Ο δικομματισμός παίζει τα "ρέστα" του...
Σε μια χαμένη "παρτίδα" ρίχνει και τα τελευταία του "χαρτιά", που είναι ο Καζάκης και η Παπαρήγα.
Οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος... τα σταλινικά εργαλεία του παρακράτους.
Ελάχιστες
ημέρες μας χωρίζουν από τις πιο κρίσιμες εκλογές της Μεταπολίτευσης και
οι μάσκες αρχίζουν να "πέφτουν" η μία μετά την άλλη. Οι "πολυτέλειες",
που απολάμβανε ο δικομματισμός μέχρι τώρα, φαίνεται πλέον ότι αποτελούν
παρελθόν. Ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός αρχίζει και ξοδεύει τις
εφεδρείες του. Αποκαλύπτει τα "δεκανίκια" του και αυτό είναι τραγικό γι'
αυτόν, γιατί σε περίπτωση ήττας του δεν υπάρχει πλέον ασφαλής δρόμος
γυρισμού. Αν χάσει τη μάχη των προσεχών εκλογών, χάνεται για πάντα.
Υποχωρώντας, προκειμένου να επιβιώσει, "καίει" τις "γέφυρες" ασφαλείας
και μπαίνει σε έναν μονόδρομο προς την καταστροφή.
Το
ΚΚΕ είναι μια τέτοια "γέφυρα", η οποία σήμερα "πυρπολείται",
προκειμένου να σωθεί ο δικομματισμός ...Μια "γέφυρα" που καίγεται, ώστε ο
δικομματισμός να εξασφαλίσει τις κρυφές και ανίερες συμμαχίες τις
οποίες έχει ανάγκη, προκειμένου να "περάσει" σε ένα "απάτητο" μονοπάτι
ασφαλείας, που όμως —σε περίπτωση αστοχίας— δεν έχει γυρισμό ...Ένα
"δεκανίκι", το οποίο χρησιμοποιείται σε ώρα ανάγκης, όπως η σημερινή.
Αυτό πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης ...Να γνωρίζει ποιος είναι ο ρόλος
του ΚΚΕ στο πολιτικό μας σκηνικό. ...Να γνωρίζει ποια είναι η σχέση των
σταλινικών με το παρακράτος τού δικομματισμού ...Να γνωρίζει πώς να
"αποκωδικοποιεί" τις συμπεριφορές του. Απλά πράγματα. Από το πώς και
εναντίον ποιών χρησιμοποιεί ο δικομματισμός τους σταλινικούς
"δολοφόνους", μπορείς να καταλάβεις ποιους φοβάται.
