ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΟ....Οι δέκα κορυφαίοι μύθοι
Τώρα που τελείωσε η ξεφτίλα του Αλαφούζου για τους δέκα σημαντικότερους Έλληνες, ας στήσουμε και εμείς μια πασαρέλα. Ας παρουσιάσουμε και εμείς άλλους δέκα. Τους δέκα ισχυρότερους μύθους – στα όρια του θρύλου – της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. ΔΕΚΑ μύθοι που διατηρούνται αναλλοίωτοι στο πέρασμα των δεκαετιών και πολύ συχνά στιλβώνονται και λαμπρύνονται, που ενδύονται την πορφυρή χλαμύδα της δόξης αφού προηγουμένως απεκδυθούν το ράκος της ντροπής και της ιδιοτέλειας.
Στην 10η θέση βρίσκεται ο μύθος των ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ στον ελλαδικό χώρο. Άνθρωποι με πανάκριβα πτυχία, είτε είναι υπουργοί είτε είναι δημοσιογράφοι υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και επιχειρούν να παρουσιάσουν τα διάφορα Mall, Carrefour, IKEA, κλπ ως επενδύσεις γιατί – λένε – δημιουργούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι – αν όχι καταφανέστατο ψεύδος – τουλάχιστον απίστευτη ηλιθιότητα και χρειάζεται ασύλληπτο θράσος προκειμένου να το υποστηρίξεις. Επιγραμματικά θα πούμε το εξής:
Η επένδυση είναι μια πολύ θετική δραστηριότητα, την οποία έχουν ανάγκη όλα τα κράτη, προκειμένου να αναπτυχθούν. Είναι μια δραστηριότητα, την οποία τα κράτη όχι μόνον δεν την αντιλαμβάνονται ως εχθρική, αλλά για να την εξασφαλίσουν, την επιδοτούν κιόλας. Επένδυση είναι για παράδειγμα να έρθει η Mercedes στην Ελλάδα και να χτίσει ένα εργοστάσιό της. Ποιο το κέρδος; Τεράστιο και πολυεπίπεδο.
Δίνει μεροκάματα και άρα απασχόληση στον ελληνικό λαό. Καλύπτει ανάγκες της αγοράς, χωρίς να απαιτείται οικονομική "αιμορραγία" για πανάκριβες εισαγωγές. Δημιουργεί υποδομές, για να μπορέσει να λειτουργήσει. Εξαιτίας μιας αυτοκινητοβιομηχανίας θα βελτιωθούν τα δίκτυα ρεύματος, τα οδικά δίκτυα και οτιδήποτε άλλο τη διευκολύνει, για ν' ανταπεξέλθει στις ανάγκες της. Ταυτόχρονα αξιοποιεί πρώτες ύλες, οι οποίες χωρίς αυτήν και τις ανάγκες της θα δίνονταν "τζάμπα" σε άλλα κράτη με ανεπτυγμένη παραγωγή.
Στην 9η θέση βρίσκεται ο μύθος των ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ. Αυτή η “δαιμόνια” επιχειρηματική κάστα, αυτοί οι “πρεσβευτές” του ελληνισμού στα πέρατα του κόσμου, αυτές οι ”αδούλωτες ψυχές”, τα “κεφάλια” της ποντοπόρου ναυτιλίας, οι εργοδότες “τόσων και τόσων” ναυτικών. Τι έχουν κάνει όλοι αυτοί τόσα χρόνια για την Ελλάδα. Τίποτε. Απολύτως τίποτε. Τόσα χρόνια παριστάνουν τους ευεργέτες έχοντας στους σκυλοπνίχτες τους τούς Έλληνες ναυτικούς και μόλις το ελληνικό εργατικό δυναμικό ακρίβυνε “θυμήθηκαν” ότι είναι επιχειρηματίες προσλαμβάνοντας κάθε πιθανό και απίθανο φουκαρά από την Λιβερία και το Χονγκ Κόνγκ. Τόσα χρόνια ματώνει η Ελλάδα στην ξενητειά, ήρθαν και οι “ευεργέτες” να δώσουν μια κλωτσιά παραπάνω. Έφτιαξαν ποτέ κανένα εργοστάσιο ώστε να κρατηθεί ο Έλληνας στον τόπο του; Ο Ρόβας ποτέ δεν σταμάτησε να πηγαινοέρχεται… Γιατί δεν επένδυσαν ένα απειροελάχιστο ποσοστό από την αμύθητη περιουσία τους ώστε να στεριώσει η εκβιομηχάνιση της Ελλάδας; Όλη η νοτιοανατολική Ευρώπη βρισκόταν σε οργασμό παραγωγής και εμείς τρώγαμε την αλμύρα στη μάπα. Και ήταν τόση η αγάπη τους για την Ελλάδα ώστε (ενδεικτικά) η εγγονή του Τέλη δεν γνωρίζει ούτε “καλημέρα” να ξεστομίσει, ο δε γιος του “καπετάν Γιάννη” απέκτησε στο βίτσιο των δωρεών, χωρίς όμως ποτέ να μας εξηγήσει το βίτσιο της EUROBANK και της ΠΕΤΡΟΛΑ.
