ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ
Τι πραγματικά συμβαίνει
με την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου;
Μπορεί να μπει στο χρηματιστήριο ή όχι;
Αφελής ή προδότης ο Παπακωνσταντίνου;
Η Ελλάδα αυτήν τη στιγμή είναι θύμα μιας πρωτοφανούς "δολοφονικής" επίθεσης. Αυτό, που γίνεται σήμερα εις βάρος της, μόνον με όρους θρίλερ μπορεί να περιγραφεί. Στην κυριολεξία "γρατζουνάει" το "φέρετρο" μέσα στο οποίο την έχουν βάλει "ζωντανή" οι κερδοσκόποι. Σε έναν κόσμο καταχρεωμένο στο σύνολό του, η Ελλάδα είναι αυτή, η οποία σπρώχνεται στην απόλυτη καταστροφή. Η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν το "μαύρο" πρόβατο της παγκόσμιας κοινωνίας. Η Ελλάδα παρουσιάζεται σαν η "αχίλλειος πτέρνα" της παγκόσμιας οικονομίας. Οι Έλληνες παρουσιάζονται σαν οι "τεμπέληδες", που ζούσαν εις βάρος των Ευρωπαίων. Οι Έλληνες παρουσιάζονται σαν τα παράσιτα, που ξόδευαν του κόπους των άλλων.
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, για να τον λεηλατήσουν. Τον διαβάλουν καθημερινά, για να τον κάνουν μισητό στους υπόλοιπους λαούς. Συστηματικά προσπαθούν να του στερήσουν όποιες συμμαχίες και συμπάθειες θα μπορούσε να εξασφαλίσει, προκειμένου να ισχυροποιηθεί στη δύσκολη άμυνά του. Στην κυριολεξία μιλάμε για προμελετημένο έγκλημα. Για έγκλημα, όπου το θύμα συστηματικά απομονώνεται από φίλους και συμμάχους, για να δολοφονηθεί αβοήθητο εν ψυχρώ. Αυτό συμβαίνει σήμερα με την Ελλάδα. Κανένας δεν λέει την αλήθεια για την περίπτωσή της. Ποια είναι αυτή η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι πολύ χειρότερη από πολλές άλλες χώρες, οι οποίες "μυστηριωδώς" διαφεύγουν της προσοχής των "δυνάμεων" της αγοράς. Γιατί η Ελλάδα να βρίσκεται στο στόχαστρο της παγκόσμιας κοινωνίας και όχι κάποιοι άλλοι, που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση;
Γιατί να αποτελεί πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας η Ελλάδα —με τα 240 δις ΑΕΠ και με εξωτερικό χρέος που ανέρχεται στα 594 δις. δολάρια και άρα στο 182% του ΑΕΠ της— και όχι η Ιρλανδία; Η Ιρλανδία, με μικρότερο ΑΕΠ —της τάξης των 200 δις. Δολαρίων— και ένα απίθανο εξωτερικό χρέος των 1,235 τρις. δολαρίων, που αντιπροσωπεύει πάνω από το 1.200% του ΑΕΠ της. Γιατί να βιάζεται η Ελλάδα να ξεπουλήσει το εθνικό της κεφάλαιο και όχι η Ολλανδία; Η Ολλανδία, με ΑΕΠ 675 δις. δολάρια και εξωτερικό χρέος 2,580 τρις. δολάρια, που αντιπροσωπεύει πάνω από το 380% του ΑΕΠ της. Γιατί η Ελλάδα και όχι η ίδια η Αγγλία; Η πάλαι ποτέ κυρίαρχος των "κυμάτων". Η Αγγλία, που το συνολικό εξωτερικό της χρέος ξεπερνά το 370% του ΑΕΠ της.
Ο αναγνώστης πρέπει ν' αρχίσει να υποπτεύεται μερικά πράγματα. Όλη αυτή η στοχοποίηση της Ελλάδας γίνεται με στόχο τη λεηλασία της. Μέσα σε έναν παγκοσμίως ενιαίο οικονομικό χώρο η Ελλάδα είναι πολύ πολύτιμη, για να αφεθεί στα χέρια των Ελλήνων. Μέσα στη "σούπα" της παγκοσμιοποίησης η Ελλάδα είναι ένα πολύ ακριβό και σπάνιο "φιλέτο", για να αφεθεί στα χέρια των παιδιών εκείνων, οι οποίοι το απέκτησαν με το αίμα τους. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν στοχοποιήσει την Ελλάδα και όχι την Ιρλανδία ή την Ολλανδία. Της Ελλάδας το πολύτιμο κεφάλαιο τούς ενδιαφέρει ν' αρπάξουν και όχι τα λιβάδια της Ιρλανδίας ή τους βάλτους της Ολλανδίας. Γι' αυτόν τον λόγο τώρα "στοχεύουν" την "καρδιά" της. "Καρδιά" της Ελλάδας είναι το δημόσιο κεφάλαιό της. Το κεφάλαιο του ελληνικού λαού. Το συλλογικό κεφάλαιο των παιδιών εκείνων, οι οποίοι επί αιώνες θυσιάζονταν για την ελευθερία τους.
