεν το συζητάμε καν. Αυτοί κι αν τα γνωρίζουν όλα !! Δεν μπορεί να μην γνωρίζει το ώριμο πλέον παιδί του ΟΤΕτζή ότι δεν είναι ο ΟΤΕ που τον στέλνει στο πανάκριβο Χάρβαρντ επειδή η ΔΕΗ είναι αυτή που έχει αποκλειστικό συμβόλαιο με το Γέιλ. Δεν μπορεί να νομίζει το παιδί του ΟΤΕτζή ότι πρέπει να περιοριστεί στην Porsche, επειδή την BMW τη δικαιούνται μόνον οι ΔΕΗτζήδες.
Δεν μπορείς με λίγα λόγια, όταν για τον οποιονδήποτε λόγο ζητάς παροχές, να μην γνωρίζεις τις δυνατότητες της πηγής σου. Όταν μερικά χρόνια πριν αισθανόσουν προνομιούχος, επειδή έτρωγες ψημένο καλαμπόκι στην Ασπροβάλτα, πρέπει να είσαι βλάκας για να μην καταλαβαίνεις ότι κάτι άλλαξε στη ζωή σου, για να αισθάνεσαι το ίδιο, τρώγοντας παγωτό με φράουλα στις ελβετικές Άλπεις. Δεν υπάρχει εδώ φυσική "εξέλιξη". Όταν ο πατέρας σου δεν έχει αλλάξει δουλειά και έχει παραμείνει υπάλληλος, αλλά έχουν αλλάξει όλα τα υπόλοιπα δεδομένα, που αφορούν τη ζωή της οικογένειάς σου, κάτι συμβαίνει. Κάτι ύποπτο συμβαίνει προφανώς μέσα στην ίδια τη δουλειά του, η οποία μυστηριωδώς αποδίδει πολλαπλάσια από αυτά που μέχρι πριν λίγο καιρό είχες συνηθίσει. Τόσο ύποπτο όσο ύποπτη είναι και η ανεξήγητη σπατάλη του φτωχού συμμαθητή σου, ο οποίος διαχειρίζεται τα χρήματα της σχολικής εκδρομής.
"Τα παιδιά είναι εξαρτώμενα από τους γονείς τους" …είπανε οι ενήλικες γυναίκες, οι οποίες είναι ταυτόχρονα κόρες του έτερου φυγόδικου για την υπόθεση Siemens Καράβελα. Το είπαν με λυγμούς και μας συγκίνησαν. Όχι βέβαια όσο μας συγκίνησε το άλλο με τον Τοτό, αλλά δεν παύει να είναι συγκινητική η δήλωσή τους. Πράγματι τα παιδιά είναι εξαρτώμενα από τους γονείς τους. Τα παιδιά όμως των διεφθαρμένων γονέων είναι εξαρτώμενα από την DKNY και την Gucci. Γιατί; Γιατί η έννοια της εξάρτησης για τους νέους συνδέεται με την έννοια της επιβίωσης και τα παιδιά των διεφθαρμένων δεν έχουν πρόβλημα επιβίωσης. Τους απασχολούν οι νέες κολεξιόν μόδας και όχι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Έστω όμως ότι μέχρι τώρα δεν γνώριζαν —και από "ανωριμότητα" δεν ρώταγαν για να μάθουν— τι συμβαίνει. Τώρα, που έμαθαν τι συμβαίνει, τι προτίθενται να κάνουν; Τώρα, που έμαθαν ότι είναι παράνομα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία τους "φορτώθηκαν" εν "αγνοία" τους, τι θα κάνουν; Θα τα μεταβιβάσουν στο δημόσιο; Η αφέλειά τους δηλαδή περιορίζεται μέχρι εκεί που φτάνει η ευθύνη; Στα υπόλοιπα είναι υπεύθυνοι πολίτες με τα σκληρά κι απαραβίαστα δικαιώματα των ιδιοκτητών; Σε ποια ευνομούμενη Πολιτεία θα σε αφήσουν να ξεκοκαλίσεις εν "γνώση" σου κλεμμένη περιουσία, την οποία φορτώθηκες εν "αγνοία" σου;
Υπάρχει σ' αυτόν τον τόπο ισονομία και ισοπολιτεία; Αν ένας γύφτος κλέψει ένα μοναδικής αξίας σπάνιο βάζο από την Εκάλη και εντοπισθεί το παιδί του να το πουλάει στο Μοναστηράκι, τι θα γίνει; Θα πάει η αστυνομία και θα το ρωτήσει αν "πρόλαβε" να του το μεταβιβάσει ο γύφτος; Σηκωτό θα το πάρει και θα το ονομάσει συνένοχο του πατέρα του. Θα το δικάσει και θα το καταδικάσει, αρκούμενο στα αποδεικτικά στοιχεία των κλοπιμαίων και κατόπιν θα το στείλει στη φυλακή, αναζητώντας ταυτόχρονα και τον φυγόδικο αλλά επίσης καταδικασμένο πατέρα. Δικαίως. Δικαίως και χωρίς την παραμικρή αντίδραση από τον ανήλικο καταδικασμένο. Γιατί; Γιατί γνωρίζει ο μικρός γύφτος ότι το βάζο ήταν κλεμμένο. Δεν το είχαν στην τέντα τους από κληρονομιά και δεν θυμάται τον πατέρα του "συλλέκτη" έργων τέχνης. Θα πάει αδιαμαρτύρητα και κατ’ ευθείαν στη φυλακή και η αστυνομία θα συνεχίσει ν' αναζητά τον βασικό κλέφτη, που είναι ο πατέρας του.
Πού υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία; Το παιδί του φτωχού κι αγράμματου γύφτου το αντιλαμβάνεται ο νόμος ως έξυπνο και υπεύθυνο και το παιδί του πλούσιου και μορφωμένου μεγαλοαστού σαν κουτό και ανεύθυνο; Γιατί δεν βγαίνουν τα γυφτάκια, τα οποία καθημερινά συλλαμβάνονται για τις "ανώριμες" πράξεις τους, στις τηλεοράσεις, για να μας συγκινήσουν; Δεν βγαίνουν, γιατί έχουν συναίσθηση των πράξεών τους. Δεν βγαίνουν, γιατί έχουν αυτό το οποίο ονομάζουμε "τσίπα". Αυτό δηλαδή το οποίο λείπει από τους κακομαθημένους γόνους των διεφθαρμένων και των επίσης ελεεινών δικηγόρων, οι οποίοι αποφασίζουν για την υπερασπιστική τους "γραμμή". Δικηγόροι, πολλοί εκ των οποίων —που σήμερα εμφανίζονται σαν εκφραστές ανθρώπινων "ευαισθησιών"— αν βρίσκονταν σε άλλα κράτη, θα τους είχαν αφαιρεθεί οι άδειες ασκήσεως επαγγέλματος, λόγω της συμμετοχής τους σε παραδικαστικά και άλλα κυκλώματα.
Αν κάποιους πρέπει να κατηγορούν όλοι αυτοί οι βαθύπλουτοι "ανεύθυνοι", αυτοί είναι οι γονείς τους. Δεν φτάνει που ήταν διεφθαρμένοι και άχρηστοι, τους έμπλεξαν κιόλας. Δεν φτάνει που ήταν ανίκανοι να αυτοπροστατευτούν —και σήμερα αναζητούν τις "Μπανανίες" για να σωθούν—, κατάφεραν να καταστρέψουν και τις "ασπίδες" των παιδιών τους. Τις νόμιμες "ασπίδες". Πρόλαβε ο Χριστοφοράκος να βγάλει όχι μόνον τα μάτια τα δικά του, αλλά και αυτά των παιδιών του. Βλάκες από την αρχή μέχρι το τέλος. Βλάκες, όταν νόμιζαν ότι μπορούσαν να επωφελούνται παντοτινά από τη διαφθορά και βλάκες παρέμειναν ακόμα κι όταν κατάλαβαν ότι αυτό δεν συμβαίνει. Βλάκες μέχρι την τελευταία στιγμή, που γελούσαν μπροστά στις κάμερες, νομίζοντας ότι μας "δουλεύουν" όλους μαζί.
Για εμάς —και πιστεύουμε και για τον νόμο επίσης— τα πράγματα είναι απλά. Δεν μας απασχολεί καθόλου το θέμα της διαφυγής των κύριων υπευθύνων. Μας αρκούν αυτοί οι οποίοι έμειναν. Υπάρχει έγκλημα, υπάρχουν τα αποδεικτικά στοιχεία και υπάρχουν και οι ένοχοι. Ποιο είναι το έγκλημα σ' αυτήν την περίπτωση; Η διαφθορά. Ποιος ο στόχος του εγκλήματος; Ο πλουτισμός. Ποιος ήταν ο καρπός του παράνομου πλουτισμού; Η περιουσία του εγκληματία. Ποιος κατέχει τον καρπό του εγκλήματος; Τα παιδιά του. Άρα αυτοί καθίστανται αυτόματα συνένοχοί του. Εφόσον αυτοί έχουν υπό την κατοχή τους τον καρπό του εγκλήματος, δικάζονται ως κύριοι ένοχοι.
Μπορεί τελικά αυτοί να είναι και οι ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος και τα "κορόιδα" να είναι οι γονείς τους, οι οποίοι καταδιώκονται και αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό. Έξυπνοι, με βάση το πνεύμα του εγκλήματος, είναι αυτοί οι οποίοι επωφελήθηκαν τα μέγιστα από ένα έγκλημα, δεν έκαναν τη βρόμικη δουλειά και αυτοί οι οποίοι την έκαναν καταδιώκονται. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί ο καρπός του εγκλήματος είναι αυτός, που για τον νόμο προσδιορίζει με την απόλυτη ασφάλεια την ταυτότητα του πραγματικού δράστη. Γι' αυτόν τον λόγο και ο νόμος διακρίνει μεταξύ τους τούς ηθικούς και τους φυσικούς αυτουργούς. Αν δηλαδή το έγκλημα γίνεται για την απόκτηση κάποιου παράνομου κέρδους, ο πραγματικός εγκληματίας είναι πάντα αυτός, ο οποίος συνδέει τους φυσικούς δράστες με την κατοχή του προϊόντος του εγκλήματος. Σ' αυτήν την περίπτωση …τα παιδιά των διεφθαρμένων.
Εδώ εύλογα ο αναγνώστης θ' αναρωτηθεί για την περίεργη λογική μας. Είναι δυνατόν να θεωρούμε ως κύριους δράστες τα παιδιά; Παιδιά, τα οποία δεν είχαν άμεση εμπλοκή με τις δραστηριότητες των γονιών τους; Δεν είμαστε παράλογοι. Αυτό το κάνουμε για έναν απλό λόγο. Το κάνουμε, για να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που μας δίνει ο νόμος. Ο νόμος, ο οποίος "παρακολουθεί" τη λογική του εγκλήματος, προκειμένου να συλλαμβάνει τους πραγματικούς εγκληματίες και όχι απαραίτητα αυτούς που φαίνονται σαν τέτοιοι. Με βάση τη λογική του εγκλήματος, για να εκδικαστεί μια υπόθεση, δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σύλληψη όλων των μελών μιας συμμορίας. Αρκεί η σύλληψη μερικών από αυτούς. Οι άλλοι δικάζονται ερήμην τους. Ακόμα και νεκροί να είναι, μπορούν να δικαστούν.
Αυτά λέει ο νόμος. Αν μια συμμορία ληστών, που κατά τη δράση της σκότωσε έναν φύλακα και μέχρι αυτή να συλληφθεί, το μέλος της, που διέπραξε τον φόνο —για να εξυπηρετήσει την κοινή δραστηριότητα— σκοτώθηκε σε ένα κοινό αυτοκινητιστικό δυστύχημα, δεν θα δικαστούν όλοι οι υπόλοιποι για ένοπλη μετά φόνου ληστεία; Δεν θα γίνει ποτέ η δίκη, γιατί ένα αυτοκίνητο "πάτησε" τον κατά τη γενική ομολογία όλων δολοφόνο; Θα απαλλαγούν όλοι από το σύνολο των κατηγοριών, επειδή σκοτώθηκε ένας από τους εγκληματίες; Η ληστεία θα πάψει να είναι ένοπλη μετά φόνου, επειδή σκοτώθηκε αυτός ο οποίος κρατούσε το όπλο και σκότωσε; Για τον νόμο το όπλο ανήκει στη συμμορία και όχι αποκλειστικά σ' αυτόν που το έφερε. Για τον νόμο ο φόνος αποδίδεται στη συμμορία και όχι αποκλειστικά σ' αυτόν που τον διέπραξε ως φυσικό πρόσωπο. Δεν χρειάζεται δηλαδή να συλληφθεί ο Χριστοφοράκος ή ο Καραβέλας, για ν' αρχίσουν οι δίκες τους. Αυτές μπορούν ν' αρχίσουν και χωρίς αυτούς, εφόσον υπάρχουν τα παιδιά τους. Τα συνένοχα παιδιά τους, εφόσον αυτά έχουν υπό την κατοχή τους το μεγαλύτερο μέρος των προϊόντων των εγκλημάτων τους. Τα παιδιά, τα οποία τα "έμπλεξαν" οι ίδιοι στα εγκλήματά τους.
Πηγαίνεις λοιπόν στα δικαστήρια τους συνενόχους, τους οποίους έχεις συλλάβει και τους δικάζεις με αυτό το σκεπτικό. Τους δικάζεις ως εγκληματίες, οι οποίοι επωφελούνταν από το "παρασκήνιο" και ίσως και να κατεύθυναν τις πράξεις των εγκληματιών. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι αυτό πράγματι συνέβαινε. Η κατοχή των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία προέκυψαν από το έγκλημα του στενού τους συγγενή, αρκεί. Δικάζεις ερήμην του τον συγγενή τους, ώστε να βρεις το πώς προέκυψαν τα περιουσιακά αυτά στοιχεία και η κατηγορία απλά "μεταβιβάζεται" και στους συνενόχους του, που τα κατέχουν. Τους συνενόχους τους καταδικάζει η απλή κατοχή των περιουσιακών στοιχείων, τα οποία προέκυψαν από το έγκλημα. Η κατοχή του μοναδικού στόχου του εγκλήματος. Η κατοχή στοιχείων, τα οποία, αν παρέμεναν στην κατοχή την εγκληματιών, θα δεσμεύονταν και θα δημεύονταν. Τι ποινή προβλέπεται γι' αυτήν την περίπτωση; Ισόβια; Τους καταδικάζεις σε ισόβια ως συνενόχους.
Γιατί το κάνεις αυτό; Για ν' αναγκαστούν οι πραγματικοί ένοχοι να εμφανιστούν ενώπιον του νόμου και να πάρουν την ευθύνη. Τους καταδικάζεις μέχρι να έρθουν οι πραγματικοί ένοχοι να τους απαλλάξουν. Μέχρι να έρθουν αυτοί και να μας "διαβεβαιώσουν" για κάτι το οποίο γνωρίζουμε εκ των προτέρων, αλλά δεν μας ενδιαφέρει που το γνωρίζουμε. Να μας "διαβεβαιώσουν" ότι είναι αθώα τα παιδιά τους και άρα να τα αποφυλακίσουν. Να έχει ανάγκη ο κάθε Χριστοφοράκος και ο κάθε Καραβέλας να έρθει στην Ελλάδα, για να "απελευθερώσει" τα παιδιά του. Να βιάζεται να πάρει τη θέση τους και ν' αποδοθεί δικαιοσύνη. Αν δεν ενδιαφέρονται αυτοί για τα παιδιά τους, γιατί να ενδιαφερθούμε εμείς, που είμαστε τα θύματά τους; Αν δεν έχουν ευαισθησία αυτοί για τα παιδιά τους, γιατί να δείξει ευαισθησία η ελληνική κοινωνία;
Απλά πράγματα. Με γοργές διαδικασίες δικάζεις τα παιδιά και τα καταδικάζεις για τα εγκλήματα των "συνενόχων" γονέων τους, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή διαφεύγουν. Μόνον αυτοί οι "συνένοχοι" μπορούν να τα απαλλάξουν και άρα πρέπει να έρθουν να δικαστούν. Όσο πιο γρήγορα τα καταδικάσεις, τόσο πιο γρήγορα θα επιστρέψουν οι φυγάδες. Αυτό μόνον μας σώζει από τα "ποντίκια" που ήδη δραπέτευσαν και εκείνα που είναι έτοιμα να δραπετεύσουν. Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα μας "δουλεύουν" ακριβώς όπως το έχουν σχεδιάσει. Πλούσιοι κοσμοπολίτες όλοι. Οι διαφυγόντες γονείς πλούσιοι, με τα χρήματα τα οποία έχουν φυγαδεύσει στο εξωτερικό και οι παραμένοντες γόνοι πλούσιοι με τις περιουσίες που κληρονόμησαν "νόμιμα".
Αυτός είναι ο σχεδιασμός τους. Αυτά είχε κατά νου ο υγιέστατος Χριστοφοράκος, όταν έκανε "πλούσια" τα παιδιά του με την άκαιρη κληροδοσία του. Θέλουν να κάνουν πάρτυ με τα κλεμμένα. Θα συναντιούνται γιορτές και σχόλες στις Ελβετίες και θα γλεντούν εις βάρος των κορόιδων. Θα συναντιούνται οι "αθώοι", που παρέμειναν στην Ελλάδα με τα κλοπιμαία, μ' αυτούς που ανέλαβαν την "ευθύνη" και ζουν ατιμώρητοι στις διάφορες Ουρουγουάες. Αυτήν τη δυνατότητα θέλουμε να τους στερήσουμε. Μας συμφέρει να είμαστε σκληροί, αλλά όχι άδικοι με τους νεαρούς γόνους τους, προκειμένου να πιάσουμε τους πραγματικούς εγκληματίες.
Άδικοι δεν είμαστε με κανέναν από αυτούς. Άδικοι θα ήμασταν για όλα τα υπόλοιπα ελληνόπουλα, αν δεν σκεφτόμασταν με αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι αυτοί οι "εν αγνοία" τους ένοχοι θα συνεχίσουν να βολτάρουν με τις κλεμμένες Porsche στα πανάκριβα Κολέγια της Εσπερίας. Για εμάς τα πράγματα είναι πολύ απλά. Οδήγησαν όλοι αυτοί καλύτερα αυτοκίνητα από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Μεγάλωσαν σε ομορφότερα σπίτια από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Έκαναν περισσότερα ταξίδια από τα παιδιά των Ελλήνων που ήταν τίμιοι; Είναι εις γνώση τους συνένοχοι. Ό,τι απόλαυσαν —είτε αυτό είναι φαγητό είτε αυτό είναι ρούχα είτε είναι οτιδήποτε άλλο— το απόλαυσαν εις βάρος της κοινωνίας και άρα εις βάρος των παιδιών των υπολοίπων Ελλήνων, οι οποίοι είχαν την "αφέλεια" να είναι τίμιοι.
Για εμάς όλοι αυτοί είναι ένοχοι. Είναι ένοχοι, οι οποίοι με τη χρήση των κλοπιμαίων ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ, ΠΛΗΓΩΣΑΝ, ΜΕΙΩΣΑΝ και ΑΔΙΚΗΣΑΝ τα παιδιά των υπόλοιπων Ελλήνων, τα οποία δεν είχαν την "τύχη" να έχουν μακρυχέρηδες γονείς. Είναι συνένοχοι έστω και χωρίς να είναι συμμέτοχοι στα εγκλήματα των γονέων τους. Γνώριζαν ακριβώς τι συνέβαινε και από πού προέρχονταν τα χρήματα τα οποία τους έδιναν τη δυνατότητα να ζουν σαν μεγιστάνες. Υπάλληλοι μιας πολυεθνικής εταιρείας ήταν οι γονείς τους. Υψηλόβαθμοι μεν, υπάλληλοι δε. Αν δεν διέφθειραν, ώστε τη λεηλασία του ελληνικού κράτους να την κάνουν "λεία" για την εταιρεία τους —και άρα να πάρουν μερίδιο κλέφτη—, δεν θα έπαιρναν τίποτε περισσότερο από έναν κοινό μισθό.
Έναν μισθό όμοιο με αυτόν που παίρνουν χιλιάδες άλλοι υπάλληλοι πολυεθνικών, που υπάρχουν στην Ελλάδα. Έναν μισθό, ο οποίος στην καλύτερη περίπτωση θα τους "έσπρωχνε" μέχρι το Μαρούσι. Ούτε πόντο πιο πάνω προς Εκάλη. Πώς βρέθηκαν λοιπόν τα σπίτια στα πανάκριβα προάστια και τα εκατομμύρια στους προσωπικούς τους λογαριασμούς; Αυτά όλα τα γνώριζαν τα παιδιά, γιατί έκαναν χρήση των πλεονεκτημάτων αυτών. Καθημερινή χρήση. Γνώριζαν το έγκλημα ως συγγενείς, το απέκρυπταν ως πολίτες και επωφελούνταν από αυτό ως κηφήνες. Έκαναν ακριβώς ό,τι ορίζει ο νόμος ως συνενοχή.
Όπως είχαν την εξυπνάδα να ξεχωρίζουν το Armani από τις πατσαβούρες των καλαθιών, έτσι είναι σίγουρο ότι είχαν την εξυπνάδα να καταλαβαίνουν και από πού προέρχεται η οικογενειακή τους "άπλα". Όπως είχαν την εξυπνάδα να καταλαβαίνουν πώς τους εξυπηρετεί η Porsche στο "φόρτωμα" —ξέρουν αυτοί—, έτσι είναι σίγουρο ότι καταλάβαιναν πώς οι γονείς τους "φόρτωναν" την οικογενειακή τους περιουσία. Είναι σίγουρο ότι περίμεναν νέο "δώρο", κάθε φορά που υπήρχε νέο "επίτευγμα" του γονέα.