Στην 8η θέση βρίσκεται ο μύθος της ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Πέρυσι δόθηκαν αποδεδειγμένα μισό δις ευρώ σε φροντιστήρια και πιθανώς άλλα τόσα σε ιδιαίτερα μαθήματα. Σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, οι μαθητές μόλις ξεμπερδέψουν με τις καθημερινές τους σχολικές υποχρεώσεις, επιλέγουν συνήθως μια δραστηριότητα που τους ενδιαφέρει ή απλώς διασκεδάζουν με την παρέα τους χαιρόμενοι τη νιότη τους. Στην μπανανία που ζούμε, οι μαθητές μετά το σχολείο είναι υποχρεωμένοι – πολύ συχνά με την γεύση του μεσημεριανού στον ουρανίσκο – να συμμορφωθούν με τα εξαντλητικά ωράρια των ιδιωτικών διδακτηρίων. Οι φουκαράδες οι γονείς τους ξοδεύουν μια περιουσία αποβλέποντας σε μιαν αμφιβόλου ποιότητας πανεπιστημιακή κατάρτιση που οδηγεί (;) σε μιαν ακόμη πιο αμφίβολη επαγγελματική αποκατάσταση-βόλεμα.
Στην 7η θέση βρίσκεται ο μύθος του ΑΥΤΟΔΗΜΙΟΥΡΓΗΤΟΥ Έλληνα. Ο μύθος του “δαιμόνιου” που από μια βάρκα “έχτισε” ένα στόλο, του “ανήσυχου” που ξεκίνησε από το Κατάκολο Ηλείας και “κατέκτησε” τον κόσμο, του “επιμελούς” νέου που ,αφού απέκτησε το ταπεινό πτυχιάκι Φυσικής από το πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ίδρυσε έναν κολοσσό – αποκλειστικό εθνικό αντιπρόσωπο τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, εθνικού τζόγου κλπ, του “συνεπούς-αδέσμευτου” δημοσιογράφου που έχει τον Βαρδινογιάννη σαν πατέρα του, του “διορατικού” της ALTEC-MICROLAND-SYSWARE-UNISOFT που βάρεσε φαλιμέντο και έμειναν οι δημόσιοι υπάλληλοι με το ποντίκι στο χέρι, του “ασταμάτητου” δικηγόρου-ΜΕΓΑΛΟΕΠΕΝΔΥΤΗ που σε οποιοδήποτε σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος θα έφευγε με τις κλωτσιές από τα μπαλκόνια, του “φίλεργου” πολιτικού μηχανικού-εκδότη ο οποίος με μοναδικό εφόδιο ένα ταπεινό πτυχίο πολυτεχνείου έφτασε να έχει στην κατοχή του το μισό οδικό δίκτυο της χώρας, του “οραματιστή” από το Βόλο που αφού επιδοτήθηκε με της Παναγιάς τα μάτια νόμισε ότι είναι ο Ντόναλντ Τράμπ της Ελλάδας, του “φιλόπονου” φουκαρά που ξεκίνησε να φτιάχνει καρφιά σε μια παράγκα της Ιεράς Οδού και έχτισε όλη την Ελλάδα, του “νοικοκύρη” γαλακτοβιομήχανου που με το ένα χέρι τραβάει το μαστάρι της αγελάδας και με το άλλο τραβάει τα παπάρια του κτηνοτρόφου και πάει λέγοντας το παραμύθι. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αυτοδημιούργητοι στο επίπεδο του μεγιστάνα. Το όραμα και η εργασία οδηγούν στην δημιουργία και αυτή με την σειρά της οδηγεί στην εξέλιξη. Η αξία του ανθρώπου εδραίωνει την προσπάθεια και η σύνεση καθιερώνει. Όταν δεν υπάρχει αξιοκρατία είναι αδύνατον να δουλέψει αυτή η φυσική ροή των πραγμάτων. Μόνο η υποτραπέζια συναλλαγή με το δημόσιο μπορεί να σε καθιερώσει στην Ελλάδα. Συναλλαγή είτε στο στάδιο της επιχειρηματικής γέννησης, είτε της ανάπτυξης ή και στα δύο μαζί.
