ΤΡΑΪΑΝΟΥ......Ευρωεκλογές .Ούτε μια ψήφο στους υπάκουους "ανυπάκουους" ΤΟΥ ΚΚΕ

ΚΚΕ και ευρωεκλογές.

Ούτε μια ψήφο
στους υπάκουους "ανυπάκουους" του ΚΚΕ.

Ούτε μια ψήφο
στους έμμισθους προβοκάτορες του Περισσού.

Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ
είναι μια "μαχαιριά" στη Δημοκρατία μας.


Για ένα πράγμα δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος το ΚΚΕ. Δεν μπορεί να το κατηγορήσει για έλλειψη συνέπειας. Η συνέπεια είναι κάτι, που το διακρίνει απόλυτα. Συνέπεια απόλυτη τόσο στον ρόλο του όσο και στις υποχρεώσεις του απέναντι στα αφεντικά του. Στα όποια αφεντικά του. Ο τέλειος "εργαζόμενος". Το όνειρο κάθε "αφεντικού". Μια καλοσχεδιασμένη και καλορυθμισμένη "μηχανή" προβοκάτσιας, η οποία μπορεί να λειτουργεί άψογα σε όλες τις συνθήκες, όσο αντίξοες κι αν είναι αυτές. Μια τέλεια "μηχανή", η οποία απλά είναι πολυδάπανη σε "καύσιμα" και άρα δεν μπορούν να απολαύσουν πολλοί την "παραγωγή" της. Μια "μηχανή", η οποία, ακολουθώντας τα συμφέροντα των αφεντικών της, άλλαζε χέρια και στόχους, αλλά ποτέ τη λειτουργία της.
Υπηρέτησε τον Στάλιν, ο οποίος τη δημιούργησε και την τροφοδοτούσε με τα πανάκριβα "καύσιμα". Υπηρέτησε τον Ζαχαριάδη, ο οποίος, ως υπάλληλος του Στάλιν, εξυπηρετούσε το αφεντικό του, αλλά ταυτόχρονα έκανε και τις δικές του προσωπικές δουλειές μ' αυτήν. Υπηρέτησε τον Καραμανλή της Δεξιάς, ο οποίος, για να εξασφαλίσει τον απόλυτο "δημοκρατικό" έλεγχο της χώρας, την χόρτασε κρατικά "καύσιμα". Υπηρέτησε τον Μητσοτάκη, κάνοντάς τον Πρωθυπουργό. Τώρα υπηρετεί την αμερικανική Νέα Τάξη και ψάχνει απεγνωσμένα να βρει "καύσιμα" απ' όπου κι απ' όποιον μπορεί, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι. Έχει υψώσει σημαία "ευκαιρίας". Όποιος μπορεί να την "ταΐσει", μπορεί ν' απολαύσει τη δύναμή της. Τη δύναμη της πιο ισχυρής "μηχανής" παραγωγής προβοκάτσιας στην ιστορία των Ελλήνων.
Ποτέ και κανένας δεν έχει "δουλέψει" τόσο πολύ τους Έλληνες, σε τόσα πολλά επίπεδα και με τόσο μεγάλες και τραγικές συνέπειες γι' αυτούς, όσο το ΚΚΕ. Ποτέ και κανένας δεν τους έχει προδώσει τόσες πολλές φορές όσο οι ΚΚΕδες. Ο ίδιος ο Εφιάλτης ήταν ένας κοινός ερασιτέχνης μπροστά στο ΚΚΕ και τα στελέχη του. Μια "αρπαχτή" της στιγμής έκανε εις βάρος των Ελλήνων, τη στιγμή που το ΚΚΕ έχει εγκαταστήσει ολόκληρη "φάμπρικα", η οποία λειτουργεί για σχεδόν έναν αιώνα εις βάρος τους. Μιλάμε για "δούλεμα" ...όχι πλάκα. Επιλέγουμε με μεγάλη προσοχή τις λέξεις και από την προσεκτική αυτήν επιλογή προέκυψε ο όρος "δούλεμα". Γιατί; Διότι από τα γνωστά εύκολα καταλαβαίνεις τα άγνωστα. Από τα απλά καταλαβαίνεις τα περίπλοκα.
Αν σου δείξουν μια βάρκα, μπορείς να καταλάβεις πώς μπορεί να είναι ένα καράβι, ακόμα κι δεν έχεις δει ποτέ τέτοιο στη ζωή σου. Αν καταλάβει ο αναγνώστης τους όρους και τις προϋποθέσεις που ισχύουν για μια γνωστή έννοια, όπως είναι το "δούλεμα", μπορεί να καταλάβει με τον ίδιο απόλυτο τρόπο τι ακριβώς κάνει το ΚΚΕ στο σύνολο της ιστορίας του. Μπορεί να καταλάβει τον διαχρονικό του ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Αν τον περίπλοκο αυτόν ρόλο του ΚΚΕ προσπαθήσεις να τον εξηγήσεις αποκλειστικά με πολιτικούς όρους, οι μόνοι που θα σε καταλάβουν θα είναι οι ειδικοί πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και βέβαια οι ίδιοι οι ΚΚΕδες.
Ξεκινάμε λοιπόν από τα γνωστά. Πότε σε "δουλεύει" ένας επαγγελματίας προβοκάτορας; Όταν σε παρασέρνει σε ενέργειες, που νομίζεις ότι σε συμφέρουν και είναι αμφιβόλου έκβασης κι αποτελέσματος —τις οποίες ο ίδιος δεν τις πιστεύει, παρ' όλο που εμφανίζεται να τις υποστηρίζει με "πάθος"— και ταυτόχρονα στο τέλος προκύπτει οικονομικό όφελος για τον ίδιο, καταστροφή για το θύμα του και το χειρότερο ...ότι από την πλευρά του υπήρχε εξ αρχής γνώση του αρνητικού τελικού αποτελέσματος. Είναι δηλαδή δεδομένο ότι σε "δουλεύει" κάποιος, όταν σε παρασέρνει σε αγώνες, των οποίων γνωρίζει εκ των προτέρων το αρνητικό αποτέλεσμα και έχει συμφωνήσει εξ αρχής την αμοιβή που θα λάβει από τους νικητές.
Αυτή είναι η δουλειά του ΚΚΕ μέσα στην ελληνική κοινωνία. Με τις ευλογίες της εξουσίας ηγείται εκείνων, τους οποίους η εξουσία έχει αποφασίσει να νικήσει. Η όποια εξουσία —ντόπια ή ξένη— απλά επιλέγει τον εχθρό της. Όλα τα άλλα τα αναλαμβάνει το ΚΚΕ. Όταν η εξουσία αποφασίσει να έρθει σε σύγκρουση με τον εχθρό της, απλά του δίνει για ηγεσία το ΚΚΕ, ώστε να εξασφαλίσει τη νίκη της. Το ΚΚΕ από εκεί και πέρα θα τον οδηγήσει σε μια βέβαιη, "ηρωική" και "δοξασμένη" ΗΤΤΑ. Το ΚΚΕ με τη "στρατηγική" του θα καταστρέψει τον εχθρό της εξουσίας και το ίδιο θα πάρει την αμοιβή του, έχοντας μάλιστα εξασφαλισμένο "άλλοθι", εφόσον μόνιμα ανήκει στους "ηττηθέντες". Πληρώνεται και μάλιστα αδρά, για να κάνει αυτήν τη δουλειά και την κάνει πάντα με την ίδια επιτυχία.
Τον ελληνικό λαό το ΚΚΕ τον έχει "δουλέψει" σε όλα τα πιθανά κι απίθανα επίπεδα. Γιατί; Γιατί αυτό βολεύει το κόμμα. Γιατί αυτό βολεύει την "οικονομία" του κόμματος. Γιατί αυτό εξασφαλίζει κρατικά και όχι μόνον χρήματα στο κόμμα. Γιατί αυτό ταΐζει τα στελέχη του. Τα "διωκόμενα" από το κράτος κρατικοδίαιτα στελέχη του. Τα "επαναστατικά" στοιχεία, τα οποία θέλουν ν' ανατρέψουν τη δημοκρατία, εισπράττοντας τόνους δημοκρατικού χρήματος κάθε μήνα. Αν γνώριζαν οι πολίτες το πόσο καλά ταΐζει η δημοκρατία τους εχθρούς της, τέτοιοι εχθροί θα ήταν οι περισσότεροι και όχι φανατικά πλην όμως φτωχά παιδιά της. Πέραν των γνωστών-αγνώστων "γόνων", κανένας απλός Έλληνας δημοκράτης ή μη δεν έχει φάει τόσο πολύ δημοκρατικό "παντεσπάνι" όσο οι ΚΚΕδες.
Αυτό το "παντεσπάνι" είναι η ανταμοιβή του για το "δούλεμα" που επιτυγχάνει εις βάρος των Ελλήνων. Τους έχει "δουλέψει" με όλους τους δυνατούς τρόπους σε όλα τα θέματα. Τους έχει "δουλέψει" γενικά ως σύνολο στο σύνολο των ιδιοτήτων, τις οποίες μπορούν αυτοί να φέρουν. Έχει δουλέψει τους Έλληνες ως πατριώτες. Έχει δουλέψει τους Έλληνες ως δημοκράτες. Έχει δουλέψει τους Έλληνες ως αριστερούς δημοκράτες. Έχει δουλέψει τους Έλληνες ως εργάτες και στις σημερινές ευρωεκλογές το παρακολουθούμε live πώς επιχειρεί να τους δουλέψει και ως "ανυπάκουους" Ευρωπαίους.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς συμβαίνει με το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή που ιδρύθηκε, είχε έναν και μόνο στόχο, όπως και όλα τα ομοειδή κομμουνιστικά κόμματα. Να εξυπηρετεί τους ιμπεριαλιστικούς στόχους της Σοβιετικής Ένωσης. Ιδρύθηκε από ξένους (Εβραίους), για να υπηρετεί ξένα συμφέροντα. Από εκεί και πέρα έμμισθοι χαφιέδες και πράκτορες της Σοβιετικής Ένωσης ήταν όλα ανεξαιρέτως τα στελέχη του για όσο διάστημα αυτή υπήρχε. Από τη Μόσχα πληρώνονταν, από αυτήν έπαιρναν εντολές και αυτήν εξυπηρετούσαν. "Φως, νερό, τηλέφωνο", όλα τα πλήρωνε η Μόσχα.
Έτσι έκαναν όλα τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης και έτσι έκανε και το ΚΚΕ. Το ελληνικό "παράρτημα" των χαφιέδων της Μόσχας. Μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το ΚΚΕ έκανε με συνέπεια αυτό για το οποίο πληρωνόταν. Οδηγούσε στη "μάχη" τους δουλοπάροικους κολίγες, για να έχει η εξουσία το κεφάλι της ήσυχο. Μέχρι τότε το διέκρινε η χαμηλή "απόδοση", γιατί ήταν φτωχά τα αφεντικά του και ασήμαντοι οι στόχοι τους. Η πανίσχυρη "μηχανή" δούλευε σε χαμηλές "στροφές", γιατί δεν είχε πολλά "καύσιμα" και δεν υπήρχαν μεγάλοι "στόχοι" για μεγάλα "δουλέματα".
Η τύχη αυτής της "μηχανής" άλλαξε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου. Ο ρόλος και η θέση της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική σκακιέρα ήταν αυτή η οποία άλλαξε την τύχη του ΚΚΕ. Ξαφνικά η Ελλάδα έγινε σημαντικός παράγοντας στον παγκόσμιο σχεδιασμό και πολλοί ενδιαφέρονταν για την τύχη της. Ακριβώς, επειδή η τύχη αυτή εξαρτιόταν από τις επιλογές του λαού της, έπρεπε να ελέγχουν τον λαό αυτόν. Σ' αυτό το σημείο τούς ήταν χρήσιμο το ΚΚΕ. Ο καθένας από αυτούς τους μεγαλοπαράγοντες της παγκόσμιας εξουσίας για τους δικούς του λόγους ήθελε έναν μηχανισμό, που να "οδηγεί" τον ελληνικό λαό εκεί όπου τον βόλευε. Έναν μηχανισμό προβοκάτσιας, ο οποίος, είτε άμεσα είτε έμμεσα, θα ωθούσε αυτόν τον λαό ακόμα και σε αυτοκτονική συμπεριφορά. Οι "παίχτες" ήταν πλέον μεγάλοι, οι στόχοι παγκόσμιοι και τα "καύσιμα" της "μηχανής" έρεαν άφθονα. Η "μηχανή" του ΚΚΕ άρχισε να παίρνει "στροφές" και να δείχνει τα άψογα χαρακτηριστικά της. Η χαρά του κάθε ιμπεριαλιστή. Ό,τι ήθελε στην Ελλάδα, μπορούσε να το πετύχει. Άμεση απόκριση στο "γκάζι".
Πρώτος, που το "πάτησε" τέρμα, ήταν ο ιδιοκτήτης της και άρα ο Στάλιν. Πότε όμως το "πάτησε"; Όταν κινδύνευε ο ίδιος από τους ναζιστές. Δεν το "πάτησε" όταν οι ναζιστές άρχισαν να κατακτούν τις ευρωπαϊκές χώρες και να καταλύουν τα δημοκρατικά τους πολιτεύματα και άρα όταν άρχισε να επιβάλλεται ο φασισμός στην Ευρώπη. Το "πάτησε" όταν άρχισε να κινδυνεύει ο ίδιος. Όταν δηλαδή οι ναζιστές επιτέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση. Όταν οι φασίστες της Γερμανίας επιτέθηκαν στους ομοειδείς φασίστες της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε οι φασίστες του προλεταριάτου άρχισαν να "πολεμούν" τον φασισμό. Τότε άρχισαν να "κόπτονται" για τη "δημοκρατία". Η "φάμπρικα" είχε ξεκινήσει. Οι φασίστες της Μόσχας θα "υπερασπίζονταν" τη "δημοκρατία", που έθετε σε κίνδυνο ο Χίτλερ. Οι φασίστες της Μόσχας, για να σωθούν, έστελναν "καύσιμα" σε όλες τις "μηχανές" τους.
Εκείνη την εποχή άρχισε το ΚΚΕ ν' ανεβάζει "στροφές". Άρχισε ν' ανεβάζει όταν κινδύνευε ο Στάλιν και όχι βέβαια η πατρίδα. Οι ναζιστές είχαν ήδη καταλάβει την Ελλάδα, αλλά κανενός ΚΚΕ δεν ίδρωνε το "αυτί". Για όσο διάστημα οι ναζιστές ήταν σύμμαχοι του Στάλιν, ήταν φίλοι των ΚΚΕδων. Δεν τους απασχολούσε η κατάκτηση της πατρίδας τους. Η συμπεριφορά τους απέναντι στους ναζιστές άλλαξε, όταν αυτοί επιτέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση. Τότε άρχισε η "μηχανή" να δουλεύει. Τότε το ΚΚΕ "θυμήθηκε" ότι οι ναζιστές είχαν κατακτήσει την Ελλάδα. Τότε αποφάσισαν να βγουν στην αντίσταση, για να πολεμήσουν τους κατακτητές. Για να την απελευθερώσουν; Όχι βέβαια. Για να προκαλέσουν αντιπερισπασμό, προκειμένου να καθυστερήσουν τον Χίτλερ στην επίθεσή του στη Σοβιετική Ένωση. Με το αίμα των Ελλήνων προσπάθησαν να βοηθήσουν το "αφεντικό" τους. Δεν μπορούσαν να το επιτύχουν διαφορετικά. Έπρεπε να εκμεταλλευτούν τους πολλούς. Το ΚΚΕ της εποχής ήταν τρεις κι ο κούκος ...χωρίς ο κούκος να παρευρίσκεται πάντα.
Αυτό το οποίο θα κάνουμε τώρα είναι να δούμε πού βρίσκεται το "δούλεμα". Ξεκινάμε δηλαδή από το πρώτο "βήμα" του δουλέματος. Ξεκινάμε να βρούμε πώς οι λίγοι παρέσυραν σε έναν "παθιασμένο" αγώνα —τον οποίον δεν "πίστευαν"— κάποιους πολλούς, τους οποίους δεν συμπαθούσαν. Το ΚΚΕ, για να επιτύχει την "παγίδευση" του ελληνικού λαού στους δικούς του στόχους, ίδρυσε το ΕΑΜ. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Το Μέτωπο, δηλαδή, το οποίο αγωνιζόταν για την ελευθερία του ελληνικού λαού. Το Μέτωπο, που, για να πάρει τις απαιτούμενες διαστάσεις, στηρίχθηκε στις παραδοσιακές αρχές του ελληνικού λαού. Στον πατριωτισμό τους, στην πίστη τους στον Θεό και την αγωνία τους για τη δημοκρατία.
Πάνω σ' αυτές τις αρχές χτίστηκε το ΕΑΜ και γι' αυτόν τον λόγο έγινε τεράστιο. Πάνω στις αρχές, τις οποίες για λόγους ιδεολογίας μισούσαν οι ΚΚΕδες. Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ως δεδομένο ότι υπήρχε εξ’ αρχής προσπάθεια απάτης από την πλευρά του ΚΚΕ όταν το ίδρυε. Το ΚΚΕ ίδρυσε μια οργάνωση, της οποίας οι αρχές έρχονταν σε πλήρη αντίφαση με τα κομμουνιστικά "πιστεύω". "Μεταμφιέστηκαν" οι ΚΚΕδες σε πατριώτες, για να παρασύρουν τον λαό σε έναν αγώνα, ο οποίος ναι μεν τον αφορούσε, αλλά ταυτόχρονα εξυπηρετούσε το ΚΚΕ και το πανικόβλητο "αφεντικό" τους.
Γιατί έπρεπε να "μεταμφιεστούν"; Γιατί δεν μπορούσαν να παρασύρουν τους Έλληνες στον δικό τους "αγώνα". Στον δικό τους πραγματικό και ειλικρινή κομμουνιστικό αγώνα υπέρ του Στάλιν και της Σοβιετικής Ένωσης. Από τη στιγμή που οι ΚΚΕδες δεν μπορούσαν να παρασύρουν τους Έλληνες στον δικό τους αγώνα, έπρεπε να "καπελώσουν" τον αγώνα εκείνον, που θα μπορούσαν να κάνουν οι Έλληνες για τους δικούς τους λόγους. Αυτό και έκαναν. "Μεταμφιέστηκαν" σε Έλληνες δημοκράτες και πατριώτες, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα φαίνονταν ως ανόμοιοι σε σχέση μ' αυτούς που ήθελαν να παρασύρουν στις δικές τους στρατηγικές. "Μεταμφιέστηκαν", για να ηγηθούν ενός εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, όταν, ως γνωστόν, λόγω ιδεολογίας, μισούσαν αυτόν τον τύπο αγώνων.
Για ποιον άλλο λόγο αυτοί, που, όταν εισέβαλαν οι ναζιστές στην Ελλάδα, αποδείχθηκαν συνεπείς και γνήσιοι διεθνιστές μη πατριώτες και δεν αντέδρασαν, στη συνέχεια έστησαν εθνικό πατριωτικό μέτωπο; Για να εκμεταλλευτούν τον πατριωτισμό των Ελλήνων. Για ποιον άλλο λόγο αυτοί, που, λόγω ιδεολογίας, ήταν άθεοι, πρόβαλαν σαν αντικείμενο του κοινού αγώνα τα "ιερά και όσια" των Ελλήνων; Για να εκμεταλλευτούν την πίστη τους. Για ποιον άλλο λόγο αυτοί, που, λόγω ιδεολογίας, ήταν φασίστες, υπόσχονταν δημοκρατία μετά την απελευθέρωση από τους ναζιστές; Για να εκμεταλλευτούν τα δημοκρατικά αισθήματά τους. Γι' αυτούς τους λόγους οι ΚΚΕδες ίδρυσαν το ΕΑΜ με αυτόν τον κραυγαλέα αντικομμουνιστικό τίτλο και με το ανάλογο καθαρά αντικομμουνιστικό καταστατικό. Με το αίμα και την αυτοθυσία των πατριωτών και δημοκρατών Ελλήνων που παρέσυραν, θα έκαναν τη "δουλειά" τους. Εκμεταλλεύτηκαν τον πατριωτισμό, την ευφυΐα και την αυτοθυσία του Άρη Βελουχιώτη και καθυστέρησαν την επέλαση του Χίτλερ, επιτυγχάνοντας τον πρώτο βασικό τους στόχο, που ήταν να βοηθήσουν το αφεντικό τους με τις" πλάτες" άλλων.
Η πρώτη φάση του "δουλέματος" έπιασε. Οι διεθνιστές "δούλεψαν" τους πατριώτες, για να εξυπηρετήσουν τους ξένους Ρώσους. Οι φασίστες του προλεταριάτου "δούλεψαν" τους δημοκράτες, για να εξυπηρετήσουν τους φασίστες της Μόσχας. Οι Ρωσόδουλοι εκμεταλλεύτηκαν τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα των Ελλήνων, για να εξυπηρετήσουν τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά τους. Τώρα θ' αναζητήσουμε τη δεύτερη φάση του "δουλέματος". Αναζητούμε το κέρδος, το οποίο φιλοδοξούσαν ν' αποκομίσουν μετά από τον αγώνα αυτόν. Τον αγώνα των άλλων, τα κέρδη του οποίου θα τα εισέπρατταν οι ίδιοι. Ο αγώνας ήταν σίγουρα των "άλλων", γιατί δημοκράτες Έλληνες πολεμούσαν στις γραμμές του ΕΑΜ. Οι ΚΚΕδες δεν πολεμούσαν. Κομισάριοι και καθοδηγητές ήταν.
Στην πραγματικότητα οι ΚΚΕδες ήταν οι χαφιέδες του ΕΑΜ, εφόσον μισούσαν τους πατριώτες δημοκράτες, οι οποίοι ήταν εκείνοι που πολεμούσαν. Ας ψάξει κάποιος να βρει ανάμεσα στους Καπετάνιους του ΕΑΜ κάποιον, που να ήταν στέλεχος του κόμματος. Δεν υπήρχε τέτοιος. Οι Καπετάνιοι ήταν γενναίοι, αλλά προπάντων αγαπητοί από τους άνδρες τους. Οι ΚΚΕδες ήταν δειλοί και μισητοί απ' όλους. Απλά, ως ιδρυτές του ΕΑΜ, είχαν "δικαιωματικά" καταλάβει τις στρατηγικές θέσεις εξουσίας του Μετώπου και μπορούσαν να το ελέγχουν. Αυτοί όλοι, βλέποντας την αναπάντεχη επιτυχία της "απάτης" τους, άρχισαν να κάνουν όνειρα. Ενώ ξεκίνησαν απλά να βρουν μερικούς αφελείς, για να βοηθήσουν την "αντίσταση" του Στάλιν, ξαφνικά ήρθαν αντιμέτωποι με ένα παλλαϊκό φαινόμενο.
Βλέποντας τη δύναμη του ΕΑΜ να γίνεται τεράστια, θεώρησαν ότι μπορούσαν να το εκμεταλλευτούν, για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε σοβιετική "Δημοκρατία". Η ανέλπιστη επιτυχία της "απάτης" τους τούς επέτρεπε να κάνουν όνειρα. Διαφορετικά όνειρα από αυτά των υπόλοιπων ΕΑΜιτών, οι οποίοι ονειρεύονταν ελευθερίες, δημοκρατίες και ευημερίες. Διαφορετικά από αυτά τα οποία υπόσχονταν ο Άρης. Ο τίμιος Άρης. Οι Ζαχαριάδηδες και οι Σιάντοι ονειρεύονταν να γίνουν οι μεταπολεμικοί Ζίφκοφ και Τσαουσέσκου της Ελλάδας. Ονειρεύονταν πολυτελείς ντάτσες, πακτωλούς από ρούβλια και όμορφες πόρνες. Μεγαλεία.