…"Περίμενε παιδί μου να υπογράψει ο ΟΤΕ τη σύμβαση με τον κουμπάρο και θα σου αγοράσω το νέο αυτοκίνητο. Μην είσαι ανυπόμονος. Μην είσαι παράλογος. Έχουμε προβλήματα. Μπήκε ο εισαγγελέας στον ΟΤΕ. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Μέχρι και να μην πάμε τα Χριστούγεννα στην Ελβετία μπορεί"… Τώρα, που ήρθε η ώρα του λογαριασμού για τους "ωραίους" και τις "ωραίες" της παραλίας και των βορείων προαστίων, άρχισαν να μυξοκλαίνε μπροστά στις κάμερες. Αλτσχάιμερ βαριάς μορφής απέκτησαν όλοι τους. Οι έξυπνοι έγιναν βλάκες. Οι αλαζόνες έγιναν ταπεινοί. Οι καλοντυμένοι των περιοδικών ξαναφόρεσαν τα ρούχα της παλαιότερης υπαλληλικής φτώχειας. Δεν θυμούνται τίποτε. Υπνωτισμένοι υπέγραφαν. Ζαλισμένοι ψώνιζαν. Μεθυσμένοι τραβολογούσαν τις μοντέλες.
Σ' ό,τι αφορά τη σκληρότητά μας και σ' αυτό το επίπεδο υπάρχει εξήγηση. Είμαστε σκληροί, γιατί ως κοινωνία μάς συμφέρει να είμαστε τέτοιοι. Μόνον από την καταδίκη τους μπορούμε να εξασφαλίσουμε το "δικαίωμα" να πάρουμε πίσω τα κλοπιμαία. Από εκεί και πέρα το "μπαλάκι" βρίσκεται στην πλευρά των διεφθαρμένων. Αυτοί θα είναι άδικοι, αν γλεντοκοπούν τα κλοπιμαία και τα παιδιά τους βρίσκονται στη φυλακή στη δική τους θέση. Αυτοί θα είναι πολλαπλάσια σκληροί, αν δεν γυρνάνε πίσω να τα απαλλάξουν από την τιμωρία. Εμείς, ως κοινωνία, είμαστε πλήρως καλυμμένοι. Από τη στιγμή που υπήρχε έγκλημα, βρήκαμε τους ενόχους και τους τιμωρήσαμε, έστω κι αν δεν τους τιμωρήσαμε όλους. Αποκαταστήσαμε την οικονομική βλάβη, που προκάλεσε το έγκλημα και αυτό μας είναι αρκετό ως κοινωνία.
Από εκεί και πέρα το τι θα γίνει μεταξύ των ενόχων, για τον καταμερισμό της τιμωρίας μεταξύ τους, αυτό είναι δικό τους θέμα. Ας πάνε τα αγόρια του Χριστοφοράκου στη φυλακή μαζί με τα πρεζόνια και τους δολοφόνους και αυτός αν θέλει ας κάνει "dolce vita" στο Μόναχο. Ας πάνε τα κορίτσια του Καραβέλα στη φυλακή μαζί με τους βαρυποινίτες και τις πόρνες και αυτός αν θέλει ας κάνει ράφτινγκ στον Ρίο ντε λα Πλάτα. Δικά τους προβλήματα είναι αυτά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τώρα τον λόγο που οι αστοί σύσσωμοι βρέθηκαν να υποστηρίζουν τα δικαιώματα των παιδιών και να επικαλούνται ευαισθησίες; Κατάλαβε τον λόγο που υπάρχει η "θλίψη", η οποία γεννά τον "παραλογισμό"; Γιατί έδειξαν αυτήν τη μεγάλη "ευαισθησία", την οποία βέβαια δεν θα έδειχναν, αν αυτός ο οποίος θα "προλάβαινε" να μεταβιβάσει τα κλοπιμαία δεν ήταν ο Χριστοφοράκος αλλά ο Παλαιοκώστας;
Στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει ούτε ο Χριστοφοράκος ούτε ο Καραβέλας ούτε τα παιδιά εκείνων. Τους ενδιαφέρουν τα δικά τους τα παιδιά. Οι περισσότεροι από αυτούς, που "ευαισθητοποιήθηκαν", είναι διεφθαρμένοι και οι ίδιοι. Αυτοί οι διεφθαρμένοι πάντα είχαν τη "δραπέτευση" σαν την τελευταία εναλλακτική λύση και για τους εαυτούς τους. Πάντα νόμιζαν ότι στη χειρότερη γι' αυτούς περίπτωση θα μπορούσαν να δραπετεύσουν οι ίδιοι, αφήνοντας πίσω τους τούς πλούσιους και βολεμένους κληρονόμους. Αν αυτή η επιλογή πάψει να υφίσταται, κινδυνεύουν να καταστραφούν πλήρως. Κινδυνεύουν να τα χάσουν όλα και να πάνε και φυλακή. Ό,τι έκλεψαν, γύρω από τα σπίτια τους το έχουν επενδύσει. Τι θα κάνουν, αν αλλάξουν τα πράγματα;
Αυτοί, ως γνήσιοι συμμορίτες, είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους σαν "κύριοι" να μην αγγίζονται οι οικογένειες των διεφθαρμένων. Στη χειρότερη περίπτωση είχαν αποδεχθεί το ενδεχόμενο να καταδιώκονται οι διεφθαρμένοι, αλλά όχι και οι οικογένειές τους, οι οποίες θα κληρονομούσαν "νόμιμα" τα προϊόντα της παράνομης δράσης τους. Είχαν συμφωνήσει να κλέβουν "εδώ" και να επενδύουν "εδώ". Αντέγραψαν τους νόμους της Καμόρα και νόμιζαν ότι αυτοί οι άγραφοι μεταξύ τους νόμοι έχουν την αξία του "συντάγματος" της διαφθοράς. Με τη σύλληψη των παιδιών των σημερινών κατηγορούμενων παραβιάζεται αυτό το "σύνταγμα". Τώρα τρέμουν όλοι οι διεφθαρμένοι στην ιδέα ότι η "δραπέτευση" θα τους αναγκάσει να παρατήσουν τα προϊόντα της διαφθοράς στη χώρα στην οποία εγκλημάτησαν και ν' αναγκαστούν οι ίδιοι να δραπετεύσουν οικογενειακά στο "άγνωστο".
Αυτό το οποίο λέμε εμείς είναι ότι πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η δίκη του Χριστοφοράκου και του Καραβέλα. Η παρουσία των "συνενόχων" τους αρκεί για να γίνει αυτό. Αυτή είναι η θέση μας. Ο νόμος μάς δίνει αυτήν τη δυνατότητα. Από εδώ και πέρα τα πάντα είναι στα χέρια των δικαστών. Αν πραγματικά θέλουν να υπηρετήσουν την ελληνική κοινωνία και να σεβαστούν το "γράμμα" του νόμου, πρέπει να ξεκινήσουν τις διαδικασίες που προβλέπονται.
Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι άδικοι με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, οι οποίοι, σεβόμενοι τους νόμους, πληρώνουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έχουν το ηθικό δικαίωμα ούτε παρατήρηση να κάνουν στο γυφτάκι, το οποίο συλλαμβάνεται να πουλάει τη "συλλογή" του πατέρα του στους δρόμους. Σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπουν τον γιο του Παλαιοκώστα στον πιο πολύφερνο —χωρίς καμία προσωπική ευθύνη— εργένη της χώρας. Σε διαφορετική περίπτωση γίνονται και οι ίδιοι μέρος του προβλήματος της διαφθοράς. Επιβαρύνουν την κοινωνική σήψη, στην οποία μας έχει οδηγήσει η τεράστια διαφθορά, εξαιτίας της ατιμωρησίας των ενόχων.
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ. Β’
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Με «βόμβα» έτοιμη να εκραγεί μοιάζει η κατάσταση στο ακριτικό Αγαθονήσι.
Οι 10 εθνοφύλακες του νησιού παρέδωσαν τα όπλα τους στον πρόεδρο της Κοινότητας, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να καταδείξουν το αδιέξοδο στο οποίο έχει φθάσει η συγκέντρωση οικονομικών μεταναστών που καταφθάνουν από την Τουρκία..Την περασμένη Πέμπτη, 193 άτομα από το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη και την Σομαλία εντοπίστηκαν σε βάρκες ανοικτά του Αγαθονησίου και προωθήθηκαν από το Λιμενικό στο νησί, όπου οι μόνιμοι κάτοικοι ανέρχονται σε 170.Άνδρες, γυναίκες και παιδιά, 193 ψυχές, ζουν εδώ και πέντε ημέρες σε χωράφια, αγρούς, δρόμους, χωρίς «κεραμίδι» πάνω από τα κεφάλια τους, χωρίς κρατική μέριμνα, ιατρική φροντίδα και μίνιμουμ συνθήκες υγιεινής.Οι κάτοικοι τους προσφέρουν νερό, φαγητό και ρούχα, όπως κάνουν άλλωστε κάθε φορά όταν οικονομικοί μετανάστες εγκαταλείπονται από Τούρκους δουλεμπόρους στα ανοικτά του νησιού.Ο Κωνσταντίνος Κόττορος, εκπρόσωπος των Εθνοφυλάκων και γιος του προέδρου της Κοινότητας, εξηγεί στη «zougla.gr» πως δεν είναι η πρώτη φορά που κάτοικοι και οικονομικοί μετανάστες αναγκάζονται να συμβιώσουν στο ακριτικό νησί. Και εξηγεί γιατί οι Εθνοφύλακες παρέδωσαν το πρωί τα όπλα τους.Τώρα, όμως, η σταγόνα ξεχείλισε, αφού οι άνθρωποι που έρχονται από την Ανατολή για να προωθηθούν από τους σύγχρονους μηχανισμούς σκλαβοπάζαρου στην πλούσια Δύση, είναι περισσότεροι από τους κατοίκους του νησιού. Εξαιτίας των άθλιων συνθηκών διαβίωσής τους είναι φυσικό να αναγκάζονται καμιά φορά να κλέψουν... ακόμη και τα «χέρια» που τους φροντίζουν.Όπως καταγγέλλουν στη zougla.gr κάτοικοι του νησιού, αλλά και ο εκπρόσωπος των εθνοφυλάκων, τις τελευταίες ώρες κάποιοι λαθρομετανάστες άνοιξαν τα σπίτια τους, έκλεψαν ρούχα, τρόφιμα, σεντόνια, κουβέρτες, φτάνοντας στο σημείο ακόμη και να αφοδεύσουν στο πάτωμα ή να ουρήσουν στο ιερό της εκκλησίας του νησιού. «Δεν είμαστε ρατσιστές, αλλά θα μας αναγκάσουν να γίνουμε» δηλώνουν οι κάτοικοι και προειδοποιούν ότι το κακό δεν θα αργήσει να συμβεί.Χαρακτηριστική η περίπτωση της Ευρυδίκης Καρύδη, το σπίτι της οποίας μπήκε δύο φορές στο στόχαστρο λαθρομεταναστών. Ακούστε τι δηλώνει στη http://www.zougla.gr/news.php?id=48542 ο γιος της, Μανώλης Καρύδης.Είναι γνωστό ότι όπου δεν υπάρχει κρατική μέριμνα και δομές κυριαρχεί ο ρατσισμός. Αυτή την φράση συνηθίζουν να επαναλαμβάνουν μονότονα οι ειδικοί κοινωνιολόγοι, αλλά κανείς δεν τους ακούει. Τα λόγια τα παχιά της κυβερνητικής ρητορικής έρχονται εκ των υστέρων, για να καλύψουν την αδιαφορία του κράτους και των αρμοδίων να διαχειριστούν την κρίση αυτή. Το Αγαθονήσι είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009
ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΙ ΕΙΠΑΝ
LORDOS/ELGIN Ο ΚΛΕΦΤΗΣΤΟ ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΞΑΝΑΦΕΡΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ
Και ομήρους να μας πιάνατε, δεν θα επέστρεφαν τα Μάρμαρα
Η Μπόνι Γκριρ και η Λέσλι Φίτον ήταν οι δύο εκπρόσωποι του Βρετανικού Μουσείου στα εγκαίνια. Τους άρεσε πάρα πολύ, αλλά με τίποτα δεν κάνουν πίσω. Μόνον ένα δανεισμό των γλυπτών για 3-6 μήνες συζητούν
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Αξιαγάπητο επίτευγμα! Αλλά το είδαμε νύχτα. Κάτω από το φυσικό φως θα είναι ακόμα ωραιότερο. Συγχαίρουμε τους Ελληνες. Το μουσείο σας είναι υπέροχο».
Τα συγχαρητήρια προέρχονται από το Βρετανικό Μουσείο. Ή για την ακρίβεια από την Μπόνι Γκριρ, μέλος του διοικητικού του συμβουλίου και μαζί με την έφορο του τμήματος Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, Λέσλι Φίτον, μιας από τις δύο επίσημες απεσταλμένες του στα εγκαίνια.
Λογικά τόσος ενθουσιασμός θα λειτουργούσε υπέρ του επαναπατρισμού των Μαρμάρων. Λάθος! «Ενισχύθηκε η βεβαιότητά μου ότι οι διαφορετικοί αλλά ισάξιοι "διάλογοι" που αναπτύσσουν τα μουσεία μας πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν σε δύο διαφορετικά μέρη του κόσμου. Το μουσείο σας λέει την ιστορία του μεγαλείου της αρχαίας Ελλάδας. Το δικό μας μιλάει για ολόκληρο τον κόσμο», μας δήλωσε χθες τηλεφωνικά η κ. Γκριρ.
Απαρίθμησε και όσα τις εντυπωσίασαν: «Η σαφήνεια των επεξηγήσεων. Οτι για πρώτη φορά είδαμε τα γλυπτά "στερεοσκοπικά". Οτι, όπου το πάτωμα ήταν διαφανές, βλέπαμε τις ανασκαφές. Και το γεγονός ότι μπαίνοντας έχεις άμεση αίσθηση του φωτός που τοποθετεί τα γλυπτά σε ένα φυσικό περιβάλλον, το ίδιο με της αρχαίας Ελλάδας».
Το Σάββατο, λίγες ώρες πριν από τα εγκαίνια, στη συνάντησή μας με τις δύο κυρίες, επικαλεστήκαμε ένα αστείο του «Γκάρντιαν»: «Ας ελπίσουμε ότι οι δύο απεσταλμένες μας δεν θα συλληφθούν ως... όμηροι», έγραφε. «Εχετε εξετάσει το... ενδεχόμενο;», τις ρωτήσαμε. «Αν μας κρατούσατε ομήρους σε παραθαλάσσιο μέρος, ευχαρίστως. Αλλά, σίγουρα δεν θα μας αντάλλασσαν με τα Μάρμαρα!», απάντησε η ετοιμόλογη Μπόνι Γκριρ.
Αφροαμερικανικής καταγωγής, γεννημένη στο Σικάγο, μαθήτρια του Ηλία Καζάν, δραματουργός, λογοτέχνις, πολιτογραφημένη Βρετανίδα εδώ και μία 10ετία, πρώην κριτικός τέχνης στο BBC, δεν έχασε στιγμή το χαμόγελό της. Το ίδιο και η πιο στιβαρή Λέσλι Φίτον. Χαμογέλασε και στο απορημένο γκαρσόνι που της έφερε καυτό, «εγγλέζικο» τσάι στις 5 μ.μ. «Είμαι εντελώς Αγγλίδα», του εξήγησε η γυναίκα που θεωρείται άνθρωπος-κλειδί στην υπόθεση των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Αρχαιολόγος με διδακτορικό στον μινωικό και κυκλαδικό πολιτισμό, είναι «εκείνη στην οποία θα στρεφόταν πρώτα ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ ΜακΓκρέγκορ, ζητώντας της μια γνώμη για τα Μάρμαρα».
«Οι Ελληνες είστε τόσο φιλικοί και φιλόξενοι», επαναλάμβαναν. Δεν αισθάνθηκαν καθόλου άβολα εν όψει της «αποστολής» τους. Αλλά ήταν και απολύτως προετοιμασμένες με τον πιο λεπτό, διπλωματικό αλλά και κοφτερό τρόπο να επαναλάβουν αμετακίνητα τα επιχειρήματα του Βρετανικού Μουσείου.
Μας προσγείωσαν, δηλαδή, λίγες ώρες αφότου μια φράση της Κικής Δημουλά («Με πλημμύρισε σχεδόν ότι είμαι Ελληνίς η βεβαιότης») είχε συνοψίσει τη συγκινησιακή φόρτιση από την πρώτη μας ξενάγηση στο μουσείο. Αρκούσε το σοκ της έκθεσης του μαρμάρινου όγκου που άφησε πίσω του ο Ελγιν, πριονίζοντας τις προσόψεις της μετόπης, για να τολμήσουμε να σκεφτούμε ότι -δεν μπορεί- ακόμα και οι απεσταλμένες του Βρετανικού Μουσείου θα κλονιστούν. Παρέμειναν ακλόνητες.
Πάντως «καταλαβαίνουμε απολύτως το αίτημά σας», διαβεβαίωσε η κ. Γκριρ, απαριθμώντας πόσες διαφορετικές εθνικότητες (Εβραίοι, Ιρακινοί, Αφρικανοί, Σκώτοι) φιλοξενούνται στο Δ.Σ. του Βρετανικού Μουσείου που τελεί υπό Ιρλανδό πρόεδρο.
**Ως προς το επιχείρημα ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης ισχυροποιεί το αίτημά μας: « Η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα των πολιτισμών. Μπορεί κάποιος πια να επισκεφτεί εμάς και να το διαπιστώσει σε σύγκριση με άλλους πολιτισμούς ή να επισκεφτεί το μουσείο, δίπλα στην Ακρόπολη και να δει την ιστορία της. Δεν εμπεριέχεται καμία αντίθεση».
* Ως προς το «ηθικό» ζήτημα όχι οποιουδήποτε ακρωτηριασμένου μνημείου, αλλά των Μαρμάρων του Παρθενώνα: «Υπάρχουν δύο τύποι "ιδιοκτησίας": αυτή που βασίζεται στη νομιμότητα κι αυτή που επικαλείται ένα ηθικό δικαίωμα. Το ηθικό δικαίωμα το επικαλούνται πολλοί λαοί. Το νόμιμο δικαίωμα δεν μας επιτρέπει να επιστρέψουμε κανένα αντικείμενο. Μας επιτρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο του δανεισμού...».
**Ως προς τον δανεισμό: «Ενα πολύ μεγάλο μέρος της δουλειάς μας βασίζεται σ' αυτόν. Διευκολύνει τη συνεργασία και την προώθηση της επιστημονικής έρευνας. Ομως από ελληνικής πλευράς ουδέποτε μας έγινε επίσημη πρόταση για δανεισμό των Μαρμάρων. Αν υπήρχε θα ήμασταν πρόθυμοι να ξεκινήσουμε ένα διάλογο, εξετάζοντας κατ' αρχάς την προοπτική ενός δανεισμού περιορισμένου χρόνου 3-6 μηνών».
**Ως προς το ενδεχόμενο του μόνιμου δανεισμού: «Δεν θα ετίθετο προς συζήτηση. Αποκλείεται».
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, ακολούθησε και η επισήμανση: «Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι δεν είμαστε υπερόπτες κι ότι δεν λέμε πως δεν μπορείτε να φροντίσετε τα Μάρμαρα».
Οταν τους επισημαίνουμε ότι αφού η βρετανική κοινή γνώμη είναι υπέρ του επαναπατρισμού των Μαρμάρων προφανώς κι εκείνες θα έχουν γνωστούς που θα επιχειρηματολογούν υπέρ ημών, η κ। Φίτον απαντά: «Φυσικά. Δεν έχω πάει σε πάρτι και κάποιος να μην ξοδεύει ώρες υποστηρίζοντας αυτή τη θέση. Αντίστοιχα, όμως, ξέρω και πολλούς Ελληνες που τάσσονται υπέρ του να μείνουν τα Μάρμαρα στο Βρετανικό Μουσείο». «Αλλωστε», επεμβαίνει η κ. Γκριρ χαμογελώντας, «ο ελεύθερος διάλογος είναι πολύ υγιές πράγμα». *
Και ομήρους να μας πιάνατε, δεν θα επέστρεφαν τα Μάρμαρα
Η Μπόνι Γκριρ και η Λέσλι Φίτον ήταν οι δύο εκπρόσωποι του Βρετανικού Μουσείου στα εγκαίνια. Τους άρεσε πάρα πολύ, αλλά με τίποτα δεν κάνουν πίσω. Μόνον ένα δανεισμό των γλυπτών για 3-6 μήνες συζητούν
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
«Αξιαγάπητο επίτευγμα! Αλλά το είδαμε νύχτα. Κάτω από το φυσικό φως θα είναι ακόμα ωραιότερο. Συγχαίρουμε τους Ελληνες. Το μουσείο σας είναι υπέροχο».
Τα συγχαρητήρια προέρχονται από το Βρετανικό Μουσείο. Ή για την ακρίβεια από την Μπόνι Γκριρ, μέλος του διοικητικού του συμβουλίου και μαζί με την έφορο του τμήματος Ελληνικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων, Λέσλι Φίτον, μιας από τις δύο επίσημες απεσταλμένες του στα εγκαίνια.
Λογικά τόσος ενθουσιασμός θα λειτουργούσε υπέρ του επαναπατρισμού των Μαρμάρων. Λάθος! «Ενισχύθηκε η βεβαιότητά μου ότι οι διαφορετικοί αλλά ισάξιοι "διάλογοι" που αναπτύσσουν τα μουσεία μας πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν σε δύο διαφορετικά μέρη του κόσμου. Το μουσείο σας λέει την ιστορία του μεγαλείου της αρχαίας Ελλάδας. Το δικό μας μιλάει για ολόκληρο τον κόσμο», μας δήλωσε χθες τηλεφωνικά η κ. Γκριρ.
Απαρίθμησε και όσα τις εντυπωσίασαν: «Η σαφήνεια των επεξηγήσεων. Οτι για πρώτη φορά είδαμε τα γλυπτά "στερεοσκοπικά". Οτι, όπου το πάτωμα ήταν διαφανές, βλέπαμε τις ανασκαφές. Και το γεγονός ότι μπαίνοντας έχεις άμεση αίσθηση του φωτός που τοποθετεί τα γλυπτά σε ένα φυσικό περιβάλλον, το ίδιο με της αρχαίας Ελλάδας».
