Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Τι προτείνει ο Τραϊανού στους Παλαιστίνιους σε μια ανάλυση του...


Οι μεγαλύτεροι κλέφτες και δολοφόνοι που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα κρύβονται πίσω απ' ό,τι καλύτερο έχει παράγει η ανθρωπότητα. Οι κλέφτες μιλάνε για ανεξιθρησκία, για ανθρωπισμό, για ειρήνη, για ανθρώπινα δικαιώματα κλπ.. Επί αιώνες οι Εβραίοι παρίσταναν εκ του πονηρού τους ειρηνόφιλους και τους διεθνιστές. Πάντα επένδυαν στον σοσιαλισμό και στους "φίλους" των Παλαιστινίων. Οι ίδιοι "παρήγαγαν" τους διάσημους "φίλους" των Παλαιστινίων. Γιατί; Για να μπορούν να ελέγχουν όλες τις τάσεις. Για να μπορούν να υπερασπίζονται το δικαίωμά τους να ζουν παρασιτικά σε ξένα κράτη. Όμως, επί αιώνες το κατάφερναν εύκολα, γιατί δεν υπήρχε μέτρο για να κριθούν. Δεν υπήρχε το εβραϊκό κράτος, που θ' αποδείκνυε εμπράκτως τις απόψεις τους. Σήμερα οι Παλαιστίνιοι μπορούν ν' αποκαλύψουν στους Δυτικούς πόσο φιλειρηνικό και πόσο διεθνιστικό είναι το κράτος του Ισραήλ. Σήμερα μπορεί ν' αποδειχθεί ότι ο πιο απεχθής φασίστας της Δύσης είναι ένα "περιστέρι" της ειρήνης σε σχέση με τους Εβραίους.
Οι Παλαιστίνιοι αυτήν την επιχειρηματολογία μπορούν να προσφέρουν στους ακροδεξιούς. Μπορούν με στοιχεία να τους αποδείξουν το ποιόν των κοινών τους εχθρών. Στοιχεία όμοια μ' αυτά που περιγράφουν τους βασανισμούς στο Ιράκ και τα οποία καταβαράθρωσαν τη δημοτικό­τητα του Μπους και του Μπλερ. Αυτά τα στοιχεία θα δώσουν δύναμη στη χριστιανική ακροδεξιά, η οποία ποτέ δεν φοβήθηκε να εκδηλώσει το αντισιωνιστικό της μένος. Τη χειρότερη ζημιά όμως οι σιωνιστές μπορούν να την πάθουν από την άλλη πλευρά του ωκεανού. Από την πλευρά που την αντι­λαμβάνονται σαν την αιχμή του "δόρατός" τους. Από το κράτος το οποίο το αισθάνονται σαν ιδιοκτησία τους και είναι οι ΗΠΑ. Οι ακροδεξιοί των ΗΠΑ είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να κλείσουν άπαξ την "κάνουλα" των ΗΠΑ προς το Ισραήλ. Οι Αμερικανοί ακροδεξιοί είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να στριμώξουν την εβραϊκή κοινότητα και ν' απαιτήσουν από την εξουσία των ΗΠΑ να πάψει να τους βοηθά. Έχει η αμερικανική ακροδεξιά στοιχεία για τους Εβραίους των ΗΠΑ. Έχει το Who is Who τους. Γνωρίζει ποιος είναι τι, πού εργάζεται και με ποιους συνδέεται. Πληροφορίες άχρηστες σήμερα, χρήσιμες όμως στο μέλλον, αν συνεργαστούν με τους Παλαι­στίνιους.
Επί τη βάση αυτής της συνεργασίας και υπό την προστασία τους μπορούν οι Παλαιστίνιοι να ξεκινήσουν τη "μάχη" που θα οδηγήσει τον σιωνισμό στην "αιμορραγία". Στη μάχη της αγοράς, που μπορεί να τον οδηγήσει στην "αιμορραγία". Στη μόνη "αιμορραγία" που τον τρομάζει και είναι η οικονομική αιμορραγία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Το σύνολο των Παλαιστινιακών κοινοτήτων στη Δύση θα πρέπει να δραστηριοποιούνται στο ίδιο αντικείμενο. Δεν πρέπει ν' αφήσουν πεζο­δρόμιο της Δύσης, που να μην επιχειρούν να κάνουν οικονομική ζημιά στον σιωνισμό. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; Όπως γίνεται μια πραγματική μάχη. Με μεθοδικότητα, σχέδιο και στόχους. Το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να φτιάξουν μια λίστα με τα προϊόντα που έχουν σχέση με τα εβραϊκά συμφέροντα. Ποιος είναι Εβραίος; Τι πουλάει; Ποιος το αγοράζει; Είναι η Στρέιζαντ Εβραία; Παλαιστίνιοι να πουλάνε στους δρόμους τα CD's με τα τραγούδια της, χωρίς να πληρώνουν δικαιώματα. Είναι ο Σπίλμπεργκ Εβραίος; Παλαιστίνιοι να πουλάνε τα DVD's του, χωρίς να πληρώνουν δικαιώματα. Είναι ο Μπέκαμ Εβραίος; Παλαιστίνιοι να πουλάνε τις φανέλες του, χωρίς να πληρώνουν δικαιώματα.