Στην 6η θέση βρίσκεται ένας μύθος που έχει πολλά ονόματα. Αφήνω εσάς να τον ονομάσετε. Όπως και να τον πείτε, δίκιο έχετε.
9 Απριλίου 1941, η λακωνική απάντηση του διοικητή του οχυρού Ρούπελ προς τον απεσταλμένο των Γερμανών:
“ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ”
2 βδομάδες αργότερα και περίπου 150 χλμ νοτιότερα, στις Καρυές Αγίου Όρους, η επιστολή των ρασοφόρων στον αντίστοιχο Γερμανό απεσταλμένο:
“Προς την Αυτού Εξοχότητα τον Αρχικαγκελλάριον του ενδόξου Γερμανικού Κράτους Κύριον Αδόλφον Χίτλερ εις Βερολίνον. Εξοχότατε,
Οι βαθυσεβάστως υποσημειούμενοι Αντιπρόσωποι των Είκοσιν Ιερών Βασιλικών Πατριαρχικών καί Σταυροπηγιακών Μονών του Αγίου Όρους Άθω, λαμβάνομεν την εξαιρετικήν τιμήν ν’ απευθυνθώμεν προς την Υμετέραν Εξοχότητα καί παρακαλέσωμεν Αυτήν θερμώς, όπως, ευαρεστημένη, αναλάβη υπό την Υψηλήν προσωπικήν Αυτής προστασίαν καί κηδεμονίαν τον Ιερόν τούτον Τόπον, του οποίου Ηγούμενοι καί αντιπρόσωποι τυγχάνομεν, διαδεχομένη εν τούτω τους ιδρυτάς καί Ευεργέτας του Ιερού τούτου Τόπου Βυζαντινούς Αυτοκράτορας καί διαδόχους τούτων. […] Τον Βασιλέα των Βασιλευόντων καί Κύριον των Κυριευόντων εξ όλης ψυχής καί καρδίας ικετεύοντες, όπως επιδαψιλεύση τη Υμετέρα Εξοχότητι υγείαν καί μακροημέρευσιν επ' αγαθώ του ενδόξου Γερμανικού Έθνους. Υποσημειούμεθα βαθυσεβάστως”
Στην 5η θέση βρίσκεται ο μύθος περί ισότητας μεταξύ των Ελλήνων.
Σύνταγμα της Ελλάδος, Άρθρο 22, Παράγραφος 1: “Όλoι oι εργαζόμενoι, ανεξάρτητα από φύλo ή άλλη διάκριση, έχoυν δικαίωμα ίσης αμoιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.”
Άρθρο 22, Παράγραφος 2: “Mε νόμo καθoρίζoνται oι γενικoί όρoι εργασίας, πoυ συμπληρώνoνται από τις συλλoγικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές απoτύχoυν, με τoυς κανόνες πoυ θέτει η διαιτησία.”
Άρθρο 22, Παράγραφος 3: “Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.”