Γι' αυτόν τον λόγο —και όταν η έκβαση του πολέμου είχε σχεδόν οριστικοποιηθεί— οι ΚΚΕδες άλλαξαν τη συμπεριφορά τους απέναντι στον Άρη. Δεν τον είχαν πια ανάγκη και βιάζονταν να τον "ξεφορτωθούν". Βιάζονταν, για να προλάβουν με τα όπλα του ΕΑΜ να κάνουν ένοπλη κατάληψη της εξουσίας. Να κατέβει στην Αθήνα ως αρχηγός του ΕΑΜ το ανθρωποειδές Σιάντος. Ο Νεάτερνταλ της εθνικής αντίστασης. Αυτό ήταν απάτη, γιατί "αρχηγός" του ΕΑΜ ήταν το καταστατικό του και μόνον. Αυτό ήταν ο μοναδικός "αρχηγός", γιατί αυτό ήταν που μάζεψε τον κόσμο για την αντίσταση και όχι κάποιος άλλος ηγέτης. Ο Άρης ήταν αρχηγός του στρατιωτικού σκέλους του ΕΑΜ και υπό τις "διαταγές" του καταστατικού του. Αυτά πήγαν να "απαλλοτριώσουν" οι ΚΚΕδες με πραξικοπηματικό τρόπο. Πήγαν να "απαλλοτριώσουν" το αίμα και τον αγώνα των δημοκρατών πατριωτών, για να τον προσφέρουν λεία στη Δικτατορία του Προλεταριάτου. Οι απάτριδες, δειλοί και άκαπνοι πήγαν να "καπελώσουν" τον αγώνα των γενναίων και μπαρουτοκαπνισμένων πατριωτών.
Όμως, αυτό το κέρδος δεν κατόρθωσαν να το εισπράξουν. Γιατί; Γιατί αυτοί ήταν "μικροί" και τις αποφάσεις τις έπαιρναν οι "μεγάλοι". Γιατί με το τέλος του πολέμου το αφεντικό τους ήρθε σε συμφωνία με τους Άγγλους και από αυτήν τη συμφωνία προέκυπτε ότι η Ελλάδα δεν θα γινόταν σοβιετικό "παράρτημα". Θα "εντασσόταν" εκ νέου στο αγγλικό "στρατόπεδο", στο οποίο ανήκε και προπολεμικά. Νέες συμφωνίες όμως δημιουργούν νέες "φιλίες" και προϋποθέτουν νέες εντολές. Οι νέοι "φίλοι" του ΚΚΕ ήταν οι νέοι "φίλοι" του Στάλιν και αυτοί ήταν οι Εγγλέζοι. Όπως ήταν κάποτε φίλοι τους οι ναζιστές, έτσι με το τέλος του πολέμου φίλοι του ΚΚΕ έγιναν οι Εγγλέζοι. Οι Εγγλέζοι μισούσαν το ΕΑΜ, γιατί δεν τους επέτρεπε να ελέγχουν την "αποικία" τους στα Βαλκάνια και αυτό το μίσος το "φόρεσαν" στους υπαλλήλους τους και άρα και στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ έπρεπε να διαλύσει αυτό το οποίο για λόγους απάτης είχε δημιουργήσει. Έπρεπε να προδώσει το από τη φύση και το καταστατικό του δημοκρατικό, πατριωτικό και χριστιανικό ΕΑΜ.
Η συνέπεια απέναντι στα αφεντικά του και πάλι χαρακτήρισε το ΚΚΕ. Από τη στιγμή που δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει παράνομα για λογαριασμό του, ανέλαβε να το καταστρέψει, απλά για να μην το χρησιμοποιήσει αυτός στον οποίο ανήκε και ήταν ο δημοκρατικός ελληνικός λαός στο σύνολό του. Γι' αυτόν τον λόγο το ΚΚΕ πρόδωσε το ΕΑΜ με όλους τους δυνατούς τρόπους και όλα τα μέσα. Το "λέρωσε" με όλους τους τρόπους και σε όλα τα επίπεδα. Μιλάμε για αίσχη.
Οι ΚΚΕδες, που το ίδρυσαν ως εθνικό και πατριωτικό και δεν του προσέδιδαν κομμουνιστικό "στίγμα" όταν το έλεγχαν απόλυτα, άρχισαν να το εμφανίζουν σαν "κομμουνιστικό" όταν πλέον δεν το έλεγχαν και τα περισσότερα μέλη του ΕΑΜ τους μισούσαν. Γιατί; Για να το απαξιώσουν. Για να το προδώσουν. Για να το κάνουν ύποπτο απέναντι στους ίδιους τους Έλληνες, οι οποίοι συμμετείχαν στον αγώνα του. Για να εμφανίσουν τους ΕΑΜίτες δημοκράτες πατριώτες σαν κρυπτοκομμουνιστές. Αυτό και έγινε. Με την —υπό αγγλική οικονομική χορηγία— φιέστα στο Παναθηναϊκό Στάδιο το εμφάνισαν σαν "κομμουνιστικό", "καπελώνοντας" τον αγώνα εκατομμυρίων δημοκρατών, αφού προηγουμένως είχαν παραδώσει τα "κλειδιά" του στους Άγγλους με τη συμφωνία της Βάρκιζας.
Εκτός από το ΕΑΜ στοχοποίησαν και τον φυσικό ηγέτη του. "Λέρωσαν" το όνομα του Βελουχιώτη και τελικά τον πρόδωσαν, για να τον αποκεφαλίσουν οι ταγματασφαλίτες. Ο Βελουχιώτης αποκεφαλίστηκε το 1945 και άρα έναν χρόνο πριν τον εμφύλιο και —χάρη στους Άγγλους, τους ΔΕΞΙΟΥΣ δοσίλογους και το ΚΚΕ των προδοτών— οι Έλληνες ακόμα και σήμερα νομίζουν ότι ο Άρης συμμετείχε στον εμφύλιο και έσφαζε κόσμο με τα κονσερβοκούτια. Ο τρομερός και παγκοσμίως διάσημος αρχηγός της πιο οργανωμένης και βαριά οπλισμένης αντιστασιακής δύναμης στον κόσμο έσφαζε κόσμο με "νυχοκόπτες" και "μανταλάκια". Αυτός, που νίκησε σε τακτικές μάχες τους τρομερούς ναζιστές και μπορούσε να αιματοκυλίσει τον ίδιο τον αγγλικό στρατό, εμφανίστηκε σαν κοινός κατσαπλιάς. Αυτός, που μπορούσε να πάρει την εξουσία με τη δύναμη των μεραρχιών, οι οποίες βρίσκονταν υπό τις διαταγές του, παράτησε όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή του και έπιασε τα "κατσαβίδια" για να το καταφέρει.
Όλα αυτά ήταν "επιτεύγματα" της εμετικής προπαγάνδας του ΚΚΕ, την οποία χρηματοδότησαν οι Άγγλοι. Με αγγλικές λιμουζίνες και αγγλική σωματοφυλακή περιφερόταν ο Σιάντος μέχρι να ολοκληρωθεί η προδοσία του ΕΑΜ. Με αγγλικό αεροπλάνο και χαρτζιλίκι επέστρεψε ο "ήρωας" Ζαχαριάδης στην Ελλάδα. Αγγλικές λίρες ξόδευαν οι ΚΚΕδες, για να πληρώνουν χαφιέδες και προβοκάτορες εις βάρος του ΕΑΜ. Αγγλικές λίρες έπαιρναν οι "μάρτυρες" —στην πλειοψηφία τους ΚΚΕδες—, οι οποίοι ορκίζονταν ότι "είδαν" τον Βελουχιώτη να σφάζει μαζί με ΕΑΜίτες αθώους πολίτες. Μιλάμε για πολύ λίρα. Μιλάμε για πολύ ιδεολογική "ανιδιοτέλεια" από την πλευρά του ΚΚΕ.
Τελικά τα κατάφεραν και έσπρωξαν το ΕΑΜ μπροστά στα εγγλέζικα πολυβόλα τον Δεκέμβρη του 1944. Το έβαλαν στην αγγλική "μηχανή" του κιμά και το αποτελείωσαν. Το ΕΑΜ είχε διαλυθεί ουσιαστικά και τυπικά. Το ΕΑΜ, το οποίο είχε νικήσει σε όλα τα μέτωπα και απολάμβανε της λατρείας του λαού, είχε τελειώσει την πορεία του με τη πικρή γεύση της ήττας και —εξαιτίας των χειρισμών του ΚΚΕ— χάνοντας την παλλαϊκή συμπάθεια. Ο Βελουχιώτης είχε κερδίσει όλες τις μάχες και έχασε τον πόλεμο. Νίκησε σκληρούς πολεμιστές, αλλά δεν κατόρθωσε να νικήσει τους χαμερπείς σταλινικούς χαφιέδες. Ο αγώνας των Ελλήνων για ελευθερία δεν τελεσφόρησε. Πάλι δούλοι των Εγγλέζων θα παρέμεναν οι Έλληνες με τη βοήθεια του Στάλιν και του ΚΚΕ. Τζάμπα το αίμα και ο κόπος. Οι Έλληνες "απελευθερώθηκαν" με τους ίδιους όρους και τις ίδιες προϋποθέσεις που "απελευθερώθηκαν" και οι λαοί, οι οποίοι δεν αντιστάθηκαν καθόλου.
Το "δούλεμα" είχε ολοκληρωθεί. Οι ΚΚΕδες με τον κόπο και τη θυσία των άλλων πήραν αυτά τα οποία ήθελαν, εξυπηρέτησαν τα μοσχοβίτικα αφεντικά τους και τους έμειναν και μερικές αγγλικές λίρες στις προσωπικές και κομματικές "τσέπες" για ανταμοιβή του δικού τους κόπου. Εξαιτίας "ανωτέρων" αναγκών δεν κατάφεραν να γίνουν "Τσαουσέσκου" όπως αρχικά ήλπιζαν, αλλά τους έμειναν μερικές λιρίτσες, για ν' απαλύνουν τον πόνο τους. Πήραν την "αντιπαροχή" τους, για ν' αλλάξουν τους στόχους τους. Τη δουλειά τους όμως την έκαναν τέλεια. Εκμεταλλεύτηκαν τους δημοκράτες και τον αγώνα τους και στο τέλος "διέλυσαν" τον μηχανισμό, που ίσως επέτρεπε σ' αυτούς τους δημοκράτες να εκμεταλλευτούν τον καρπό αυτού του αγώνα τους.
Η "μηχανή" είχε δουλέψει τέλεια στις υψηλότερες "στροφές". Είχε "δουλέψει" έναν λαό ολόκληρο, για να εξυπηρετήσει τον μοσχοβίτη ιδιοκτήτη του. Η "μηχανή" του Στάλιν ήταν τέλεια. Θα τη ζήλευαν και οι μηχανολόγοι της Ferrari. Παντού δούλευε τέλεια και υπό όλες τις συνθήκες. Δεν την επηρέαζε ούτε το κρύο ούτε η ζέστη. Δούλευε εξίσου αποδοτικά από τις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας μέχρι τους ηλιοκαμένους ξερότοπους του Αιγαίου. Το "πολυκύλινδρο" και "πολυβάλβιδο" ΚΚΕ, το οποίο απλά "έκαιγε" κάτι παραπάνω. Δυστυχώς όμως για τους Έλληνες ο εφιάλτης τους δεν είχε τελειώσει. Στην πραγματικότητα δεν είχε καν αρχίσει. Για να έρθουν σε αίσιο τέλος οι συμφωνίες των "μεγάλων", πρέπει να συμφωνήσουν και οι λαοί. Τα "αφεντικά" όμως στην περίπτωση της Ελλάδας είχαν προβλήματα.
Ο Τσόρτσιλ είχε κάνει τις συμφωνίες του με τον Στάλιν, αλλά ο ελληνικός λαός είχε "καλομάθει" να είναι ανυπάκουος και δεν ευθυγραμμιζόταν με τις εντολές τους. Το ΕΑΜ τον είχε "καλομάθει". Το ΕΑΜ είχε προσφέρει σε έναν φτωχό λαό έναν εκκωφαντικό "τσαμπουκά", ο οποίος ενοχλούσε τους ισχυρούς. Η "απελευθέρωση" είχε ολοκληρωθεί, αλλά ο λαός ήταν "απρόθυμος" να συμβιβαστεί. Δεν έδειχνε διάθεση να ψηφίσει για ηγέτες τα καραμανλοπαπανδρεϊκά "κουτορνίθια", που από τότε ήθελαν να του επιβάλουν οι Άγγλοι. Δεν έδειχνε διάθεση να προσκυνήσει τους βασιλείς, τους οποίους ήθελαν πάση θυσία να επαναφέρουν οι Άγγλοι. Το ΕΑΜ δεν υπήρχε πλέον ως οργάνωση για ν' αντισταθεί, αλλά ο λαός δεν πήγαινε στις κάλπες, για να "νομιμοποιήσει" με την ψήφο του τις αποφάσεις τους, ώστε να ολοκληρωθεί η "παράσταση". Οι συμφωνίες του Τσόρτσιλ και του Στάλιν έμεναν στα "χαρτιά", εφόσον το ελληνικό κράτος ήταν πρακτικά ανεξέλεγκτο και δεν "ευθυγραμμιζόταν" με τα δεδομένα του συμφωνηθέντος σχεδιασμού.
Τα "αφεντικά" αναγκαστικά έπρεπε να θέσουν νέο στόχο. Έπρεπε να "σπάσουν" τον τσαμπουκά των Ελλήνων. Ως εκ τούτου στόχος τους έγινε να "λιανίσουν" τον ελληνικό λαό. Να τον καταστρέψουν, για να τον αναγκάσουν να γονατίσει. Χωρίς αυτήν την καταστροφή δεν μπορούσαν να τον υποτάξουν. Πώς όμως θα το έκαναν αυτό; Πώς μπορείς να καταστρέψεις έναν λαό; Βάζοντας τον να αυτοκτονήσει. Ενεργοποιώντας έναν εμφύλιο. Ποιοι θα μπορούσαν να τον βάλουν σε εμφύλιο; Οι υπάλληλοί τους. Οι υπάλληλοι του Ρώσου συνεταίρου τους. Το ΚΚΕ. Κάποιοι άρχισαν και πάλι να χαϊδεύουν το "γκάζι" της "μηχανής". Έπρεπε πάλι να στηθεί η ίδια "φάμπρικα". Να "μεταμφιεστεί" το ΚΚΕ και να "φορτωθεί" σε κάποιους Έλληνες, για να τους στρέψει εναντίον κάποιων άλλων. Να τους βυθίσει σε έναν εμφύλιο, τον οποίον κανένας Έλληνας δεν θα καταλάβαινε, μέχρι να πνιγούν στο ίδιο τους το αίμα. Μέχρι να εξασθενίσουν όλοι μαζί σε βαθμό τέτοιο, που να σπεύσουν να παρακαλάνε γονατιστοί τους Άγγλους να τους "σώσουν". Μέχρι ν' αποδεχθούν όχι βασιλιά να τους κυβερνά, αλλά και γαϊδούρι, προκειμένου να σταματήσει το λουτρό αίματος.
Το ΚΚΕ ήταν ακόμα "ζεστό" και δεν είχε κανένα πρόβλημα να εξυπηρετήσει τα αφεντικά του. Δεν είχε κανένα πρόβλημα ν' αρχίσει ν' ανεβάζει τις "στροφές" στο τέρμα. Τους "εθνικούς" Έλληνες τους μισούσε για λόγους "καταγωγής" και ιδεολογίας και δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους βάλει να αλληλοσπαράσσονται. Αυτό το οποίο έπρεπε να γίνει ήταν να βρεθεί το νέο "κουστούμι". Να βρεθεί η νέα "μεταμφίεση", ώστε και πάλι οι ανόμοιοι να παριστάνουν τους όμοιους σ' εκείνους που τους βόλευαν. Εύκολο πράγμα. Ποιους φοβόταν λοιπόν η εξουσία και τα ξένα αφεντικά της; Τους Έλληνες δημοκράτες, οι οποίοι αρνούνταν ν' αποδεχθούν τους δοτούς αγγλόδουλους ηγέτες και το Παλάτι.
Αυτούς έπρεπε να νικήσουν και για να το καταφέρουν αυτό στα σίγουρα, θα τους έδιναν την "ηγεσία" του ΚΚΕ. Θα τους παρέσερναν σε σύγκρουση υπό την ηγεσία του ΚΚΕ. Σίγουρο αποτέλεσμα. Τα θύματα είχαν βρεθεί και ήταν οι αντιδεξιοί δημοκράτες. Όπως κάποτε θυμήθηκαν οι ΚΚΕδες ότι ήταν Έλληνες, για να παραστήσουν τους πατριώτες, έτσι και τότε θυμήθηκαν ότι είναι "αντιδεξιοί", για να παραστήσουν τους αριστερούς δημοκράτες. Το μόνο που απέμενε ήταν να στηθεί η γνωστή "φάμπρικα".
Οι ίδιοι άνθρωποι, που δημιούργησαν το πατριωτικό ΕΑΜ σαν "Έλληνες", δημιούργησαν τον Δημοκρατικό Στρατό σαν "δημοκράτες". Αυτοί οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν τη ναζιστική εισβολή, θα εκμεταλλεύονταν την άθλια και εγκληματική πολιτική της ΔΕΞΙΑΣ. Της πραγματικής ΔΕΞΙΑΣ των δοσίλογων, των ταγματασφαλιτών και των καθαρμάτων και όχι της Δεξιάς των φουκαράδων, οι οποίοι απλά νομίζουν ότι είναι δεξιοί, επειδή είναι αντικομμουνιστές. Το φασιστικό ΚΚΕ, δηλαδή, θα στρεφόταν εναντίον των "συναδέρφων" της άλλης πλευράς του φασισμού.
Αυτοί οι "συνέταιροι" θα έβαζαν τον λαό στη μέση, για να αλληλοφαγωθεί. Η ΔΕΞΙΑ θα έπαιρνε τον μισό λαό, ο οποίος μισούσε —και δικαίως— τους ΚΚΕδες των Ρώσων και του Στάλιν και οι ΚΚΕδες θα έπαιρναν τον άλλο μισό, ο οποίος επίσης δικαίως μισούσε τη ΔΕΞΙΑ των Άγγλων και του Βασιλιά. Αυτοί, οι οποίοι μισούσαν πιο πολύ το ΚΚΕ απ' ότι μισούσαν τον βασιλιά, θα σκοτώνονταν μ' αυτούς που μισούσαν πιο πολύ τον βασιλιά απ' ότι το ΚΚΕ. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, κανένας Έλληνας δεν σκότωσε Έλληνα, επειδή αγαπούσε τον Βασιλιά ή το ΚΚΕ. Οι Έλληνες σκότωσαν αυτούς, που έβαζαν μπροστά τους εκείνοι τους οποίους μισούσαν, αλλά προπάντων φοβούνταν.
Το τέλειο έγκλημα είχε στηθεί. Όλοι θα είχαν δίκιο και άδικο ταυτόχρονα. Υπό την ηγεσία φασιστών όλοι πολεμούσαν στο όνομα της δημοκρατίας τους "άλλους" φασίστες και σκοτώνονταν μεταξύ τους. Όλοι όσοι συμμετείχαν στην "εκδήλωση" θα είχαν άγνοια, εκτός από αυτούς που τη "διοργάνωσαν". Οι "μηχανές" είχαν αρχίσει πλέον να δουλεύουν στο φουλ. Το φασιστικό παρακράτος της ΔΕΞΙΑΣ από την μία πλευρά και το επίσης φασιστικό ΚΚΕ από την άλλη, θ' αναλάμβαναν να ηγηθούν της σύγκρουσης. Οι Αγγλογερμανόδουλοι θα πολεμούσαν τους Ρωσόδουλους σε έναν κόσμο όπου οι ισχυροί τα είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους. Ο λαός στη μέση να ματώνει και να σκοτώνεται, χωρίς να γνωρίζει τι συμβαίνει.
Στον πιο αιματηρό εμφύλιο της ελληνικής ιστορίας δεν σκοτώθηκε ούτε ένας επιφανής ΔΕΞΙΟΣ ή ΚΚΕς. Οι μόνοι που σκοτώθηκαν —και ήταν άπειροι— ήταν οι φουκαράδες οι ενδιάμεσοι. Οι δημοκράτες, οι οποίοι "θυσιάζονταν", είτε για τον αντικομμουνισμό τους είτε για την αντιδεξιά αντιμοναρχική τους αντίληψη. Οι αντιφασίστες δηλαδή καί των δύο πλευρών. Αυτοί ήταν οι μόνοι που σκοτώθηκαν στον εμφύλιο και ταλαιπωρήθηκαν μετά από αυτόν. Όλοι οι υπεύθυνοι φασίστες ΔΕΞΙΟΙ και ΚΚΕδες την έβγαλαν στο "απυρόβλητο". Δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες, γερμανοτσολιάδες, αγγλόδουλοι, ΚΚΕδες και ρωσόδουλοι χαφιέδες, όλοι στην "πούδρα".
Τι μας μένει να κάνουμε και σ' αυτήν την περίπτωση; Να εντοπίσουμε αυτά τα οποία θεωρούμε ως δεδομένα, που αποκαλύπτουν το "δούλεμα". Ψάχνουμε δηλαδή τους ανόμοιους, οι οποίοι παρασέρνουν κάποιους σε χαμένους αγώνες και από τους οποίους αναζητούν κέρδος. Τα πάντα ήταν ένας συνεταιρισμός μεταξύ ανθρώπων, οι οποίοι γνώριζαν εκ των προτέρων το τελικό αποτέλεσμα και είχαν προσυμφωνήσει επίσης εκ των προτέρων τα κέρδη τους. Οι ΚΚΕδες είχαν "μεταμφιεστεί" σε δημοκράτες και είχαν "χτίσει" τον Δημοκρατικό Στρατό, αλλά η προσυμφωνημένη βία της ΔΕΞΙΑΣ τους εξασφάλιζε τη γρήγορη και αθρόα στρατολόγηση δημοκρατών. Από τη στιγμή που έγινε η στρατολόγηση αυτή, τα πράγματα ήταν εύκολα. Το ενισχυμένο με δημοκράτες ΚΚΕ θα "ανταπέδιδε" με βία και έτσι θα εξασφάλιζε στρατολόγηση και δημοκράτες οπαδούς στη ΔΕΞΙΑ. Η κατάσταση ήταν σίγουρα "στημένη", εφόσον ήταν εκ των προτέρων γνωστό το αποτέλεσμα του εμφυλίου. Το γνώριζαν τα αφεντικά και άρα το γνώριζαν και οι υπάλληλοί τους. Οι μόνοι που δεν το γνώριζαν ήταν αυτοί που πολεμούσαν.
Πώς είμαστε βέβαιοι ότι το γνώριζαν και άρα πώς αποδεικνύεται ότι ο εμφύλιος ήταν μια απάτη, η οποία στήθηκε μόνο και μόνο για να εξασθενίσει ο ελληνικός λαός; Ο Στάλιν είχε συμφωνήσει με τον Τσόρτσιλ από το 1944 ν' αφήσει την Ελλάδα στο δυτικό "στρατόπεδο". Τον συνέφερε να την αφήσει, γιατί, εξαιτίας εκείνου του σχεδιασμού, έπαιρνε ως αντιπαροχή ολόκληρο το ανατολικό "μπλοκ". Ο εμφύλιος ξεκίνησε το 1946 και άρα δύο χρόνια μετά την επωφελή για τον Στάλιν συμφωνία με τον Τσόρτσιλ. Είναι δυνατόν να έχει κάνει ο Στάλιν μια τέτοιας κλίμακας και συμφέροντος συμφωνία και να το αγνοήσει το ΚΚΕ των δούλων του; Είναι δυνατόν ο Στάλιν να έχει κέρδος από την παραμονή της Ελλάδας στη "Δύση" και το ΚΚΕ ν' αγωνίζεται να τη φέρει στην "Ανατολή"; Το ΚΚΕ του Ζαχαριάδη, που, όταν τον έφτυνε ο Στάλιν, νόμιζε ότι το σάλιο του ήταν "αγίασμα" και δεν πλενόταν για να μην το χάσει; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Όχι βέβαια. Άρα; Άρα ο εμφύλιος έγινε, γιατί κάποιοι είχαν κέρδος από την καταστροφή του ελληνικού λαού. Μόνον γι' αυτό έγινε, εφόσον η έκβασή του ήταν προδιαγεγραμμένη.