Το Σάββατο, λίγες ώρες πριν από τα εγκαίνια, στη συνάντησή μας με τις δύο κυρίες, επικαλεστήκαμε ένα αστείο του «Γκάρντιαν»: «Ας ελπίσουμε ότι οι δύο απεσταλμένες μας δεν θα συλληφθούν ως... όμηροι», έγραφε. «Εχετε εξετάσει το... ενδεχόμενο;», τις ρωτήσαμε. «Αν μας κρατούσατε ομήρους σε παραθαλάσσιο μέρος, ευχαρίστως. Αλλά, σίγουρα δεν θα μας αντάλλασσαν με τα Μάρμαρα!», απάντησε η ετοιμόλογη Μπόνι Γκριρ.
Αφροαμερικανικής καταγωγής, γεννημένη στο Σικάγο, μαθήτρια του Ηλία Καζάν, δραματουργός, λογοτέχνις, πολιτογραφημένη Βρετανίδα εδώ και μία 10ετία, πρώην κριτικός τέχνης στο BBC, δεν έχασε στιγμή το χαμόγελό της. Το ίδιο και η πιο στιβαρή Λέσλι Φίτον. Χαμογέλασε και στο απορημένο γκαρσόνι που της έφερε καυτό, «εγγλέζικο» τσάι στις 5 μ.μ. «Είμαι εντελώς Αγγλίδα», του εξήγησε η γυναίκα που θεωρείται άνθρωπος-κλειδί στην υπόθεση των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Αρχαιολόγος με διδακτορικό στον μινωικό και κυκλαδικό πολιτισμό, είναι «εκείνη στην οποία θα στρεφόταν πρώτα ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου, Νιλ ΜακΓκρέγκορ, ζητώντας της μια γνώμη για τα Μάρμαρα».
«Οι Ελληνες είστε τόσο φιλικοί και φιλόξενοι», επαναλάμβαναν. Δεν αισθάνθηκαν καθόλου άβολα εν όψει της «αποστολής» τους. Αλλά ήταν και απολύτως προετοιμασμένες με τον πιο λεπτό, διπλωματικό αλλά και κοφτερό τρόπο να επαναλάβουν αμετακίνητα τα επιχειρήματα του Βρετανικού Μουσείου.
Μας προσγείωσαν, δηλαδή, λίγες ώρες αφότου μια φράση της Κικής Δημουλά («Με πλημμύρισε σχεδόν ότι είμαι Ελληνίς η βεβαιότης») είχε συνοψίσει τη συγκινησιακή φόρτιση από την πρώτη μας ξενάγηση στο μουσείο. Αρκούσε το σοκ της έκθεσης του μαρμάρινου όγκου που άφησε πίσω του ο Ελγιν, πριονίζοντας τις προσόψεις της μετόπης, για να τολμήσουμε να σκεφτούμε ότι -δεν μπορεί- ακόμα και οι απεσταλμένες του Βρετανικού Μουσείου θα κλονιστούν. Παρέμειναν ακλόνητες.
Πάντως «καταλαβαίνουμε απολύτως το αίτημά σας», διαβεβαίωσε η κ. Γκριρ, απαριθμώντας πόσες διαφορετικές εθνικότητες (Εβραίοι, Ιρακινοί, Αφρικανοί, Σκώτοι) φιλοξενούνται στο Δ.Σ. του Βρετανικού Μουσείου που τελεί υπό Ιρλανδό πρόεδρο.
**Ως προς το επιχείρημα ότι το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης ισχυροποιεί το αίτημά μας: « Η Ελλάδα υπήρξε κοιτίδα των πολιτισμών. Μπορεί κάποιος πια να επισκεφτεί εμάς και να το διαπιστώσει σε σύγκριση με άλλους πολιτισμούς ή να επισκεφτεί το μουσείο, δίπλα στην Ακρόπολη και να δει την ιστορία της. Δεν εμπεριέχεται καμία αντίθεση».
* Ως προς το «ηθικό» ζήτημα όχι οποιουδήποτε ακρωτηριασμένου μνημείου, αλλά των Μαρμάρων του Παρθενώνα: «Υπάρχουν δύο τύποι "ιδιοκτησίας": αυτή που βασίζεται στη νομιμότητα κι αυτή που επικαλείται ένα ηθικό δικαίωμα. Το ηθικό δικαίωμα το επικαλούνται πολλοί λαοί. Το νόμιμο δικαίωμα δεν μας επιτρέπει να επιστρέψουμε κανένα αντικείμενο. Μας επιτρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο του δανεισμού...».
**Ως προς τον δανεισμό: «Ενα πολύ μεγάλο μέρος της δουλειάς μας βασίζεται σ' αυτόν. Διευκολύνει τη συνεργασία και την προώθηση της επιστημονικής έρευνας. Ομως από ελληνικής πλευράς ουδέποτε μας έγινε επίσημη πρόταση για δανεισμό των Μαρμάρων. Αν υπήρχε θα ήμασταν πρόθυμοι να ξεκινήσουμε ένα διάλογο, εξετάζοντας κατ' αρχάς την προοπτική ενός δανεισμού περιορισμένου χρόνου 3-6 μηνών».
**Ως προς το ενδεχόμενο του μόνιμου δανεισμού: «Δεν θα ετίθετο προς συζήτηση. Αποκλείεται».
Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, ακολούθησε και η επισήμανση: «Είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι δεν είμαστε υπερόπτες κι ότι δεν λέμε πως δεν μπορείτε να φροντίσετε τα Μάρμαρα».
Οταν τους επισημαίνουμε ότι αφού η βρετανική κοινή γνώμη είναι υπέρ του επαναπατρισμού των Μαρμάρων προφανώς κι εκείνες θα έχουν γνωστούς που θα επιχειρηματολογούν υπέρ ημών, η κ। Φίτον απαντά: «Φυσικά. Δεν έχω πάει σε πάρτι και κάποιος να μην ξοδεύει ώρες υποστηρίζοντας αυτή τη θέση. Αντίστοιχα, όμως, ξέρω και πολλούς Ελληνες που τάσσονται υπέρ του να μείνουν τα Μάρμαρα στο Βρετανικό Μουσείο». «Αλλωστε», επεμβαίνει η κ. Γκριρ χαμογελώντας, «ο ελεύθερος διάλογος είναι πολύ υγιές πράγμα». *
ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΕΣ..............
Αθέτηση συμφωνίας Υπουργού,Προέδρου Επιτροπής Ανταγωνισμού και απεργών πείνας.
Καταγγελία της Επιτροπής Αλληλεγγύης: "Αθετεί τη συμφωνία με τον υφυπουργό Ανάπτυξης και τους Απεργούς, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού."
.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ
Αθήνα 22 Ιουνίου 2009
Θέμα: Αθέτηση συμφωνίας Υπουργού,Προέδρου Επιτροπής Ανταγωνισμού και απεργών πείνας.
.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ
Αθήνα 22 Ιουνίου 2009
Θέμα: Αθέτηση συμφωνίας Υπουργού,Προέδρου Επιτροπής Ανταγωνισμού και απεργών πείνας.
Την περασμένη Δευτέρα, στις 15 Ιουνίου 2009, σε συνάντηση των απεργών πείνας κκ. Θεόδωρου Τενέζου και Γεωργίου Κοσμόπουλου με τον Υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Γεώργιο Βλάχο και τον Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ. Σπύρο Ζησιμόπουλο στο Υπουργείο Ανάπτυξης συμφωνήθηκε ότι:
Οι απεργοί παραδίδουν τον φάκελλο των καταγγελιών προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού καί νέα στοιχεία στον κ. Υφυπουργό
Ο κ. Υφυπουργός θα αποστείλει αμέσως πρός την Επιτροπή Ανταγωνισμού Αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ.1 του Ν.703/77, με την οποία θα ζητά να διερευνηθεί εξ αρχής το σύνολο των καταγγελιών ικανοποιώντας το βασικό αίτημα των απεργών ,ο δε Πρόεδρος της Επιτροπής θα δώσει εντολή να αρχίσει άμεσα η πλήρης έρευνα.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής θα συγκαλέσει άμεσα την ολομέλεια της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν.703/77, προκειμένου να ληφθεί απόφαση για την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης, η οποία αφορούσε μέρος μόνο της καταγγελίας Θ.Τενέζου, πράγμα νομικά και πραγματικά απαραίτητο για τη νέα πλήρη έρευνα.
Στη συνέχεια, ο κ. Υφυπουργός, συνεπής στα συμφωνηθέντα, εντός 24 ωρών εξέδωσε και απέστειλε πρός την Επιτροπή Ανταγωνισμού την σχετική Αίτηση.
Αντίθετα, ο επικεφαλής της Επιτροπής, μία εβδομάδα αργότερα, αγνοώντας επιδεικτικά τους άμεσους κινδύνους για την ζωή του Θεόδωρου Τενέζου, οι οποίοι ήταν προφανείς καί τονίστηκαν κατά τη συνάντηση, δείχνει όχι μόνο να ολιγωρεί αλλά κάνει και δημόσιες δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν προτίθεται να εφαρμόσει την συμφωνία σε ότι τον αφορά.
Εν όψει των παραπάνω οι απεργοί απέστειλαν επιστολή στον κ. Υφυπουργό, με κοινοποίηση στην Κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο, όπου καταγγέλλεται η στάση του Προέδρου της Επιτροπής και ζητείται η αποπομπή του, ενώ δηλώνεται ότι η απεργία θα συνεχιστεί μέχρι την ικανοποίηση κατ'ελάχιστον των βασικών αιτημάτων, δηλαδή την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης, την εξέταση από την Επιτροπή του συνόλου των καταγγελιών τους και τη δικαστική προστασία τους.
Αθήνα, 22 Ιουνίου 2009
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ
Οι απεργοί παραδίδουν τον φάκελλο των καταγγελιών προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού καί νέα στοιχεία στον κ. Υφυπουργό
Ο κ. Υφυπουργός θα αποστείλει αμέσως πρός την Επιτροπή Ανταγωνισμού Αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ.1 του Ν.703/77, με την οποία θα ζητά να διερευνηθεί εξ αρχής το σύνολο των καταγγελιών ικανοποιώντας το βασικό αίτημα των απεργών ,ο δε Πρόεδρος της Επιτροπής θα δώσει εντολή να αρχίσει άμεσα η πλήρης έρευνα.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής θα συγκαλέσει άμεσα την ολομέλεια της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 13 του Ν.703/77, προκειμένου να ληφθεί απόφαση για την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης, η οποία αφορούσε μέρος μόνο της καταγγελίας Θ.Τενέζου, πράγμα νομικά και πραγματικά απαραίτητο για τη νέα πλήρη έρευνα.
Στη συνέχεια, ο κ. Υφυπουργός, συνεπής στα συμφωνηθέντα, εντός 24 ωρών εξέδωσε και απέστειλε πρός την Επιτροπή Ανταγωνισμού την σχετική Αίτηση.
Αντίθετα, ο επικεφαλής της Επιτροπής, μία εβδομάδα αργότερα, αγνοώντας επιδεικτικά τους άμεσους κινδύνους για την ζωή του Θεόδωρου Τενέζου, οι οποίοι ήταν προφανείς καί τονίστηκαν κατά τη συνάντηση, δείχνει όχι μόνο να ολιγωρεί αλλά κάνει και δημόσιες δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν προτίθεται να εφαρμόσει την συμφωνία σε ότι τον αφορά.
Εν όψει των παραπάνω οι απεργοί απέστειλαν επιστολή στον κ. Υφυπουργό, με κοινοποίηση στην Κυβέρνηση και στο Κοινοβούλιο, όπου καταγγέλλεται η στάση του Προέδρου της Επιτροπής και ζητείται η αποπομπή του, ενώ δηλώνεται ότι η απεργία θα συνεχιστεί μέχρι την ικανοποίηση κατ'ελάχιστον των βασικών αιτημάτων, δηλαδή την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης, την εξέταση από την Επιτροπή του συνόλου των καταγγελιών τους και τη δικαστική προστασία τους.
Αθήνα, 22 Ιουνίου 2009
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ
Κυριακή 21 Ιουνίου 2009
Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΑ " ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ"......ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Πεταμένη σε αποθήκη του δήμου Κατερίνης η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου .Για τους φίλους που μας γράφουν με αφορμή τη συμπλήρωση 2332 ετών από τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα Στρατηλάτη και ρωτούν να μάθουν τι απόγινε η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την κεντρική πλατεία Κατερίνης που αποσύρθηκε πριν την "αναμόρφωση"της πλατείας το 2006 (μία ακόμη από τις τόσες και τόσες "αναπλάσεις" της πλατείας), αλλά η προτομή δεν επανήλθε στη θέση της μετά την περαίωση των παρεμβάσεων της τσιμεντοποίησης στην πλατεία. Οι πληροφορίες μας είναι ότι η προτομή, μπροστά στην οποία πολιτιστικοί σύλλογοι της Κατερίνης τιμούσαν κάθε χρόνο το Μέγα Αλέξανδρο, βρίσκεται πεταμένη σε κάποια αποθήκη του δήμου Κατερίνης. Τα συμπεράσματα δικά σας...Η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην πλατεία της Κατερίνης ως το 2006Αναρτήθηκε από ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Αναρτήθηκε από ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 0 σχόλια
ΑΞΙΟΣ... Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ προέβη εις μίαν συγκλονιστικήν αποκάλυψιν,
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ....ΤΟ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΑΞΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΙΜΑΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΩΣΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΤΕΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΕΔΟΘΗ ......ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ.ΑΞΙΟΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ .Kαταγγελία του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. ΣεραφείμΟ Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ προέβη εις μίαν συγκλονισπκήν αποκάλυψιν, η οποία επιβεβαιώνει πρωτοσέλιδον κύριον άρθρον του «Ο.Τ.» δια σχεδιασμούς εναντίον της Κρήτης.Ομιλών από το βήμα του Συνεδρίου δια την Ρωμηοσύνην, το όποιον ώργάνωσε το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων εις συνεργασίαν με την Μη Κυβερνητικήν Οργάνωσιν «Ρωμηοσύνη» εις το Πολεμικόν Μουσείο των Αθηνών, απεκάλυψεν ότι ο παντοδύναμος επιχειρηματίας Τζώρτζ Σόρος εργάζεται δια την αποσκίρτησιν της Κρήτης εκ της Ελλάδος.Ο Μητροπολίτης είπε ότι ο επιχειρηματίας αυτός έχει αναρτήσει εις την ιστοσελίδα του χάρτην με την Κρήτην ανήουσαν εις ξεχωριστήν Εθνότητα από την Ελληνικήν.Ο «Ο Τ.» απεκάλυψε προσφάτως ότι την αποσκίρτησιν της Κρήτης εκ της Ελλάδος και την δημιουργίαν ξεχωριστού ανεξάρτητου Κρατιδίου εργάζεται από ετών το θηρίον, το οποίον ευρίσκεται όπισθεν του Εβραϊσμού, ο Διεθνής Σιωνισμός. Από έρευναν, την οποίαν εκάναμε μεταξύ καπεταναίων της Ελληνικής ναυτιλίας, μας είπον ότι εις την Διεθνή ναυσιπλοίαν η Κρήτη φέρεται ως ανεξάρτητον Κράτος, με ιδικόν του χάρτην και ιδικήν του ώρα.Μας είπον ακόμη οι καπεταναίοι των φορτηγών και ποντοπόρων πλοίων ότι ενημερώνονται τόσον δια την ώραν Ελλάδος όσον και δια την ώραν Κρήτης.Τόσον η αποκάλυψις του Μητροπολίτου Πειραιώς, όσον και η αποκάλυψις των καπεταναίων είναι συγκλονιστικοί. Η αποκάλυψις του Μητροπολίτου παραπέμπει εις τας εβραϊκάς ρίζας του Σόρος, ο οποίος, εκτός του ότι γνωρίζει μόνον να κερδίζη εις τα διεθνή χρηματιστήρια, στηρίζει ανοικτά την επιθετικήν πολιτικήν των Σκοπιανών εναντίον της Ελλάδος.Η αποκάλυψις των καπεταναίων αναδεικνύει ότι τα ξένα κέντρα αποφάσεων, πού επιβουλεύονται τον Ελληνισμόν, έχουν ήδη προωθήσει τα σχέδια των, υπό την Εθνικήν εγκληματικήν αδιαφορίαν των υπηρεσιών του Ελληνικού Κράτους και των Κυβερνήσεων.Μήπως ήλθε ο καιρός τα κόμματα, η κυβέρνησις και αι υπηρεσίαι να σοβαρευθούν και να ασχοληθούν με τα όσα συμβαίνουν περί την Κρήτην, και τα οποία πολύ συνοπτικώς απεκάλυψε προσφάτως ο «Ο.Τ.»; Εάν επιδείξουν την ιδίαν αδιαφορίαν φοβούμεθα ότι μελλοντικώς θα ευρεθώμεν αντιμέτωποι με το «Κρητικόν ζήτημα».Ημείς υπογραμμίζομεν ότι την ιδίαν αδιαφορίαν είχον επιδείξει αι πολιτειακοί και πολιτικοί, κομματικοί, πνευματικοί και εκκλησιαστικοί αρχαί δια το Σκοπιανόν και σήμερον ευρισκόμεθα αντιμέτωποι με ένα εθνικόν θέμα, το οποίον «θέριεψε» με ιδικήν μας ευθύνην.Επί εξήκοντα έτη οι πολιτικοί και πνευματικοί μας ταγοί ήσαν αδιάφοροι δια το Σκοπιανόν ζήτημα. Σήμερα «τρέχουν και δεν φθάνουν», προβαίνοντες εις Εθνικάς εκπτώσεις, αι οποίοι πληγώνουν την Ιστορίαν, τον Πολιτισμόν και τους αγώνας των Ελλήνων.Πριν το «Κρητικό ζήτημα» γίνη Σκοπιανόν, οφείλει η πολιτειακή, πολιτική, κομματική και πνευματική ηγεσία να αντίδραση.Προς τούτο θα πρέπη να αποκάλυψη τα κράτη και τα κέντρα, τα οποία θέτουν ζήτημα Κρήτης, να απαγορεύση την αγοράν γης και οικοδομών εις Ευρωπαίους με Εβραϊκάς ρίζας (ιδίως εις τους Γερμανοεβραίους, οι οποίοι κατακτούν την Κρήτην με αγοράς ακινήτων, ακόμη και περιπτέρων).Επιπλέον να απαγορεύση εις την Διεθνή Ναυσιπλοΐαν να χρησιμοποιή χάρτας, εις τους οποίους εμφανίζεται η Κρήτη ως ξεχωριστόν Εθνικόν Κρατίδιον, ή να υπαγορεύση την μετάδοσιν ώρα Ελλάδος και ώρας Κρήτης, διότι η Κρήτη είναι αναπόσπαστον τμήμα της Ελλάδος.Οφείλει, επίσης, να φέρη ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης οιονδήποτε χρησιμοποιεί αυτονομιστικά συνθήματα υπέρ της Κρήτης και να επιβάλη σκληράς ποινάς άνευ ελαφρυντικού.Τέλος να οργανώση μίαν υπηρεσίαν, η οποία θα παρακολουθή εις το ιντερνέτ ποίαι χώραι, ποίοι πολίται, ποία διεθνή κέντρα αποφάσεων, ποία επιχειρηματικά κέντρα θέτουν ζήτημα Κρήτης, να τα αποκαλύπτουν, να τροφοδοτούν με ιούς τας ιστοσελίδας των εις το Ιντερνέτ και να τα καταγγέλλουν.Από την εφημερίδα «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ», αρ. φύλλ. 1786, 5 Ιουνίου 2009Υ।Γ ΟΠΟΙΟΣ ΜΕΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ...ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΡΑΪΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΒΛΕΠΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΩΣΕΙ ΣΤΟΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ....
Σάββατο 20 Ιουνίου 2009
Προς ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΝΟΜΑΡΧΗ....καταγγελία ΠΙΕΡΙΑ.
ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ
Ο δήμος παραλίας είναι το πιο γνωστό μέρος στην βόρεια Ελλάδα .Τα τελευταία χρόνια τον έχουν επισκεφτεί όλα τα βαλκάνια και γενικά είναι ένας προορισμός από τους πιο δημοφιλείς της Ελλάδας .Ο δήμος ξαφνικά άρχισε να κάνει τον Επιχειρηματία και έδωσε σε “πετυχημένους” εργολάβους αμμουδιές να παριστάνουν τους πετυχημένους .Στον χορό των περίεργων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Δήμου είναι και η ηλεκτρονική σελίδα που ετοιμάζουν με προϋπολογισμό “βαρύ” από ότι ακούγετε 100।000€। Θα περιμένουμε να δούμε τι σελίδα θα είναι αυτή .
Δεν μπορεί σε άλλα να είσαστε ΕΞΥΠΝΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΧΑΖΟΙ.
ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ να ενημερώσουμε τον Δήμαρχο και τον Νομάρχη ΠΙΕΡΙΑΣ για μερικές επισημάνσεις που μας έγιναν ενόψει τουριστικής περιόδου ।Ο νέος παραλιακός δρόμος παραλίας- Κορινού έχει σχεδιαστεί για ΚΑΡΑ. Αυτή τη στιγμή περνάνε ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΑ ΦΟΡΤΗΓΑ και χωρίς να υπάρχει καμία σήμανση ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ την ώρα που από εκεί περνάνε καθημερινά τουρίστες που γυρίζουν από την νυχτερινή έξοδο και όχι μόνο. Τις λακκούβες που έχει αυτήν την στιγμή η παραλία Κατερίνης δεν τις έχει ούτε χωριό της Αφρικής .Θα θέλαμε να γίνετε λίγο πιο “ΓΡΗΓΟΡΟΣ”, όπως γρήγορα παίρνετε αποφάσεις σαν να ήσασταν ιδιοκτήτης για την ακίνητη δημόσια περιουσία μας , έτσι γρήγορα να γεμίσετε τις λακκούβες, να βάλετε φανάρια και σήμανση στον δρόμο παραλίας- Κορινού και να δείτε λίγο το θέμα σαν ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ .Να παρακαλάτε να μην θρηνήσουμε Θύματα γιατί τότε θα βρεθούν πολλοί καλοθελητές να ψάξουν πολλά περισσότερα από ότι εμείς θα δούνε γιατί περνάτε τα ΦΟΡΤΗΓΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ,ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΣΑΒ/ΚΥΡΙΑΚΑ ΠΟΥ ΟΛΗ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΦΟΡΤΗΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΡΙΧΤΕΡ।
ΠΡΟΣΟΧΗ Κύριε δήμαρχε και Κύριε Νομάρχη επειδή ζούμε σε δύσκολες εποχές και η αγορά του τουρισμού περνάει μεγάλη κρίση δεχόμαστε μεγάλο ανταγωνισμό από άλλες χώρες όπως Τουρκία ,Ιταλία και άλλες περιοχές, για αυτό θα πρέπει να φροντίσουμε η διαμονή των τουριστών μας να είναι όσο το δυνατόν καλλίτερη ,αναίμακτη και να βλέπουμε τους τουρίστες σαν να είμαστε εμείς .Εσείς κύριε Δήμαρχε-κύριέ Νομάρχη θα δεχόσασταν να κάνετε διακοπές σε ένα μέρος που περνάνε φορτηγά και χαλάνε τις διακοπές σας;
Ο δήμος παραλίας είναι το πιο γνωστό μέρος στην βόρεια Ελλάδα .Τα τελευταία χρόνια τον έχουν επισκεφτεί όλα τα βαλκάνια και γενικά είναι ένας προορισμός από τους πιο δημοφιλείς της Ελλάδας .Ο δήμος ξαφνικά άρχισε να κάνει τον Επιχειρηματία και έδωσε σε “πετυχημένους” εργολάβους αμμουδιές να παριστάνουν τους πετυχημένους .Στον χορό των περίεργων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Δήμου είναι και η ηλεκτρονική σελίδα που ετοιμάζουν με προϋπολογισμό “βαρύ” από ότι ακούγετε 100।000€। Θα περιμένουμε να δούμε τι σελίδα θα είναι αυτή .