Κατάλαβε κανείς τι γίνεται εδώ; Οι παράγραφοι 2,3 αναιρούν την 1. Εδώ έχουμε κατάλυση του Συντάγματος. Όλοι δικαιούνται να αμείβονται εξίσου για την ίδια εργασία επί ίσοις όροις αλλά οι δημόσιοι υπάλληλοι δύνανται να διαπραγματευτούν “λίγο διαφορετικά.” Όλοι είναι ίσοι αλλά κάποιοι είναι “ισότεροι.” Οργουελικά σενάρια απτής πραγματικότητας. Αυτήν την στιγμή και εντελώς αβίαστα μου έρχονται στο μυαλό τα ονόματα 2 επιφανών συνταγματολόγων, οι οποίοι όσο “θορυβώδες” βιογραφικό έχουν, τόσο εκκωφαντικά σιωπηλοί είναι. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τον Βενιζέλο ο οποίος αν δεν είχε πεθερό τον Μπακατσέλο, θα ξέπλενε κάθε μέρα τα χέρια του από τις κιμωλίες κάποιου θλιβερού αμφιθεάτρου, ο δε Λοβέρδος αν δεν κολλούσε χιλιάδες ένσημα στην ζούγκλα του Τριανταφυλλόπουλου θα έκανε παρέα στον Βαγγέλη;
Στην 4η θέση βρίσκεται ένας κατεξοχήν εθνικός μύθος. Ο μύθος του “εθνάρχη”. Του “μεγαλύτερου” έλληνα πολιτικού. Αυτός είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Το απόλυτο κάθαρμα της ελληνικής ιστορίας. Ο "ελάχιστος" της ελληνικής ιστορίας. Ο "εθνάρχης" των γραικύλων. Ο ιδρυτής του Κολεγίου Αθηνών. Ο θείος του Μητσοτάκη. Ο πιο πιστός λακές της Βρετανίας στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Γιατί είμαστε τόσο σκληροί μ' αυτόν; Γιατί απλούστατα είμαστε Έλληνες και λατρεύουμε τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο Βενιζέλος έκανε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έκαναν τον Αλέξανδρο Μέγα. Μόνον αν καταλάβει κάποιος την σχέση μεταξύ των πεπραγμένων τους, μπορεί ν' αντιληφθεί την αθλιότητά του. Ο Αλέξανδρος έγινε ο μέγιστος του ελληνικού κόσμου, γιατί πήρε έναν μικρό λαό και έναν μεγάλο πολιτισμό και τους έκανε παγκόσμιους. Πήρε έναν λαό και με αυτόν στελέχωσε μια αυτοκρατορία. Πήρε έναν λαμπρό πολιτισμό και τον χάρισε στους λαούς. Ο Βενιζέλος πήρε αυτόν τον παγκόσμιο λαό και τον έβαλε σε μια εθνική "κονσέρβα". Τον περιόρισε στα περιορισμένα όρια, που κάποτε "έπνιγαν" τον Αλέξανδρο. Όρια, τα οποία ήταν κι αυτά θέμα τύχης που τα εξασφάλισε, γιατί μέχρι την τελευταία στιγμή υποσχόταν στους Βούλγαρους ως δώρο τη Μακεδονία και τη Θράκη. Ένα δώρο το οποίο οι Βούλγαροι θα το εξασφάλιζαν εύκολα, αν πολεμούσαν εναντίον των Γερμανών στο πλευρό της Βρετανίας. Παζάρευε τα πάντα και με τους πάντες, αν αυτό βόλευε τους Βρετανούς. Όπου υπήρχε ελληνισμός, τον κατέστρεψε ο Βενιζέλος. Κατέστρεψε έναν λαό με αιώνια και δυναμική παρουσία σε όλο τον χώρο της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας. Παρουσία αιώνων στην Ασία τερματίστηκε με τον πιο βίαιο και άδοξο τρόπο. Όλα αυτά τα έκανε, γιατί απλούστατα αυτά συνέφεραν τη Βρετανία. Όπου υπήρχε Ελληνισμός, τον κατέστρεψε. Με μέσον την εξουσία στο ελληνικό εθνικό κράτος κατέστρεψε τα πάντα. Με αυτήν την εξουσία κατέστρεψε τον ελληνισμό. Έβαλε την Ψωροκώσταινα να επιτεθεί στη Μικρά Ασία, για να προκαλέσει το μίσος των γηγενών αλλόθρησκων εναντίον των Ελλήνων. Το αποτέλεσμα ήταν η μικρασιατική καταστροφή. Το "ξερίζωμα" του ελληνισμού από εκείνον τον χώρο. Όμως, αυτό το τεράστιο έγκλημά του δεν ήταν και το μοναδικό. Δεν αρκούσε στους Βρετανούς να καταστρέψουν τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τους ενοχλούσε και ο ελληνισμός του Πόντου. Τους ενοχλούσε η ακμή του ελληνισμού των παραλίων της Σοβιετικής Ένωσης. Τι έκαναν; Χρησιμοποίησαν και πάλι τον δούλο τους. Ο Βενιζέλος έστειλε στράτευμα στη Ρωσία, για να ενισχύσει την αντεπανάσταση. Πιο μεγάλο στράτευμα ακόμα και από εκείνα των μεγάλων δυνάμεων. Το αποτέλεσμα; Ο ελληνισμός προκάλεσε τους μπολσεβίκους και έπεσε στη δυσμένεια του καθεστώτος του Στάλιν. Έτσι σε μια νύχτα τον έβαλαν στα τρένα και βρέθηκε μια "ανάσα" σε απόσταση από την Κίνα. Περισσότερα εδώ>>