Το ΚΚΕ, δηλαδή, όταν προκάλεσε τον εμφύλιο, συμμετείχε σε μια συνομωσία ξένων εις βάρος των Ελλήνων. Αυτό αποδεικνύεται και από τα δευτερεύοντα. Πολέμησε με τα όπλα που του επέτρεψαν οι Άγγλοι να κρύψει, όταν οι υπόλοιποι δημοκράτες ΕΑΜίτες παρέδιδαν τα δικά τους. Πολέμησε σχεδόν αποκλειστικά με χρήματα των Άγγλων, γιατί το ρώσικο αφεντικό ήταν και λίγο "μπατίρης". Οι αγγλικές λίρες έπεφταν από τον ουρανό για τους ΚΚΕδες, όπως έπεφτε το "μάννα" εξ ουρανού για τους Εβραίους. Το "μάννα" του Θεού διέσωζε την εξουσία του Μωϋσή στην έρημο και οι αγγλικές λίρες διέσωζαν την εξουσία του Ζαχαριάδη στο βουνό. Αποδείχθηκε ότι η "μηχανή" του ΚΚΕ δούλευε άψογα και με τα εγγλέζικα "καύσιμα". "Καύσιμα" να είναι ...και αυτό τα "έκαιγε".
Οι φασίστες στο όνομα της δημοκρατίας λιάνισαν στην κυριολεξία έναν ολόκληρο λαό. Ο εμφύλιος ολοκληρώθηκε και ο καθένας πήρε το κέρδος του. Οι φασίστες της ΔΕΞΙΑΣ πήραν την εξουσία στην Ελλάδα και οι φασίστες του ΚΚΕ διασώθηκαν στο σύνολό τους και απλά πήραν ντάτσες, ρούβλια και πόρνες στο ανατολικό "μπλοκ". Η "μηχανή" του ΚΚΕ όμως παρέμεινε στην Ελλάδα σε καθεστώς "παρανομίας" υπό την προστασία της ΔΕΞΙΑΣ. Έστω και σε "ρελαντί" ήταν χρήσιμη για τους συνεταίρους. Μπορεί ο Ζαχαριάδης να μην μπορούσε να τους εξυπηρετήσει από την Ελλάδα, αλλά τους εξυπηρετούσαν και οι υπάλληλοί του Χαρίλαοι και Αλέκες.
Γιατί ήταν χρήσιμη αυτή η θανατηφόρα "μηχανή" και στη μεταπολεμική περίοδο; Γιατί χάρη σ' αυτήν έλεγχαν την Αριστερά στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο θύμα του ΚΚΕ είναι η Αριστερά. Η κολοσσιαία ελληνική Αριστερά, την οποία το ΚΚΕ πάντα την αντιλαμβανόταν σαν κεφάλαιό του και την "πουλούσε" σε όποιον το πλήρωνε. Τον ελληνικό λαό ως σύνολο μπορεί πολλές φορές να τον έχει ματώσει ή να τον έχει κλέψει, αλλά αυτή η "επαφή" είναι πάντα στιγμιαία. Μόνιμο θύμα του ΚΚΕ —σε βαθμό που να το θεωρεί μόνιμο "πελάτη" του— είναι η Αριστερά. Ούτε φαντάζεται η Αριστερά τι της έχει κάνει κατά καιρούς το ΚΚΕ. Καμία ΔΕΞΙΑ και κανένα Παλάτι δεν θα την ταλαιπωρούσε χωρίς τη βοήθεια του ΚΚΕ. Σε καμία Γυάρο και καμία Μακρόνησο δεν θα πήγαινε, αν η ΔΕΞΙΑ δεν μπορούσε να εξασφαλίσει εκεί μέσα τους "θαλαμοφύλακες" του ΚΚΕ. Η απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, ήταν να παραμείνει το ΚΚΕ στην "παρανομία".
Το "παράνομο" ΚΚΕ κατασκόπευε την Αριστερά και αυτό ήταν που τη χαφιέδιζε στη ΔΕΞΙΑ, γιατί αυτή ήταν η εντολή του Στάλιν. Ο Στάλιν είχε δεσμευτεί να εξυπηρετεί τους Αγγλοσάξονες και αυτή η εξυπηρέτηση στην Ελλάδα ήταν ο έλεγχος της Αριστεράς. Αυτήν την υπηρεσία πρόσφερε το ΚΚΕ στη ΔΕΞΙΑ. Η ΔΕΞΙΑ του Παλατιού και των δοσίλογων δεν μπορούσε να φέρεται με αυτήν τη σκληρότητα στην αχανή Αριστερά, αν δεν μπορούσε να βάλει τους "λύκους" του ΚΚΕ μέσα στις φυλακές των "προβάτων". Γι' αυτόν τον λόγο ήταν θεμελιώδες να παραμένει το ΚΚΕ στην "παρανομία". Η ΔΕΞΙΑ δεν άντεχε την απευθείας σύγκρουση με τη δημοκρατική Αριστερά, αν δεν έλεγχε το εσωτερικό της. Σ' αυτό την εξυπηρετούσαν οι "παράνομοι" ΚΚΕδες, οι οποίοι έμπαιναν μαζί με τους Αριστερούς στις φυλακές.
Στην πραγματικότητα οι ΚΚΕδες απλά είχαν κάνει τη φυλάκιση ένα προσοδοφόρο επάγγελμα "καριέρας". Ήταν οι καριερίστες "παράνομοι" ενός —μετά από συμφωνία μεταξύ των ισχυρών— τεχνητά "παρανόμου" "κόμματος". Με τα "ένσημα" της φυλακής ανέβαιναν τα στελέχη του στην ιεραρχία του κόμματος. Όλοι στον δρόμο που "χάραξε" ο Ζαχαριάδης. O πρώτος και μεγαλύτερος celebrity των φυλακών. Μικρό το κακό γι' αυτούς. Μικρό, γιατί, για να βγουν τα σωστά αποτελέσματα, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και η χρονική περίοδος στην οποία αναφερόμαστε. Μιλάμε για μια χρονική περίοδο, κατά την οποία η Ελλάδα και οι Έλληνες ήταν στα όρια της εξαθλίωσης. Οι επιλογές των πάντων ήταν ελάχιστες και στις περισσότερες περιπτώσεις τραγικές.
Όταν λοιπόν οι κοινοί Έλληνες ετοίμαζαν τις βαλίτσες τους, για να πάνε στις "φάμπρικες" της Εσπερίας και να προκόψουν, οι ΚΚΕδες για τους ίδιους λόγους ετοίμαζαν βαλίτσες για τη φυλακή. Όταν οι κοινοί Έλληνες έμπαιναν στα λαγούμια των ορυχείων εκατοντάδες μέτρα κάτω από τη Γη, οι ΚΚΕδες πήγαιναν στα ευάερα, ευήλια και φιλόξενα γι' αυτούς κελιά της ΔΕΞΙΑΣ. Γι' αυτόν τον λόγο όλα πρέπει να κρίνονται στον χρόνο κατά τον οποίο έγιναν και όχι μεταγενέστερα. Σε έναν μετεμφυλιακό κόσμο θεόφτωχό, ο οποίος εργαζόταν δεκαπέντε ώρες την ημέρα απλά και μόνο για να επιβιώσει, οι ΚΚΕδες είχαν βρει το "επάγγελμα" του τεμπέλη. Το "επάγγελμα" του αρχηγού τους. Όλη την ημέρα σταυροπόδι, χαφιέδιζαν στους χωροφύλακες τους αριστερούς χωρίς κανένα άγχος. Τις οικογένειές τους τις συντηρούσε το κόμμα με τα χρήματα του Στάλιν και της ΔΕΞΙΑΣ.
Με δεδομένο τα συμφέροντα του Στάλιν και σε συνδυασμό με τη δουλικότητα, την ανασφάλεια και τη δειλία του Ζαχαριάδη, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι δόθηκε απευθείας εντολή γι' αυτήν την πρωτότυπη επαγγελματική "εξειδίκευση" των ΚΚΕδων. "Όλοι στη Φυλακή"... πρέπει να ήταν η εντολή. Όλοι στη φυλακή για το κόμμα. Γιατί αυτό συνέφερε το κόμμα. Γιατί αυτό συνέφερε τους "πατερούληδες". Γιατί αυτό συνέφερε τη "μαμά" Ρωσία. Όποιος αντιδρούσε, θα ήταν προδότης, αντιδραστικός, αντεπαναστάτης και όποιο χαρακτηρισμό έχει κατά καιρούς εφεύρει το καγκεμπίτικο ΚΚΕ, για ν' απειλήσει τα στελέχη του.
Εννοείται βέβαια ότι, όποιος αντιδρούσε σ' αυτήν την πρωτότυπη εντολή, δεν σήμαινε ότι θα τη γλίτωνε τη φυλακή. Στην ίδια φυλακή θα κατέληγε, απλά με άλλους όρους. Δεν θα απολάμβανε τα προνόμια του "θαλαμοφύλακα" και ούτε βέβαια θα είχε εξασφαλισμένη την επιβίωση της οικογένειάς του. Θα βασανιζόταν πραγματικά με ανοικτές πόρτες, όπως όλοι οι Αριστεροί και δεν θα έδινε "παράσταση" βασανισμού πίσω από κλειστές πόρτες όπως οι υπόλοιποι ΚΚΕδες. Στη φυλακή έτσι κι αλλιώς θα κατέληγε, γιατί θα φρόντιζε το ίδιο το ΚΚΕ να καταλήξει εκεί. Το ΚΚΕ θα φρόντιζε να αποκτήσει η ΔΕΞΙΑ όλα εκείνα τα στοιχεία που απαιτούνταν, για ν' αποδειχθεί ότι ήταν ενεργό στέλεχος του παράνομου ΚΚΕ. Θα συλλαμβανόταν δηλαδή ως στέλεχος του ΚΚΕ κάποιος, τον οποίο το ίδιο το ΚΚΕ τον μισούσε και τον "έδινε".
Κάπως έτσι λειτουργούσε η "φάμπρικα". Όλοι οι αριστεροί καταστρέφονταν στις φυλακές και οι ΚΚΕδες έκαναν "καριέρες". Όλοι οι υπάκουοι ΚΚΕδες έκαναν "καριέρες" στις φυλακές και οι μόνοι που ταλαιπωρούνταν ήταν οι ανυπάκουοι. Αλίμονο δηλαδή στους αριστερούς που φυλακίζονταν και δεν ήταν ΚΚΕδες. Αλίμονο σ' εκείνους που φυλακίζονταν και δεν τους χώνευαν οι καριερίστες "φυλακισμένοι" ΚΚΕδες. Ακόμα πιο αλίμονο όμως στους ανυπάκουους ΚΚΕδες, οι οποίοι θα έβρισκαν στις φυλακές τους πρώην συντρόφους τους. Θα τους έπιναν το αίμα, γιατί αυτή ήταν η εντολή του Ζαχαριάδη. Αφού δεν προσέφεραν με τη θέλησή τους στη "μαρτυρική" εικόνα του κόμματος, θα έκαναν το ίδιο παρά τη θέλησή τους. Γιατί νομίζετε ότι στα χρόνια της "Αλλαγής" πανηγύριζαν όλοι ανεξαιρέτως οι ΚΚΕδες, όταν καίγονταν οι "φάκελοι" της ΔΕΞΙΑΣ; Γιατί με τον τρόπο αυτόν δεν θα μάθαινε ποτέ η Αριστερά —η οποία εκείνη την εποχή "σπρωχνόταν" προς το ΠΑΣΟΚ— τι έκανε εις βάρος της το ΚΚΕ. Γιατί νομίζετε ότι έχουν "φορέσει" στον Περισσό τη βαριά ατσαλένια περίφραξη; Γιατί φοβούνται ότι κάποτε μπορεί η Αριστερά να μάθει τι έκαναν.
Η αδυναμία της Αριστεράς οφείλεται σε ένα "κουσούρι" της. Η Αριστερά έχει ένα μόνιμο μειονέκτημα, το οποίο πάντα εκμεταλλεύεται το ΚΚΕ. Ποιο είναι αυτό; Ότι "κοιτάζει" πάντα προς μία κατεύθυνση. Στην ίδια κατεύθυνση, που για ιδεολογικούς λόγους είναι υποχρεωμένο να "κοιτάζει" και το ΚΚΕ. Στην κατεύθυνση που επιτρέπει στο ΚΚΕ να "μεταμφιέζεται" με το ελάχιστο κόστος και ρίσκο, προκειμένου να εμφανίζεται σαν όμοιό της, ενώ δεν είναι. Στην κατεύθυνση που ευθυγραμμίζει τους δημοκράτες και τους φασίστες της μίας πλευράς. Η Αριστερά, επειδή εξ’ αντικειμένου είναι μόνιμα "αντιδεξιά", δεν "κοιτάζει" ποτέ ανάμεσα σ' αυτούς που είναι μαζί της ή δίπλα της. Αν "κοιτούσε" και λίγο από τη δική της πλευρά, θα "έβλεπε" το προφανές. Θα "έβλεπε" ότι, ναι μεν οι ΚΚΕδες, λόγω της αντιδεξιάς ιδεολογίας τους, είναι "αριστεροί", αλλά δεν είναι δημοκράτες. Θα "έβλεπε" ότι το εξίσου φασιστικό ΚΚΕ είναι το πιο πιστό "εργαλείο" της ΔΕΞΙΑΣ. Κάποτε, επειδή αυτή ήταν η εντολή που είχε λάβει από το μοσχοβίτικο "αφεντικό" του και στη συνέχεια αυτοβούλως, γιατί αυτό το συνέφερε.
Σε όλα τα χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ του εμφυλίου και της μεταπολίτευσης, η Αριστερά ήταν το μόνιμο θύμα του ΚΚΕ. Το "κεφάλαιο" του ΚΚΕ, εφόσον από τον έλεγχό της εξασφάλιζε το πλούσιο "μεροκάματό" του. Βόλευε τα αφεντικά του να ελέγχουν την Αριστερά και αυτό εξασφάλιζε την ομαλή ροή των ρουβλιών στο κόμμα. Αυτός ο έλεγχος ήταν πάντα το ζητούμενο. Ο έλεγχος της παράταξης, η οποία μισούσε τους λακέδες των Άγγλων που την κυβερνούσαν. Τότε "μεταμφιέστηκε" ξανά το ΚΚΕ και έφτιαξε μόνο του την ΕΔΑ, για να καπελώσει ολόκληρο τον χώρο της Αριστεράς. Στελέχη του ΚΚΕ στελέχωναν το σύνολο του μηχανισμού της υπό την ηγεσία του στελέχους του ΚΚΕ Πασαλίδη. Μέσω της ΕΔΑ το ΚΚΕ στην κυριολεξία μόνο του αποφάσιζε ποιος αριστερός θα ζούσε και ποιος θα πέθαινε στα μεταπολεμικά χρόνια. Αυτό αποφάσιζε ποιος αριστερός θα ταλαιπωρούνταν και θα έλιωνε στην αφάνεια και ποιος με λίγες καρπαζιές θα "διακρινόταν" σαν "επαναστάτης".
Η ΕΔΑ ήταν η μεγαλύτερη πολιτική απάτη στο σύνολο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Το μεγάλο "κόλπο" της ΔΕΞΙΑΣ και των ΚΚΕδων υπαλλήλων της. Είναι προφανές ότι με τα χρήματα και τις "ευλογίες" της ΔΕΞΙΑΣ ιδρύθηκε η ΕΔΑ. Με την ΕΔΑ και την πασιφανή σχέση της με το "παράνομο" ΚΚΕ η ΔΕΞΙΑ επιτύγχανε όλους τους στόχους της ταυτόχρονα. Κατ’ αρχήν δημιουργούσε "πελατεία" για την ίδια. Την μισούσε η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και η μόνης της ελπίδα για επιβίωση ήταν η "επένδυση" στον αντικομμουνισμό. Εξαιτίας της ΕΔΑ, όποιος Έλληνας ήταν αντικομμουνιστής, γινόταν εξ’ ανάγκης "οπαδός" της. Όποιος Έλληνας ήταν αντιδεξιός και πάλι εξαιτίας της ΕΔΑ έπεφτε στα "χέρια" του ΚΚΕ. Η εν’ συνεχεία παγίδευσή του και άρα ο έλεγχός του ήταν εύκολος, γιατί υπήρχε "παιχνίδι". Η ΔΕΞΙΑ εκμεταλλευόταν τα εμφυλιοπολεμικά εγκλήματα και την "ορατή" παρουσία του "παράνομου" ΚΚΕ στις τάξεις της ΕΔΑ και έλεγχε όλη την Αριστερά.
Απειλούσε τους πάντες και τα πάντα, χωρίς να φοβάται την αντίδραση. Μπορούσε να καταδιώξει τον οποιονδήποτε την ενοχλούσε, κατατάσσοντάς τον στους παράνομους "κρυπτοΚΚΕδες". Με αυτό το κόλπο ο δημοκρατικός κόσμος μοιράστηκε μεταξύ των συνωμοτών σαν να ήταν "λεία". Το ίδιο κόλπο με το ΕΑΜ, όπου τα εκατομμύρια των Ελλήνων δημοκρατών πατριωτών "καπελώθηκαν" από τους ελάχιστους ΚΚΕδες, οι οποίοι φέρονταν σαν νόμιμοι "ηγέτες" του.
Η ΔΕΞΙΑ σε όλο αυτό το διάστημα απλά εκτελούσε τις εισηγήσεις του ΚΚΕ, τις οποίες ποτέ δεν αμφισβητούσε, γιατί απλούστατα δεν είχε γνώση του κόσμου της Αριστεράς, προκειμένου να έχει δική της άποψη. Ό,τι της πρότεινε το ΚΚΕ, αυτό έκανε. Ακόμα και σε θέματα που αφορούσαν το ίδιο το ΚΚΕ στην εσωτερική του λειτουργία. Στα χρόνια της "παρανομίας" το ΚΚΕ αποφάσιζε ποιος ΚΚΕς θα πιανόταν από τη ΔΕΞΙΑ για αντεθνική δράση και ποιος όχι. Δεν μιλάμε μόνον για τους κακομοίρηδες, οι οποίοι αρνούνταν να πάνε οικειοθελώς στις φυλακές. Μιλάμε και για πρωτοκλασάτα ηγετικά στελέχη, τα οποία, χωρίς να είναι "αιρετικοί" ή ανυπάκουοι, ενοχλούσαν την ηγεσία της σιβηριανής στέπας. Το ΚΚΕ εξόντωσε τον Μπελογιάννη, ενώ η ΔΕΞΙΑ απλά διεκπεραίωσε την εξόντωση. Ο φασισμός δεν κινδύνευε ποτέ, γιατί οι φασίστες καί των δύο πλευρών συνεργάζονταν άψογα. Λειτουργούσαν συμπληρωματικά και μπορούσαν και έλεγχαν τα πάντα. Έπαιζαν το γνωστό παιχνίδι του καλού και του κακού "μπάτσου".
Ό,τι πραγματικά δημοκρατικό —είτε σε πρόσωπα είτε σε ιδέες— εμφανιζόταν σ' αυτήν τη χώρα και δεν συνέφερε τη ΔΕΞΙΑ να το πατάξει άμεσα και άρα προκλητικά, κάνοντας χρήση της εξουσίας της, αναλάμβανε το ΚΚΕ να το πολεμήσει με τον γνωστό υπόγειο και βρόμικο "καγκεμπίτικο" τρόπο. Όποιον μισούσε πραγματικά η ΔΕΞΙΑ, το ΚΚΕ αναλάμβανε να τον απαξιώσει και να τον διαβάλει στον ελληνικό λαό. Το ΚΚΕ ήταν ο "Ηρώδης" της Αριστεράς, εφόσον "έσφαζε" τα παιδιά της την ώρα που "γεννιούνταν". Πολύ πριν ισχυροποιηθούν και φτάσουν στο σημείο να μπορούν να απειλούν πραγματικά τη ΔΕΞΙΑ. Η "μηχανή" του ΚΚΕ ακόμα και στο "ρελαντί" λειτουργούσε άψογα. Με αυτόν τον τρόπο το ΚΚΕ εξασφάλιζε τη ροή "καυσίμου" για το κόμμα και τα στελέχη του. Ρούβλια, λίρες, δραχμές και δολάρια γέμιζαν τις τσέπες των "επαναστατών". Τα κελιά των φυλακών είχαν για τους ΚΚΕδες μεγαλύτερη και πιο σίγουρη απόδοση από ολόκληρες επιχειρήσεις.
Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι τη μεταπολίτευση. Η μεταπολίτευση ήταν θεωρητικά ένα κρίσιμο σημείο για το ΚΚΕ, αλλά —όπως και αποδείχθηκε— δεν υπήρχε πρόβλημα. Η "μηχανή" δούλευε κανονικά και μια τέτοια "μηχανή" κανένας δεν τη "χαλάει". Πολλοί ήταν οι επίδοξοι φασίστες, που την ήθελαν στη δούλεψή τους. Ένας τέτοιος ήταν και ο Καραμανλής, ο οποίος σχεδίαζε τη μεταπολίτευση με βάση τα συμφέροντα και πάλι της ΔΕΞΙΑΣ. Ο Καραμανλής είχε ένα πολύ βασικό πρόβλημα στον σχεδιασμό του. Ήθελε να "πουλήσει" δημοκρατία στους Έλληνες, αλλά όχι να τους τη δώσει. Ήθελε να διατηρηθεί ο φασισμός, αλλά με δημοκρατική βιτρίνα.
Αυτό μπορούσε να το πετύχει μόνον με τον εκ νέου κομματισμό του κράτους. Τον αντισυνταγματικό πλέον κομματισμό, εφόσον δεν αναγνωρίζονταν από το νέο Σύνταγμα οι μεροληπτικές προσλήψεις, οι οποίες γίνονταν με το "άλλοθι" της εκτάκτου εθνικής "ανάγκης" ή της απειλής της εθνικής "ασφάλειας" και υπήρχαν στην προηγούμενη εποχή. Μόνον με τη μετατροπή του δεξιού παρακράτους σε νόμιμο δημοκρατικό κόμμα μπορούσε να προχωρήσει τον σχεδιασμό του. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να υπάρχουν προϋποθέσεις. Έπρεπε να δημιουργηθούν και πάλι συνθήκες "εμφυλίου", έστω και αναίμακτου. Οι Έλληνες να "σκοτώνονταν", όχι στα βουνά για ιδεολογίες, αλλά στα κομματικά γραφεία για βολέματα. Να στρέφεται ο ένας εναντίον του άλλου σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου, εφόσον το κόμμα —μέσω του κράτους— θα του εξασφάλιζε τον σωτήριο κρατικό μισθό.
Ποιος θα επιχειρούσε έναν νέο "εμφύλιο" στην Ελλάδα και δεν θα χρησιμοποιούσε την τέλεια "μηχανή" "δουλέματος", όπως είναι το ΚΚΕ; Άρα; Άρα ο Καραμανλής έπρεπε να το νομιμοποιήσει και να το "ενθαρρύνει" σ' αυτό το οποίο θα οδηγούσε στον νέο "εμφύλιο". Να το ενθαρρύνει να επιχειρήσει την κομματικοποίηση του κράτους. Να του δώσει "γκάζι" ν' ανεβάσει "στροφές". Γιατί; Για τους ίδιους λόγους που το ενθάρρυναν οι Άγγλοι να ξεκινήσει τον εμφύλιο. Να δώσει το "άλλοθι" στους απέναντι φασίστες να κάνουν το ίδιο. Το ΚΚΕ με την "αυγή" της μεταπολίτευσης θα ξεκινούσε έναν πρωτοφανούς "πάθους" αγώνα για την κομματικοποίηση του κράτους, προκειμένου να δώσει το άλλοθι στον Καραμανλή να κάνει το ίδιο πράγμα για λόγους δημοκρατικής "άμυνας". Το ΚΚΕ θα ξεκινούσε έναν αγώνα δήθεν για τη νίκη και την επικράτηση, ενώ γνώριζε ότι και πάλι θα ηττηθεί. Θα ηττηθεί πλουσιοπάροχα ...όπως πάντα. Το ίδιο κόλπο με τον εμφύλιο. Το ΚΚΕ θα έκανε την "επίθεση" και ο Καραμανλής θα μετέτρεπε το κόμμα του και τα υπόλοιπα κόμματα σε ημικρατικούς κρατικοδίαιτους μηχανισμούς, οι οποίοι μονοπωλούν την εξουσία. Ο φασισμός και πάλι θα νικούσε. Η δημοκρατία θα "περίμενε" και πάλι.