Δεν μπορεί σε άλλα να είσαστε ΕΞΥΠΝΟΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΧΑΖΟΙ.
ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ να ενημερώσουμε τον Δήμαρχο και τον Νομάρχη ΠΙΕΡΙΑΣ για μερικές επισημάνσεις που μας έγιναν ενόψει τουριστικής περιόδου ।Ο νέος παραλιακός δρόμος παραλίας- Κορινού έχει σχεδιαστεί για ΚΑΡΑ. Αυτή τη στιγμή περνάνε ΤΡΙΑΞΟΝΙΚΑ ΦΟΡΤΗΓΑ και χωρίς να υπάρχει καμία σήμανση ΠΟΥ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ την ώρα που από εκεί περνάνε καθημερινά τουρίστες που γυρίζουν από την νυχτερινή έξοδο και όχι μόνο. Τις λακκούβες που έχει αυτήν την στιγμή η παραλία Κατερίνης δεν τις έχει ούτε χωριό της Αφρικής .Θα θέλαμε να γίνετε λίγο πιο “ΓΡΗΓΟΡΟΣ”, όπως γρήγορα παίρνετε αποφάσεις σαν να ήσασταν ιδιοκτήτης για την ακίνητη δημόσια περιουσία μας , έτσι γρήγορα να γεμίσετε τις λακκούβες, να βάλετε φανάρια και σήμανση στον δρόμο παραλίας- Κορινού και να δείτε λίγο το θέμα σαν ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ .Να παρακαλάτε να μην θρηνήσουμε Θύματα γιατί τότε θα βρεθούν πολλοί καλοθελητές να ψάξουν πολλά περισσότερα από ότι εμείς θα δούνε γιατί περνάτε τα ΦΟΡΤΗΓΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ,ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΣΑΒ/ΚΥΡΙΑΚΑ ΠΟΥ ΟΛΗ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΦΟΡΤΗΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΡΙΧΤΕΡ।
ΠΡΟΣΟΧΗ Κύριε δήμαρχε και Κύριε Νομάρχη επειδή ζούμε σε δύσκολες εποχές και η αγορά του τουρισμού περνάει μεγάλη κρίση δεχόμαστε μεγάλο ανταγωνισμό από άλλες χώρες όπως Τουρκία ,Ιταλία και άλλες περιοχές, για αυτό θα πρέπει να φροντίσουμε η διαμονή των τουριστών μας να είναι όσο το δυνατόν καλλίτερη ,αναίμακτη και να βλέπουμε τους τουρίστες σαν να είμαστε εμείς .Εσείς κύριε Δήμαρχε-κύριέ Νομάρχη θα δεχόσασταν να κάνετε διακοπές σε ένα μέρος που περνάνε φορτηγά και χαλάνε τις διακοπές σας;
PRAKTIKER ΑΥΤΟΚΟΛΗΤΟ ΠΡΟΚΛΗΣΗ
ΑΛΛΟΥ ΤΡΩΣ, ΑΛΛΟΥ ΠΙΝΕΙΣ ,ΑΛΛΟΥ ΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΝΕΙΣ......
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΟΠΡΙΤΕΣ.....
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ , ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!!
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΟ 2Χ3 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ. Αυτό μπορείτε να το δείτε στο κεντρικό κατάστημα Praktiker στην Πρωτεύουσα της Ουγγαριας, Βουδαπέστη.
Για τις παρατηρησεις σας προς την εταιρεία μεταφερθείτε στην κεντρική Ιστοσελίδα (http://www.praktiker.com/).
Να σημειώσουμε επίσης, ότι η εν λόγω εταιρεία δεν έχει ακόμα κατάστημα στα Σκόπια, αλλά είναι μέσα στα άμεσα σχέδια ανάπτυξής της.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΑΥΤΟΚΟΛΛΗΤΟ 2Χ3 ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΜΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ. Αυτό μπορείτε να το δείτε στο κεντρικό κατάστημα Praktiker στην Πρωτεύουσα της Ουγγαριας, Βουδαπέστη.
Για τις παρατηρησεις σας προς την εταιρεία μεταφερθείτε στην κεντρική Ιστοσελίδα (http://www.praktiker.com/).
Να σημειώσουμε επίσης, ότι η εν λόγω εταιρεία δεν έχει ακόμα κατάστημα στα Σκόπια, αλλά είναι μέσα στα άμεσα σχέδια ανάπτυξής της.
Καταγγελία της εταιρίας «IRON TENCO »
Αθήνα, 19 Μαΐου 2008
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Καταγγελία της εταιρίας «IRON TENCO » Σχετικά με την καταγγελία της εταιρίας με την επωνυμία «IRON TENCO ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΑΕ» κατά της εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ ΣΙΔΕΡΑ- ΤΣΙΜΕΝΤΑ- ΔΟΜΙΚΑ Α।Ε.» για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2 και 2α του ν. 703/77, όπως ισχύει, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού συνέταξε εισήγηση που πρόκειται να εξετασθεί από την Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις 17 Ιουλίου 2008. Στα πλαίσια της εν λόγω εισήγησης, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού υποστηρίζει ότι δεν στοιχειοθετείται κατοχή δεσπόζουσας θέσης της εταιρίας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ» και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα κατάχρησης της θέσης αυτής, ενώ επίσης δεν στοιχειοθετείται σχέση οικονομικής εξάρτησης της εταιρίας «IRON TENCO» από την εταιρία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ» ούτε αδικαιολόγητη διακοπή μακροχρόνιων εμπορικών σχέσεων, και συνεπώς δεν τίθεται θέμα καταχρηστικής εκμετάλλευσης της σχέσης αυτής. Ως εκ τούτου και βάσει των προαναφερθέντων συμπερασμάτων η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού εισηγείται την απόρριψη της καταγγελίας της εταιρίας «IRON TENCO ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΑΕ» κατά της εταιρίας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ ΣΙΔΕΡΑ- ΤΣΙΜΕΝΤΑ- ΔΟΜΙΚΑ» για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2 και 2α του ν. 703/77, όπως ισχύει. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι η εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δεν είναι δεσμευτική για την Επιτροπή, η οποία θα αποφασίσει αφού προηγουμέ¬νως λάβει γνώση και των απόψεων των εμπλεκομένων μερών.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Καταγγελία της εταιρίας «IRON TENCO » Σχετικά με την καταγγελία της εταιρίας με την επωνυμία «IRON TENCO ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΑΕ» κατά της εταιρίας με την επωνυμία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ ΣΙΔΕΡΑ- ΤΣΙΜΕΝΤΑ- ΔΟΜΙΚΑ Α।Ε.» για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2 και 2α του ν. 703/77, όπως ισχύει, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού συνέταξε εισήγηση που πρόκειται να εξετασθεί από την Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις 17 Ιουλίου 2008. Στα πλαίσια της εν λόγω εισήγησης, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού υποστηρίζει ότι δεν στοιχειοθετείται κατοχή δεσπόζουσας θέσης της εταιρίας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ» και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα κατάχρησης της θέσης αυτής, ενώ επίσης δεν στοιχειοθετείται σχέση οικονομικής εξάρτησης της εταιρίας «IRON TENCO» από την εταιρία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ» ούτε αδικαιολόγητη διακοπή μακροχρόνιων εμπορικών σχέσεων, και συνεπώς δεν τίθεται θέμα καταχρηστικής εκμετάλλευσης της σχέσης αυτής. Ως εκ τούτου και βάσει των προαναφερθέντων συμπερασμάτων η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού εισηγείται την απόρριψη της καταγγελίας της εταιρίας «IRON TENCO ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΣΙΔΗΡΟΥ ΑΕ» κατά της εταιρίας «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΛΙΑΝΟΣ ΣΙΔΕΡΑ- ΤΣΙΜΕΝΤΑ- ΔΟΜΙΚΑ» για παράβαση των διατάξεων των άρθρων 2 και 2α του ν. 703/77, όπως ισχύει. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι η εισήγηση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού δεν είναι δεσμευτική για την Επιτροπή, η οποία θα αποφασίσει αφού προηγουμέ¬νως λάβει γνώση και των απόψεων των εμπλεκομένων μερών.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
ΑΥΓΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚ ΓΚΡΙΦΙΝ.....
Με αβγά και συνθήματα εναντίον του και εναντίον του κόμματός του υποδέχθηκαν οι διαδηλωτές τον ηγέτη του κόμματος της άκρας δεξιάς στη Βρετανία, που θεωρείται ως ένα από τα πλέον ενισχυμένα στις Ευρωεκλογές. Ο ηγέτης του κόμματος της άκρας δεξιάς στη Βρετανία Νικ Γκρίφιν, δέχτηκε την επίθεση των διαδηλωτών οι οποίοι πέταξαν εναντίον του αυγά, όταν αρνήθηκε να αναβάλει μια συνέντευξη Τύπου που είχε προγραμματίσει να δώσει ενώπιον του κοινοβουλίου του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο. Ο Νικ Γκρίφιν που εξελέγη ευρωβουλευτής, όταν εγκαταστάθηκε σε βήμα ενώπιον του κοινοβουλίου περικυκλώθηκε από πολλές δεκάδες διαδηλωτές που εκτός από τα αυγά φώναζαν και συνθήματα εναντίον του και εναντίον του κόμματός του, όπως "είστε ναζιστές" έξω το ΒΝΡ" και άλλα
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, ήταν αδύνατον να δώσει τη συνέντευξη και αποφασίστηκε από τους φρουρούς του να φυγαδευτεί αμέσως από το χώρο γιατί κινδύνευε από τους εξαγριωμένους διαδηλωτές.
Λίγο αργότερα κατάγγειλε στο BBC ότι "μια οργανωμένη ομάδα" του επιτέθηκε και τον "καταβρώμισε με αυγά" . Επισήμανε δε ότι" η οργανωμένη αυτή ομάδα" υποστηρίχτηκε από τα τρία κύρια πολιτικά κόμματα της χώρας.
Σε άλλη τηλεοπτική εκπομπή στο Sky News εκπρόσωπος της Ένωσης κατά του φασισμού ανέφερε ότι "όπου κι αν βρίσκεται ο Νικ Γκρίφιν και το ΒΝΡ του θα επεμβαίνουμε για να λέμε ότι οι πολιτικές του φασισμού και του ναζισμού δεν έχουν καμία θέση στον 21ο αιώνα".
Μία από τις θέσεις του ακροδεξιού αυτού κόμματος είναι: κατηγορηματικό όχι στους μετανάστες, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα αυτό απαγορεύει ρητά σε οποιονδήποτε έγχρωμο να εντάσσεται στις γραμμές του.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ
Μέσα σε αυτή την κατάσταση, ήταν αδύνατον να δώσει τη συνέντευξη και αποφασίστηκε από τους φρουρούς του να φυγαδευτεί αμέσως από το χώρο γιατί κινδύνευε από τους εξαγριωμένους διαδηλωτές.
Λίγο αργότερα κατάγγειλε στο BBC ότι "μια οργανωμένη ομάδα" του επιτέθηκε και τον "καταβρώμισε με αυγά" . Επισήμανε δε ότι" η οργανωμένη αυτή ομάδα" υποστηρίχτηκε από τα τρία κύρια πολιτικά κόμματα της χώρας.
Σε άλλη τηλεοπτική εκπομπή στο Sky News εκπρόσωπος της Ένωσης κατά του φασισμού ανέφερε ότι "όπου κι αν βρίσκεται ο Νικ Γκρίφιν και το ΒΝΡ του θα επεμβαίνουμε για να λέμε ότι οι πολιτικές του φασισμού και του ναζισμού δεν έχουν καμία θέση στον 21ο αιώνα".
Μία από τις θέσεις του ακροδεξιού αυτού κόμματος είναι: κατηγορηματικό όχι στους μετανάστες, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το κόμμα αυτό απαγορεύει ρητά σε οποιονδήποτε έγχρωμο να εντάσσεται στις γραμμές του.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009
ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ.β' στην "ΔΡΑΣΗ" ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ
+(Custom).jpg)
Ψηφίστε ΔΡΑΣΗ.
Το ΕΑΜ β’ το προτείνει ανεπιφύλακτα...
Το ΕΑΜ β’ το προτείνει ανεπιφύλακτα...
...γιατί έχει δίκιο ο Μαρκουλάκης।
Τα στελέχη και οι οπαδοί της ΔΡΑΣΗΣ
είναι η "κρέμα" της "κρέμας" της ελληνικής κοινωνίας.
Ό,τι "καλύτερο" έχει να επιδείξει ο ελληνισμός.
Τις τελευταίες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές ήρθαμε σε επαφή με ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα φαινόμενο. Ο Μαρκουλάκης, ως υποψήφιος ευρωβουλευτής του νεοεμφανισθέντος κόμματος με το όνομα "Δράση", προχώρησε σε κρίσεις και διαπιστώσεις, οι οποίες αν μη τι άλλο δεν συνηθίζονται από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Ο γνωστός μεροκαματιάρης της τηλεοπτικής κωλοτούμπας προέβη σε ασυνήθιστες για την εφαρμοσμένη πολιτική δηλώσεις. Σε επισημάνσεις των δημοσιογράφων για το χαμηλό ποσοστό που δίνουν στο κόμμα του οι δημοσκοπήσεις, η απάντησή του ήταν πρωτοφανής. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι μπορεί να έχουν μόνον ένα ασήμαντο 1%, αλλά η διαφορά βρίσκεται σ' αυτό το οποίο αντιπροσωπεύει το ποσοστό αυτό. Στο ποιοτικό μέρος αυτού του ποσοστού. Σύμφωνα με τον Μαρκουλάκη αυτοί είναι οι καλύτεροι της κοινωνίας. Η "κρέμα" της "κρέμας".
Οι δηλώσεις του είναι πρωτοφανείς, γιατί απλούστατα δεν σέβονται τη γνωστή "συνταγή" των παραδοσιακών κομμάτων. Συνήθως τα στελέχη των κομμάτων —και μάλιστα παραμονές των εκλογών— παριστάνουν τους "ομοίους" του λαού. Καταδέχονται, έστω και για λίγες μέρες, να τον ονομάζουν "κυρίαρχο" και να τοποθετούν τους εαυτούς τους στον ρόλο των "υπηρετών". Μέχρι και τα ρούχα τους αλλάζουν, προκειμένου να είναι η μεταμφίεση πετυχημένη. Τέσσερα χρόνια "εκλεκτοί" και "γαλαζοαίματοι" και για λίγες μέρες ταπεινοί "λαϊκοί". Τέσσερα χρόνια με Armani και για λίγες ημέρες με τριμμένα ζιβάγκο, που μυρίζουν ναφθαλίνη. Τον "γλύφουν", για να πάρουν την ψήφο του, προκειμένου να ανανεωθεί το "γαλάζιον" του αίματός τους για μια ακόμα τετραετία.
Ο Μαρκουλάκης αυτήν τη "συνταγή" δεν τη σεβάστηκε. Φόρεσε τα "καλά" του και βγήκε στα κανάλια να κάνει πασαρέλα. Διαχώρισε τον εαυτό του και τους "συνοδοιπόρους" του από τον "κοινό" λαό και χωρίς υπεκφυγές μάς είπε ότι …θα είμαστε τυχεροί, αν τους επιλέξουμε να μας "σώσουν". Θα είμαστε τυχεροί, αν εξασφαλίσουμε την υπηρεσία αυτών των "ανώτερων" όντων, που στην κυριολεξία παρατάνε τις "ανώτερες" ενασχολήσεις τους και καταδέχονται ν' ασχοληθούν μ' εμάς. Αυτή η θέση του Μαρκουλάκη δεν είναι και τόσο περίεργη για κάποιον που έχει γνώσεις. Είναι μια θέση, η οποία έχει την εξήγησή της. Το γεγονός ότι τη δημοσιοποίησε έχει σχέση με την ασχετοσύνη του, ενώ το ότι την κατέχει είναι προϊόν της νοοτροπίας του.
Γνωρίζοντας κάποιος το ποιόν του εν λόγω Μαρκουλάκη και των "συνοδοιπόρων" του, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει από πού "προέρχονται" αυτές οι διαπιστώσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς ή είναι οι ίδιοι απόφοιτοι του "Κολεγίου" ή συνδέονται άμεσα με αποφοίτους του. Του γνωστού Κολεγίου Αθηνών. Του άλλοτε γνωστού ως Αμερικανικού Κολεγίου. Του κολεγίου, στο οποίο κυματίζει η Αστερόεσσα και έχει ως επίσημη γλώσσα του την αγγλική γλώσσα. Φυσικό είναι λοιπόν οι απόφοιτοι του κολεγίου αυτού να έχουν την αγγλοσαξονική νοοτροπία. Τη νοοτροπία του "εκλεκτού". Τη νοοτροπία του "ανώτερου" όντος, που και μόνον που καταδέχεται να ασχολείται με τα προβλήματα των "κατωτέρων", είναι δείγμα μεγαλοψυχίας και απόδειξη πολιτισμικής "ευαισθησίας". Της ίδιας μεγαλοψυχίας και ευαισθησίας που διακρίνει τους συμπολίτες μας, οι οποίοι ασχολούνται με την τύχη των αδέσποτων σκύλων.
Αυτοί λοιπόν οι "ποιοτικοί" Κολεγιόπαιδες ίδρυσαν τη ΔΡΑΣΗ, γιατί θέλουν να μας "σώσουν" τόσο ως άτομα όσο και ως λαό. Αυτοί θέλουν κατ’ αρχήν να μας "εκπολιτίσουν" και στη συνέχεια, αν είμαστε "καλά" και "πολιτισμένα" παιδιά, θα αναλάβουν να υπερασπιστούν τα εθνικά μας συμφέροντα στα ευρωπαϊκά όργανα. Έχουν τη νοοτροπία αλλά και την "τεχνογνωσία" να το κάνουν, αν μάλιστα σκεφτούμε ότι επικεφαλής της κίνησης αυτής είναι ο πρώην βουλευτής τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ Στέφανος Μάνος. Ο πρόεδρος των "Bulls". Για να μην ξεχνιόμαστε ο Μάνος ήταν ένας από τους βασικούς θεωρητικούς και ένθερμους υποστηρικτές του "ξεπουλήματος" της δημόσιας περιουσίας.
Να την "ξεφορτωθούμε" όσο-όσο ήταν η βασική του αρχή. Ακόμα και τζάμπα. Να τη δώσουμε σε "νοικοκύρηδες" του Κολεγίου, για να την κάνουν ανταγωνιστική και "χρήσιμη". Ο Μάνος ήταν ένα από τα "παπαγαλάκια", που στήριζαν σθεναρά την κυβέρνηση Σημίτη, όταν αυτή ξεπουλούσε τη δημόσια περιουσία. Στήριξε το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια —όπως όλοι γνωρίζουμε— ανταμείφθηκε από αυτό. Στήριξε με απόλυτη συνέπεια και με όλους τους τρόπους την πολιτική της Νέας Τάξης, η οποία είχε ως στόχο της τη λεηλασία των κρατών. Ο Μάνος όμως δεν διακρίθηκε μόνον στη λεηλασία του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Διακρίθηκε και στη λεηλασία του ελληνικού ιδιωτικού πλούτου. Συμμετείχε απόλυτα και αυτοπροσώπως στη "σφαγή" του χρηματιστηρίου. Παρ' όλη την πολιτική ιδιότητα την οποία έφερε, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες τους χρηματιστηρίου και ένας από τους μεγαλύτερους κερδισμένους. Μπήκε από τους πρώτους, λειτούργησε ως κοινός "παπαγάλος" και όταν μπήκαν οι άπειροι αφελείς, αυτός πήρε τα κέρδη του και αποχώρησε. Άξιος.
Συνοδοιπόρος και συναγωνιστής του νεοταξίτη Μάνου είναι και ένας άλλος πολύ γνωστός fun της Νέας Τάξης. Από την "πνευματική" του ιδιότητα εκτιμούμε ότι είναι το Brain Tank του σχηματισμού. Ο "γκουρού" της Νέας Εποχής. Ο "κοσμοπολίτης" Νίκος Δήμου. Ομοϊδεάτης και κολεγιακός "ομόσταβλος" του Στέφανου Μάνου. Ο τιμητής του ελληνισμού. Ο θαυμαστής των όπου γης Τσόμσκι. Ο Έλληνας, που ανατριχιάζει στην ιδέα του ελληνισμού. Αυτός ο συγγραφέας έγινε ευρύτερα γνωστός, εξαιτίας του πιο γνωστού και ειλικρινούς βιβλίου του με τον τίτλο …"Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας".