Στην 3η θέση βρίσκεται ο μύθος της ανεξαρτησίας των τριών εξουσιών μεταξύ τους, της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ, της ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ και της ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ. Μύθος. Πλάνη. Απάτη. Επαίσχυντο ψεύδος. Αλητεία. Η Νομοθετική εξουσία αποτελείται από την Βουλή, η Εκτελεστική από την Κυβέρνηση και η Δικαστική από τα δικαστήρια. Αντί να επιλέγει ο λαός ποιοι άνθρωποι από τα σπλάχνα του θα κληθούν να τον αντιπροσωπεύσουν, ο πρόεδρος του κόμματος – κυβέρνησης επιλέγει ποιοι θα εκλεγούν βουλευτές. Με λίγα λόγια, η Εκτελεστική και η Νομοθετική είναι το ίδιο πράγμα. Ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου διορίζεται από την Κυβέρνηση. Προϊστάμενος των δικαστών είναι ο υπουργός δικαιοσύνης. Επιπλέον η βουλή αποφασίζει πότε επιτρέπεται η δίωξη υπουργού. Μύλος. Πλήρης ταύτιση των εξουσιών και σύμπτυξη όλων σε μια και μοναδική εξουσία. Την ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Στην 2η θέση βρίσκεται ο μύθος του δημοκρατικού πολιτεύματος. Δεν υπάρχει πρόεδρος της δημοκρατίας, δεν υπάρχουν δικαστές, κανείς δεν ελέγχει κανέναν, όλοι ενεργούν κατά βούληση, η τήρηση των νόμων είναι προαιρετική, η ελευθερία ισούται με την ασυδοσία, οι εισαγγελείς κοιμούνται όρθιοι και όταν δεν κοιμούνται όρθιοι κοιμούνται πάνω στα χιλιάρικα, η μετριότητα φασίζει ανηλεώς, η αριστεία διώκεται και εξοντώνεται, η εντιμότητα λογίζεται ως αναπηρία, η εργασία χλευάζεται και περιφρονείται, ο έντιμος ανδρισμός θεωρείται πρωτογονισμός, η πουστιά θεωρείται πολιτισμός - η άρνηση της πουστιάς βαρβαρισμός, στην κορυφή του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας είναι φυτεμένα αυθεντικά και σπάνιας ποιότητας κομματόσκυλα που εκτός από το να βαράνε προσοχές και να ξυρίζονται κάθε μέρα ουδέν γνωρίζουν, τα νοσοκομεία είναι σαν σανατόρια πολυνησιακής αποικίας εν αντιθέσει με τα παλάτια των ιδιωτών αληταράδων, παλιοτόμαρων, ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΩΝ “γιατρών”, οι γιατροί του ΕΣΥ αμείβονται με 1400 € – ποσό που ένα κομμωτήριο εισπράττει σε 5 μέρες. Γίνεται γενικός χαμός. Δεν είμαστε ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ, είμαστε χειρότερα. Στο μπουρδέλο υπάρχει κανόνας που λέει ότι αν δεν πληρώσεις για την πράξη, θα φας ξύλο. Στην Ελλάδα υφιστάμεθα την πράξη, τρώμε ξύλο και πληρώνουμε κιόλας. Εδώ μας γαμούν, μας δέρνουν και τους πληρώνουμε και από πάνω.
Τέλος, πανηγυρικά στην 1η θέση βρίσκεται ο μύθος ότι είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας. Ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι αλλά δεν μπορούμε. Ότι φοβόμαστε. Ότι τρέμουμε και τον διπλανό μας. Ότι φοβόμαστε και τον γείτονά μας.
Κι όμως! Όλο και κάπου, όλο και κάποιος θα βρεθεί να έχει έναν γείτονα. Έναν καλό γείτονα. Ίσως τον Άριστο γείτονα. Έναν Αριστογείτονα. Που θα κάνει αυτό που πρέπει, όταν πρέπει. Που θα κάνει το Αρμόδιο. Όλο και κάπου ανάμεσά μας υπάρχουν ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας. Και είναι βέβαιο ότι όπου να ‘ναι θα ξεμυτίσουν. Και θα πετύχουν κάποιες φάτσες να περιφέρονται στο Σύνταγμα.
Και άντε να τους πείσουν οι φάτσες ότι πήραν λάθος στράτα.