Η μηχανές όμως, όταν δουλεύουν, δεν το κάνουν τζάμπα. Καίνε "καύσιμα" και ο Καραμανλής, εφόσον ήθελε να πατήσει το "γκάζι", θα έπρεπε να την τροφοδοτήσει ανάλογα. Ο "χαμένος" του νέου "εμφυλίου" θα έπρεπε και πάλι να πάρει την ανταμοιβή του. Οι διάδοχοι του Στάλιν δεν έδειχναν τον ανάλογο "ενθουσιασμό" για να "σπρώξουν" ρούβλια και άρα έπρεπε και ο ίδιος ο Καραμανλής να "τσοντάρει" στα έξοδα των "καυσίμων". Άνοιξε ο Καραμανλής τα ταμεία του κράτους και άρχισε να το χρηματοδοτεί αφειδώς σαν "κόμμα". Να το χρηματοδοτεί στην ίδια αναλογία που χρηματοδοτούσε και το δικό του κόμμα. Ταυτόχρονα, μέσω ευνοϊκών διορισμών, άρχισε να δίνει στους ΚΚΕδες κρατικούς μισθούς, όπως έδινε και στους δικούς του ΔΕΞΙΟΥΣ παρακρατικούς. Το νέο "γκάζι", όπως αντιλαμβανόμαστε, προϋπέθετε και νέα εντολή για τους ΚΚΕδες, προκειμένου να τραβάει η "μηχανή" το νέο "καύσιμο". Μετά από το ..."όλοι στο βουνό", πήγαμε στο ..."όλοι φυλακή" και από εκεί φτάσαμε στο ..."όλοι στο Δημόσιο".
Ούτε αυτό όμως έφτανε. Γι' αυτόν τον λόγο ο Καραμανλής δεν άνοιξε μόνον τα ταμεία. Άνοιξε και τα σύνορα. Έπρεπε ν' ανταμειφθούν και τα πραγματικά αφεντικά του ΚΚΕ. Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του. Οι "λύκοι" της Σιβηρίας. Αυτοί, που από τις σιβηρικές στέπες τούς εξυπηρετούσαν στη μεταπολεμική Ελλάδα. Τότε επέστρεψαν όλοι οι εγκληματίες του ΚΚΕ από το εξωτερικό. Η ιστορική ηγεσία του. Οι "φτυσμένοι" από τον Στάλιν Βαφειάδηδες. Όλοι "συχωρεμένοι" και όλοι "ήρωες" της αντίστασης. Έμειναν πίσω στο ανατολικό "μπλοκ" οι φουκαράδες και επέστρεψαν οι εγκληματίες.
Όλοι αυτοί πήραν συντάξεις αντίστασης, όταν είναι γνωστό ότι στην αντίσταση οι ΚΚΕδες δεν πολεμούσαν, αλλά χαφιέδιζαν τον λαό που πολεμούσε. Όλοι "ξέχασαν" ότι οι μόνοι, που σκότωσαν αυτοί οι χαφιέδες του ΚΚΕ σε μάχες, ήταν απλοί Έλληνες δημοκράτες όμοιοι μ' αυτούς που θα τους πλήρωναν τις συντάξεις. Όλους αυτούς τους ακριβοπλήρωσε ο Καραμανλής, γιατί είχε ανάγκη τις υπηρεσίες του ΚΚΕ. Είχε ανάγκη εκείνους, που έλεγχαν το ΚΚΕ. Είχε ανάγκη τους ιδιοκτήτες του. Είχε ανάγκη τον νέο "εμφύλιο" και έπρεπε να "πληρώσει" εκείνους, που θα τον έφερναν εις πέρας. Έπρεπε να πληρώσει εκείνους, οι οποίοι θα αγωνίζονταν με "πάθος" για μια εκ των προτέρων "χαμένη" μάχη. Στο ίδιο έργο θεατές. Όπως ο εμφύλιος νομιμοποίησε τις παρανομίες της ΔΕΞΙΑΣ, έτσι θα νομιμοποιούνταν και οι παρανομίες των κομμάτων της μεταπολίτευσης, είτε αυτό ονομάζεται ΝΔ είτε ΠΑΣΟΚ. Χάρη στη "μηχανή" του Στάλιν όλοι οι φασίστες κομματάρχες της μεταπολίτευσης απέκτησαν από μια ιδιόκτητη κομματική "μηχανή" κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του ΚΚΕ.
Από τη νομιμοποίησή του και εντεύθεν το ΚΚΕ μας "δουλεύει" κανονικά και με τον νόμο. Γι' αυτόν τον λόγο το λατρεύουν στην κυριολεξία οι "εχθροί" του. Για ό,τι κατηγορεί τα αστικά κόμματα, ισχύουν τα ίδια και γι' αυτό. Συμμετέχει στις διαδικασίες μιας δημοκρατίας, στην οποία δεν "πιστεύει". Μάχεται στις εκλογές για τη νίκη, στην οποία δεν "πιστεύει", γιατί εκ των δεδομένων του έχουν απαγορεύσει αυτό το ενδεχόμενο. Καταγγέλλει τα κόμματα για κομματισμό του κράτους, τη στιγμή που τον κομματισμό αυτόν τον έχει ως θεμέλιο για τη δική του λειτουργία. Συμμετέχει ανελλιπώς σε όλες τις "μοιρασιές", οι οποίες αφορούν χρήματα για τα κόμματα και κρατικές θέσεις για τα στελέχη τους. Καταγγέλλει το "κεφάλαιο", τη στιγμή που το ίδιο δραστηριοποιείται επιχειρηματικά με τους ίδιους όρους και σε απόλυτη ανταγωνιστικότητα σε πολλούς τομείς της οικονομικής ζωής. Καταγγέλλει την εργοδοσία για απάνθρωπη συμπεριφορά, τη στιγμή που το ίδιο ως εργοδότης δεν έχει την καλύτερη "έξωθεν" μαρτυρία. Καταγγέλλει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό ένα κόμμα, του οποίου η θυγατέρα της γραμματέως του έχει αποφοιτήσει από το τοπικό Αμερικανικό Κολέγιο.
Ο "εμφύλιος" της μεταπολίτευσης έληξε και πάλι με "νικητή" τη ΔΕΞΙΑ, όπως αυτή πλέον εκφράζεται μέσω της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Της Νέας Δημοκρατίας του Καραμανλή της "βίας και της νοθείας" και του ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου του εμφυλίου και του Σκόμπυ. Οι ίδιοι πρωταγωνιστές από πλευράς ΔΕΞΙΑΣ, έχοντας απέναντί τους το ίδιο και πάλι ακριβοπληρωμένο και "χαμένο" ΚΚΕ. Άλλαξε τίποτε που να μας διαφεύγει; Άρα τι αναζητάμε; Το "ρελαντί" της επόμενης ημέρας του τελευταίου "εμφυλίου", που μας οδήγησε στη μεταπολίτευση. Τα "κόμματα" της ΔΕΞΙΑΣ κατόρθωσαν και πέτυχαν τους στόχους του ΔΕΞΙΟΥ Καραμανλή. Μονιμοποιήθηκαν στην εξουσία και εξασφάλισαν πρόσβαση στο κρατικό χρήμα. Μοιράστηκε το κράτος στα κυρίαρχα κόμματα της Βουλής. Διχάστηκε ο λαός σε έναν αγώνα για το βόλεμα. Διευθετήθηκε το τελικό αποτέλεσμα του "στημένου" νέου αναίμακτου "εμφυλίου". Άρα τι απομένει. Να δούμε τη "μετεμφυλιακή" περίοδο της μεταπολίτευσης. Τι υπηρεσίες πρόσφερε το ΚΚΕ στους "νικητές";
Ακόμα, δηλαδή, και στο "ρελαντί" να δουλεύει η "μηχανή", πρέπει να δούμε πώς και ποιους εξυπηρετεί με τη λειτουργία της. Με την πολυδάπανη λειτουργία της. Πρέπει να δούμε γιατί κάποιοι εξουσιαστές διατίθενται να της πληρώνουν τα πανάκριβα "καύσιμα". Στη "μετεμφυλιακή" περίοδο της μεταπολίτευσης δεν μπορούσε να κάνει αυτό το οποίο έκανε στη μεταπολεμική περίοδο. Δεν μπορούσε να "πουλάει" το πατρονάρισμα της Αριστεράς. Η Αριστερά είχε "απελευθερωθεί" και το ΚΚΕ δεν μπορούσε να παίζει τα αγαπημένα του παιχνίδια εις βάρος της. Δεν υπήρχαν φυλακές, για να του εξασφαλίζουν το μεροκάματο του "θαλαμοφύλακα". Το Σύνταγμα της μεταπολίτευσης διασφάλιζε τα δικαιώματά της Αριστεράς και δεν είχε ανάγκη τους αγωνιστές "πατερούληδες". Τους "πατερούληδες" του ΚΚΕ, οι οποίοι έκαναν καριέρα "θαλαμοφυλάκων" στις φυλακές της ΔΕΞΙΑΣ.
Αντιλαμβανόμαστε ότι με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ άνοιξε μια "τρύπα" στον σχεδιασμό. Ανάμεσα στα αστικά κόμματα της ΔΕΞΙΑΣ και το ΚΚΕ υπήρχε ένα κενό. Ένα κενό, το οποίο τρόμαζε τόσο τον Καραμανλή όσο και το ΚΚΕ. Ένα κενό, το οποίο θα μπορούσε να συγκεντρώσει τους Έλληνες δημοκράτες, επιτρέποντάς τους να κάνουν χρήση των δημοκρατικών μέσων και ν' ανατρέψουν τους φασίστες "συνεταίρους" των άκρων. Τι έκαναν τότε; Μια μικρή ΕΔΑ. Τότε ίδρυσαν τον μετέπειτα Συνασπισμό της Αριστεράς. Τον ίδρυσαν με τον ίδιο τρόπο και για τους ίδιους λόγους με την ΕΔΑ. ΚΚΕδες τον ίδρυσαν και πάλι με τα χρήματα και τις "ευλογίες" της ΔΕΞΙΑΣ. Με ορατή την ηγετική θέση αυτών των "πρώην" ΚΚΕδων, ήταν δεδομένο ότι θα συγκέντρωνε την αντιπάθεια και την καχυποψία των δημοκρατών. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Ο Συνασπισμός λειτουργούσε "απωθητικά" και έσπρωχνε τον κόσμο στους "σοσιαλιστές" της ΔΕΞΙΑΣ του Ανδρέα. Ό,τι δεν μπορούσε ν' αρπάξει το ΚΚΕ, το "έσπρωχναν" στο ΠΑΣΟΚ. Μετά το ΕΑΜ τον Δ.Σ. και την ΕΔΑ, προστέθηκε και ο Συνασπισμός στα "εργαλεία" του σχεδιασμού.
Από τη στιγμή που έκλεισε πολιτικά η "τρύπα" στον αριστερό πολιτικό χώρο, έπρεπε να λυθούν τα προβλήματα της καθημερινότητας των κομμάτων. Έπρεπε να βρεθεί ένας πολιτικός ρόλος για το ΚΚΕ μέσα στην κοινωνία. Δεν μπορούσε να επιβιώσει διαφορετικά και άρα να παίζει το "παιχνίδι" του. Δεν μπορούσε να εισπράττει τον τεράστιο "μισθό" του, χωρίς να παράγει φαινομενικά ένα ανάλογο έργο. Τρεις κι ο κούκος ήταν πάντα το ΚΚΕ. Με αυτό το μέγεθος δεν μπορούσε να εμφανίζεται ως "απειλητικό" για το κράτος, ώστε να ισχυροποιηθεί και να προβληθεί σαν βασικός εχθρός της Δημοκρατίας. Κοινώς, έπρεπε να βρεθεί ένα μεγαλόσωμο "θύμα", για να φορτωθεί το ΚΚΕ σαν παράσιτο επάνω του. Ένα "θύμα", το οποίο θα βόλευε τη ΔΕΞΙΑ να του φορτώσει τους σταλινικούς χαφιέδες της. Μετά τους αριστερούς έπρεπε να βρεθεί μια άλλη ανθρώπινη "μάζα" διαφορετικών, ώστε το ΚΚΕ με λίγη "μεταμφίεση" να το "δουλεύει". Να το δουλεύει όπως πριν δούλευε την Αριστερά. Να το δουλεύει με την "αγωνιστικότητά" του. Να το δουλεύει με το "πάθος" του για έναν προπουλημένο κοινό "αγώνα". Να τον χαφιεδίζει στην εξουσία και αυτό να του αποφέρει κέρδος. Να τον ελέγχει, γιατί τρόμαζε την εξουσία της μεταπολίτευσης.
Ο υποψήφιος δεν ήταν και δύσκολο να βρεθεί. Ποιον φοβόταν η εξουσία της ΔΕΞΙΑΣ, ώστε να του προσφέρει την "άριστη" ηγεσία της ΗΤΤΑΣ; Το αστικό κράτος της μεταπολίτευσης ποιους έχει εχθρούς; Οι βασικοί ταξικοί εχθροί των αστών είναι οι εργάτες. Σ' αυτούς η ΔΕΞΙΑ θα "φόρτωνε" το ΚΚΕ. Όπως το ΚΚΕ μεταπολεμικά παρίστανε, λόγω ιδεολογίας, το αντιδεξιό και άρα "αριστερό" κόμμα, έτσι θα έκανε και στη μεταπολίτευση με την εργατική τάξη. Το κόμμα των "προλετάριων" θα γινόταν ο μέγας προστάτης της δημοκρατικής εργατικής τάξης. Αυτό θα την οδηγούσε στη "νίκη". Νέα "φάμπρικα" και νέα κέρδη. Την υπεράσπιση των δικαίων της εργατικής τάξης θα την αναλάμβανε ένα κόμμα, το οποίο δεν έχει στις τάξεις των στελεχών του ούτε έναν εργάτη. Μικρή λεπτομέρεια για το ΚΚΕ. Εδώ ανέλαβε την υπεράσπιση της δημοκρατικής παράταξης ένα κόμμα φασιστών, θα "κολλούσε" στους εργάτες; Εργαζόμενοι είναι όλοι. Τι σημασία έχει αν ένα στέλεχος του ΚΚΕ πληρώνεται από δέκα κρατικές μεριές και ο εργάτης ταλαιπωρείται από τον κάθε καραγκιόζη. Τα "δίκια" του εργαζομένου προηγούνται και αυτά ανέλαβε να "υπερασπιστεί" το ΚΚΕ.
Μέχρι να βρεθούν όμως αυτά τα "δίκια" —δηλαδή ποτέ—, το ΚΚΕ θα έκανε αυτό το οποίο έκανε πάντα. Στον "στημένο" αγώνα θα εξυπηρετούσε τα "αφεντικά". Όπως στη μεταπολεμική περίοδο αποφάσιζε μόνο του για τα θέματα της Αριστεράς, έτσι και στην μεταπολιτευτική περίοδο θα αποφάσιζε και πάλι μόνο του για τα θέματα της εργατικής τάξης. Η ΔΕΞΙΑ απλά θα εκτελούσε τις εντολές του. Θα διεκπεραίωνε τις προτάσεις του. Γι' αυτόν τον λόγο του παραδόθηκε ο απόλυτος έλεγχος του συνόλου του συνδικαλιστικού κινήματος. Η ΔΕΞΙΑ δεν είχε λόγο, αλλά και τις γνώσεις να το αμφισβητήσει. Έκανε ό,τι της πρότεινε το ΚΚΕ. Ακόμα και οι δικοί της συνδικαλιστές, είτε αυτοί εμφανίζονταν ως ΔΑΚΕ είτε ως ΠΑΣΚΕ, μέσα από τα "φίλτρα" του ΚΚΕ περνούσαν αξιολόγηση. Το ΚΚΕ αποφάσιζε ποιος από αυτούς έπρεπε να "διακριθεί" στον συνδικαλιστικό χώρο και τα κόμματά τους απλά τούς έκαναν "διακριτούς". Κανένας συνδικαλιστής κανενός "χώρου" δεν μπορούσε να διακριθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ έδινε στην ουσία μόνο του τον "αγώνα" της εργατικής τάξης. Μιλάμε για "πάθος" σ' αυτόν τον αγώνα. Μόνον το ΚΚΕ "πονάει" τους εργάτες. Μόνον αυτό είναι γενναιόδωρο απέναντί τους. Δεν βλέπει κάποιος τι προτείνει σήμερα ως ελάχιστο εργατικό μισθό; Το μόνο κόμμα που θέλει να κάνει τους εργάτες υψηλόμισθους. Σε μια οικονομία που δίνει 600 ευρώ μισθούς, μόνον το ΚΚΕ "πονάει" τον εργαζόμενοι και προτείνει μισθούς άνω των 1500 ευρώ. Δεν κάνει ένα φυσιολογικό "βήμα" προς τα 700 ή τα 800, αλλά κάνει "άλμα" στα 1500. Μιλάμε για "πόνο" και "γενναιοδωρία" ταυτόχρονα. Κάθονται οι επιχειρηματίες και σπάνε τα κεφάλια τους να βρουν από ποιους περίπλοκους υπολογισμούς προκύπτει το ύψος του μισθού που προτείνει το ΚΚΕ για τους εργαζόμενους. Ψάχνουν να βρουν τον μυστικό "αλγόριθμο" του Περισσού. Όσο και να το σπάνε το κεφάλι τους, δεν θα τον βρούνε. Γιατί; Γιατί ψάχνουν σε λάθος μέρος. Γιατί αναζητούν τη λύση στην οικονομία, ενώ η λύση βρίσκεται σε άλλα συμφέροντα.
Δεν καταλαβαίνουν ότι και πάλι υπάρχει "δούλεμα". Καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης τους εργάτες "έσερνε" το ΚΚΕ σε αγώνες, αλλά κάποιοι άλλοι ταξικοί τους αντίπαλοι εισέπρατταν τα κέρδη. Οι εργάτες έτρωγαν το ξύλο στους δρόμους, αλλά οι αυξήσεις σε μισθούς άλλων πήγαιναν. Όπως όταν "δούλευαν" τους πατριώτες του ΕΑΜ με υποσχέσεις δημοκρατίας, ενώ ήθελαν να παραδώσουν την Ελλάδα στον Στάλιν. Όπως όταν "δούλευαν" τους δημοκράτες με νίκη εις βάρος των παλατιών, ενώ είχαν συμφωνήσει να "χάσουν" από το Παλάτι. Όπως όταν "δούλευαν" τους Αριστερούς με πολιτικά δικαιώματα, ενώ ήταν οι κρυφοί συνεργάτες της ΔΕΞΙΑΣ στα πεζοδρόμια και στις Μακρόνησους.
Το ίδιο γίνεται και τώρα. Η λύση βρίσκεται στα συμφέροντα αυτών που "ταΐζουν" τον Περισσό και στο "μαγειρείο" που ταΐζει τα στελέχη του Περισσού. Τι σημαίνει αυτό; Το εξής απλό. Σήμερα η "μισητή" αστική δημοκρατία "ταΐζει" το ΚΚΕ. Ολόκληρη η μεταπολίτευση είναι στημένη πάνω στα συμφέροντα της αστικής τάξης. Οι υποτίθεται μισητοί ταξικοί εχθροί του ΚΚΕ —οι "μπουρζουάδες"— είναι αυτοί που κυριαρχούν στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Στα συμφέροντα αυτών των "μπουρζουάδων" βρίσκεται το μυστικό του "αλγόριθμου" του Περισσού. Ο βασικός πυρήνας αυτής της αστικής δημοκρατίας είναι ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Αυτοί οι υπάλληλοι, έχοντας καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης "καλομάθει" σε εύνοιες και προνόμια, εισπράττουν μισθούς, οι οποίοι είναι παντελώς άσχετοι με την πραγματική δυναμική της ελληνικής οικονομίας.
Τις απαιτήσεις αυτών των υπαλλήλων έρχεται να καλύψει το ΚΚΕ με τους "αλγόριθμούς" του. Αυτές τις παράλογες απαιτήσεις τις "αποδίδει" στην εργατική τάξη για "ξεκάρφωμα", εφόσον έχει επίγνωση του παραλόγου των απαιτήσεων αυτών. Στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τα "αφεντικά" του και τον παραλογισμό τον "χρεώνει" στα θύματά του. Και πάλι δηλαδή το ίδιο "δούλεμα". Άλλοι αγωνίζονται και άλλοι πληρώνονται. Για άλλο πράγμα αγωνιζόμαστε και για άλλο πράγμα πληρωνόμαστε. Άρα ποιο είναι το πρώτο πράγμα που αναζητούμε; Αν "πιστεύει" το ΚΚΕ σ' αυτό το οποίο ζητάει με "πάθος" και προσπαθεί να παρασύρει στον "αγώνα" του τους εργάτες.
"Πιστεύει" πραγματικά το ΚΚΕ ότι μπορούν οι σημερινοί εργοδότες να δώσουν αυτούς τους μισθούς; Εφόσον το "πιστεύει", γιατί δεν το αποδεικνύει με τις πράξεις του, εφόσον είναι γνωστό ότι έχει την ιδιότητα του επιχειρηματία και άρα τη δυνατότητα να το κάνει. Γιατί το ίδιο, ως εργοδότης, δεν δίνει αυτούς τους μισθούς, για να παραδειγματίσει τους επιχειρηματίες και ν' αποδείξει την ορθότητα της πίστης του; Ας δώσει στους εργαζόμενους που απασχολεί στις εκδοτικές επιχειρήσεις 1600 ευρώ τον μήνα. Να αποδείξει με τον πιο απλό τρόπο και προς όλους τους εμπλεκόμενους ότι μια επιχείρηση μπορεί όχι μόνον να επιβιώσει, αλλά και να παραμείνει ανταγωνιστική με αυτούς τους μισθούς. Να αποδείξει σε όλο τον κόσμο ότι αυτήν τη "διαφορά" την καρπώνονται αδίκως οι άθλιοι εγκληματίες κεφαλαιοκράτες. Αυτοί οι οποίοι πίνουν το "αίμα" του λαού. Μόνον στων άλλων τα κέρδη αναζητά τις "υπεραξίες";
Άρα; Άρα που καταλήγουμε; Στην προβοκάτσια. Πάλι μπαίνει το ΚΚΕ επικεφαλής ενός ταξικού "εμφύλιου" πολέμου. Μπαίνει όμως με τον οικείο σ' αυτό προβοκατόρικο τρόπο, εφόσον δεν τον "πιστεύει". Με τις "ευλογίες" και τα χρήματα της εξουσίας μπαίνει επικεφαλής αυτών που προβλέπεται να "χάσουν", για να κερδίσουν σίγουρα οι "αντίπαλοί" τους και να ανταμειφθεί το ίδιο. Μπαίνει "μεταμφιεσμένο" με "μεταμφιεσμένη" οργάνωση, η οποία ονομάζεται ΠΑΜΕ (Πανεργατικό Μέτωπο) για τους ίδιους λόγους που κάποτε το ΚΚΕ έφτιαξε το "ΕΑΜ", τον "Δημοκρατικό Στρατό" και την "ΕΔΑ". ΚΚΕδες είναι αυτοί οι οποίοι ίδρυσαν και διαχειρίζονται κατ’ αποκλειστικότητα το "Μέτωπο" των εργατών. Αυτοί τους "σέρνουν" εκεί όπου βολεύει τα αφεντικά τους και άρα τη ΔΕΞΙΑ.
Σήμερα το "κόμμα" των εργατών, μέσω του ΠΑΜΕ, προσπαθεί να παρασύρει τους εργάτες σε αγώνες, οι οποίοι θα νομιμοποιήσουν τους σημερινούς παράνομους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Προσπαθεί με τη δύναμη και τη μάζα των εργατών να ευνοήσει τους αστούς και άρα τον κύριο όγκο τους, που είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τώρα, που αναγκαστικά —λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης και οικονομικής κρίσης— θα κοπούν τα παράνομα επιδόματα και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να περιοριστούν στους πραγματικούς μισθούς της πραγματικής οικονομίας, έρχεται το ΚΚΕ να τους "καλύψει" με τις απαιτήσεις τους. Ζητάει τα παράλογα για τον ιδιωτικό τομέα, γιατί απλούστατα είναι λογικά στον δημόσιο. Θα τα πάρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι και μετά το ΚΚΕ θα πει στους εργάτες ...ο "αγώνας" συνεχίζεται.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι κάνει το ΚΚΕ; Κατάλαβε πόσο πιστά επαναλαμβάνει τον εαυτό του; Πόσο πιστά ακολουθεί τον χιλιοεφαρμοσμένο "τυφλοσούρτη", που το καθιστά την πιο αποτελεσματική προβοκατόρικη "μηχανή" στην ελληνική ιστορία; Πόσο ύπουλα χρησιμοποιεί την εργατική τάξη, προκειμένου με τις δικές της δυνάμεις να εξυπηρετήσει συμφέροντα εκ των δεδομένων εχθρικά για την ίδια; Για να μην βγει η ΑΔΕΔΥ στον δρόμο της διεκδίκησης και φάει ξύλο απ' όποιον μιλάει ελληνικά σ' αυτήν τη χώρα, βγαίνει το ΚΚΕ σαν επικεφαλής της εργατικής τάξης. Για να μην βγουν μόνοι στους δρόμους τα τεμπελόσκυλα της ΑΔΕΔΥ, βγάζουν "παρέα" και τους ταλαίπωρους εργάτες.