Το βιβλίο, το οποίο περιγράφει τους Έλληνες περίπου σαν δασύτριχες μαϊμούδες, τις οποίες τις χαρακτηρίζει η αγραμματοσιά, η βρομιά και η αγένεια. Το βιβλίο, στο οποίο ο συγγραφέας τούς περιγράφει ως "τρίτος" παρατηρητής, τον οποίο προφανώς τα χαρακτηριστικά τους δεν τον αφορούν, εφόσον θεωρεί εκ θέσεως και άρα εξ’ αντικειμένου ότι δεν είναι όμοιος μ' αυτούς. Το απόλυτα ειλικρινές —και γι' αυτό μακράν το πιο επιτυχημένο— βιβλίο του. Το βιβλίο, το οποίο προφανώς λάτρεψαν οι συμμαθητές του από το Κολέγιο. Το βιβλίο-"εργαλείο", το οποίο αν μη τι άλλο τους βοηθάει να "καταλάβουν" καλύτερα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του "υποζυγίου" τους. Σε άλλους ομοίους τους έτυχε να κυβερνάνε Ινδιάνους και Μασάι και σ' αυτούς έτυχαν οι Βαλκάνιοι Έλληνες. Έτσι είναι η ζωή. Ό,τι "υποζύγιο" σου κληρώσει. Δεν διαλέγεις. Σε άλλους έτυχαν "έγχρωμα" υποζύγια και σε άλλους "δασύτριχα".
Από αυτούς τους Έλληνες θέλει την ψήφο τους, προφανώς για να τους "εκπολιτίσει" και ίσως να τους "αποτριχώσει". Δεν αρκείται όμως μόνον σ' αυτό. Δεν θέλει απλά να τους "σώσει" ως άτομα. Θέλει να τους βοηθήσει και ως λαό. Θέλει την ψήφο τους, για να πάει στην Ευρώπη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους. Τα συλλογικά εθνικά συμφέροντα αυτών των "τριχωτών" Ελλήνων θέλει να προστατεύσει στην Ευρώπη. Αυτός, ο οποίος ζήτησε από τους ίδιους τους Έλληνες να δείξουν "μεγαλοψυχία" και "γενναιοδωρία" και να "χαρίσουν" το όνομα της Μακεδονίας στους Σλάβους γείτονες.
Αυτή είναι η νοοτροπία που κυριαρχεί στο Κολέγιο και ο Μαρκουλάκης δεν θα μπορούσε να ξεφεύγει από το γενικό "κλίμα". Πιστεύουν απόλυτα στην ποιοτική τους "ανωτερότητα". Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν μας, στο μυαλό μας ήρθε αυτόματα το γνωστό ευφυολόγημα ενός Αμερικανού φιλοσόφου για τους Αυστραλούς. Οι Αυστραλοί, σύμφωνα με τα λεγόμενα του εν λόγω Αμερικανού, είναι ένας πολύ "καλός" λαός. Είναι διαλεγμένοι ένας-ένας από τους καλύτερους Άγγλους δικαστές. Τα ανάλογα συμβαίνουν και για την περίπτωση των Κολεγιόπαιδων. Είναι κι αυτοί ένας "καλός" λαός. Είναι διαλεγμένοι κι αυτοί ένας-ένας από τους καλύτερους χαφιέδες των Ναζί και των Άγγλων.
Καλά να πάθουμε, που τους "λουζόμαστε" σήμερα όλους αυτούς. Εμείς φταίμε ως λαός. Η Ελλάδα ήταν το μοναδικό κράτος της ανεπτυγμένης Ευρώπης, το οποίο μετά την απελευθέρωσή του από τους Ναζί δεν εκτέλεσε τους δοσίλογους και τους προδότες. Δεν τους έδιωξε καν από την επικράτειά της. Δεν τους αφαίρεσε τα κλοπιμαία της προδοσίας τους. Δεν έκανε το αυτονόητο για έναν λαό. Δεν έκανε αυτά που έκαναν όλοι οι υπόλοιποι λαοί, οι οποίοι βρέθηκαν υπό τη ναζιστική κατοχή και μάτωσαν από τους ομοεθνείς προδότες, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Κράτη ανεπτυγμένα, πολιτισμένα και υπεράνω πάσης υποψίας, ώστε να κατηγορηθούν για βαρβαρότητα, όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο κλπ., εκτέλεσαν χιλιάδες χαφιέδες και δοσίλογους των Ναζί την επομένη της αποχώρησης των κατακτητών. Αυτό στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ. Φυσικό είναι λοιπόν, όταν δεν σκοτώσεις ένα "φίδι" που σε δάγκωσε, αυτό να σε "ξαναδαγκώνει" όταν βρίσκει την ευκαιρία.
Το Κολέγιο με αυτό το "φίδι" συνδέεται. Στην πραγματικότητα είναι η φωλιά του "φιδιού". Ο χώρος στον οποίο αναπαράγεται. Με προδιαγραφές "φωλιάς" φτιάχτηκε και έτσι λειτουργεί. Κάποιοι είχαν ανάγκη τη "φωλιά" και γι' αυτό τη "θωράκισαν". Αυτά τα οποία λέμε δεν είναι παράξενα κι ούτε απαιτούν μυστικές πληροφορίες για να γίνουν αντιληπτά. Προκύπτουν από την απλή λογική. Τι μας λέει αυτή η λογική; Μετά την αποχώρηση των Ναζί το σύνολο των συνεργατών τους έπρεπε να βρει τρόπο να επιβιώσει. Αναγκαστικά το κακό αυτό συναπάντημα στο μεγαλύτερο μέρος του συγκεντρώθηκε στην Αθήνα. Εκεί θα ένωναν τις δυνάμεις με τους πιο ισχυρούς του "είδους" τους, προκειμένου να δώσουν τη μάχη της επιβίωσης.
Λογικό είναι αυτό. Δεν μπορούσε ο δοσίλογος της Τρίπολης, της Καλαμάτας ή της Φλώρινας μετά από μια σχεδόν πενταετή "συνεργασία" με τους κατακτητές να παραμείνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Δεν μπορούσαν να παραμείνουν στους χώρους όπου τους γνώριζαν τα θύματά τους. Από τη στιγμή λοιπόν που οι δοσίλογοι δεν εκτελέστηκαν και ταυτόχρονα δεν μπορούσαν να μείνουν στις πατρίδες τους, κάπου πήγαν. Κάπου πήγαν, για να γλιτώσουν τα τομάρια τους. Έφευγαν οι Ναζί και από πίσω τους έτρεχαν και οι δοσίλογοι. Πού πήγαν; Εκεί όπου είχαν περισσότερες ελπίδες για την επιβίωσή τους. Εκεί όπου προσφερόταν η μεγαλύτερη δυνατή ανωνυμία στους celebrities του χαφιεδισμού και της προδοσίας. Στη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Γι' αυτόν τον λόγο οι δοσίλογοι, οι χαφιέδες, οι μαυραγορίτες, οι δολοφόνοι και οι προβοκάτορες του συνόλου της ελληνικής επικράτειας αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στην Αθήνα. Η επαρχία δεν τους "σήκωνε", εφόσον εκεί οι πάντες γνώριζαν τους πάντες και πολλοί θα ήθελαν να ξεκοιλιάσουν πολλούς. Άλλος γιατί έκλαιγε χαμένους γονείς, άλλος γιατί έκλαιγε χαμένα αδέρφια και άλλος γιατί έκλαιγε χαμένα παιδιά, όλοι ήθελαν να τιμωρήσουν με το ίδιο νόμισμα τους υπεύθυνους. Αυτοί οι δοσίλογοι ήταν το πρώτο "κύμα" εσωτερικών μεταναστών, το οποίο οδήγησε μετά στην πληθυσμιακή έκρηξη της πρωτεύουσας. Ίσως και γι' αυτό να τους διακρίνει μια "αγάπη" για τους λαθρομετανάστες. Μπορεί να τους αντιλαμβάνονται ως συναδέρφους στην ίδια πόλη.
Αυτούς τους χαφιέδες ανέλαβαν να προστατεύσουν —ακόμα και με τα όπλα τους— τα νέα αφεντικά της χώρας. Αυτοί, οι οποίοι απολάμβαναν ασφάλεια πίσω από τα όπλα των Ναζί, συνέχισαν ν' απολαμβάνουν ασφάλεια πίσω από τα όπλα των Αγγλοαμερικανών. Οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί είχαν συμφέρον να "υιοθετήσουν" τα "παιδιά" των Ναζί. Είχαν ανάγκη από δούλους και οι καλύτεροι δούλοι είναι πάντα οι έτοιμοι δούλοι. Οι Γερμανόδουλοι ήταν έτοιμοι να γίνουν Αμερικανόδουλοι και αυτό ήταν το μεγάλο τους προσόν. Τη "δουλειά" τη γνώριζαν, χρήματα είχαν και ταυτόχρονα —επειδή φοβούνταν— θα παρέμεναν στην ομηρία τους.
Αυτή είναι η λαομίσητη Δεξιά, η οποία από τότε μέχρι τώρα ελέγχει τα πάντα. Η φασιστική Δεξιά, η οποία, κρυβόμενη πίσω από έναν στείρο αντικομμουνισμό, παρίστανε τον εγγυητή της Δημοκρατίας. Πίσω από τον βολικό αντικομμουνισμό έκρυβε τα προηγούμενα εγκλήματά της, γλυτώνοντας την τιμωρία. Εξαιτίας των αναγκών των "νέων" αυτών Αθηναίων χτίστηκε και το Ψυχικό. Το Ψυχικό των πιο επιφανών και άρα των πιο στοχοποιημένων από τους υπόλοιπους δοσίλογους. Το Ψυχικό της Δεξιάς. Το Ψυχικό με την παράξενη ρυμοτομία. Μια ρυμοτομία, η οποία το καθιστά αφιλόξενο για τον επισκέπτη και άβολο για τον "περίεργο" που ψάχνει. Μια ρυμοτομία, η οποία είναι προφανές ότι εξυπηρετεί σχεδιασμούς ασφαλείας των κατοίκων του. Το Ψυχικό, το οποίο χτίστηκε αποκλειστικά με χρήματα των νέων τότε "αφεντικών" και "σωτήρων" τους.
Στην καρδιά αυτής της περιοχής βρίσκεται το Κολέγιο. Αυτό χρησιμοποίησαν και γύρω από αυτό έχτισαν το Ψυχικό. Γιατί τους ήταν τόσο απαραίτητο ένα απλό εκπαιδευτικό ίδρυμα; Για τους ίδιους λόγους που τους ήταν απαραίτητη μια "ειδική" συνοικία. Υπήρχε πρόβλημα ασφάλειας. Αμέσως μετά το πρόβλημα της επιβίωσης έπρεπε να λύσουν και αυτό της ασφαλούς αναπαραγωγής τους. Οι ίδιοι μπορούσαν να αυτοπροστατεύονται. Τα παιδιά τους όμως μπορούσαν να το κάνουν; Πώς θα ρίσκαραν να τα στείλουν στα δημόσια σχολεία; …Κι αν έπεφταν πάνω σε θύματά τους; Αν σε κάποιον συμμαθητή τους έκανε εντύπωση το επίθετό τους και ρωτούσε την οικογένειά του γι' αυτό; Αν κάποιος δάσκαλος "θυμόταν" κάποιον απ' αυτούς;
Γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισαν ν' "απομονώσουν" τα παιδιά τους από αυτά των υπολοίπων. Τα "μάντρωσαν" στο Κολέγιο και έλυσαν το πρόβλημα ασφάλειας. Έχτισαν μια τεράστια μάντρα γύρω από αυτό, έβαλαν και αγκαθωτά συρματοπλέγματα και ήταν έτοιμο το νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κέντρο σχεδόν της Αθήνας. Από τη "μάντρα" κατ’ ευθείαν στις ΗΠΑ για σπουδές και επιστροφή στην πατρίδα μόνον σε ασφαλή ηλικία. Μόνον έτσι δεν είχαν φόβο για τους γόνους τους. Στην Ελλάδα θα περιφέρονταν ελεύθερα μόνον όταν θα μπορούσαν να αυτοπροστατευτούν. Όλα μαζί θα πήγαιναν στο ίδιο σχολείο και όλα μαζί θα "πορεύονταν" στη ζωή.
Μέσα εκεί θα ανέπτυσσαν με τον πιο έντονο τρόπο τη συντροφικότητα των συνενόχων. Το ένα θα προστάτευε και θα βοηθούσε το άλλο, γιατί ο κίνδυνος ήταν μεγάλος και πανταχού παρών. Πίσω από τη μάντρα ήταν ένας κόσμος εχθρικός κι επικίνδυνος. Έτσι "γαλουχήθηκαν" οι κολεγιόπαιδες πίσω από τους ψηλούς μαντρότοιχους και τις βαριές σιδερένιες πόρτες του Κολεγίου. Πιο ασφαλή έβλεπαν πάντα την αμερικανική πρεσβεία παρά τη Βουλή απέναντι. Πιο πολύ εμπιστεύονταν τον Αμερικανό πρέσβη, παρά τον Έλληνα γείτονα. Τον εμπιστεύονταν, γιατί αυτός θα τους "έσωζε" σε μια κρίσιμη ώρα. Μια κρίσιμη ώρα, η οποία πάντα συνδεόταν όχι με την εισβολή κάποιων ξένων, αλλά με την αντίδραση των ίδιων των Ελλήνων. Εκπαιδεύονται για τέτοιες ώρες. Ακόμα και σήμερα υπάρχει ειδικό σχέδιο εκκένωσης της Αθήνας, το οποίο έχει ως βασική "λεκάνη" συγκέντρωσής τους τα Κολέγια της πρωτεύουσας. Το "εκπαιδευτικό" Deere του Καραμανλή είναι κατά το ήμισυ μια καθαρή αμερικανική στρατιωτική βάση.
Τώρα μας βγάζουν και τη "γλώσσα". Μέχρι τώρα κρύβονταν πίσω από μαντρότοιχους και τώρα ο Μαρκουλάκης μας διαφημίζει την ξεχωριστή "ποιότητά" τους. Γι' αυτόν λόγο είπαμε καλά να πάθουμε. Από τη στιγμή που δεν "μεριμνήσαμε" γι' αυτούς, φυσικό είναι να τους ξαναβρούμε μπροστά μας. Από τη στιγμή που επιβίωσαν και κατόρθωσαν να κάνουν χρήση των πλεονεκτημάτων της προηγούμενης εποχής, ήταν δεδομένο ότι θα αποκτούσαν με αθέμιτο τρόπο την απόλυτη ανταγωνιστικότητα.
Όταν οι μαυραγορίτες, οι προδότες και οι δοσίλογοι μπορούν να κάνουν χρήση των μέσων και του πλούτου, που απέκτησαν κατά την "πατριωτική" δραστηριότητά τους στην εποχή της κατοχής, αποκτούν το απόλυτο πλεονέκτημα και στην εποχή που τη διαδέχεται. Είναι πλούσιοι ανάμεσα σε φτωχούς. Έχουν περιουσία ανάμεσα σε πένητες. Από τη στιγμή που έχουν αυτό το οικονομικό πλεονέκτημα, φυσικό είναι στη συνέχεια ν' αγοράζουν ακριβούς τίτλους σπουδών και να τους "εξαργυρώνουν" με υψηλές πολιτικές, κρατικές και οικονομικές θέσεις. Αποκτώντας το πλεονέκτημα, μπορούν και το διαιωνίζουν μέσα στον χρόνο.
Επαγγελματίες "ανώτεροι". "Έξυπνοι" από τα γεννοφάσκια τους. Δεν είναι παράξενο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις αποφοίτησε από το Κολέγιο, ανέλαβε μια κρατική θέση στην Εθνική Τράπεζα, η οποία για τους υπόλοιπους "δασύτριχους" Έλληνες είναι απλά ένα άπιαστο "όνειρο". Δεν είναι παράξενο που ο γνωστός Γιωργάκης, με τα αναρίθμητα "προσόντα" που τον διακρίνουν, βρίσκεται στον προθάλαμο του Μαξίμου. Δεν είναι παράξενο που μέχρι και ο φουκαράς ο "Κοζανίτης" κολεγιόπαις Παπακωνσταντίνου διετέλεσε σε πολύ νεαρή ηλικία μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΤΕ. Σε ηλικία που οι "κοινοί" Έλληνες λιώνουν τα παπούτσια τους μέχρι να βρουν μια δουλίτσα, ο κολεγιόπαις έπαιρνε το ασανσέρ, για ν' ανέβει στον τελευταίο όροφο του μεγάρου της λεωφόρου Κηφισίας. Απλά πράγματα. Δικό τους είναι το κράτος και όπως θέλουν το μοιράζουν.
Ό,τι θέση προκύψει και έχει σχέση με την εξουσία, αυτοί την παίρνουν. Γιατί να ψάχνουν οι Έλληνες στο "καλάθι", όταν υπάρχει το πολυτελές "ράφι" του Κολεγίου; Όλα τα διαθέτει και όλα τα μπορεί το Κολέγιο. Μιλάμε για ένα πραγματικό Mall. Η χαρά του "καταναλωτή" ψηφοφόρου. Όλα τα "προϊόντα" επώνυμα. Με την ίδια νοοτροπία και "ποιότητα" μπορούν ν' αναλάβουν τα πάντα. Ένα πραγματικό "διαϊδεολογικό" θαύμα. Καλύπτουν όλο το πολιτικό "φάσμα" απ' άκρη σ' άκρη.
Τι θέλουν οι Έλληνες; Ακροδεξιό; Πάρε έναν Βορίδη. Τι θέλουν οι Έλληνες; Έναν λαϊκό Δεξιό; Πάρε έναν Σαμαρά. Τι θέλουν οι Έλληνες; Έναν παραδοσιακό Δεξιό; Πάρε έναν Καραμανλή ή έναν Μητσοτάκη. Τι θέλουν οι Έλληνες; Φιλελεύθερο; Πάρε έναν Μάνο. Τι θέλουν οι Έλληνες; Σοσιαλιστή; Πάρε έναν Γιωργάκη πακέτο με τον Γερουλάνο. Τι θέλουν οι Έλληνες; Αριστερό; Πάρε έναν Μπίστη. Ακόμα και σταλινικό κομμουνιστή να θέλουν, θα τον βρουν στο "ράφι" του Κολεγίου. Υπάρχει πιο αυθεντικός ΚΚΕς από την κόρη της Παπαρήγα; Πάρε μια κόρη να 'χεις. Τώρα προτείνουν τον Μαρκουλάκη. Τον θέλεις; Πάρτον. Όμορφος είναι, υγιής είναι και δεν κοστίζει παραπάνω από τους άλλους. Τι σημασία έχει που δεν λέει τίποτε. Οι άλλοι λένε; Αυτός τουλάχιστον είναι όμορφος. Πραγματικό "Armani". Θα πάει στην Ευρώπη και θα πουν οι Ευρωπαίοι …"να ένας ωραίος Έλληνας". Μιλάμε για "ευκαιρία". Το "αφεντικό" τρελάθηκε και χαρίζει επώνυμα προϊόντα.
Από τη στιγμή που ελέγχουν την εξουσία, ελέγχουν κι όλα τ' άλλα. Όλους εκείνους τους χώρους, στους οποίους εντελώς εσφαλμένα οι υπόλοιποι Έλληνες νομίζουν ότι λειτουργεί ο ελεύθερος ανταγωνισμός. Χώρους όπως για παράδειγμα η οικονομία, η τέχνη ή η λογοτεχνία. Δυστυχώς, εξαιτίας τους, τίποτε δεν λειτουργεί "καθαρά" σ' αυτήν τη χώρα. Τα πάντα είναι "στημένα" και οι "επιτυχίες" εξ’ αρχής καπαρωμένες. Η εξουσία αποφασίζει ποιος θα γίνει μεγιστάνας και ποιος θα παραμείνει ψιλικατζής. Η εξουσία διαπλέκεται με τους επιχειρηματίες και αυτή τελικά αποφασίζει ποιος θα "πετύχει" και ποιος θα "αποτύχει. Όταν την εξουσία την έχει ο κολεγιόπαις Καραμανλής, ποιον θα επιλέξει να επιδοτήσει, να "ρυθμίσει" ή να φοροαπαλλάξει; Τον τυχαίο "δασύτριχο" ή τους "ομόσταβλους" συμμαθητές Μπόμπολα, Λάτση ή Βαρδινογιάννη;
Κανένας από αυτούς δεν έγινε μεγιστάνας μέσα από την αγορά. Ας ψάξει κάποιος να βρει τις απαντήσεις στην ιστορία τους. Όλοι τους έγιναν μεγιστάνες με ένα κρατικό χαρτί. Ένα αποκλειστικό κρατικό "συμβόλαιο", μια κρατική "εργολαβία", μια κρατική "προμήθεια". Όλοι "ελέω εξουσίας" μεγιστάνες. Αν χάσει την εξουσία ο Καραμανλής από τον επίσης "ομόσταβλο" και κολεγιόπαιδα Παπανδρέου, τι θ' αλλάξει για όλους αυτούς; Αλλάζει τίποτε γι' αυτούς, όταν εναλλάσσονται στην εξουσία η "δεξιά" ΝΔ με το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ; Δικά τους "μαγαζιά" είναι. "Μαγαζιά" της Δεξιάς. "Μαγαζιά" των Αμερικανών και του Σκόμπυ. Τα δικά τους συμφέροντα υπηρετούν καί τα δύο.
Οι κολεγιόπαιδες της εξουσίας δημιουργούν ανάμεσα στους συμμαθητές τους τούς μεγιστάνες της οικονομίας και οι εταιρείες αυτών των μεγιστάνων χρηματοδοτούν αποκλειστικά τα κόμματα των συμμαθητών τους. Τα κόμματα του Κολεγίου δημιουργούν τους Λάτσηδες και οι εταιρείες των Λάτσηδων χρηματοδοτούν τα κόμματα. Μονοπώλιο παντού. Ένα πραγματικό καρτέλ. Ένα ολέθριο καρτέλ, το οποίο παραδίδει στην κυριολεξία την πατρίδα μας στα χέρια κάποιων πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Ένα εγκληματικό καρτέλ, το οποίο, μέσω της αναξιοκρατίας και του νεποτισμού, την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη σήψη και στην πλήρη διάλυση.