Το ανάλογο να γίνεται σε όλους τους τομείς όπου μπορούν με ελάχιστο κόστος και χωρίς προσωπικό ρίσκο να κάνουν μεγάλη οικονομική ζημιά. Αν μέσα σε κάθε κράτος εξασφαλίσουν και από έναν ακροδεξιό προστάτη κάθε φορά που θα δραστηριοποιούνται εναντίον των Εβραίων, δεν έχουν να φοβούνται τίποτε. Από εκεί και πέρα απλά πρέπει να ενημερώσουν τον κόσμο γιατί κάνουν αυτό το οποίο κάνουν και με ποιο στόχο. Να πείσουν τον κάθε πολίτη ότι κάθε φορά που στερεί έσοδα από τους Εβραίους —χωρίς να στερείται ο ίδιος από τα προϊόντα τους— το κάνει για το καλό των παιδιών της Παλαιστίνης και για την ειρήνη. Να εντοπιστούν οι εταιρείες εβραϊκών συμφερόντων και να δυσφημισθούν στη Δύση. Εταιρείες του Hollywood όπως η Dream Works ή η εταιρεία του Ααρών Σπέλιγκ. Εταιρείες, όπως εκδοτικοί οίκοι ή εφημερίδες τύπου Washington Post και New York Times. Εταιρείες ένδυσης και υπόδησης. Τράπεζες εβραϊκών συμφερόντων, όπως η Citibank.
Όμως, ο μεγάλος στόχος των Παλαιστινίων θα πρέπει να γίνει ο κύριος "πόρος" του σιωνι­σμού ο οποίος είναι τα διαμάντια. Τα διαμάντια είναι αυτά που στην κυριολεξία ταΐζουν τον σιω­νι­σμό. Τα διαμάντια έχουν από τη φύση τους δύο μειονεκτήματα, που συμφέρουν τους Παλαιστί­νιους. Το πρώτο μειονέκτημα είναι ότι ανήκουν στα περιττά είδη πολυτελείας και ως εκ τούτου είναι δυνατόν με την κατάλληλη προπαγάνδα να δημιουργηθεί αρνητικό κλίμα γι' αυτά. Μπορούν να δημιουργηθούν ενοχές στο καταναλωτικό κοινό, αν συνδεθούν με έννοιες όπως γενοκτονία, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αποικιοκρατία κλπ.. Το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι υπάρχουν σε τεράστιες ποσότητες και η σπανιότητά τους υπάρχει χάρη στην εμπορική "μαεστρία" των Εβραίων. Είναι υπερτιμημένα χάρη στην έξυπνη εμπορική πολιτική των Εβραίων και όχι χάρη στα φυσικά τους χαρακτηριστικά.
Τι σημαίνουν πρακτικά αυτά τα οποία λέμε; Όπως κατάφεραν οι Εβραίοι, μέσω της πληρω­μένης προπαγάνδας του Hollywood —και άρα τεχνητά— να συνδέσουν το "σπάνιο" διαμάντι με την έννοια του γάμου και άρα της χαράς, έτσι μπορούν και οι Παλαιστίνιοι να το συνδέσουν με την έννοια του φόνου και άρα της λύπης. Αυτά που οι Εβραίοι πλήρωσαν με δολάρια, μπορούν οι Παλαιστίνιοι να τα "πληρώσουν" με προσωπικό κόπο. Από εκεί και πέρα είναι εύκολο να πείσουν τους καταναλωτές ότι τη χαρά τους κάποιοι δολοφόνοι τη μετατρέπουν σε πένθος για κάποιους συνανθρώπους τους. Μπορούν να πείσουν τους πολίτες ότι, κάθε φορά που αγοράζουν ένα διαμάντι, πληρώνουν τις σφαίρες, τις πόρνες και τους δολοφόνους του σιωνισμού.