Οι ακριβοπληρωμένοι αργόμισθοι κομματικοί τεμπέληδες του δημοσίου θέλουν να "δικαιωθούν", βάζοντας μπροστά τούς ταλαίπωρους εργάτες και εργαζόμενους των 600 ευρώ. Αναλαμβάνει εργολαβικά το ΚΚΕ να εμφανίσει τους παραλογισμούς των δημοσίων υπαλλήλων σαν εργατικές απαιτήσεις. Γιατί; Για να τους δώσει τη λαϊκή νομιμοποίηση. Οι εργάτες στο τέλος θα πάρουν αυτό το οποίο παίρνουν πάντα και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα "καλύψουν" το κενό, το οποίο θα προκύψει από την αφαίρεση των παράνομων επιδομάτων.
Άξιο του μισθού του το ΚΚΕ. Δεν το "ταΐζουν" τζάμπα. Στην περίπτωση αυτήν μάλιστα δεν χρειαζόταν να πληρωθεί καν. Θα το έκανε και δωρεάν, γιατί, πέραν του ότι έτσι εξυπηρετεί τα "αφεντικά" του, εξυπηρετεί και τα δικά του "παιδιά". Κρατικοδίαιτοι είναι οι πάντες στον Περισσό και άρα αυτός ο "αγώνας" τους αφορά άμεσα. Όπως προείπαμε, στο "κόμμα" των εργατών δεν υπάρχει ούτε ένας που να είναι εργάτης. Όλοι τους στα κρατικά γκισέ κρεμιούνται κάθε μήνα. Κρατικό χρήμα εισπράττει κάθε μήνα το κόμμα για τον "αγώνα" του και ξεχωριστό κρατικό χρήμα εισπράττουν κάθε μήνα οι "αγωνιστές" του για τη συμμετοχή τους. Θα σοκαριστεί ο ελληνικός λαός, αν μάθει πόσο του κοστίζει το "καύσιμο" του ΚΚΕ. Θα εκπλαγεί, αν επιχειρήσει να προσθέσει, στα χρήματα που εισπράττει ετησίως το κόμμα από επιχορηγήσεις, τα χρήματα που εισπράττουν σε μισθούς οι ΚΚΕδες, που παριστάνουν τους δημοσίους υπαλλήλους, ενώ εργάζονται μόνον για το κόμμα τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς είναι "στημένο" το ΚΚΕ μέσα στην ελληνική κοινωνία και πώς βγάζει το "μεροκάματό" του; Υπηρετεί επί μονίμου βάσεως τη φασιστική εξουσία της ΔΕΞΙΑΣ κι αναλαμβάνει "εργολαβικά" να "καπελώσει" όλους τους εχθρούς της. Γι' αυτό τον λόγο βλέπουμε τα παράδοξα, που εκφράζονται μέσω της πολιτικής του στάσης. Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε ένα κόμμα μισητό μιας ισχνής μειοψηφίας ν' "απευθύνεται" μονίμως στο σύνολο του λαού για το σύνολο των προβλημάτων. Να αφήνεται από τη ΔΕΞΙΑ να απευθύνεται στον υποτιθέμενο "λαό" της. Το ΚΚΕ ποτέ δεν απευθύνεται δημοσίως στον "λαό" του. Στον "λαό" του απευθύνεται μέσω των μυστικών κομματικών "ψιθύρων". Δημοσίως και υψηλοφώνως απευθύνεται μόνον στους υπόλοιπους Έλληνες.
Αυτή είναι η δουλειά του. Έτσι βγαίνει το "μεροκάματο". Απευθύνεται σε "όλους", για να διαλέξει από αυτούς εκείνους που του χρειάζονται. Η εξουσία επιλέγει κάθε φορά ποιους από αυτούς τους "όλους" θα τους "παραδώσει" στο ΚΚΕ, για να τους οδηγήσει στη "λαιμητόμο" της. Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους και η εξουσία θ' αποφασίσει αν αυτοί που θα οδηγηθούν στη "σφαγή" θα είναι οι πατριώτες, οι δημοκράτες, οι αριστεροί, οι εργάτες, οι μετανάστες ή ο οποιοσδήποτε άλλος ανήκει στο "όλον". Αν η εξουσία αποκτήσει κάποτε πρόβλημα με τους εξωγήινους, το ΚΚΕ θα αναλάβει πρώτο να εκφράσει τον "διαπλανητικό" συγκρουσιακό λόγο και να τους οδηγήσει στη "νίκη".
Γνωρίζοντας κάποιος τον σχεδιασμό, μπορεί εύκολα να καταλάβει τι συμβαίνει και με τις σημερινές ευρωεκλογές. Μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς δοκιμάζουν και εναντίον ποιών το δοκιμάζουν. Μπορεί να καταλάβει πόσο ειλικρινές είναι το κόμμα, το οποίο προτείνει την ανυπακοή. Το δογματικό κόμμα, το οποίο απαιτεί "θρησκευτική" πίστη από τα μέλη του, αλλά εμφανίζεται σαν φορέας ανυπακοής για τους "άλλους". Μπορεί να καταλάβει πόσο προσεκτικά επιλέχθηκε από τα ΔΕΞΙΑ αφεντικά του ΚΚΕ ο όρος "ανυπακοή". Προφανώς η παγκόσμια εξουσία έχει ως στόχο να τιμωρήσει τους ανυπάκουους και τους έχει εκ των προτέρων εξασφαλίσει την ηγεσία της "νίκης". Τουλάχιστον στην Ελλάδα τους την έχει εξασφαλίσει. Μετά τους πατριώτες, τους δημοκράτες, τους αριστερούς, και τους εργάτες έρχονται τώρα οι "ανυπάκουοι" να απολαύσουν τις στρατηγικές "υπηρεσίες" του ΚΚΕ.
Αυτό συμβαίνει, γιατί αυτοί βρίσκονται πλέον στο στόχαστρο των ισχυρών του Πλανήτη. Η αμερικανική Νέα Τάξη, που "ταΐζει" το ΚΚΕ, έχει πρόβλημα με την επιβολή της εξουσίας της και έχει εντοπίσει τους εχθρούς της. Έχει σκοπό να πατάξει την "ανυπακοή" και άρα έχει αποφασίσει να έρθει στο άμεσο μέλλον σε απευθείας σύγκρουση με τους πραγματικά ανυπάκουους. Πώς σκοπεύει να τους νικήσει εκ του ασφαλούς στην πατρίδα μας; Με τον παραδοσιακό γι' αυτήν τρόπο. Θα τους οδηγήσει στη "σφαγή" υπό την ηγεσία του "ανυπάκουου" ΚΚΕ. Θέμα χρόνου είναι να "μεταμφιεστεί" εκ νέου το ΚΚΕ και να φτιάξει ένα νέο ΜΕΑΝ (Μέτωπο Ανυπακοής). Μετά το ΕΑΜ, τον ΔΣ, την ΕΔΑ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΜΕ θα δούμε το ΜΕΑΝ. Το τελευταίο "προσωπείο" του ΚΚΕ. Η τελευταία μεταμφίεση του επιθεωρητή "Κλουζώ" της πολιτικής μας ζωής. "Ανυπάκουοι όλου του κόσμου ενωθείτε" υπό την ηγεσία του ΚΚΕ. Γιατί; Για να σας "χαρακτηρίσει" το σύστημα κρυπτοκομμουνιστές και να σας λιώσει. Για να έχετε την τύχη των ΕΑΜιτών, των Αριστερών και των εργατών.
Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει τώρα. Το ΚΚΕ αγωνίζεται υποτίθεται στις εκλογικές διαδικασίες μιας Ευρώπης, για την οποία δηλώνει απροκάλυπτα ότι δεν την "πιστεύει". Αγωνίζεται να συμμετάσχει στις διαδικασίες μιας Ευρώπης, την οποία τη θεωρεί φασιστική. Αγωνίζεται να πιάσει θέσεις και πόστα στα πολιτικά όργανα μιας Ευρώπης, την οποία θεωρεί ιμπεριαλιστική. Αγωνίζεται σε μια διαδικασία, η οποία σκοπό έχει να προάγει την "ενότητα" μιας Ευρώπης, για την οποία θεωρεί ότι το σωστό είναι να διαλύσει στα εξ’ όν συνετέθει. Αγωνίζεται για τη "βελτίωση" μιας Ευρώπης, την οποία δεν συμπαθεί το ίδιο και από την άλλη πλευρά δεν το συμπαθεί κι αυτή. Η Ευρώπη, η οποία έχει βγάλει κόκκινη "κάρτα" σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα, εφόσον τα θεωρεί φασιστικά. Η Ευρώπη, η οποία "πιέζεται" από τους Αμερικανούς, για να μην στείλει στο διάολο τα συντρόφια του Περισσού.
Εδώ δεν προκύπτει το προφανές ερώτημα, που μας οδηγεί και πάλι στο "δούλεμα"; Τι δουλειά έχει η "αλεπού" σε ένα "παζάρι", το οποίο αμφισβητεί; Εφόσον αυτή είναι η άποψή σου για την Ευρώπη, γιατί δεν κάθεσαι στην πατρίδα σου, προτείνοντας αποχή και δίνοντας αγώνα, για να πείσεις τον ελληνικό λαό να την εγκαταλείψει; Γιατί καλείς τον κόσμο να σε ψηφίσει, για να σε "στείλει" στην Ευρώπη; Εφόσον στα ευρωπαϊκά "φασιστικά" όργανα τα κράτη στέλνουν ανθρώπους τους να υπερασπιστούν τα "φασιστικά" εθνικά τους συμφέροντα, γιατί να πας εσύ ο αντιευρωπαίος διεθνιστής, εφόσον —λόγω ιδεολογίας— διαφωνείς στα περισσότερα από αυτά; Τι θα την κάνεις την ψήφο του πολίτη, εφόσον εκ των δεδομένων θεωρείς την Ευρώπη φασιστική και άρα τη "συμμετοχή" στα όργανά της άνευ αποτελέσματος; Τι τις θέλεις τις περισσότερες ψήφους; Για να ενισχύσεις μια "φωνή", η οποία θεωρείς εκ των δεδομένων ότι δεν ακούγεται, όσο ισχυρή κι αν είναι; Άρα; Άρα τις ψήφους τις θέλεις, γιατί από αυτές προκύπτουν χρήματα συμμετοχής στη φασιστική λειτουργία της Ευρώπης. Τις περισσότερες ψήφους τις θέλεις, γιατί φέρνουν περισσότερα χρήματα. Λατρεμένα, έστω και φασιστικά χρήματα.
Από τη στιγμή που βρήκαμε από πού προκύπτουν τα χρήματα, αναζητούμε αυτούς που στηρίζουν το ΚΚΕ στην προσπάθειά του να τα διεκδικήσει. Ποιος πιέζει την Ευρώπη να μην βάλει το ΚΚΕ στη "μαύρη" λίστα των φασιστικών κομμάτων, τα οποία δεν πρέπει να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις ευρωπαϊκές εκλογικές διαδικασίες; Οι Αμερικανοί; Άρα με τις "ευλογίες" των "φονιάδων των λαών" πηγαίνει ή μπορεί να εξακολουθεί να πηγαίνει το ΚΚΕ στην Ευρώπη. Γιατί το στέλνουν; Επειδή το αγαπάνε και σέβονται τους αντιιμπεριαλιστικούς "αγώνες" του; Το στέλνουν, για να κάνει αυτό το οποίο γνωρίζει να κάνει καλύτερα από τον καθένα. Να "μαντρώσει" τους εχθρούς των Αμερικανών, για να τους ελέγξουν εύκολα.
Αυτό είναι το ζητούμενο από τους Αμερικανούς στην νέα αποστολή που αναθέτουν στο ΚΚΕ. Να μπει με "πάθος" επικεφαλής αυτών που θα "ζημιωθούν" από την ιμπεριαλιστική αμερικανική πολιτική. Να οδηγήσει στη σίγουρη "νίκη" τους εργοδότες του. Με τις ψήφους των Ελλήνων να "σαμποτάρει" όλα τα "ανυπάκουα" ελληνικά εθνικά συμφέροντα, τα οποία θίγουν τους Αμερικανούς. Με τις πολιτικές θέσεις στα ευρωπαϊκά όργανα εξουσίας να "σαμποτάρει" όλα τα "ανυπάκουα" ευρωπαϊκά συμφέροντα, τα οποία θίγουν τους Αμερικανούς. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να εξυπηρετηθούν τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ποιοι είναι αυτοί, που σήμερα τα απειλούν; Προφανώς αυτοί οι οποίοι απειλούν το κεφάλαιό τους. Προφανώς αυτοί, που τους στερούν τα μεγάλα κέρδη από το κεφάλαιο αυτό. Είναι αυτοί, που, για παράδειγμα, δεν σέβονται τα Πνευματικά Δικαιώματα. Αυτοί που αντιγράφουν τζάμπα τα CD των Αμερικανών. Τι είναι αυτοί; Ανυπάκουοι. Άρα; Άρα "κρυπτοκομμουνιστές", γιατί το ΚΚΕ ηγείται των "ανυπάκουων". Αυτοί, δηλαδή, που αύριο-μεθαύριο θα απειλούν τα πνευματικά δικαιώματα των αμερικανικών πολυεθνικών, θα πάρουν ιδεολογική "ταυτότητα", για να προσδιοριστούν ως εχθροί των Αμερικανών και άρα και της "Δημοκρατίας". Θα συγκεκριμενοποιηθούν, για ν' αντιμετωπιστούν οργανωμένα και άρα πιο εύκολα για τους ισχυρούς.
Αυτός είναι ο στόχος τους. Να τους "τσουβαλιάσουν", δίνοντάς τους μια βολική γι' αυτούς ταυτότητα. Δεν θα τους εμφανίζουν ότι αντιγράφουν, επειδή κατά την άποψη εκείνων ευνοείται η κοινωνία. Θα τους εμφανίζουν ότι αντιγράφουν, για να αποδυναμώσουν τους "προστάτες" της Δημοκρατίας με κρυφό στόχο ν' "αναστήσουν" τον φασιστικό σοβιετισμό. Γι' αυτό δεν υπακούνε στις εντολές των Αμερικανών "νομοθετών" της παγκόσμιας Δημοκρατίας. Γι' αυτόν τον λόγο δεν είναι όμοιοι με τους "νομοταγείς" δημοκράτες. Είναι ανυπάκουοι "κρυπτοκομμουνιστές". Είναι οι νέοι ηλεκτρονικοί "τρομοκράτες", που απειλούν με "επαναστατική" ανατροπή την παγκόσμια δημοκρατία και ελευθερία. Έτσι δεν είναι Αλέκα;
Γι' αυτόν το λόγο οι Αμερικανοί "λατρεύουν" το ΚΚΕ. Το χρησιμοποιούν για όλες τις βρόμικες δουλειές τους. Γι' αυτόν το λόγο το στηρίζουν με όλα τα μέσα, ενώ θα έπρεπε να αποβληθεί από τις δημοκρατικές διαδικασίες ήδη από το 1991. Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης έπρεπε να κλείσει στην Ελλάδα το "παράρτημά" της. Αυτό ήταν το φυσικό. Δεν μπορεί να κλείνει το "εργοστάσιο" και να παραμένει ανοικτή η πολυέξοδη "αντιπροσωπεία". Εφόσον δεν εξυπηρετεί το φανερό "εργοστάσιο", για να παραμένει "ανοικτό", θα πρέπει να εξυπηρετεί κάποιους άλλους, οι οποίοι απλά δεν φαίνονται. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι εξυπηρετεί τους Αμερικανούς. Αυτό έκανε πάντα και αυτό κάνει και σήμερα. Με ελληνικά και αμερικανικά χρήματα το πολυδάπανο ΚΚΕ εξυπηρετεί εδώ και δεκαετίες τους Αμερικανούς. Τώρα, που αυτά έχουν περιοριστεί, είναι υποχρεωμένο να αναζητάει νέους πόρους απ' όπου μπορεί. Γι' αυτό θέλει την είσοδό του στην Ευρωβουλή. Με ευρωπαϊκά χρήματα θέλει να επιβιώσει, εξυπηρετώντας και πάλι τους Αμερικανούς.
Το μόνο θετικό, που έχει προκύψει απ' όλο αυτό το "δούλεμα" δεκαετιών, είναι ότι ο κόσμος σιγά-σιγά έχει αρχίσει να πονηρεύεται. Μπορεί να μην γνωρίζει τι ακριβώς κάνει το ΚΚΕ, αλλά δεν είναι πλέον ανυποψίαστος. Αυτό το καταλαβαίνει και το ίδιο το ΚΚΕ. Απόδειξη αυτής της άποψης είναι η σημερινή επιλογή της ηγεσίας του. Γιατί ένα κόμμα "αγωνιστών" και σκληρών "επαναστατών" επέλεξε για ηγέτιδά του την κακομοίρα την Αλέκα; Για τον ίδιο λόγο που ένας εγκληματίας, όταν δεν μπορεί να κρύψει κάπου το όπλο του, το "σκεπάζει" με ό,τι πιο ταπεινό ή άχρηστο μπορεί να βρει μπροστά του. Το "σκεπάζει" με κοπριά ή σκουπίδια, για να μην προκαλεί και να μην τραβάει την προσοχή των υπολοίπων. Αυτός είναι ο ρόλος της Αλέκας. Παίζει τον ρόλο της ασήμαντης "κοπριάς", που κρύβει πράγματα. Η φυσική κακομοιριά της Αλέκας επιλέχθηκε, για να δώσει ακριβώς την ίδια εικόνα σε ένα "κόμμα" πολύ βρόμικο και πολύ επικίνδυνο. Σε ένα "κόμμα", το οποίο σήμερα δεν θέλει να προκαλεί, γιατί δεν είναι καιρός για προκλήσεις.
Έτσι κι αλλιώς για το ΚΚΕ δεν τίθεται θέμα ανάγκης σ' ό,τι αφορά το θέμα της αξιοκρατίας στην επιλογή της ηγεσίας του. Με τον αυτόματο "πιλότο" δουλεύει. Δεν έχει ανάγκη από "φωτισμένο" ηγέτη. Η "φώτιση" του προδότη Ζαχαριάδη εξακολουθεί να φτάνει και να περισσεύει. Η "φώτιση", που μετέτρεψε το ΚΚΕ σε μια επιχείρηση ανάληψης και εκτέλεσης πολιτικών "εργολαβιών". Ως επιχείρηση που είναι, δουλεύει πάνω σε συγκεκριμένα πλάνα με συγκεκριμένη "πρώτη ύλη", εξυπηρετώντας συγκεκριμένους "μεγαλοπελάτες". Με απλές "εντολές" δουλεύει πάντα πάνω στην ίδια φιλοσοφία. Άρα το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Το πρόβλημα είναι το ίδιο με αυτό που αντιμετωπίζουν σήμερα όλες οι επιχειρήσεις. Το ΚΚΕ θίγεται σήμερα από τη "στεγνότητα" της αγοράς και όχι από την αδυναμία "παραγωγής". Η "παραγωγή" δεν έχει πρόβλημα, γιατί "πρώτη ύλη" θυμάτων πάντα βρίσκει το ΚΚΕ. Ποτέ αυτό δεν ήταν δύσκολο να το πετύχει. Όταν τέλειωσαν οι πατριώτες χρησιμοποίησε τους Αριστερούς. Όταν τέλειωσαν κι αυτοί, χρησιμοποίησε τους εργάτες. Τώρα, αν τελειώσουν και οι εργάτες, έχει "ψαχνό" στους αντιδραστικούς ή τους μετανάστες .
Η δουλειά στην "παραγωγή" πάντα μπορεί να γίνει. Το "καύσιμο" και άρα το χρήμα των "μεγαλοπελατών" δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείψει, γιατί θα σταματήσει η "μηχανή".Από εκεί και πέρα την "ιδεολογική" δουλειά του "ηγέτη" μπορεί να την κάνει η Αλέκα και η κάθε Αλέκα. Σ' αυτόν τον τομέα δεν έχουν πρόβλημα. Είναι "large" το κόμμα. Του περισσεύουν τα ιδεολογικά "οράματα" και οι προβληματισμοί. Άλλωστε, για τις ανάγκες της ιδεολογικής "ομφαλοσκόπησης" διαθέτει έναν στρατό από επαγγελματίες "ομφαλοσκόπους". Το απέδειξε στο τελευταίο κομματικό συνέδριο, που πραγματοποίησε.
Εν μέσω μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, το ΚΚΕ ασχολήθηκε με την "επικαιρότητα". Ασχολήθηκε με τα "πρόσφατα" γεγονότα των προηγούμενων αιώνων. Έκρινε ηγεσίες και συνέδρια, τα οποία τα έχει προ πολλού όχι μόνον καταδικάσει η ιστορία, αλλά το χειρότερο όλων ...τα έχει "ξεχάσει". Τα έχει σβήσει από τη "μνήμη" της η ανθρωπότητα και αυτή είναι η χειρότερη όλων των τιμωριών που μπορεί να επιβάλει στους πάσης φύσεως σταλινικούς τενεκέδες και δολοφόνους. Το αποτέλεσμα αυτής της "ιδεολογικής" μάχης ήταν ένα και μοναδικό. Η Αλέκα ανανέωσε τη θητεία της και σάλπισε την "αντεπίθεση" του ΚΚΕ. Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση... δήλωσε η "Λουντμίλα" της ανυπακοής. Να φαντάζεσαι την Αλέκα έφιππη "στρατηλάτρια" και μην ξέρεις αν θα πρέπει να γελάς ή να κλαις.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, αυτά είναι τα εύκολα και θα μπορούσε να τα κάνει και ο τελευταίος Κνίτης στη θέση του Γραμματέα του κόμματος. Η πραγματικά δύσκολη δουλειά της σημερινής ηγεσίας αυτήν τη στιγμή είναι μία και μοναδική. Πρέπει να βρει πάση θυσία "καύσιμα", για να μην σβήσει η "μηχανή". Πρέπει να βρει "πελάτες", οι οποίοι να μπορούν και να θέλουν να συντηρήσουν τη "μηχανή" με το τεράστιο κόστος λειτουργίας. Πρέπει να βρει εξουσιαστές, που θα της αναθέσουν "έργο". Νέους εξουσιαστές, γιατί οι παλιοί "τελείωσαν". Η παραδοσιακή ΔΕΞΙΑ είναι σήμερα "νταντέλα". Το κράτος επίσης. Έχουν ξεπουληθεί τα πάντα και δεν υπάρχουν τα γεμάτα δημόσια ταμεία να συντηρούν τα "συντρόφια".