Σε όλους τους χώρους γίνονται τα ίδια. Αναξιοκρατία με την "υπογραφή" του Κολεγίου. Πλήρης "μπανανοποίηση", η οποία καθιστά την πατρίδα μας ένα επιφανές μέλος της κοινωνίας των κρατών της κεντρικής Αφρικής. Ακόμα και ο "κωλοτούμπας" Μαρκουλάκης όλο και κάποιον συμμαθητή του θα έχει "ενοχλήσει", προκειμένου να πάρει κάποιο ρολάκι ή κάποια εκπομπή στην τηλεόραση. Κάποιον συμμαθητή παραγωγό ή καναλάρχη θα έχει "αγγαρέψει". Όλο και κάποιον επιφανή συμμαθητή θα έβαλε ως "κράχτη" να τον χειροκροτεί στις πρεμιέρες του. Θέλουν και τα "ταλέντα" τη "μίζα" τους, για να ξεκινήσουν τον "θρίαμβό" τους. Τα ίδια συμβαίνουν παντού. Αλληλοβοήθεια… σε βαθμό να μπορούμε να μιλάμε για πραγματική συμμορία. Μια κολεγιακή συμμορία, η οποία λυμαίνεται τα πάντα σε όλους τους χώρους.
Ποιος είναι ο πιο γνωστός συγγραφέας στη χώρα με το ελάχιστο έργο; Ο κολεγιόπαις Χωμενίδης. Τα μέσα των συμμαθητών του τον έκαναν διάσημο πριν καν αποφασίσει να γράψει. Έγινε γνωστός όταν πήγε ν' αγοράσει χαρτί και μολύβι, προκειμένου να γράψει τα "έπη" του. Έγινε διάσημος, όταν έβγαλε την πρώτη φωτοτυπία του έργου του. Οι "δασύτριχοι" μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν, αλλά δεν προβάλλονται. Μετά θάνατον μόνον και αν κάποιος εκδότης του Κολεγίου αγοράσει τα δικαιώματά τους κι αποφασίσει να πλουτίσει, "δικαιώνοντάς" τους. Απλός ταραξίας να είσαι, δεν πρόκειται να διακριθείς όσο κι αν προσπαθείς πέρα από τα άκρα. Τον κολεγιόπαιδα Χατζηστεφάνου θα βρεις μπροστά σου. Σ' αυτήν τη χώρα ζούμε. Στη χώρα του Κολεγίου.
Στη χώρα, που ποτέ δεν ξεφεύγει από τον έλεγχο των ξένων. Των ξένων, οι οποίοι διατηρούν σε μόνιμη ομηρία τους "εκλεκτούς" του Κολεγίου. Τους επαγγελματίες δοσίλογους. Ποια εθνικά συμφέροντα θα υπερασπιστούν οι εξουσίες μας, όταν η στελέχωσή τους μονοπωλείται από αυτούς; Αυτοί πάντα κάνουν ό,τι τους πουν τα "αφεντικά" να κάνουν. Ό,τι τους "παίζουν", αυτό "χορεύουν". Αυτό έκαναν πάντα και αυτό κάνουν και τώρα. Σήμερα κάνουν ό,τι συμφέρει την Νέα Τάξη. Υποστηρίζουν το "σχέδιο Ανάν". Υποστηρίζουν τη μετατροπή της θρησκευτικής μειονότητας της Θράκης σε εθνική. Δείχνουν αφύσικη "ευαισθησία" στο θέμα της λαθρομετανάστευσης. "Χαρίζουν" το όνομα της Μακεδονίας σε όσους ενδιαφέρονται. Αναζητούν με πάθος τα "δίκια" των Τσάμηδων. Όλα τα εθνικά μας θέματα είναι χώροι έκφρασης μιας ειδικής "ευαισθησίας" από πλευράς Κολεγίου.
Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι "Έλληνες" είναι αυτοί οι οποίοι συνήθως υπογράφουν για παραπομπές της Ελλάδας στα διεθνή δικαστήρια. Εκτός από τους γνωστούς Βαλιανάτους, Δημητράδες και Βοσκόπουλους πάντα συνυπογράφουν οι διάφοροι "Μάνοι" και "Δήμου". Οι άνθρωποι είναι "κοσμοπολίτες" από τη φύση τους. Συμμετέχουν σε όλες τις γνωστές "μη κυβερνητικές" οργανώσεις. Τις οργανώσεις, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν αδρά με κρατικό χρήμα από τον "κοσμοπολίτη" Γιωργάκη. Τις οργανώσεις, οι οποίες, κάθε φορά που τις ψάχνεις λίγο περισσότερο, σε "οδηγούν" στον γνωστό Τζώρτζ Σόρος. Οι άνθρωποι είναι "πολιτισμένοι" και δεν το κρύβουν. Τα βλέπουν τα πράγματα πιο "χαλαρά" και με μεγαλύτερη "ανεκτικότητα" απ' ότι οι υπόλοιποι "τριχωτοί" Έλληνες. Πιο "κοσμοπολίτικα" από τους βάρβαρους και απολίτιστους Έλληνες. Τα βλέπουν όπως συμφέρει τα "αφεντικά" τους να τα βλέπουν. Τα βλέπουν όπως τους μαθαίνουν στο Χάρβαρντ να τα βλέπουν.
Αυτοί λοιπόν τώρα —με τις δεδομένες ανθελληνικές νεοταξίτικες απόψεις— αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη ΔΡΑΣΗ και να μας ζητάνε να τη νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας. Οι ευνοημένοι της εποχής του δικομματισμού έρχονται σήμερα να εμφανιστούν σαν "αιρετικοί". Οι ευνοημένοι "συμμαθητές" έρχονται να πολεμήσουν τις πολιτικές επιχειρήσεις των "συμμαθητών" τους. Γιατί; Γιατί το Κολέγιο αγωνιά για το μέλλον του. Βλέποντας ότι πλέον ο ελληνικός λαός δεν εγκλωβίζεται στις υπάρχουσες και χρεοκοπημένες πολιτικές επιχειρήσεις τους, προσπαθούν να πιάσουν θέση για την επόμενη ημέρα. Θεωρούν ότι, αν ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό, εξαιτίας της κοινωνικής διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης, θα πρέπει και πάλι το Κολέγιο να είναι αυτό το οποίο θα επιχειρήσει πρώτο να την εισπράξει.
Αυτός είναι ο στόχος τους. Γι' αυτό δήθεν δεν το "προβάλουν" ως κόμμα, προβάλλοντας όμως τη "διαμαρτυρία" του μέσω των προσκλήσεων των στελεχών του σε όλα τα κανάλια. Το τοποθετούν στους "διαμαρτυρόμενους", για να μπορούν να μιλούν σαν τέτοιοι. Να προβληθεί αυτό εγκαίρως σαν το πλέον "ισχυρό" κόμμα από τους σημερινούς "μικρούς" της διαμαρτυρίας. Να ισχυροποιηθεί, πριν αλλάξουν τα πράγματα. Ο πιο "Χατζηστεφάνου" από τις υπόλοιπες "τριχωτές" τρελές. Στην πραγματικότητα είναι ένα "παρελκόμενο" του δικομματισμού. Άλλωστε δεν το κρύβει. Δια στόματος Μάνου μάθαμε ότι, σε περίπτωση που ο δικομματισμός του Κολεγίου δεν μπορεί ν' αποκτήσει αυτοδυναμία, η ΔΡΑΣΗ θα στηρίξει το πρώτο κόμμα …όποιο κι αν είναι αυτό. Μια απόλυτα ειλικρινής άποψη, εφόσον εκφράζεται από τους δύο πιο έγκυρους εκφραστές του δικομματισμού. Τον Μάνο και τον Κοντογιαννόπουλο, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν υπηρετήσει καί τα δύο αυτά κόμματα.
Για ένα πράγμα πρέπει να χαίρονται σήμερα οι Έλληνες, εξαιτίας της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Πρέπει ν' απολαμβάνουν την κάθε ημέρα αυτής της κρίσης. Οι ίδιοι, ως "βρεγμένοι", δεν έχουν να φοβούνται τίποτε παραπάνω από τη "βροχή". Φτωχοί ήταν και παραμένουν τέτοιοι. Αυτοί όμως, που καταστρέφονται, είναι οι "στεγνοί" του Κολεγίου. Καθημερινά χάνονται ολόκληρες περιουσίες. Με τους ρυθμούς που πάνε, ελάχιστοι μήνες τους απομένουν, για να θεωρούν τους εαυτούς τους πλούσιους. Στην κυριολεξία σήμερα κλαίνε στα Ψυχικά και στις Εκάλες. Γιατί; Γιατί τα υπερατλαντικά αφεντικά τους απέτυχαν και παρασέρνουν και τους ίδιους στην αποτυχία. Ο μαύρος Χουσεϊν είναι πολύ "λίγος", για να τους σώσει. Ο Πλανητάρχης του …"yes, we can" καθημερινά αποδεικνύεται ως ο βασικός εκφραστής του …"yes we can’t".
Αναγκαστικά τώρα "φλερτάρουν" με την καταστροφή. Την πλήρη και ολοκληρωτική καταστροφή. Βυθίζονται στο χάος. Όλες οι λίρες και τα χρυσά δόντια, που μάζευαν στην κατοχή, χάνονται. Όλες οι κρατικές επιδοτήσεις, που μάζευαν στα χρόνια της "δημοκρατίας", χάνονται επίσης. Ό,τι μάζεψαν στα χρόνια της μητσοτακικής διαφθοράς και του ξεπουλήματος "εξατμίζεται". Ό,τι κέρδη αποκόμισαν από τη μεγάλη "σφαγή" του σημιτικού χρηματιστηρίου πέφτουν σε ένα άπατο "πηγάδι" ζημιάς. Επένδυσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στις επιχειρήσεις των αφεντικών και τώρα έχουν τα πιο ακριβά υλικά ταπετσαρίας. "Ταπετσαρία", που τους φτάνει να "ντύσουν" όχι μόνον τους τοίχους, αλλά και στις σκεπές των σπιτιών τους.
Κάθε νέο οικονομικό σκάνδαλο ή χρεοκοπία πέφτει σαν "βόμβα" στο Παλαιό Ψυχικό και την Εκάλη. Φοβούνται να σηκώσουν τα τηλέφωνα, γιατί δεν αντέχουν άλλα άσχημα νέα. Χάνουν χρήματα από παντού και για τον οποιονδήποτε λόγο. Έχασαν χρήματα από το σκάνδαλο Μάντοφ. Έχασαν χρήματα από τη Citibank. Έχασαν χρήματα από τη χρεοκοπία της Lehman bros. Δύο δισεκατομμύρια ευρώ έχασαν μόνον από την περίπτωση Φιξ. Ό,τι και να "σκάσει", σε οποιοδήποτε σημείο του Πλανήτη, τους αφορά, γιατί είναι "μέσα". Εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους στους πέρα από τον Ατλαντικό "συμμαθητές" τους και τώρα "δηλητηριάζονται" από τα "τοξικά". Οι συμμαθητές από το Χάρβαρντ και το Γέιλ τους πήραν στο "λαιμό" τους. Εκείνα τα κουτορνίθια, που τα "καμαρώναμε" όταν έφευγαν κλοτσηδόν από τα γραφεία της χρεοκοπημένης Lehman bros με ένα κουτί στα χέρια.
Συνέλληνες χαρείτε και απολαύστε το κάθε λεπτό της σημερινής οικονομικής κρίσης. Έρχονται οι "ανώτεροι" με μεγάλη ταχύτητα κατά πάνω μας. Φτωχαίνουν με απίστευτους ρυθμούς. Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια τους. Σε λίγο καιρό δεν θα βλέπουν προς τα "κάτω" μόνον όταν τους πιάνει η "ευαισθησία" για τους "κατώτερους". Σε λίγο καιρό δεν θα έχουν χρήματα ούτε για χαλάουα και θα μοιάζουν όλο και πιο πολύ με τους "τριχωτούς" βαλκάνιους "φίλους" του Δήμου. Σε λίγο καιρό θα είναι "κάτω" και δυστυχώς γι' αυτούς χωρίς καθόλου μέσα και χωρίς καθόλου υπεροχή. Μια κατάσταση πολύ δυσάρεστη γι' αυτούς. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τους αφελείς "Γιωργάκηδες" να βρεθούν αβοήθητοι μέσα σε μια εξαγριωμένη κοινωνία.
Ψηφίστε τους, γιατί πλέον δεν ασχολούνται με την πολιτική από χόμπυ. Έχουν ανάγκη τις πολιτικές θέσεις για βιοποριστικούς λόγους. Δώστε ένα καλό ευρωπαϊκό "μεροκάματο" στους πιο αυθεντικούς "κοσμοπολίτες". Στους "κοσμοπολίτες" με τα αυθεντικά γερμανικά και αγγλικά χαρακτηριστικά. Στους εκπαιδευμένους από τη Γκεστάπο υπάλληλους της CIA. Κακόμοιρε Μαρκουλάκη. Εφόσον δεν ήξερες, γιατί δεν ρώταγες; Τώρα βρήκες ν' απλώσεις το χέρι και να λάβεις μέρος στη μοιρασιά; Τώρα, που θ' αρχίσουν να μοιράζονται σφαλιάρες; Τώρα βρήκες να βάλεις το καλό σου το κουστούμι; Τώρα, που οι υπόλοιποι ψάχνουν τα αμπέχονα "παραλλαγής"; Τώρα βρήκες να εμφανιστείς στο "ξέφωτο"; Τώρα, που υπόλοιποι προσπαθούν να κρυφτούν και ακούγονται τα ποδοβολητά των "θηρίων";
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ.Β’
Τα στελέχη και οι οπαδοί της ΔΡΑΣΗΣ
είναι η "κρέμα" της "κρέμας" της ελληνικής κοινωνίας.
Ό,τι "καλύτερο" έχει να επιδείξει ο ελληνισμός.
Τις τελευταίες ημέρες πριν τις ευρωεκλογές ήρθαμε σε επαφή με ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα φαινόμενο. Ο Μαρκουλάκης, ως υποψήφιος ευρωβουλευτής του νεοεμφανισθέντος κόμματος με το όνομα "Δράση", προχώρησε σε κρίσεις και διαπιστώσεις, οι οποίες αν μη τι άλλο δεν συνηθίζονται από τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας. Ο γνωστός μεροκαματιάρης της τηλεοπτικής κωλοτούμπας προέβη σε ασυνήθιστες για την εφαρμοσμένη πολιτική δηλώσεις. Σε επισημάνσεις των δημοσιογράφων για το χαμηλό ποσοστό που δίνουν στο κόμμα του οι δημοσκοπήσεις, η απάντησή του ήταν πρωτοφανής. Ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι μπορεί να έχουν μόνον ένα ασήμαντο 1%, αλλά η διαφορά βρίσκεται σ' αυτό το οποίο αντιπροσωπεύει το ποσοστό αυτό. Στο ποιοτικό μέρος αυτού του ποσοστού. Σύμφωνα με τον Μαρκουλάκη αυτοί είναι οι καλύτεροι της κοινωνίας. Η "κρέμα" της "κρέμας".
Οι δηλώσεις του είναι πρωτοφανείς, γιατί απλούστατα δεν σέβονται τη γνωστή "συνταγή" των παραδοσιακών κομμάτων. Συνήθως τα στελέχη των κομμάτων —και μάλιστα παραμονές των εκλογών— παριστάνουν τους "ομοίους" του λαού. Καταδέχονται, έστω και για λίγες μέρες, να τον ονομάζουν "κυρίαρχο" και να τοποθετούν τους εαυτούς τους στον ρόλο των "υπηρετών". Μέχρι και τα ρούχα τους αλλάζουν, προκειμένου να είναι η μεταμφίεση πετυχημένη. Τέσσερα χρόνια "εκλεκτοί" και "γαλαζοαίματοι" και για λίγες μέρες ταπεινοί "λαϊκοί". Τέσσερα χρόνια με Armani και για λίγες ημέρες με τριμμένα ζιβάγκο, που μυρίζουν ναφθαλίνη. Τον "γλύφουν", για να πάρουν την ψήφο του, προκειμένου να ανανεωθεί το "γαλάζιον" του αίματός τους για μια ακόμα τετραετία.
Ο Μαρκουλάκης αυτήν τη "συνταγή" δεν τη σεβάστηκε. Φόρεσε τα "καλά" του και βγήκε στα κανάλια να κάνει πασαρέλα. Διαχώρισε τον εαυτό του και τους "συνοδοιπόρους" του από τον "κοινό" λαό και χωρίς υπεκφυγές μάς είπε ότι …θα είμαστε τυχεροί, αν τους επιλέξουμε να μας "σώσουν". Θα είμαστε τυχεροί, αν εξασφαλίσουμε την υπηρεσία αυτών των "ανώτερων" όντων, που στην κυριολεξία παρατάνε τις "ανώτερες" ενασχολήσεις τους και καταδέχονται ν' ασχοληθούν μ' εμάς. Αυτή η θέση του Μαρκουλάκη δεν είναι και τόσο περίεργη για κάποιον που έχει γνώσεις. Είναι μια θέση, η οποία έχει την εξήγησή της. Το γεγονός ότι τη δημοσιοποίησε έχει σχέση με την ασχετοσύνη του, ενώ το ότι την κατέχει είναι προϊόν της νοοτροπίας του.
Γνωρίζοντας κάποιος το ποιόν του εν λόγω Μαρκουλάκη και των "συνοδοιπόρων" του, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει από πού "προέρχονται" αυτές οι διαπιστώσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς ή είναι οι ίδιοι απόφοιτοι του "Κολεγίου" ή συνδέονται άμεσα με αποφοίτους του. Του γνωστού Κολεγίου Αθηνών. Του άλλοτε γνωστού ως Αμερικανικού Κολεγίου. Του κολεγίου, στο οποίο κυματίζει η Αστερόεσσα και έχει ως επίσημη γλώσσα του την αγγλική γλώσσα. Φυσικό είναι λοιπόν οι απόφοιτοι του κολεγίου αυτού να έχουν την αγγλοσαξονική νοοτροπία. Τη νοοτροπία του "εκλεκτού". Τη νοοτροπία του "ανώτερου" όντος, που και μόνον που καταδέχεται να ασχολείται με τα προβλήματα των "κατωτέρων", είναι δείγμα μεγαλοψυχίας και απόδειξη πολιτισμικής "ευαισθησίας". Της ίδιας μεγαλοψυχίας και ευαισθησίας που διακρίνει τους συμπολίτες μας, οι οποίοι ασχολούνται με την τύχη των αδέσποτων σκύλων.
Αυτοί λοιπόν οι "ποιοτικοί" Κολεγιόπαιδες ίδρυσαν τη ΔΡΑΣΗ, γιατί θέλουν να μας "σώσουν" τόσο ως άτομα όσο και ως λαό. Αυτοί θέλουν κατ’ αρχήν να μας "εκπολιτίσουν" και στη συνέχεια, αν είμαστε "καλά" και "πολιτισμένα" παιδιά, θα αναλάβουν να υπερασπιστούν τα εθνικά μας συμφέροντα στα ευρωπαϊκά όργανα. Έχουν τη νοοτροπία αλλά και την "τεχνογνωσία" να το κάνουν, αν μάλιστα σκεφτούμε ότι επικεφαλής της κίνησης αυτής είναι ο πρώην βουλευτής τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ Στέφανος Μάνος. Ο πρόεδρος των "Bulls". Για να μην ξεχνιόμαστε ο Μάνος ήταν ένας από τους βασικούς θεωρητικούς και ένθερμους υποστηρικτές του "ξεπουλήματος" της δημόσιας περιουσίας.
Να την "ξεφορτωθούμε" όσο-όσο ήταν η βασική του αρχή. Ακόμα και τζάμπα. Να τη δώσουμε σε "νοικοκύρηδες" του Κολεγίου, για να την κάνουν ανταγωνιστική και "χρήσιμη". Ο Μάνος ήταν ένα από τα "παπαγαλάκια", που στήριζαν σθεναρά την κυβέρνηση Σημίτη, όταν αυτή ξεπουλούσε τη δημόσια περιουσία. Στήριξε το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια —όπως όλοι γνωρίζουμε— ανταμείφθηκε από αυτό. Στήριξε με απόλυτη συνέπεια και με όλους τους τρόπους την πολιτική της Νέας Τάξης, η οποία είχε ως στόχο της τη λεηλασία των κρατών. Ο Μάνος όμως δεν διακρίθηκε μόνον στη λεηλασία του ελληνικού δημόσιου πλούτου. Διακρίθηκε και στη λεηλασία του ελληνικού ιδιωτικού πλούτου. Συμμετείχε απόλυτα και αυτοπροσώπως στη "σφαγή" του χρηματιστηρίου. Παρ' όλη την πολιτική ιδιότητα την οποία έφερε, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες τους χρηματιστηρίου και ένας από τους μεγαλύτερους κερδισμένους. Μπήκε από τους πρώτους, λειτούργησε ως κοινός "παπαγάλος" και όταν μπήκαν οι άπειροι αφελείς, αυτός πήρε τα κέρδη του και αποχώρησε. Άξιος.
Συνοδοιπόρος και συναγωνιστής του νεοταξίτη Μάνου είναι και ένας άλλος πολύ γνωστός fun της Νέας Τάξης. Από την "πνευματική" του ιδιότητα εκτιμούμε ότι είναι το Brain Tank του σχηματισμού. Ο "γκουρού" της Νέας Εποχής. Ο "κοσμοπολίτης" Νίκος Δήμου. Ομοϊδεάτης και κολεγιακός "ομόσταβλος" του Στέφανου Μάνου. Ο τιμητής του ελληνισμού. Ο θαυμαστής των όπου γης Τσόμσκι. Ο Έλληνας, που ανατριχιάζει στην ιδέα του ελληνισμού. Αυτός ο συγγραφέας έγινε ευρύτερα γνωστός, εξαιτίας του πιο γνωστού και ειλικρινούς βιβλίου του με τον τίτλο …"Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας".