Από τη στιγμή που θα οργανώσουν τη στρατηγική της "αντιδιαμαντικής" προπαγάνδας, μπορούν να τους επιτε­θούν και στο πρακτικό επίπεδο. Οι Παλαιστίνιοι, ως λαός, έχουν τη δύναμη και το θάρρος να κάνουν αυτό το οποίο δεν μπορεί να κάνει ένας απλός ιδιώτης. Μπορούν να σπάσουν το εβραϊκό μονοπώλιο του διαμαντιού. Μπορούν να κάνουν αυτό το οποίο δεν μπορεί να κάνει ένας απλός ιδιώτης, γιατί θα τον σκοτώσουν οι δολοφόνοι της εβραϊκής De Beers. Μπορούν να "πλημμυρίσουν" την αγορά με διαμάντια. Ό,τι δεν θα μπορεί να καταστρέψει η προπαγάνδα, να το καταστρέψει η υπερπροσφορά. Ό,τι δεν μπορούν να "διαβρώσουν" με τα λόγια, να το "ισοπεδώσουν" με τις πράξεις. Αυτό είναι ό,τι πιο εύκολο για έναν λαό που αγωνίζεται για την ελευθερία του και έχει συμπάθειες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Οι χώρες που παράγουν διαμάντια είναι γνωστές και δεν είναι δύσκολο ν' αρχίσουν τις προμήθειες προς τους Παλαιστίνιους.
Αυτά σ' ό,τι αφορά την πρωτεύουσα μάχη, που αφορά την αγορά. Από εκεί και πέρα, αν θέ­λουν οι Παλαιστίνιοι να βάλουν και παραδοσιακό "αίμα" στον πόλεμό τους, ας στραφούν εναντίον των "σκύλων" της Μοσάντ. Όπου τους βρίσκουν, όπως και να τους βρίσκουν, να τους εκτελούν. Έτσι κι αλλιώς δεν τίθεται θέμα ανθρωπισμού. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι, γιατί οι ίδιοι το αποφάσισαν να μην είναι. Είναι κοινοί δολοφόνοι, που λειτουργούν χειρότερα και από τους λυσσασμένους σκύλους. Είναι απόλυτα όμοιοι με σκύλους, ακόμα και στα δευτερεύοντα. Τους σκοτώνεις και δεν τους αναζητά κανένας. Δεν "υπάρχουν" πουθενά. Κανένας δεν θα σου ζητήσει εξηγήσεις, γιατί κανένας δεν μπορεί να δικαιολογήσει την "ύπαρξή" τους. Πουθενά δεν βρίσκονται με τα πραγματικά τους ονόματα, για νόμιμους λόγους. Τους σκοτώνεις και θάβονται στα "αζήτητα". Πρέπει επιτέλους η Μοσάντ να μάθει ότι δεν της ανήκει όλος ο κόσμος. Πρέπει να μάθει ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δυνάμει θύματά της. Να μάθει ότι, κάθε φορά που θα βγαίνει από το Ισραήλ, θ' αποτελεί στόχο ακόμα και για τις πέτρες.
Αυτή είναι η μοναδική στρατηγική που μπορούν ν' ακολουθήσουν οι Παλαιστίνιοι και να ελπίζουν σε θετικά αποτελέσματα. Για όσο διάστημα κυνηγιούνται με τον ισραηλινό στρατό στη Λωρίδα της Γάζας, δεν θα καταφέρνουν τίποτε. Θα "αιμορραγούν" χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Θα κλαίνε πάνω από φέρετρα και οι σιωνιστές θα γελούν από τις ξαπλώστρες τους στο Μαϊάμι. Θα νοσηλεύουν τα ακρωτηριασμένα παιδιά τους στα τριτοκοσμικά νοσοκομεία της Γάζας και την ίδια ώρα οι σιωνιστές θα "νοσηλεύονται" από πόρνες στα πολυτελή penthouse της Νέας Υόρκης.
Οι Παλαιστίνιοι, για να επιτύχουν τους στόχους τους, θα πρέπει ν' αλλάξουν τακτική, συμ­μάχους και νοοτροπία. Πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται με τις υγιείς και γενναίες δυνάμεις του ισραηλινού λαού και να θέσουν από κοινού τους στόχους τους. Πρέπει να δημιουργήσουν κοινό αντισιωνιστικό "μέτωπο" με τους γενναίους Ισραηλινούς, οι οποίοι είναι για πρώτη φορά στην ιστορία των Εβραίων μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα. Μόνον τότε θα ελπίζουν ότι θα κυλήσει κάποιο δάκρυ στα σιωνιστικά μάτια. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι σιωνιστές κλαίνε μόνον για τα χρήματα και για τίποτε άλλο. Όταν χάνουν τα παιδιά τους, το αντιλαμβάνονται σαν ζημιά. Όταν χάνουν τα χρήματά τους, το αντιλαμβάνονται σαν καταστροφή. Απλά πράγματα. Αν σκοτώ­σεις ισραηλινούς στρατιώτες, είναι ζημιά για τον σιωνισμό. Αν κλείσεις τις "κάνουλες" των εισπρά­ξεών τους, είναι καταστροφή γι' αυτόν.


Απόσπασμα από ανάλυση του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ δείτε όλο το κείμενο ΕΔΩ