Χωρίς "καύσιμα" όμως το ΚΚΕ δεν αντέχει ούτε μία εβδομάδα. Ο κομμουνισμός, ως ιδεολογία, έχει "σβήσει" από τον παγκόσμιο χάρτη και οι αρνητικές αποκαλύψεις —και οι καταδίκες που αυτές συνεπάγονται— έρχονται η μία πίσω από την άλλη. Θα κλείσει η επιχείρηση του ΚΚΕ, γιατί η Ευρώπη αποφάσισε να θέσει νέα ISO και αυτή δεν τα πληρεί. Θα κλείσει για τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο τρόπο που έκλεισαν οι επιχειρήσεις οι οποίες παρήγαγαν "Ελενίτ". Ο κομμουνιστικός "αμίαντος" δεν αφήνεται πλέον ελεύθερος στην αγορά, έχοντας κριθεί επικίνδυνος. Χωρίς μισθό όμως κανένας δεν παριστάνει πλέον τον κομμουνιστή σε κανένα μέρος του Πλανήτη.
Αυτή είναι η αγωνία του ΚΚΕ σήμερα και αυτή η αγωνία εξαλείφεται μόνον με χρήματα. Χρήματα ψάχνει η Αλέκα και τα ψάχνει παντού. Πελάτες ψάχνει. Εξουσίες ψάχνει, για να τις εξυπηρετήσει και να κρατήσει το "προσωπικό". Μόνον οι Αμερικανοί τους έχουν απομείνει ή μήπως όχι; Υπάρχουν κι άλλοι; Να υποθέσουμε ότι δεν την έχει αφήσει ασυγκίνητη η "πορτοφόλα" του γνωστού "φιλέλληνα" Σόρος; Δεν είναι ώρα για τέτοιες ηθικές αναστολές. Αναρωτιέται ο Καρατζαφέρης πώς είναι δυνατόν η εκδοτική επιχείρηση του ΚΚΕ να τυπώνει τα δελτία του ΟΠΑΠ. Γιατί αναρωτιέται; Αγγλικών συμφερόντων δεν είναι πλέον ο ΟΠΑΠ; Αν δεν δώσουν οι Άγγλοι δουλειά στον πιο πιστό υπάλληλό τους, σε ποιον θα δώσουν; Το χρήμα όμως τελειώνει και σήμερα ακόμα και οι Αγγλοσάξονες είναι "στεγνοί". Έχει πρόβλημα το ΚΚΕ. Τον υπέρ πάντων αγώνα δίνουν τώρα στον Περισσό. Τον αγώνα της επιβίωσης δίνει η Αλέκα ... Η Αλέκα, που πηγαίνει στα γραφεία όλων των κέντρων και παράκεντρων της εξουσίας και φωνάζει: “show me the money, show me the money”.
Το τέλος εποχής πλησιάζει για το ΚΚΕ. Η εποχή των ιδεολογικών "δεινοσαύρων" έχει περάσει και αυτό είναι κάτι το οποίο αφορά και το ΚΚΕ. Πέθαναν οι ιδεολογικοί "δεινόσαυροι" ελλείψει "τροφής" και μαζί τους θα παρασύρουν και τα "παράσιτα" τύπου ΚΚΕ, τα οποία συντηρούνταν από τα "αποφάγια" τους. Αργά ή γρήγορα θα σφίξει ο κλοιός γύρω από το ΚΚΕ. Ήδη άρχισαν ν' ακούγονται "ψίθυροι" λαϊκής δυσαρέσκειας για την απροθυμία του κράτους να κάνει επιτέλους έναν έλεγχο των οικονομικών του κόμματος. Ένας τέτοιος έλεγχος μπορεί να καταστρέψει μέσα σε λίγες μέρες το ΚΚΕ. Γιατί; Για θ' αποκαλύψει τα πραγματικά αφεντικά του ΚΚΕ. Γιατί θ' αποκαλύψει τους κρυφούς χρηματοδότες του. Εκεί πιστεύουμε ότι έχει πρόβλημα το ΚΚΕ. Πιο συγκεκριμένα πιστεύουμε ότι έχει πρόβλημα, το οποίο εντοπίζεται στην περίοδο της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία συνέπεσε χρονικά με τη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Είναι βέβαιον ότι εκείνη τη δύσκολη για το ΚΚΕ εποχή ο πονηρός Μητσοτάκης θέλησε να βάλει στο "χέρι" το ΚΚΕ και το κατάφερε. Θέλοντας να ελέγξει απόλυτα το παρακράτος της ΔΕΞΙΑΣ, επεδίωξε —και είμαστε σίγουροι ότι το κατάφερε— να πάρει ο ίδιος τον έλεγχο της "μηχανής" από το καραμανλικό στρατόπεδο. Μια "μηχανή" τόσο ισχυρή και αποδοτική, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή στην πραγματικότητα έκανε και τον ίδιο Πρωθυπουργό. Είμαστε βέβαιοι ότι όλο το πρόβλημα, που σήμερα τρομοκρατεί το ΚΚΕ, βρίσκεται στην "αντιπαροχή" που έδωσε ο Μητσοτάκης στο ΚΚΕ, προκειμένου να το καταφέρει. Στην "αντιπαροχή" που έδωσε ο Μητσοτάκης στο ΚΚΕ, για να το αναγκάσει να συμμετάσχει στην κυβέρνηση Τζανετάκη και η οποία από τότε μέχρι σήμερα διατηρεί το κόμμα στην ομηρία του. Όλο το πρόβλημα βρίσκεται στα όσα μυστικά συμφώνησαν ο Μητσοτάκης με τον Χαρίλαο στο ιστορικό τους ραντεβού. Από κάπου εξασφάλισε ο Μητσοτάκης χρηματοδότηση για το κόμμα στην μετασοβιετική εποχή και αυτή η χρηματοδότηση δεν είναι "καθαρή" και ούτε προέρχεται από "καθαρά" κέντρα εξουσίας. Ο "Εφιάλτης" τους εξασφάλισε "εφιαλτική" χρηματοδότηση και την αποκάλυψή της φοβούνται τώρα στον Περισσό.
Τζάμπα φωνάζει η "ανυπάκουη" Αλέκα για τα απόρρητα του "κόμματος". Του "κόμματος" της "επανάστασης". Του "κόμματος", το οποίο θυμάται μόνον ό,τι το συμφέρει και όταν το συμφέρει. Του "κόμματος", το οποίο θυμάται ότι είναι τέτοιο μόνον όταν μοιράζονται κρατικά χρήματα σε κόμματα. Του "κόμματος", που θυμάται ότι είναι επαναστατική "οργάνωση" μόνο όταν ελέγχονται τα κόμματα. Αυτό το οποίο θ' αναγκαστεί σύντομα να καταλάβει είναι ότι συμμετέχει σε εκλογικές διαδικασίες, οι οποίες διέπονται από νόμους και κανόνες και τους οποίους θα πρέπει να τους σέβεται. Υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι ρυθμίζουν τα θέματα χρηματοδότησης των κομμάτων και άρα είναι υποχρεωτικός ο έλεγχος των οικονομικών τους. Εισπράττουν τα κόμματα κρατικά χρήματα και όποιος εισπράττει χρήματα του ελληνικού λαού είναι υποχρεωμένος να ανέχεται τον κρατικό έλεγχο. Δεν μπορείς να επικαλείσαι την "επαναστατικότητα", για ν' αποφεύγεις τον έλεγχο. Αν θέλεις να κάνεις τον γνήσιο επαναστάτη, ο οποίος δεν ανέχεται κανενός είδους έλεγχο, δεν παίρνεις χρήματα από το κράτος. Απλά πράγματα.
Μείναμε έκπληκτοι όταν ακούσαμε την Παπαρήγα να δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί "με τίποτε" την παρουσία Εισαγγελέα στον Περισσό. Από πότε ένας Εισαγγελέας θα πρέπει να ζητάει την άδεια έρευνας από αυτούς που ερευνά; Από πότε ένας Εισαγγελέας έχει να αντιμετωπίσει "άβατα", όταν πρόκειται να κάνει τη δουλειά του; Ο Περισσός δεν ανήκει στην ελληνική επικράτεια; Το ΚΚΕ δεν είναι μια νόμιμη οργάνωση της ελληνικής κοινωνίας, ώστε να υπόκειται τον έλεγχο που προβλέπεται, για την εξασφάλιση αυτής της νομιμότητας; Το ΚΚΕ αμφισβητεί τους θεσμούς του ελληνικού κράτους; Αμφισβητεί τη Δημοκρατία; Μόνον τους θεσμούς της βέβαια δεν δέχεται στον Περισσό, γιατί τα χρήματά της αποδεδειγμένα τα δέχεται. Τι ακριβώς εννοεί όταν λέει ότι "με τίποτε" δεν θα επιτρέψει τον έλεγχο; Μας απειλεί με βία; Μας απειλεί με εμφύλιο; Ένας Εισαγγελέας δεν θα βρεθεί να τη ρωτήσει για το τι ακριβώς εννοεί όταν λέει τη φράση ..."με τίποτε";
Εμάς πάντως μας "τρομοκράτησε" με αυτό που είπε. Θα μας επιτεθούν οι ΚΚΕδες με τις χοληστερίνες και τα τριγλυκερίδια και δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Μόνον να βιαστούν, γιατί κάθε μέρα που περνά τους εξασθενεί. Μας αφήνουν "χρόνους" οι παλαιοί σταλινικοί "επαναστάτες" και νέοι οπαδοί δεν υπάρχουν να τους αντικαταστήσουν. Να βιαστούν, γιατί δεν θα βρίσκουν κονσερβοκούτια να μας "σφάξουν". Για λόγους περιβαλλοντικής προστασίας καταργούνται οι κονσέρβες και σε λίγο καιρό θα κυριαρχούν οι χάρτινες οικολογικές συσκευασίες. Να βιαστούν, γιατί, αν καθυστερήσουν κι άλλο, θα μείνουν τόσοι λίγοι, που θ' αναγκαστούν να έρθουν στη μάχη με ταξί. Χωράνε βέβαια και στο Lexus της Αλέκας, αλλά είναι κρίμα να φθείρονται τα καινούργια δερμάτινα σαλόνια για δουλειές του κόμματος. Η "limo" της γραμματέως είναι μόνον για τις δεξιώσεις της ΔΕΞΙΑΣ ή για να πηγαινοφέρνει την "κόρη" στις εκδηλώσεις των αποφοίτων του Αμερικανικού Κολεγίου.
Τέλος αφήσαμε το πιο αστείο της υπόθεσης. Υπερασπιζόμενη η "ανυπάκουη" Αλέκα το "δικαίωμά" της να αρνηθεί τον έλεγχο, είπε το πιο αστείο ανέκδοτο όλων των αιώνων. Θεωρεί ότι από τον έλεγχο των οικονομικών θα μάθουν οι μυστικές υπηρεσίες των ιμπεριαλιστών τα ονόματα των "επαναστατών" υποστηρικτών του κόμματος. Θα καθυστερήσει η "επανάσταση", αν μάθουν αυτά τα ονόματα η CIA, η British Intelligent και η Mosant !!!! ...Αυτό κι αν είναι ανέκδοτο.
Από τον έλεγχο του ελληνικού κράτους περιμένουν να μάθουν οι Αγγλοσάξονες ποιοι βρίσκονται πίσω από το δικό τους "εργαλείο"; Τι να περιμένουν να δουν μετά από έναν τέτοιο έλεγχο; Τις δικές τους φάτσες; Αυτοί το φόρτωναν με λίρες και δολάρια κάθε φορά που έκανε τους γνωστούς αντιιμπεριλιστικούς και αντιαμερικανικούς "αγώνες". Αυτοί είναι τα αφεντικά του ΚΚΕ. Τα μοναδικά πλέον αφεντικά, εφόσον το 1991 "πέθανε" ο Ρώσος συνέταιρός τους. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι αυτοί δεν έχουν ανάγκη τους υπάλληλους του ελληνικού κράτους, για να μάθουν την αλήθεια. Οι Εβραίοι; Αυτοί πάλι τι μπορεί να περιμένουν να μάθουν; Κι αυτοί περιμένουν να μάθουν την αλήθεια από τον έλεγχο του ελληνικού κράτους; Θα μάθουν από τρίτους την αλήθεια για το κόμμα που ίδρυσε ο δικός τους Εβραίος και Σιωνιστής Μπεναρόγια; Το κόμμα, που χρηματοδοτούσαν επί έναν σχεδόν αιώνα οι Εβραίοι Σιωνιστές του Σοβιετικού Πολίτ μπιρό; Από τον έλεγχο θα μάθουν αν πήρε ή δεν πήρε το ΚΚΕ χρήματα από τον Εβραίο και Σιωνιστή Τζόρτς Σόρος;
Κακόμοιρη Αλέκα. Βρίσκεσαι σε πλήρη σύγχυση και λες ανοησίες. Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα πάρεις στο λαιμό σου και τη γνήσια ΔΕΞΙΑ Κανέλη. Το άστεγο "πουλέν" του "δημοκράτη" Καραμανλή, που βρήκε τη "δημοκρατία" στον Περισσό. Αν καταλάβουν οι δημοκράτες Έλληνες —και οι περισσότεροι από αυτούς, οι οποίοι από αφέλεια και άγνοια σας ψηφίζουν— τι ακριβώς κάνετε στον Περισσό, μαύρο "φίδι" που σας έφαγε. Αν καταλάβουν οι φτωχοί πλέον εργαζόμενοι Έλληνες τι κάνουν και με ποιων τα χρήματα πλουτίζουν τα μεγαλοστελέχη του Περισσού της "εργατιάς", θα έχουμε κλάματα. Τώρα, που δεν υπάρχει πλέον η σιβηρική στέπα διαθέσιμη για την ασφάλειά σας, μόνον η NASA μπορεί να σας σώσει. Μόνον σε άλλον Πλανήτη θα μπορείτε να ελπίζετε για την επιβίωση.
Αλίμονό σας αν καταλάβουν οι Έλληνες τι κάνετε πίσω από τις κλειστές υπερπολυτελείς πόρτες ασφαλείας του Περισσού. Αλίμονό σας αν μάθουν από πού παίρνετε χρηματοδοτήσεις, με ποιους όρους και με τι είδους εθνικές "υποθήκες". Όχι τίποτε άλλο, αλλά δεν θα μπορείτε να ξαναρχίσετε εκ νέου τις σίγουρες και ασφαλείς "καριέρες" των φυλακισμένων. Αν ξαναμπούν κάποιοι από εσάς στις φυλακές, θα κλάψουν πραγματικά μέσα σ' αυτές, γιατί σ' αυτήν την περίπτωση θα έχουν Αριστερούς δεσμοφύλακες και όχι τους παλαιούς ΔΕΞΙΟΥΣ φίλους και γνωστούς τους.
Σ' αυτό το σημείο θα επιχειρήσουμε να κάνουμε κι εμείς τη δική μας "υπέρβαση". Αυτήν την "υπέρβαση" θέλουμε να την κάνουμε για λόγους δικαιοσύνης, εφόσον δεν θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν. Τη θεωρούμε υποχρέωσή μας, εφόσον δεν μας αρέσουν οι γενικεύσεις, οι οποίες είναι κατά κανόνα άδικες και δεν θεωρούμε τους πάντες ίδιους, έστω και αν στο τυπικό επίπεδο εμφανίζονται ως τέτοιοι. Για το καλό των ανθρώπων μοχθούμε και αγωνιζόμαστε και όχι για να τους οδηγήσουμε σε μίση και συγκρούσεις. Για να τους ενώσουμε αγωνιζόμαστε και όχι για να τους διχάσουμε. Εξαιτίας αυτής της ανάγκης κάνουμε την "υπέρβαση".
Ποια είναι αυτή; Συνήθως ακούμε ΚΚΕδες να απευθύνονται σε δημοκράτες, ενώ το αντίθετο δεν έχει γίνει ποτέ. Μιμούμενοι λοιπόν τις πρακτικές του ΚΚΕ, το οποίο αρέσκεται να απευθύνεται στους "λαούς" των άλλων, θα κάνουμε το ίδιο για τον "λαό" του. Σ' αυτούς λοιπόν απευθυνόμενοι, είτε πρόκειται για εγκλωβισμένους —από εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα— φτωχούς οπαδούς του είτε για τυχαίους επίσης φτωχούς ψηφοφόρους του, θα πούμε το εξής: Αν θέλετε πραγματικά να προσφέρετε υπηρεσίες στη Δημοκρατία και άρα και στους εαυτούς σας, απομακρυνθείτε από το "κόμμα" αυτό. Απομακρυνθείτε από το "κόμμα" μιας οριστικά χρεοκοπημένης ιδεολογίας, το οποίο είναι προφανές πλέον ότι επιβιώνει απλά και μόνον γιατί αυτό εξυπηρετεί πολιτικά και οικονομικά τους "πραιτοριανούς" του. Απομονώστε τα στελέχη του, ώστε να μάθουμε επιτέλους ποιος κάνει εκεί μέσα τι και για λογαριασμό ποιου.
Είναι βέβαιον ότι εκεί μέσα καθημερινά συντελούνται παρανομίες ...αν όχι προδοσίες. Τα αμερικανικά κολέγια δεν πληρώνονται ούτε με κουπόνια ούτε με ρούβλια. Οι μεγάλες περιουσίες δεν γίνονται με την περιφορά πλακάτ στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Οι υψηλόμισθες κρατικές θέσεις δεν κερδίζονται με αντικρατική ρητορεία. Αφήστε λοιπόν —έστω και στιγμιαία— μόνα τους τα ακριβοπληρωμένα "ανυπάκουα" παιδιά της "επανάστασης", για να μάθουμε σε ποιον υπακούνε. Μη γίνεστε η "ασπίδα" ανθρώπων, των οποίων τις πράξεις δεν ελέγχετε, γιατί απλούστατα δεν γνωρίζετε τι κάνουν. Μη γίνεστε άθελά σας το "έρμα", για να "πλέει" με ασφάλεια το βρόμικο "καράβι" του ΚΚΕ. Το "πειρατικό", το οποίο συντηρείται με χρήματα των Αμερικανών, για να δημιουργεί τα ίδια πάντα "προκάτ" προβλήματα, προκειμένου να μας πουλάνε την ίδια επίσης "προκάτ" νομιμότητα και προστασία οι "χωροφύλακες" του Πλανήτη.
Ο αναγνώστης –απ' όποιον πολιτικό χώρο κι αν προέρχεται— πρέπει να καταλάβει ότι τα κομμουνιστικά κόμματα και μόνον που υπάρχουν και συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες, αποτελούν ανοικτές "πληγές" για τα δημοκρατικά καθεστώτα. Με τη δράση τους "βραχυκυκλώνουν" τη Δημοκρατία και την παραδίδουν στα χέρια των φασιστών, οι οποίοι εμφανίζονται σαν δημοκράτες ιδιοκτήτες δημοκρατικών κομμάτων, τα οποία για λόγους "άμυνας" αλώνουν τα κράτη με την κομματικοποίηση των μηχανισμών τους. Τα κομμουνιστικά κόμματα δίνουν "άλλοθι" σε όλους τους τύπους των φασιστών να ασκούν εξουσία, χωρίς να ελέγχονται από κανέναν και πάντα στο "όνομα" της Δημοκρατίας.
Γι' αυτόν τον λόγο τα κομμουνιστικά κόμματα εξακολουθούν και επιβιώνουν σήμερα χάρη στα χρήματα των Αμερικανών και στις πιέσεις που ασκούν στα κράτη. Οι Αμερικανοί έχουν ανάγκη αυτά τα κόμματα, όσο ανάγκη έχουν οι παπάδες τον διάβολο. Χωρίς το αντίπαλο "δέος" να τρομοκρατεί τα μιλιούνια των αφελών, όλοι αυτοί απλά δεν θα υπήρχαν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη συνωμοσία των φασιστών εις βάρος των λαών και της δημοκρατίας. Χρησιμοποιούν έναν ακίνδυνο για τους ίδιους και οριστικά νικημένο από τη δημοκρατία "ευνούχο", για να πανικοβάλουν τους δημοκράτες. Αυτό είναι το "παιχνίδι". Οι φασίστες ιμπεριαλιστές προστατεύουν τα φασιστικά κομμουνιστικά κόμματα, ώστε με την προβοκατόρικη δράση τους να υποτάσσουν τους λαούς στις διορισμένες από τους Αμερικανούς φασιστικές ηγεσίες.
Γι' αυτόν τον λόγο στα ανεπτυγμένα και ισχυρά κράτη τα κόμματα αυτά έχουν τεθεί εκτός νομιμότητας. Γνωρίζουν οι λαοί τους τον προβοκατόρικο ρόλο τους και δεν ανέχονται την παρουσία τους. Γνωρίζουν τα εκατομμύρια των νεκρών που προκάλεσαν εκεί όπου ανέλαβαν την εξουσία και γνωρίζουν επίσης το χαφιεδιλίκι που "πουλάνε" εκεί όπου δεν την ανέλαβαν. Αυτά τα κράτη είχαν τη δυνατότητα ν' αντιδράσουν στους Αμερικανούς και προϊόν αυτής της αντίδρασης ήταν να κόψουν τον κύριο και σήμερα ίσως μοναδικό "βραχίονα", που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Τον "βραχίονα", που απειλεί με δήθεν "επαναστάσεις" για να νομιμοποιεί τους "προστάτες". Τον "βραχίονα", που με τη δήθεν αντικαπιταλιστική του πάλη ρίχνει άφθονο νερό στον μύλο του άκρατου και εγκληματικού καπιταλισμού. Τον "βραχίονα", που έχει ως εξειδίκευσή του το "καπέλωμα" όλων των εθνικών, κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Την "Πέμπτη φάλαγγα", που με έναν μόνιμο και ακίνδυνο "αντιαμερικανισμό" εξυπηρετεί σταθερά τα αμερικανικά συμφέροντα.
Μόνον στις αφρικανικές "Μπανανίες" και στα όπου Γης προτεκτοράτα εξακολουθούν να υφίστανται τα κομμουνιστικά κόμματα. Εκεί δηλαδή όπου τα κράτη δεν μπορούν να αντιδράσουν στις αμερικανικές πιέσεις. Εκεί όπου οι λαοί δεν έχουν τη δυνατότητα να περιορίσουν τα αμερικανικά συμφέροντα. Εκεί όπου η φτώχεια, η αγραμματοσιά και η απελπισία θα δίνουν πάντα "πελάτες" στους επαγγελματίες "πατερούληδες". Στους "πατερούληδες", οι οποίοι έχουν μάθει να τα παίρνουν από τα "αφεντικά" αυτού του κόσμου. Στους "πατερούληδες", οι οποίοι έχουν μάθει να ζουν πλούσια με κεφάλαιο τη φτώχεια των άλλων. Στους "πατερούληδες", που εξαργυρώνουν τη "μόρφωσή" τους στους "ωκεανούς" των αμόρφωτων. Στους "πατερούληδες", που ο μόνος πραγματικός εχθρός που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ στη ζωή τους είναι η χοληστερίνη.