Το βιβλίο, το οποίο περιγράφει τους Έλληνες περίπου σαν δασύτριχες μαϊμούδες, τις οποίες τις χαρακτηρίζει η αγραμματοσιά, η βρομιά και η αγένεια. Το βιβλίο, στο οποίο ο συγγραφέας τούς περιγράφει ως "τρίτος" παρατηρητής, τον οποίο προφανώς τα χαρακτηριστικά τους δεν τον αφορούν, εφόσον θεωρεί εκ θέσεως και άρα εξ’ αντικειμένου ότι δεν είναι όμοιος μ' αυτούς. Το απόλυτα ειλικρινές —και γι' αυτό μακράν το πιο επιτυχημένο— βιβλίο του. Το βιβλίο, το οποίο προφανώς λάτρεψαν οι συμμαθητές του από το Κολέγιο. Το βιβλίο-"εργαλείο", το οποίο αν μη τι άλλο τους βοηθάει να "καταλάβουν" καλύτερα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του "υποζυγίου" τους. Σε άλλους ομοίους τους έτυχε να κυβερνάνε Ινδιάνους και Μασάι και σ' αυτούς έτυχαν οι Βαλκάνιοι Έλληνες. Έτσι είναι η ζωή. Ό,τι "υποζύγιο" σου κληρώσει. Δεν διαλέγεις. Σε άλλους έτυχαν "έγχρωμα" υποζύγια και σε άλλους "δασύτριχα".
Από αυτούς τους Έλληνες θέλει την ψήφο τους, προφανώς για να τους "εκπολιτίσει" και ίσως να τους "αποτριχώσει". Δεν αρκείται όμως μόνον σ' αυτό. Δεν θέλει απλά να τους "σώσει" ως άτομα. Θέλει να τους βοηθήσει και ως λαό. Θέλει την ψήφο τους, για να πάει στην Ευρώπη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους. Τα συλλογικά εθνικά συμφέροντα αυτών των "τριχωτών" Ελλήνων θέλει να προστατεύσει στην Ευρώπη. Αυτός, ο οποίος ζήτησε από τους ίδιους τους Έλληνες να δείξουν "μεγαλοψυχία" και "γενναιοδωρία" και να "χαρίσουν" το όνομα της Μακεδονίας στους Σλάβους γείτονες.
Αυτή είναι η νοοτροπία που κυριαρχεί στο Κολέγιο και ο Μαρκουλάκης δεν θα μπορούσε να ξεφεύγει από το γενικό "κλίμα". Πιστεύουν απόλυτα στην ποιοτική τους "ανωτερότητα". Έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν μας, στο μυαλό μας ήρθε αυτόματα το γνωστό ευφυολόγημα ενός Αμερικανού φιλοσόφου για τους Αυστραλούς. Οι Αυστραλοί, σύμφωνα με τα λεγόμενα του εν λόγω Αμερικανού, είναι ένας πολύ "καλός" λαός. Είναι διαλεγμένοι ένας-ένας από τους καλύτερους Άγγλους δικαστές. Τα ανάλογα συμβαίνουν και για την περίπτωση των Κολεγιόπαιδων. Είναι κι αυτοί ένας "καλός" λαός. Είναι διαλεγμένοι κι αυτοί ένας-ένας από τους καλύτερους χαφιέδες των Ναζί και των Άγγλων.
Καλά να πάθουμε, που τους "λουζόμαστε" σήμερα όλους αυτούς. Εμείς φταίμε ως λαός. Η Ελλάδα ήταν το μοναδικό κράτος της ανεπτυγμένης Ευρώπης, το οποίο μετά την απελευθέρωσή του από τους Ναζί δεν εκτέλεσε τους δοσίλογους και τους προδότες. Δεν τους έδιωξε καν από την επικράτειά της. Δεν τους αφαίρεσε τα κλοπιμαία της προδοσίας τους. Δεν έκανε το αυτονόητο για έναν λαό. Δεν έκανε αυτά που έκαναν όλοι οι υπόλοιποι λαοί, οι οποίοι βρέθηκαν υπό τη ναζιστική κατοχή και μάτωσαν από τους ομοεθνείς προδότες, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές. Κράτη ανεπτυγμένα, πολιτισμένα και υπεράνω πάσης υποψίας, ώστε να κατηγορηθούν για βαρβαρότητα, όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο κλπ., εκτέλεσαν χιλιάδες χαφιέδες και δοσίλογους των Ναζί την επομένη της αποχώρησης των κατακτητών. Αυτό στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ. Φυσικό είναι λοιπόν, όταν δεν σκοτώσεις ένα "φίδι" που σε δάγκωσε, αυτό να σε "ξαναδαγκώνει" όταν βρίσκει την ευκαιρία.
Το Κολέγιο με αυτό το "φίδι" συνδέεται. Στην πραγματικότητα είναι η φωλιά του "φιδιού". Ο χώρος στον οποίο αναπαράγεται. Με προδιαγραφές "φωλιάς" φτιάχτηκε και έτσι λειτουργεί. Κάποιοι είχαν ανάγκη τη "φωλιά" και γι' αυτό τη "θωράκισαν". Αυτά τα οποία λέμε δεν είναι παράξενα κι ούτε απαιτούν μυστικές πληροφορίες για να γίνουν αντιληπτά. Προκύπτουν από την απλή λογική. Τι μας λέει αυτή η λογική; Μετά την αποχώρηση των Ναζί το σύνολο των συνεργατών τους έπρεπε να βρει τρόπο να επιβιώσει. Αναγκαστικά το κακό αυτό συναπάντημα στο μεγαλύτερο μέρος του συγκεντρώθηκε στην Αθήνα. Εκεί θα ένωναν τις δυνάμεις με τους πιο ισχυρούς του "είδους" τους, προκειμένου να δώσουν τη μάχη της επιβίωσης.
Λογικό είναι αυτό. Δεν μπορούσε ο δοσίλογος της Τρίπολης, της Καλαμάτας ή της Φλώρινας μετά από μια σχεδόν πενταετή "συνεργασία" με τους κατακτητές να παραμείνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Δεν μπορούσαν να παραμείνουν στους χώρους όπου τους γνώριζαν τα θύματά τους. Από τη στιγμή λοιπόν που οι δοσίλογοι δεν εκτελέστηκαν και ταυτόχρονα δεν μπορούσαν να μείνουν στις πατρίδες τους, κάπου πήγαν. Κάπου πήγαν, για να γλιτώσουν τα τομάρια τους. Έφευγαν οι Ναζί και από πίσω τους έτρεχαν και οι δοσίλογοι. Πού πήγαν; Εκεί όπου είχαν περισσότερες ελπίδες για την επιβίωσή τους. Εκεί όπου προσφερόταν η μεγαλύτερη δυνατή ανωνυμία στους celebrities του χαφιεδισμού και της προδοσίας. Στη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Γι' αυτόν τον λόγο οι δοσίλογοι, οι χαφιέδες, οι μαυραγορίτες, οι δολοφόνοι και οι προβοκάτορες του συνόλου της ελληνικής επικράτειας αναγκάστηκαν να μετακινηθούν στην Αθήνα. Η επαρχία δεν τους "σήκωνε", εφόσον εκεί οι πάντες γνώριζαν τους πάντες και πολλοί θα ήθελαν να ξεκοιλιάσουν πολλούς. Άλλος γιατί έκλαιγε χαμένους γονείς, άλλος γιατί έκλαιγε χαμένα αδέρφια και άλλος γιατί έκλαιγε χαμένα παιδιά, όλοι ήθελαν να τιμωρήσουν με το ίδιο νόμισμα τους υπεύθυνους. Αυτοί οι δοσίλογοι ήταν το πρώτο "κύμα" εσωτερικών μεταναστών, το οποίο οδήγησε μετά στην πληθυσμιακή έκρηξη της πρωτεύουσας. Ίσως και γι' αυτό να τους διακρίνει μια "αγάπη" για τους λαθρομετανάστες. Μπορεί να τους αντιλαμβάνονται ως συναδέρφους στην ίδια πόλη.
Αυτούς τους χαφιέδες ανέλαβαν να προστατεύσουν —ακόμα και με τα όπλα τους— τα νέα αφεντικά της χώρας. Αυτοί, οι οποίοι απολάμβαναν ασφάλεια πίσω από τα όπλα των Ναζί, συνέχισαν ν' απολαμβάνουν ασφάλεια πίσω από τα όπλα των Αγγλοαμερικανών. Οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί είχαν συμφέρον να "υιοθετήσουν" τα "παιδιά" των Ναζί. Είχαν ανάγκη από δούλους και οι καλύτεροι δούλοι είναι πάντα οι έτοιμοι δούλοι. Οι Γερμανόδουλοι ήταν έτοιμοι να γίνουν Αμερικανόδουλοι και αυτό ήταν το μεγάλο τους προσόν. Τη "δουλειά" τη γνώριζαν, χρήματα είχαν και ταυτόχρονα —επειδή φοβούνταν— θα παρέμεναν στην ομηρία τους.
Αυτή είναι η λαομίσητη Δεξιά, η οποία από τότε μέχρι τώρα ελέγχει τα πάντα. Η φασιστική Δεξιά, η οποία, κρυβόμενη πίσω από έναν στείρο αντικομμουνισμό, παρίστανε τον εγγυητή της Δημοκρατίας. Πίσω από τον βολικό αντικομμουνισμό έκρυβε τα προηγούμενα εγκλήματά της, γλυτώνοντας την τιμωρία. Εξαιτίας των αναγκών των "νέων" αυτών Αθηναίων χτίστηκε και το Ψυχικό. Το Ψυχικό των πιο επιφανών και άρα των πιο στοχοποιημένων από τους υπόλοιπους δοσίλογους. Το Ψυχικό της Δεξιάς. Το Ψυχικό με την παράξενη ρυμοτομία. Μια ρυμοτομία, η οποία το καθιστά αφιλόξενο για τον επισκέπτη και άβολο για τον "περίεργο" που ψάχνει. Μια ρυμοτομία, η οποία είναι προφανές ότι εξυπηρετεί σχεδιασμούς ασφαλείας των κατοίκων του. Το Ψυχικό, το οποίο χτίστηκε αποκλειστικά με χρήματα των νέων τότε "αφεντικών" και "σωτήρων" τους.
Στην καρδιά αυτής της περιοχής βρίσκεται το Κολέγιο. Αυτό χρησιμοποίησαν και γύρω από αυτό έχτισαν το Ψυχικό. Γιατί τους ήταν τόσο απαραίτητο ένα απλό εκπαιδευτικό ίδρυμα; Για τους ίδιους λόγους που τους ήταν απαραίτητη μια "ειδική" συνοικία. Υπήρχε πρόβλημα ασφάλειας. Αμέσως μετά το πρόβλημα της επιβίωσης έπρεπε να λύσουν και αυτό της ασφαλούς αναπαραγωγής τους. Οι ίδιοι μπορούσαν να αυτοπροστατεύονται. Τα παιδιά τους όμως μπορούσαν να το κάνουν; Πώς θα ρίσκαραν να τα στείλουν στα δημόσια σχολεία; …Κι αν έπεφταν πάνω σε θύματά τους; Αν σε κάποιον συμμαθητή τους έκανε εντύπωση το επίθετό τους και ρωτούσε την οικογένειά του γι' αυτό; Αν κάποιος δάσκαλος "θυμόταν" κάποιον απ' αυτούς;
Γι' αυτόν τον λόγο αποφάσισαν ν' "απομονώσουν" τα παιδιά τους από αυτά των υπολοίπων. Τα "μάντρωσαν" στο Κολέγιο και έλυσαν το πρόβλημα ασφάλειας. Έχτισαν μια τεράστια μάντρα γύρω από αυτό, έβαλαν και αγκαθωτά συρματοπλέγματα και ήταν έτοιμο το νέο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο κέντρο σχεδόν της Αθήνας. Από τη "μάντρα" κατ’ ευθείαν στις ΗΠΑ για σπουδές και επιστροφή στην πατρίδα μόνον σε ασφαλή ηλικία. Μόνον έτσι δεν είχαν φόβο για τους γόνους τους. Στην Ελλάδα θα περιφέρονταν ελεύθερα μόνον όταν θα μπορούσαν να αυτοπροστατευτούν. Όλα μαζί θα πήγαιναν στο ίδιο σχολείο και όλα μαζί θα "πορεύονταν" στη ζωή.
Μέσα εκεί θα ανέπτυσσαν με τον πιο έντονο τρόπο τη συντροφικότητα των συνενόχων. Το ένα θα προστάτευε και θα βοηθούσε το άλλο, γιατί ο κίνδυνος ήταν μεγάλος και πανταχού παρών. Πίσω από τη μάντρα ήταν ένας κόσμος εχθρικός κι επικίνδυνος. Έτσι "γαλουχήθηκαν" οι κολεγιόπαιδες πίσω από τους ψηλούς μαντρότοιχους και τις βαριές σιδερένιες πόρτες του Κολεγίου. Πιο ασφαλή έβλεπαν πάντα την αμερικανική πρεσβεία παρά τη Βουλή απέναντι. Πιο πολύ εμπιστεύονταν τον Αμερικανό πρέσβη, παρά τον Έλληνα γείτονα. Τον εμπιστεύονταν, γιατί αυτός θα τους "έσωζε" σε μια κρίσιμη ώρα. Μια κρίσιμη ώρα, η οποία πάντα συνδεόταν όχι με την εισβολή κάποιων ξένων, αλλά με την αντίδραση των ίδιων των Ελλήνων. Εκπαιδεύονται για τέτοιες ώρες. Ακόμα και σήμερα υπάρχει ειδικό σχέδιο εκκένωσης της Αθήνας, το οποίο έχει ως βασική "λεκάνη" συγκέντρωσής τους τα Κολέγια της πρωτεύουσας. Το "εκπαιδευτικό" Deere του Καραμανλή είναι κατά το ήμισυ μια καθαρή αμερικανική στρατιωτική βάση.
Τώρα μας βγάζουν και τη "γλώσσα". Μέχρι τώρα κρύβονταν πίσω από μαντρότοιχους και τώρα ο Μαρκουλάκης μας διαφημίζει την ξεχωριστή "ποιότητά" τους. Γι' αυτόν λόγο είπαμε καλά να πάθουμε. Από τη στιγμή που δεν "μεριμνήσαμε" γι' αυτούς, φυσικό είναι να τους ξαναβρούμε μπροστά μας. Από τη στιγμή που επιβίωσαν και κατόρθωσαν να κάνουν χρήση των πλεονεκτημάτων της προηγούμενης εποχής, ήταν δεδομένο ότι θα αποκτούσαν με αθέμιτο τρόπο την απόλυτη ανταγωνιστικότητα.
Όταν οι μαυραγορίτες, οι προδότες και οι δοσίλογοι μπορούν να κάνουν χρήση των μέσων και του πλούτου, που απέκτησαν κατά την "πατριωτική" δραστηριότητά τους στην εποχή της κατοχής, αποκτούν το απόλυτο πλεονέκτημα και στην εποχή που τη διαδέχεται. Είναι πλούσιοι ανάμεσα σε φτωχούς. Έχουν περιουσία ανάμεσα σε πένητες. Από τη στιγμή που έχουν αυτό το οικονομικό πλεονέκτημα, φυσικό είναι στη συνέχεια ν' αγοράζουν ακριβούς τίτλους σπουδών και να τους "εξαργυρώνουν" με υψηλές πολιτικές, κρατικές και οικονομικές θέσεις. Αποκτώντας το πλεονέκτημα, μπορούν και το διαιωνίζουν μέσα στον χρόνο.
Επαγγελματίες "ανώτεροι". "Έξυπνοι" από τα γεννοφάσκια τους. Δεν είναι παράξενο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις αποφοίτησε από το Κολέγιο, ανέλαβε μια κρατική θέση στην Εθνική Τράπεζα, η οποία για τους υπόλοιπους "δασύτριχους" Έλληνες είναι απλά ένα άπιαστο "όνειρο". Δεν είναι παράξενο που ο γνωστός Γιωργάκης, με τα αναρίθμητα "προσόντα" που τον διακρίνουν, βρίσκεται στον προθάλαμο του Μαξίμου. Δεν είναι παράξενο που μέχρι και ο φουκαράς ο "Κοζανίτης" κολεγιόπαις Παπακωνσταντίνου διετέλεσε σε πολύ νεαρή ηλικία μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΤΕ. Σε ηλικία που οι "κοινοί" Έλληνες λιώνουν τα παπούτσια τους μέχρι να βρουν μια δουλίτσα, ο κολεγιόπαις έπαιρνε το ασανσέρ, για ν' ανέβει στον τελευταίο όροφο του μεγάρου της λεωφόρου Κηφισίας. Απλά πράγματα. Δικό τους είναι το κράτος και όπως θέλουν το μοιράζουν.
Ό,τι θέση προκύψει και έχει σχέση με την εξουσία, αυτοί την παίρνουν. Γιατί να ψάχνουν οι Έλληνες στο "καλάθι", όταν υπάρχει το πολυτελές "ράφι" του Κολεγίου; Όλα τα διαθέτει και όλα τα μπορεί το Κολέγιο. Μιλάμε για ένα πραγματικό Mall. Η χαρά του "καταναλωτή" ψηφοφόρου. Όλα τα "προϊόντα" επώνυμα. Με την ίδια νοοτροπία και "ποιότητα" μπορούν ν' αναλάβουν τα πάντα. Ένα πραγματικό "διαϊδεολογικό" θαύμα. Καλύπτουν όλο το πολιτικό "φάσμα" απ' άκρη σ' άκρη.
Τι θέλουν οι Έλληνες; Ακροδεξιό; Πάρε έναν Βορίδη. Τι θέλουν οι Έλληνες; Έναν λαϊκό Δεξιό; Πάρε έναν Σαμαρά. Τι θέλουν οι Έλληνες; Έναν παραδοσιακό Δεξιό; Πάρε έναν Καραμανλή ή έναν Μητσοτάκη. Τι θέλουν οι Έλληνες; Φιλελεύθερο; Πάρε έναν Μάνο. Τι θέλουν οι Έλληνες; Σοσιαλιστή; Πάρε έναν Γιωργάκη πακέτο με τον Γερουλάνο. Τι θέλουν οι Έλληνες; Αριστερό; Πάρε έναν Μπίστη. Ακόμα και σταλινικό κομμουνιστή να θέλουν, θα τον βρουν στο "ράφι" του Κολεγίου. Υπάρχει πιο αυθεντικός ΚΚΕς από την κόρη της Παπαρήγα; Πάρε μια κόρη να 'χεις. Τώρα προτείνουν τον Μαρκουλάκη. Τον θέλεις; Πάρτον. Όμορφος είναι, υγιής είναι και δεν κοστίζει παραπάνω από τους άλλους. Τι σημασία έχει που δεν λέει τίποτε. Οι άλλοι λένε; Αυτός τουλάχιστον είναι όμορφος. Πραγματικό "Armani". Θα πάει στην Ευρώπη και θα πουν οι Ευρωπαίοι …"να ένας ωραίος Έλληνας". Μιλάμε για "ευκαιρία". Το "αφεντικό" τρελάθηκε και χαρίζει επώνυμα προϊόντα.
Από τη στιγμή που ελέγχουν την εξουσία, ελέγχουν κι όλα τ' άλλα. Όλους εκείνους τους χώρους, στους οποίους εντελώς εσφαλμένα οι υπόλοιποι Έλληνες νομίζουν ότι λειτουργεί ο ελεύθερος ανταγωνισμός. Χώρους όπως για παράδειγμα η οικονομία, η τέχνη ή η λογοτεχνία. Δυστυχώς, εξαιτίας τους, τίποτε δεν λειτουργεί "καθαρά" σ' αυτήν τη χώρα. Τα πάντα είναι "στημένα" και οι "επιτυχίες" εξ’ αρχής καπαρωμένες. Η εξουσία αποφασίζει ποιος θα γίνει μεγιστάνας και ποιος θα παραμείνει ψιλικατζής. Η εξουσία διαπλέκεται με τους επιχειρηματίες και αυτή τελικά αποφασίζει ποιος θα "πετύχει" και ποιος θα "αποτύχει. Όταν την εξουσία την έχει ο κολεγιόπαις Καραμανλής, ποιον θα επιλέξει να επιδοτήσει, να "ρυθμίσει" ή να φοροαπαλλάξει; Τον τυχαίο "δασύτριχο" ή τους "ομόσταβλους" συμμαθητές Μπόμπολα, Λάτση ή Βαρδινογιάννη;
Κανένας από αυτούς δεν έγινε μεγιστάνας μέσα από την αγορά. Ας ψάξει κάποιος να βρει τις απαντήσεις στην ιστορία τους. Όλοι τους έγιναν μεγιστάνες με ένα κρατικό χαρτί. Ένα αποκλειστικό κρατικό "συμβόλαιο", μια κρατική "εργολαβία", μια κρατική "προμήθεια". Όλοι "ελέω εξουσίας" μεγιστάνες. Αν χάσει την εξουσία ο Καραμανλής από τον επίσης "ομόσταβλο" και κολεγιόπαιδα Παπανδρέου, τι θ' αλλάξει για όλους αυτούς; Αλλάζει τίποτε γι' αυτούς, όταν εναλλάσσονται στην εξουσία η "δεξιά" ΝΔ με το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ; Δικά τους "μαγαζιά" είναι. "Μαγαζιά" της Δεξιάς. "Μαγαζιά" των Αμερικανών και του Σκόμπυ. Τα δικά τους συμφέροντα υπηρετούν καί τα δύο.
Οι κολεγιόπαιδες της εξουσίας δημιουργούν ανάμεσα στους συμμαθητές τους τούς μεγιστάνες της οικονομίας και οι εταιρείες αυτών των μεγιστάνων χρηματοδοτούν αποκλειστικά τα κόμματα των συμμαθητών τους. Τα κόμματα του Κολεγίου δημιουργούν τους Λάτσηδες και οι εταιρείες των Λάτσηδων χρηματοδοτούν τα κόμματα. Μονοπώλιο παντού. Ένα πραγματικό καρτέλ. Ένα ολέθριο καρτέλ, το οποίο παραδίδει στην κυριολεξία την πατρίδα μας στα χέρια κάποιων πολύ συγκεκριμένων ανθρώπων. Ένα εγκληματικό καρτέλ, το οποίο, μέσω της αναξιοκρατίας και του νεποτισμού, την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη σήψη και στην πλήρη διάλυση.