Υ.Γ.
Να μην ξεχάσουμε να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας και στα "συντρόφια" της Κορέας. Άξιοι και οι ΚΚΚδες του μισθού τους. Τίμιοι χαφιέδες. Δεν πηγαίνουν τζάμπα τα δολάρια, που εισπράττουν εδώ και μισό αιώνα. Δεν εγκαταλείπουν τα αφεντικά τους, τώρα που αντιμετωπίζουν οικονομικές και πολιτικές "δυσκολίες". Δουλεύουν κι αυτοί τη "μηχανή" της προβοκάτσιας στο φουλ. Εμείς οι υπόλοιποι ...στο ίδιο σταλινικό έργο θεατές. Όπως το ΚΚΕ με τις "κατασκοπευτικές" του πράξεις νομιμοποιούσε τη ΔΕΞΙΑ έτσι η σταλινική Κορέα με τις "πυρηνικές" της πράξεις νομιμοποιεί τους Πλανητάρχες. Σε μια εποχή που ο αγγλοσαξονισμός —είτε της Βρετανίας είτε των ΗΠΑ— καταρρέει στην ανυποληψία, αυτοί προσπαθούν να του κάνουν τονωτικές "ενέσεις". Σε μια δύσκολη οικονομικά εποχή και με τους Αγγλοσάξονες κυριολεκτικά "νταντέλες" και χωρίς να έχει ο λόγος τους καμία απήχηση, αυτοί τους δίνουν το παγκόσμιο ακροατήριο.
Τα "συντρόφια" παίζουν τα πυρηνικά παιχνίδια μόνο και μόνο για να δώσουν παγκόσμιο "λόγο" και άρα ανάλογο ρόλο στον ένοικο του Λευκού Οίκου. Τζάμπα και με κορεατική "βοήθεια" οι Αμερικανοί ξαναεμφανίζονται στο προσκήνιο σαν οι "μεγάλοι" προστάτες και εγγυητές της παγκόσμιας δημοκρατίας και ειρήνης. Χωρίς να ξοδέψουν ένα δολάριο, τραβούν πάνω τους τα φώτα της παγκόσμιας δημοσιότητας. Χωρίς να υποχωρήσουν ούτε έναν πόντο στα συμφέροντά τους, υπόσχονται στα θύματά τους και άρα σε όλους τους λαούς "σωτηρία". Όπως κάποτε με τις ίδιες μεθόδους και τους ίδιους πρωταγωνιστές εμφανίζονταν στην Ελλάδα επίσης τζάμπα σαν οι "μεγάλοι" εγγυητές της ελευθερίας και της δημοκρατίας των Ελλήνων. Η σταλινική "μηχανή" σε φουλ "στροφές". Δεν καταλαβαίνει ούτε από κρύο ούτε από ζέστη. Δώστης "καύσιμα" και απλά πάτα το "γκάζι" τέρμα. Άσχετοι μηχανικοί του Μαρανέλλο. Τζάμπα πληρώνεστε τόσα χρήματα. Δέστε τι κάνουν τα "συντρόφια" ...να μαθαίνετε.



Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ.Β’













Λευτεριά στη "Βόρεια Κούβα".

Εμείς οι Έλληνες, παρασυρμένοι από τον εγωισμό μας, "συνήθως" βλέπουμε μόνον τα δικά μας "προβλήματα" ως τέτοια και αγνοούμε τα ομοειδή προβλήματα των άλλων. Σήμερα μας απασχολεί το "Μακεδονικό" Ζήτημα, αλλά δεν είναι το μόνο στον κόσμο που πρέπει να επιλυθεί. Υπάρχει και το ομοειδές θέμα της "Βόρειας Κούβας", την οποία οι ιμπεριαλιστές εντελώς αυθαίρετα και εγκληματικά ονομάζουν "Φλόριδα". Στη "Βόρεια Κούβα" κατοικούν σχεδόν ένα εκατομμύριο Κουβανοί. Αυθεντικοί εθνικώς Κουβανοί. Τους ευχόμαστε δικαίωση και γρήγορη "ένωση" με τη μητέρα πατρίδα.


ΕΑΜ Β’.

Επίκουρος (341-270 π.Χ.)

«Μήτε νέος ων μελλέτω φιλοσοφείν μήτε γέρων υπάρχων κοπιάτω φιλοσοφών. Ούτε γαρ άωρος ουδείς ούτε πάρωρος προς το υγιαίνον της ψυχής».
(Επίκουρος, Προς Μενοικέα, Προοίμιο)
Ούτε όσο είσαι νέος να αναβάλλεις να μελετάς, φιλοσοφία, ούτε όταν γεράσεις να πεις ποτέ κουράστηκα, απόκαμα. Γιατί ούτε πρόωρα είναι ποτέ ούτε αργά, για να ασχοληθεί κανείς με αυτό που φέρνει υγεία στην ψυχή.
Γεννήθηκε στη Σάμο, γιος του Αθηναίου Νεοκλή, ιδρυτής της σχολής των Επικουρείων στην Αθήνα.
Στα 14 χρόνια του άκουσε μαθήματα από τον πλατωνιστή Πάμφιλο. Για τη φιλοσοφική του εξέλιξη έπαιξε ρόλο η σπουδή του (327-24) με δάσκαλο τον Ναυσιφάνη, ο οποίος του δίδαξε την Ατομιστική και τη θεωρία της ηδονής του Δημόκριτου.
Αργότερα έλεγε ο Επίκουρος ότι όλα όσα ήξερε τα έμαθε μόνος του, γιατί οι δάσκαλοι δεν μπορούσαν να του εξηγήσουν, τί υπήρχε πριν από το χάος, από το οποίο προέκυψε η ζωή. Στα έτη 323-21 ήταν ο Επίκουρος στρατιώτης στην Αθήνα.
Το 323 πέθανε ο Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα, με αποτέλεσμα το 322 να ξεσηκωθούν οι Αθηναίοι ενάντια στους Μακεδόνες. Η προσπάθεια κατέληξε σε ήττα και ο πατέρας του Επίκουρου εξεδιώχθη από τη Σάμο και κατέφυγε στον Κολοφώνα.
Εκεί εγκαταστάθηκε και ο Επίκουρος, όπου εμβάθυνε σε φιλοσοφικά προβλήματα, στη συνέχεια δε δίδαξε στη Μυτιλήνη. και στη Λάμψακο. Υπέρτατο αγαθό κατά τον Επίκουρο είναι η ευχαρίστηση, για την απόλαυση της οποίας πρέπει να επιστρατεύονται όλες οι προσπάθειες του ανθρώπου.
Η επικούρεια ευχαρίστηση αφορούσε τις ψυχικές απολαύσεις, την καλλιέργεια του πνεύματος και την άσκηση της αρετής. Οι ιδανικές καταστάσεις για τον άνθρωπο είναι, αρνητικά μεν η αταραξία, η αφοβία και η απονία και θετικά, η ευθυμία, η χαρά και η ευφροσύνη.Κύρια προσπάθεια του ανθρώπου πρέπει να είναι η απολύτρωση από τον πόνο, η οποία εξασφαλίζει μία παθητική ηδονή.
Αρκετοί φίλοι και μαθητές από τη Μυτιλήνη και τη Λάμψακο ακολούθησαν τον Επίκουρο στην Αθήνα, όταν αυτός ίδρυσε τη σχολή του Κήπου και βρισκόταν σε ανταγωνισμό με τους ακαδημαϊκούς (πλατωνικούς) και τους περιπατητικούς (αριστοτελικούς), περίπου την ίδια εποχή που ίδρυσε σχολή στη Στοά και ο Ζήνων. Στη σχολή αυτή δίδαξε ο Επίκουρος περίπου 40 χρόνια.
Η φιλοσοφία του Επίκουρου ήταν τόσο δημοφιλής ώστε πολιτείες ολόκληρες τον λάτρεψαν, του έστησαν αγάλματα και σκάλισαν σε πλάκες τα λόγια του. Ο μεγάλος ποιητής της Ρώμης Λουκρίτιος τον αποθεώνει. Είναι, λέει ο πρώτος Έλλην που κοίταξε κατάματα τον ουρανό χωρίς φόβο, δίδαξε στους ανθρώπους την αληθινή ουσία των πραγμάτων και τους λύτρωσε από το άγχος που είχαν σπείρει στα στήθη τους οι μύθοι.
Δυστυχώς με την έλευση του Μεσαίωνα ο επικουρισμός παρήκμασε και σχεδόν όλα τα γραπτά του Επίκουρου καταστράφηκαν από τις Χριστιανικές αρχές γιατί οι ιδέες του θεωρήθηκαν άθεες.Τα κυριότερα έργα του γέμιζαν περί τους 300 παπύρους, αλλά διασώθηκαν ελάχιστα. Τα περισσότερα καταστράφηκαν κατά τις πυρπολήσεις βιβλιοθηκών από τον 4ο αιώνα μ.Χ.
Με λίγα λόγια η επικούρεια φιλοσοφία αποτελείται από τις παρακάτω αρχές:
- Τίποτα δεν δημιουργείται εκ του μη όντως.
- Τα πάντα είναι δομημένα από άφθαρτα άτομα.
- Τα αντικείμενα γίνονται αντιληπτά σ`εμάς επειδή εκπέμπουν εικόνες διαμέσου του παρεμβαλλόμενου διαστήματος.
- Υπάρχουν άπειροι κόσμοι διαφορετικοί και όμοιοι με τον δικό μας στο αχανές σύμπαν.
- Η φύση αυτού που αποκαλούμε «ψυχή» είναι εντέλει μια σωματική οντότητα, που δεν επιβιώνει μετά τον θάνατο μας εφόσον διασπάται στα δομικά της στοιχεία (άτομα) τα οποια διασκορπίζονται.
- Δεν υπάρχει Θεία Πρόνοια, οι Κόσμοι δημιουργήθηκαν από την χαοτική μη κατευθυνόμενη κίνηση ατόμων.
- Oι Θεοί δεν επεμβαίνουν στον Κόσμο, δεν μας ανταμείβουν για τις λατρείες μας ούτε μας τιμωρούν για τις πράξεις μας, τους είμαστε αδιάφοροι. Το αντίθετο θα ήταν ασύμβατο με την ζωή αταραξίας και ευτυχίας που απολαμβάνουν. Μπορεί για αυτούς να είναι σαν να μην υπάρχουμε αλλά εμείς πρέπει να τους έχουμε ως πρότυπα μίμησης.
Το υπέρτατο αγαθό λοιπόν στην επικούρεια ηθική είναι η ευτυχισμένη ζωή και μπορεί να επιτευχθεί εύκολα ακολουθώντας ένα σύστημα επιλογών και αποφυγών.

Ηράκλειτος ο Εφέσιος (544-484 π.χ.) Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ αποτέλεσε ανεξάρτητο και δυνατό φιλοσοφικό πνεύμα. To αντικείμενο της φιλοσοφίας του δεν είναι η υλική αρχή αυτού του κόσμου αλλά ο εσωτερικός ρυθμός, ο Λόγος για τον οποίο κινείται και ρυθμίζεται. Ο Ηράκλειτος είναι ο φιλόσοφος του αιώνιου γίγνεσθαι. Η κίνηση αυτή του γίγνεσθαι εκφράζεται με την συνεχή ροή του ποταμού που ολοένα ανανεώνεται.
Μέσα στον Λόγο, ο Ηράκλειτος, δένει ένα μόνο υλικό στοιχείο Το Πυρ. Η ύπαρξη του Πυρός δημιουργεί μαζί με τον Λόγο ένα κόσμο άπειρο, άναρχο, ανώλεθρο, αυτορυθμιζόμενο που μετατρέπεται σε ποικίλες μορφές. Ο κόσμος αυτός είναι η αρμονία των αντιθέσεων. Οι αντιθέσεις δημιουργούν την ενότητα των πάντων με την σύνθεση τους. Το καλό και το κακό είναι οι αντίθετες όψεις του ίδιου πράγματος। "Για τον Θεό όλα είναι ωραία και καλά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα θεωρούν άδικα κι άλλα δίκαια" .

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ
Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο [Βιβλίο 8] "Όταν του ζήτησαν να θεσπίσει νόμους, αδιαφόρησε τελείως, επειδή είχε ήδη επικρατήσει κακός τρόπος κυβέρνησης της πόλης και πήγε στο ιερό της Αρτέμιδος κι έπαιζε με τα παιδιά αστραγάλους. Τελικά, μίσησε τους ανθρώπους και έφυγε για να ζήσει στα βουνά τρώγοντας χόρτα και βότανα. Επειδή όμως αυτό έγινε αιτία να αρρωστήσει από υδρωπικία, κατέβηκε στην πόλη και ρωτούσε αινιγματικά τους γιατρούς αν μπορούσαν μετά από πολλή βροχή να δημιουργήσουν ξηρασία. Οι γιατροί δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε και αυτός τάφηκε σ' ένα βουτοστάσιο ελπίζοντας πως η ζεστασιά της κοπριάς θα τραβήξει από μέσα την βλαβερή υγρασία. Όμως ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα και έτσι πέθανε σε ηλικία εξήντα χρονών".
Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ
Ο Ηράκλειτος έμεινε στην ιστορία της φιλοσοφίας ως ο "σκοτεινός" φιλόσοφος λόγο της ερμηνευτικής δυσκολίας των έργων του. Ο Τίμων ο Φλιάσιος (σατιρικός ποιητής του 3ου αιώνα π।Χ) τον αποκάλεσε αινικτήν, δηλαδή αινιγματοποιό. Το μοναδικό σύγγραμμα που γνωρίζουμε ότι άφησε ο Ηράκλειτος είναι με τίτλο "Περί φύσεως" και διαιρείται σε τρία μέρη : για το σύμπαν, για την πολιτική και για τη θεολογία. Το έργο αυτό γράφτηκε με ασάφεια για να γίνει κατανοητό μόνο από ικανούς ανθρώπους και αφιερώθηκε στο ιερό της Εφέσιας Αρτέμιδος....

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕ
- Τα πάντα ρέουν και τίποτα δε μένει, τα πάντα κυλούν και τίποτα δε μένει ।

Δεν μπορείς να μπεις δύο φορές στα ίδια νερά του ποταμού। Ούτε μπορείς ν' αγγίξεις δυο φορές τη φθαρτή ουσία στην ίδια κατάσταση γιατί αυτή με την ορμή και την ταχύτητα που αλλάζει σκορπίζει και πάλι μαζεύεται, πλησιάζει και φεύγει. [91] - Στην αλλαγή βρίσκουν τα πράγματα ανάπαυση.[Β84α] - Η διχόνοια φέρνει τη συμφωνία[Β80]- Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι το αταίριαστο ταιριάζει με τον εαυτό του[Β51] - Από την ασυμφωνία βγαίνει η ομορφότερη αρμονία[Β8] - Ο χρόνος είναι παιδί που παίζει πεσσούς, του παιδιού είναι η βασιλεία.[52]- Τον κόσμο αυτό, τον ίδιο για όλα τα όντα, ούτε κάποιος θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε, αλλά ήταν πάντα είναι και θα είναι πυρ αείζωο, ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο. [30] - Οδός άνω και κάτω μία. [60] - Στον κύκλο η αρχή και το τέλος είναι το ίδιο.[Β103] - Ανήφορος και κατήφορος είναι ένας και ίδιος δρόμος.[Β60] - Θάνατος είναι όσα ξυπνητοί βλέπουμε και ύπνος όσα κοιμισμένοι θεωρούμε [21] - Ενώ ο Λόγος υπάρχει αιώνια, ανόητοι αποδείχνονται οι άνθρωποι και πριν τον ακούσουν και αφού τον ακούσουν για πρώτη φορά, γιατί αν και γίνονται τα πάντα σύμφωνα με αυτόν το Λόγο, φαίνονται μη έμπειροι, όταν αποπειρώνται να πουν ή να πράξουν κάτι από αυτά που εγώ εκθέτω, διαχωρίζοντας το καθένα κατά τη φύση του λέγοντας το πώς έχει. Οι άνθρωποι όμως λησμονούν όσα κάνουν ξυπνητοί, όπως και ξεχνούν όσα κάνουν κοιμισμένοι. [1] - Κάθε μέρα ο ήλιος είναι καινούργιος [6] - Αν όλα γίνονταν καπνός οι μύτες μας θα τα ξεχώριζαν [7] - Το ενάντιο συμβιβάζεται και οι διαφορετικοί τόνοι κάνουν την καλύτερη αρμονία και όλα γεννιούνται μετά από αντιμαχία [8] - Οι γάιδαροι θα προτιμούσαν τ' άχυρα περισσότερο από το χρυσάφι, γιατί σ' αυτούς είναι πιο ευχάριστη η τροφή απ΄ το χρυσάφι. [9] - Συνάφειες είναι : ολότητα και μη ολότητα, ομόρροπο και αντίρροπο, σύμφωνο και παράφωνο. Από όλα ένα και από ένα όλα. [10] - Στα ποτάμια τα ίδια μπαίνουν άλλα ποτάμια και άλλα νερά ρέουν πάνω τους και οι ψυχές απ' τα υγρά βγαίνουν με αναθυμίαση. [12] - Πως θα μπορούσε κανείς να κρυφτεί από εκείνο που ποτέ δεν δύει; [16] - Εάν κανείς δεν ελπίζει, το ανέλπιστο δεν θα το βρει, γιατί είναι ανεξερεύνητο και απλησίαστο[18] - Όταν γεννηθούν θέλουν να ζουν και ας πεθαίνουν, κι ας αφήνουν πίσω τους παιδιά που θα πεθάνουν [20] - Τον χρυσό όσοι αναζητούν, πολλή γη σκάβουν και λίγο βρίσκουν [22] - Της δικαιοσύνης το όνομα δεν θα το γνώριζαν αν δεν υπήρχαν αδικήματα [23] - Τους νεκρούς του Άρη τους τιμούν οι θεοί και οι άνθρωποι [24] - Οι πιο ένδοξοι θάνατοι έχουν και την πιο μεγάλη υπόληψη [25] - Ο άνθρωπος, στη νύχτα, όταν σβήσει η θέα των πραγμάτων, ανάβει φως για να βλέπει. Όσο ζει αγγίζει τον νεκρό όταν κοιμάται και όταν είναι ξυπνητός αγγίζει τον κοιμισμένο [26] - Τους ανθρώπους όταν πεθάνουν τους περιμένουν πράγματα που δεν τα ελπίζουν και δεν τα υποθέτουν [27] - Εκλέγουν και προτιμούν ένα αντί για όλα οι άριστοι, αιώνια δόξα των θνητών. Οι πολλοί χορταίνουν όπως τα κτήνη [29]. - α] Του πυρός μεταβολές: πρώτα θάλασσα και το μισό της θάλασσας γη και το άλλο μισό λαίλαπα με κεραυνούς. - β] Η γη σε θάλασσα διαχέεται και μετριέται με τον ίδιο λόγο που ήταν πριν γίνει η γη [31] - Οι ανόητοι κι αν ακούσουν με κουφούς μοιάζουν , έχουν τη φήμη πως και παρόντες είναι απόντες [34] - Για τις ψυχές θάνατος είναι να γίνουν νερό, για το νερό θάνατος είναι να το να γίνει χώμα από το χώμα νερό γίνεται κι απ' το νερό ψυχή [36] - Ένα είναι το σοφό, να γνωρίσεις καλά τη σκέψη που κυβερνά τα πάντα [42] - Της ψυχής τα πέρατα δεν θα τα βρεις, όποιο δρόμο κι αν πορευθείς, τόσο βαθύ λόγο έχει [45] - Να μην συμπεραίνουμε τυχαία για τα πολύ μεγάλα γεγονότα [47] - Του τόξου το όνομα είναι βίος, το έργο του θάνατος [48] - Ο ένας για μένα αξίζει μυριάδες αν είναι άριστος [49] - Στο ίδιο νερό των ποταμών μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε και βρισκόμαστε μέσα και δεν βρισκόμαστε [49α] - Δεν καταλαβαίνουν πως ό,τι διαφέρει με το άλλο, είναι ομόφωνο με τον εαυτό του, παλίντονη αρμονία όπως του τόξου και της λύρας. [51] - Ο πόλεμος είναι πατέρας και βασιλιάς όλων, άλλους τους θεούς και άλλους ανθρώπους ανέδειξε, όπως έκανε άλλους δούλους και άλλους ελεύθερους. [53] - Η κρυφή αρμονία είναι καλύτερη από τη φανερή [54] - Όσα μπορεί κανείς να δει και να ακούσει, αυτά εγώ προτιμώ [55] - Εξαπατούνται οι άνθρωποι στη γνώση των φανερών πραγμάτων, όπως σχετικά με τον Όμηρο που έγινε ο σοφότερος απ' όλους τους Έλληνες. Γιατί και εκείνον τον εξαπάτησαν κάποια παιδιά που σκότωναν ψείρες, λέγοντας του: όσα είδαμε και πιάσαμε, εγκαταλείπουμε, μα όσα δεν είδαμε κι ούτε πιάσαμε, τα φέρνουμε[πάνω μας.] [58] - Στον κοχλία του λευκαντή, η ευθεία και συγχρόνως κυκλική περιστροφική φορά είναι μία και η αυτή [59] - Η θάλασσα, νερό καθαρότατο και βρωμερότατο, για τα ψάρια πόσιμο και σωτήριο, για τους ανθρώπους άποτον και θανατηφόρο [61] - Τα πάντα κυβερνάει ο Κεραυνός [64] - Τα πάντα το πυρ όταν έρθει θα τα διαχωρίσει και θα τα κυριεύσει. [66] - Ο θεός είναι ημέρα-νύχτα, χειμώνας-θέρος, πόλεμος-ειρήνη, χορτασμός-πείνα. Αλλοιώνεται όπως η φωτιά που όταν αναμιχθεί με θυμιάματα, όνομα παίρνει κατά την ευωδιά του καθενός. [67] - Παιδικά παιχνίδια οι ανθρώπινες δοξασίες [70]. - Πρέπει να θυμόμαστε κι εκείνον που ξεχνάει προς τα πού πάει ο δρόμος. [71]. - Δεν πρέπει να φερόμαστε σαν παιδιά προστατευμένα απ' τους γονείς [74]. - Αυτοί που κοιμούνται είναι εργάτες και συνεργοί σε όσα γίνονται στον κόσμο[75]. - Η ζωή του πυρός οφείλεται στον θάνατο του χώματος, η ζωή του αέρα στο θάνατο του πυρός, η ζωή του ύδατος στο θάνατο του αέρα, η ζωή του χώματος στο θάνατο του ύδατος [76].- Των ψυχών τέρψη ή θάνατος είναι να γίνουν υγρές [77]. - Η φύση του ανθρώπου δεν έχει σοφία, η θεϊκή έχει [78]. - Ο άνθρωπος, άμυαλος φαίνεται μπροστά στο θεό, όπως το παιδί μπροστά στον άντρα. [79]. - Ο πιο όμορφος απ' τους πιθήκους είναι άσχημος όταν συγκριθεί με το γένος των ανθρώπων [82]. - Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα. [83] - Με την επιθυμία ν' αντιμάχεσαι είναι δύσκολο, γιατί αυτό που θέλει το αγοράζει η ψυχή [85]. - Ο βλάκας συνηθίζει να τα χάνει σε κάθε λόγο [87].- Το ίδιο είναι ζωντανό και πεθαμένο, ξυπνητό και κοιμισμένο, νέο και γέρικο, γιατί αυτά μεταλλάσσονται σ' εκείνα κι εκείνα πάλι σ' αυτά. [89] - Τα πάντα ανταλλάσσονται με το πυρ και το πυρ με τα πάντα, όπως ακριβώς τα εμπορεύσιμα πράγματα με τον χρυσό κι ο χρυσός με τα πράγματα [90] - Η Σίβυλλα με μανιασμένο στόμα φθέγγεται αγέλαστα, ακαλλώπιστα και αρωμάτιστα, προφητεύουσα για χίλια χρόνια δια μέσου του θεού. [92] - Ο Κύριος που το μαντείο του είναι στους Δελφούς ούτε λέει ούτε κρύβει αλλά υποσημαίνει [93] - Ο ήλιος δεν θα ξεπεράσει τα όρια του, ειδεμή οι Ερινύες, οι βοηθοί της Δίκης θα τον βρούνε [94]. - Οι σκύλοι γαβγίζουν όσους δεν γνωρίζουν [97].- Οι ψυχές οσφραίνονται τον Άδη [98]. - Αν δεν υπήρχε ο ήλιος με τ' άλλα αστέρια θα είχαμε νύχτα [99]. - Όλα τα πράγματα έρχονται στην ώρα τους. [100]. - Τα μάτια είναι πιο αξιόπιστοι μάρτυρες από τα αυτιά [101α] - Ο άνθρωπος δεν είναι λογικό όν. Μόνο αυτό που τον περιβάλλει έχει νόηση[148] - Η φυσική κατάσταση κάθε ημέρας είναι η ίδια· - Η φύση αγαπάει να κρύβεται[123] - Σαν σκουπίδια τυχαία χυμένα είναι ο ομορφότερος κόσμος[124] - Τα ψυχρά θερμαίνονται, το θερμό ψυχραίνεται, το υγρό ξεραίνεται, το ξερό νοτίζει[126] - Το ήθος του ανθρώπου είναι ο δαίμων του [το πνεύμα που τον προστατεύει][119] - Η ψυχή έχει κάθε λόγο να αυξάνει τον εαυτό της[115] - Η σκέψη είναι κοινή σε όλους [113] - Της αυγής και της εσπέρας τα τέρματα είναι η άρκτος κι απέναντι στην άρκτο το όριο του λαμπρού Δία[120] - Λένε πως πρέπει κανείς και να πράττει σαν να είναι κοιμισμένος [Β73] - Είναι σοφό να δέχεστε πώς όλα τα πράγματα είναι ένα [Β50] - Η ξερή ψυχή είναι η πιο σοφή και η πιο καλή.[Β115] - Είναι το ίδιο νεκρός και ζωντανός ξύπνιος και κοιμισμένος, νέος και γέρος γιατί ετούτα μεταβαλλόμενα σ' εκείνα είναι κι εκείνα μεταβαλλόμενα σ' ετούτα με ξαφνική και αδιάκοπη μεταβολή. [Β88]ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣωκράτης Γκίκας - Ιάσων Ευαγγέλου