Σε όλους τους χώρους γίνονται τα ίδια. Αναξιοκρατία με την "υπογραφή" του Κολεγίου. Πλήρης "μπανανοποίηση", η οποία καθιστά την πατρίδα μας ένα επιφανές μέλος της κοινωνίας των κρατών της κεντρικής Αφρικής. Ακόμα και ο "κωλοτούμπας" Μαρκουλάκης όλο και κάποιον συμμαθητή του θα έχει "ενοχλήσει", προκειμένου να πάρει κάποιο ρολάκι ή κάποια εκπομπή στην τηλεόραση. Κάποιον συμμαθητή παραγωγό ή καναλάρχη θα έχει "αγγαρέψει". Όλο και κάποιον επιφανή συμμαθητή θα έβαλε ως "κράχτη" να τον χειροκροτεί στις πρεμιέρες του. Θέλουν και τα "ταλέντα" τη "μίζα" τους, για να ξεκινήσουν τον "θρίαμβό" τους. Τα ίδια συμβαίνουν παντού. Αλληλοβοήθεια… σε βαθμό να μπορούμε να μιλάμε για πραγματική συμμορία. Μια κολεγιακή συμμορία, η οποία λυμαίνεται τα πάντα σε όλους τους χώρους.
Ποιος είναι ο πιο γνωστός συγγραφέας στη χώρα με το ελάχιστο έργο; Ο κολεγιόπαις Χωμενίδης. Τα μέσα των συμμαθητών του τον έκαναν διάσημο πριν καν αποφασίσει να γράψει. Έγινε γνωστός όταν πήγε ν' αγοράσει χαρτί και μολύβι, προκειμένου να γράψει τα "έπη" του. Έγινε διάσημος, όταν έβγαλε την πρώτη φωτοτυπία του έργου του. Οι "δασύτριχοι" μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν, αλλά δεν προβάλλονται. Μετά θάνατον μόνον και αν κάποιος εκδότης του Κολεγίου αγοράσει τα δικαιώματά τους κι αποφασίσει να πλουτίσει, "δικαιώνοντάς" τους. Απλός ταραξίας να είσαι, δεν πρόκειται να διακριθείς όσο κι αν προσπαθείς πέρα από τα άκρα. Τον κολεγιόπαιδα Χατζηστεφάνου θα βρεις μπροστά σου. Σ' αυτήν τη χώρα ζούμε. Στη χώρα του Κολεγίου.
Στη χώρα, που ποτέ δεν ξεφεύγει από τον έλεγχο των ξένων. Των ξένων, οι οποίοι διατηρούν σε μόνιμη ομηρία τους "εκλεκτούς" του Κολεγίου. Τους επαγγελματίες δοσίλογους. Ποια εθνικά συμφέροντα θα υπερασπιστούν οι εξουσίες μας, όταν η στελέχωσή τους μονοπωλείται από αυτούς; Αυτοί πάντα κάνουν ό,τι τους πουν τα "αφεντικά" να κάνουν. Ό,τι τους "παίζουν", αυτό "χορεύουν". Αυτό έκαναν πάντα και αυτό κάνουν και τώρα. Σήμερα κάνουν ό,τι συμφέρει την Νέα Τάξη. Υποστηρίζουν το "σχέδιο Ανάν". Υποστηρίζουν τη μετατροπή της θρησκευτικής μειονότητας της Θράκης σε εθνική. Δείχνουν αφύσικη "ευαισθησία" στο θέμα της λαθρομετανάστευσης. "Χαρίζουν" το όνομα της Μακεδονίας σε όσους ενδιαφέρονται. Αναζητούν με πάθος τα "δίκια" των Τσάμηδων. Όλα τα εθνικά μας θέματα είναι χώροι έκφρασης μιας ειδικής "ευαισθησίας" από πλευράς Κολεγίου.
Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι "Έλληνες" είναι αυτοί οι οποίοι συνήθως υπογράφουν για παραπομπές της Ελλάδας στα διεθνή δικαστήρια. Εκτός από τους γνωστούς Βαλιανάτους, Δημητράδες και Βοσκόπουλους πάντα συνυπογράφουν οι διάφοροι "Μάνοι" και "Δήμου". Οι άνθρωποι είναι "κοσμοπολίτες" από τη φύση τους. Συμμετέχουν σε όλες τις γνωστές "μη κυβερνητικές" οργανώσεις. Τις οργανώσεις, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν αδρά με κρατικό χρήμα από τον "κοσμοπολίτη" Γιωργάκη. Τις οργανώσεις, οι οποίες, κάθε φορά που τις ψάχνεις λίγο περισσότερο, σε "οδηγούν" στον γνωστό Τζώρτζ Σόρος. Οι άνθρωποι είναι "πολιτισμένοι" και δεν το κρύβουν. Τα βλέπουν τα πράγματα πιο "χαλαρά" και με μεγαλύτερη "ανεκτικότητα" απ' ότι οι υπόλοιποι "τριχωτοί" Έλληνες. Πιο "κοσμοπολίτικα" από τους βάρβαρους και απολίτιστους Έλληνες. Τα βλέπουν όπως συμφέρει τα "αφεντικά" τους να τα βλέπουν. Τα βλέπουν όπως τους μαθαίνουν στο Χάρβαρντ να τα βλέπουν.
Αυτοί λοιπόν τώρα —με τις δεδομένες ανθελληνικές νεοταξίτικες απόψεις— αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη ΔΡΑΣΗ και να μας ζητάνε να τη νομιμοποιήσουμε με την ψήφο μας. Οι ευνοημένοι της εποχής του δικομματισμού έρχονται σήμερα να εμφανιστούν σαν "αιρετικοί". Οι ευνοημένοι "συμμαθητές" έρχονται να πολεμήσουν τις πολιτικές επιχειρήσεις των "συμμαθητών" τους. Γιατί; Γιατί το Κολέγιο αγωνιά για το μέλλον του. Βλέποντας ότι πλέον ο ελληνικός λαός δεν εγκλωβίζεται στις υπάρχουσες και χρεοκοπημένες πολιτικές επιχειρήσεις τους, προσπαθούν να πιάσουν θέση για την επόμενη ημέρα. Θεωρούν ότι, αν ανατραπεί το πολιτικό σκηνικό, εξαιτίας της κοινωνικής διαμαρτυρίας και αμφισβήτησης, θα πρέπει και πάλι το Κολέγιο να είναι αυτό το οποίο θα επιχειρήσει πρώτο να την εισπράξει.
Αυτός είναι ο στόχος τους. Γι' αυτό δήθεν δεν το "προβάλουν" ως κόμμα, προβάλλοντας όμως τη "διαμαρτυρία" του μέσω των προσκλήσεων των στελεχών του σε όλα τα κανάλια. Το τοποθετούν στους "διαμαρτυρόμενους", για να μπορούν να μιλούν σαν τέτοιοι. Να προβληθεί αυτό εγκαίρως σαν το πλέον "ισχυρό" κόμμα από τους σημερινούς "μικρούς" της διαμαρτυρίας. Να ισχυροποιηθεί, πριν αλλάξουν τα πράγματα. Ο πιο "Χατζηστεφάνου" από τις υπόλοιπες "τριχωτές" τρελές. Στην πραγματικότητα είναι ένα "παρελκόμενο" του δικομματισμού. Άλλωστε δεν το κρύβει. Δια στόματος Μάνου μάθαμε ότι, σε περίπτωση που ο δικομματισμός του Κολεγίου δεν μπορεί ν' αποκτήσει αυτοδυναμία, η ΔΡΑΣΗ θα στηρίξει το πρώτο κόμμα …όποιο κι αν είναι αυτό. Μια απόλυτα ειλικρινής άποψη, εφόσον εκφράζεται από τους δύο πιο έγκυρους εκφραστές του δικομματισμού. Τον Μάνο και τον Κοντογιαννόπουλο, οι οποίοι αποδεδειγμένα έχουν υπηρετήσει καί τα δύο αυτά κόμματα.
Για ένα πράγμα πρέπει να χαίρονται σήμερα οι Έλληνες, εξαιτίας της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Πρέπει ν' απολαμβάνουν την κάθε ημέρα αυτής της κρίσης. Οι ίδιοι, ως "βρεγμένοι", δεν έχουν να φοβούνται τίποτε παραπάνω από τη "βροχή". Φτωχοί ήταν και παραμένουν τέτοιοι. Αυτοί όμως, που καταστρέφονται, είναι οι "στεγνοί" του Κολεγίου. Καθημερινά χάνονται ολόκληρες περιουσίες. Με τους ρυθμούς που πάνε, ελάχιστοι μήνες τους απομένουν, για να θεωρούν τους εαυτούς τους πλούσιους. Στην κυριολεξία σήμερα κλαίνε στα Ψυχικά και στις Εκάλες. Γιατί; Γιατί τα υπερατλαντικά αφεντικά τους απέτυχαν και παρασέρνουν και τους ίδιους στην αποτυχία. Ο μαύρος Χουσεϊν είναι πολύ "λίγος", για να τους σώσει. Ο Πλανητάρχης του …"yes, we can" καθημερινά αποδεικνύεται ως ο βασικός εκφραστής του …"yes we can’t".
Αναγκαστικά τώρα "φλερτάρουν" με την καταστροφή. Την πλήρη και ολοκληρωτική καταστροφή. Βυθίζονται στο χάος. Όλες οι λίρες και τα χρυσά δόντια, που μάζευαν στην κατοχή, χάνονται. Όλες οι κρατικές επιδοτήσεις, που μάζευαν στα χρόνια της "δημοκρατίας", χάνονται επίσης. Ό,τι μάζεψαν στα χρόνια της μητσοτακικής διαφθοράς και του ξεπουλήματος "εξατμίζεται". Ό,τι κέρδη αποκόμισαν από τη μεγάλη "σφαγή" του σημιτικού χρηματιστηρίου πέφτουν σε ένα άπατο "πηγάδι" ζημιάς. Επένδυσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στις επιχειρήσεις των αφεντικών και τώρα έχουν τα πιο ακριβά υλικά ταπετσαρίας. "Ταπετσαρία", που τους φτάνει να "ντύσουν" όχι μόνον τους τοίχους, αλλά και στις σκεπές των σπιτιών τους.
Κάθε νέο οικονομικό σκάνδαλο ή χρεοκοπία πέφτει σαν "βόμβα" στο Παλαιό Ψυχικό και την Εκάλη. Φοβούνται να σηκώσουν τα τηλέφωνα, γιατί δεν αντέχουν άλλα άσχημα νέα. Χάνουν χρήματα από παντού και για τον οποιονδήποτε λόγο. Έχασαν χρήματα από το σκάνδαλο Μάντοφ. Έχασαν χρήματα από τη Citibank. Έχασαν χρήματα από τη χρεοκοπία της Lehman bros. Δύο δισεκατομμύρια ευρώ έχασαν μόνον από την περίπτωση Φιξ. Ό,τι και να "σκάσει", σε οποιοδήποτε σημείο του Πλανήτη, τους αφορά, γιατί είναι "μέσα". Εμπιστεύτηκαν τα χρήματά τους στους πέρα από τον Ατλαντικό "συμμαθητές" τους και τώρα "δηλητηριάζονται" από τα "τοξικά". Οι συμμαθητές από το Χάρβαρντ και το Γέιλ τους πήραν στο "λαιμό" τους. Εκείνα τα κουτορνίθια, που τα "καμαρώναμε" όταν έφευγαν κλοτσηδόν από τα γραφεία της χρεοκοπημένης Lehman bros με ένα κουτί στα χέρια.
Συνέλληνες χαρείτε και απολαύστε το κάθε λεπτό της σημερινής οικονομικής κρίσης. Έρχονται οι "ανώτεροι" με μεγάλη ταχύτητα κατά πάνω μας. Φτωχαίνουν με απίστευτους ρυθμούς. Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια τους. Σε λίγο καιρό δεν θα βλέπουν προς τα "κάτω" μόνον όταν τους πιάνει η "ευαισθησία" για τους "κατώτερους". Σε λίγο καιρό δεν θα έχουν χρήματα ούτε για χαλάουα και θα μοιάζουν όλο και πιο πολύ με τους "τριχωτούς" βαλκάνιους "φίλους" του Δήμου. Σε λίγο καιρό θα είναι "κάτω" και δυστυχώς γι' αυτούς χωρίς καθόλου μέσα και χωρίς καθόλου υπεροχή. Μια κατάσταση πολύ δυσάρεστη γι' αυτούς. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τους αφελείς "Γιωργάκηδες" να βρεθούν αβοήθητοι μέσα σε μια εξαγριωμένη κοινωνία.
Ψηφίστε τους, γιατί πλέον δεν ασχολούνται με την πολιτική από χόμπυ. Έχουν ανάγκη τις πολιτικές θέσεις για βιοποριστικούς λόγους. Δώστε ένα καλό ευρωπαϊκό "μεροκάματο" στους πιο αυθεντικούς "κοσμοπολίτες". Στους "κοσμοπολίτες" με τα αυθεντικά γερμανικά και αγγλικά χαρακτηριστικά. Στους εκπαιδευμένους από τη Γκεστάπο υπάλληλους της CIA. Κακόμοιρε Μαρκουλάκη. Εφόσον δεν ήξερες, γιατί δεν ρώταγες; Τώρα βρήκες ν' απλώσεις το χέρι και να λάβεις μέρος στη μοιρασιά; Τώρα, που θ' αρχίσουν να μοιράζονται σφαλιάρες; Τώρα βρήκες να βάλεις το καλό σου το κουστούμι; Τώρα, που οι υπόλοιποι ψάχνουν τα αμπέχονα "παραλλαγής"; Τώρα βρήκες να εμφανιστείς στο "ξέφωτο"; Τώρα, που υπόλοιποι προσπαθούν να κρυφτούν και ακούγονται τα ποδοβολητά των "θηρίων";
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ.Β’
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
ΛΑΕ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ …………ΕΙΠΕ 3/6/2009 Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
Και ελάχιστοι χειροκρότησαν αφού η Αριστοτέλους που με το ζόρι γέμισε την πλατεία έως την Τσιμισκή , δεν είχε κόσμο από την Θεσσαλονίκη αλλά από την ΕΔΕΣΣΑ, ΒΕΡΟΙΑ, ΚΑΣΤΟΡΙΑ, ΦΛΩΡΙΝΑ, ΠΕΛΛΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΗ, ΛΑΡΙΣΑ, ΚΙΛΚΙΣ, ΣΕΡΡΕΣ, ΞΑΝΘΗ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ από όπου μπόρεσαν να μαζέψουν με το ζόρι και με χίλια παρακάλια .
Από Σέρρες μόνο είχαμε ΠΕΡΙ ΤΑ 50 λεωφορεία ………..
Τα τεράστια πανό και οι σημαίες τα καπνογόνα και οι ομάδες των 100 ατόμων στημένοι μέχρι την Εγνατία έκαναν την δουλειά τους (δηλ να πάρουν πλάνα για την τηλεόραση) να δώσουν την ψεύτικη εικόνα , να μας πούνε σε όλους εμάς που δεν τα βγάζουμε πέρα οικονομικά ότι όλα πάνε καλά .
Όλο γκάφες ο ΚΩΣΤΑΚΗΣ λίγο πριν το τέλος άρχισε τα χαζά του παρασύρθηκε τόσο από τον στημένο κόσμο που άρχισε να κάνει όπως κάνουν οι ποδοσφαιριστές όταν βάζουν γκολ όπως κάνουν οι μπασκετμπολίστες όταν καρφώνουν .
Κανένα ίχνος σοβαρότητας κανένα ίχνος επίγνωσης της τραγικότητας που βιώνει η Ελληνική κοινωνία σαν να βλέπαμε έναν πρόεδρο δεκαπενταμελούς γυμνασίου.
Και σαν να μην έφτανε αυτό το φινάλε του ήταν δραματικό που βέβαια αυτός ούτε καν το πρόσεξε αλλά ούτε και ΤΑ γκαρντάσια που ήταν πίσω στα παρασκήνια.
Είχε “μεθύσει” και από 5 άτομα που φώναζαν
ΕΙΣΑΙ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ……
ΠΡΟΕΔΡΕ ΓΕΡΑ…….
ΜΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ…….
ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ ΜΑΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ……..
“ΜΕΘΥΣΕ” ΚΑΙ ΠΗΡΕ ΤΟ ΑΜΑΞΙ ΝΑ φύγει ΜΟΝΟΣ…..φαίνετε του είπαν οι σύμβουλοι επικοινωνίας ότι έτσι είναι καλά φεύγοντας από τον πολύ συνωστισμό στα κιγκλιδώματα παρέσυρε κόσμο ……ΕΚΕΙ ΗΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ .
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ και μια κυρία ηλικιωμένη είπε ΣΙΓΑ ΡΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ .
Αλίμονο μας .
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ:- Εβραίος της Πολωνίας- Μεγάλος χρηματοδότης του ΠΑΣΟΚ: ένας από την δυναστεία Ροκφέλλερ και φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου- Ένας από τους κολλητούς του Ανδρέα ήταν κι ένας σημαντικός τεχνοκράτης της «Υπάτης Στοάς» και είναι ένας από αυτούς που δίδαξαν ως πανεπιστημιακοί στις ΗΠΑ, Καναδά, Αγγλία, Ισραήλ.- Δίπλα στον Α. Παπανδρέου υπάρχουν κι άλλα Εβραϊκά ονόματα όπως, Λισσάκ, Βιέτοριτς, Γκρόσμαν, Χάλντιβ…ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ- ανήκει στην ΣΙΩΝΟ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΦΑΤΡΙΑΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ- Σύζυγος του διάσημου Γάλλου Εβραίου Συλ Ντασσέν- Δεν είναι τυχαίο ότι τα κινηματογραφικά έργα περί γενοκτονίας των Εβραίων είναι υπερβολικά.ΣΗΜΙΤΗΣ- Το πραγματικό του όνομα είναι Σιμιτσί Χαρούν, Ααρων Σαμουηλ και έγινε Ααρων Σημίτης- Ο γάμος της κόρης του έγινε στην Εβραϊκή Συναγωγή, όπου απαγόρευσε την είσοδο των δημοσιογράφων- Το οικογενειακό επώνυμο του Σημίτη είναι Βεντούρα. Ο Βεντουρα είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΚΚΕ.- 1995 ο Σημίτης ήταν υπουργός Οικονομίας και η εφημερίδα «το όνομα» αποκάλυψε ότι ήταν μέλος της μυστικής εβραϊκής οργάνωσης «offer brothers»ΑΡΣΕΝΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ- Η μάνα του είναι Εβραία της Κεφαλλονιάς και το επίθετο ΡατζήΧΡΙΣΤΟΣ ΡΟΖΑΚΗΣ- βοηθός του υπουργού εξωτερικών- το πραγματικό του όνομα Rozenstein- επί των ημερών του η εταιρία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ αναζωογονείτε- η εταιρία ανήκει σε οικογενειακό φίλο του Ροζακη με το όνομα Μωιση Ραφαηλ- Ο Μωιση Ραφαηλ είναι ο γιος του πρέσβη του ΙσραήλΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΕΒΕΡΤ- Ο πατέρας του είναι ο παλιος αστυνομικός διευθυντής Αθήνας- ο πατέρας του δηλώνει φιλο-ναζι.- τοποθετεί τον Μιλτιάδη στην Ν.Δ.- Το πραγματικό όνομα της οικογένειας Αάρων – Σαμπάτ Γκούντενμπεργκρ- Άρα Γερμανο-ΕβραίοςΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ- Υπουργός Εθνικής Άμυνας, είχε την διοικητική επίβλεψη της εταιρίας «SOLOMON BROTHERS» που βρίσκεται στην ΕλλάδαΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- Δήμαρχος Αθήνας και φίλος του RTE : αγαπημένο παιδί της οικογένειας του Ισραήλ και φυσικά του Αμερικανικού Εβραϊκού λόμπυΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΓΕΤΩΝ- ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Μάριος Καψής- ο τότε υφυπουργός Παιδείας Αλαίν Ιωάννοβιτς- πρώτος σύμβουλος Ιδρύμαος Στρατιωτκής Βιομηχανίας Σαμπι Σαμπατάι- στέλεχος της ΔΕΗ Ραφαήλ Μωισής, Ισαάκ Λεβή- στον ΟΣΕ Σμουήλ Κοέν- κορυφή Ραδιοτηλεοπτικού Ιδρύματος Μαρία Ρεζάν, Μπιάνκα Κοέν, Ζακ Μεναχέμ- επικεφαλής Διοίκησης Τηλεποικωνιών Αβραάμ Μορντος, Χαίμ Καπέτας, Βενιαμίν Αλμπαλάς- διοικητικό συμβούλιο της Τράπεζας Ελλάδας, Μ. Λεβή, Αλβέρτος Κοέν, Πάνος Μπεχουλίνιο,- Ανώτατο πανεπιστημιακό Συμβούλιο Χαναάν Αζάριος, Βενιαμίν Ακαλάι, Χρήστος Κρισίπης, Χ. Περέζ, Χ. ΡόζενστεινΈλληνες προσκεκλημένοι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ- Ντόρα Μπακογιάννη, Ελλάδα (υπουργός Εξωτερικών)- Αννα Διαμαντοπούλου, Ελλάδα (βουλευτής ΠαΣοΚ)- Ι. Παπαθανασίου, Ελλάδα (υπουργός Οικονομίας)- Γ. Αλογοσκούφης, Ελλάδα (πρώην υπουργός)- Γ. Δαυίδ, Ελλάδα (επιχειρηματίας, πρόεδρος Coca-Cola 3Ε)Παλαιότερα είχαν παραβρεθεί οι Αντ. Σαμαράς και ο Θ. Πάγκαλος . Επιπλέον το 2005, προσκλήθηκαν οι Κ. Καραμανλής, Γ. Παπανδρέου (να… η κληρονομική διαδοχή !).[Ανάρτηση από: Επιθεώρηση Τέχνης και Πολιτισμού «Ακαντεμιαγιά Ντουρού», Δρ. Χακκί Ατσικαλίν «Οι Εβραίοι στην ημερήσια διάταξη»]Σωκράτης Ε. ΑντωνακάκηςΓενικός ΧειρουργόςΠεριφερειάρχης ΛΑ.Ο.Σ. Κρήτης
Αναρτήθηκε από Σωκράτης Ε. Αντωνακάκης στις 3:04 πμ 0 σχόλια
Ετικέτες http://hellaspatriotnews.blogspot.com/
Αναρτήθηκε από Σωκράτης Ε. Αντωνακάκης στις 3:04 πμ 0 σχόλια
Ετικέτες http://hellaspatriotnews.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)