Αυτό, το οποίο γίνεται με την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, δεν είναι απλά Αντισυνταγματικό. Αυτό, το οποίο γίνεται, είναι το άκρον άωτον της προδοσίας. Ακυρώνει την ίδια την "απελευθέρωση" της χώρας από τους Τούρκους. Γιατί; Γιατί η διαφορά μεταξύ μιας σκλαβωμένης πατρίδας και μιας ελεύθερης στην κυριότητα αυτού του κεφαλαίου έγκειται. Οι ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων υπήρχαν και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι Έλληνες δεν επαναστάτησαν για ν' αποκτήσουν ιδιωτικές περιουσίες. Επαναστάτησαν για την ιδιοκτησία της "πλατφόρμας", πάνω στην οποία υπάρχει η ιδιωτική περιουσία.
Αυτό, το οποίο "διεκδίκησαν" οι επαναστάτες πατέρες μας, ήταν η "περιφερειακή" ιδιοκτησία, η οποία δίνει στον λαό την κυριότητα του χώρου στον οποίο κατοικεί. Αυτή η ιδιοκτησία είναι αυτή, η οποία σήμερα ονομάζεται Δημόσια Περιουσία. Είναι τα βουνά και τα λαγκάδια της χώρας. Είναι τα ποτάμια και οι ακτές της. Είναι τα ορυχεία και τα μεταλλεία της. Είναι τα νησιά και οι βραχονησίδες της. Είναι η εθνική "πλατφόρμα" πάνω στην οποία υπάρχει η ιδιωτική περιουσία και δραστηριοποιείται με ασφάλεια ένας ολόκληρος λαός. Αυτήν λοιπόν τη συλλογική ιδιοκτησία —η οποία μάς καθιστά ως λαό "ιδιοκτήτη" της πατρίδας μας— διεκδίκησαν έναν αιώνα μετά τους Οθωμανούς και οι Ναζί.
Οι Ναζί δεν απείλησαν την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων. Οι Ναζί ήταν για ένα διάστημα κατακτητές της Ελλάδας, γιατί πήραν δια της βίας τη Δημόσια Περιουσία των Ελλήνων. Την περιουσία εκείνη, η οποία θα τους επέτρεπε να ελέγχουν την ιδιωτική περιουσία στην Ελλάδα και άρα και τον ελληνικό λαό. Τον σκλαβωμένο ελληνικό λαό, ο οποίος θα έπρεπε να τους "ρωτήσει" αν του επιτρέπουν να προσεγγίζει τα βουνά ή τις παραλίες της σκλαβωμένης πατρίδας του. Τον σκλαβωμένο ελληνικό λαό, ο οποίος θα έπρεπε να τους "ζητήσει" να τον προμηθεύσουν με πρώτες ύλες από τις κατακτημένες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τον σκλαβωμένο ελληνικό λαό, ο οποίος θα έπρεπε μέσα στη δική του πατρίδα να τους "ζητήσει" ηλεκτρικό ρεύμα ή νερό ή αποχέτευση από τις κατακτημένες εταιρείες, οι οποίες παρείχαν όλα αυτά τα στρατηγικά και κοινωνικά αγαθά.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το θέμα της περιουσίας του Δημοσίου δεν είναι κάτι το απλό. Δεν είναι καν τα "ασημικά" του σπιτιού. Είναι το ίδιο το "σπίτι". Αν χαθεί αυτή η περιουσία, χάθηκε το "σπίτι" των Ελλήνων. Χάθηκε το ιδιόκτητο "σπίτι" του ελληνικού λαού. Η ιδιωτική περιουσία από μόνη της δεν εξασφαλίζει πατρίδα. Ελληνική ιδιωτική περιουσία υπάρχει και στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. Τα "σπίτια" όμως εκεί είναι των Γερμανών και των Αμερικανών αντίστοιχα. Η Δημόσια Περιουσία είναι το "σπίτι" ενός λαού. Αυτή η περιουσία ήταν η "διαφορά" που "έχανε" ο ελληνικός λαός, όταν τον "κατακτούσαν" ξένοι και η ίδια περιουσία ήταν η "διαφορά" την οποία αυτός καρπούταν, όταν έφευγαν οι όποιοι κατακτητές από την πατρίδα του. Αυτή η συγκεκριμένη περιουσία επέστρεφε στα χέρια του λαού, όταν "έφευγαν" οι κατακτητές Οθωμανοί ή οι Γερμανοί από τη χώρα. Η περιουσία, η οποία περιλαμβάνει από τα ψηλά βουνά και τις χρυσαφένιες παραλίες μέχρι τον ΟΤΕ ή τη ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ. Η περιουσία, η οποία δίνει στον εκάστοτε κάτοχό της την κυριότητα της πατρίδας μας.
Όπως τότε —έτσι και σήμερα—, όποιος θέλει να κατακτήσει πραγματικά την Ελλάδα, θα πρέπει να εξασφαλίσει το τεράστιο υλικό μέγεθος, που λέγεται Δημόσια Περιουσία. Σήμερα η Ελλάδα δέχεται την επίθεση της φασιστικής Νέας Τάξης και ως εκ τούτου απειλείται η περιουσία, που ενδιαφέρει αυτούς τους ιμπεριαλιστές. Εβδομήντα χρόνια μετά την επίθεση των Ναζί η Ελλάδα καλείται και πάλι να υπερασπιστεί το κεφάλαιο, το οποίο εξασφαλίζει την ελευθερία και την ανεξαρτησία της. Είναι τόσο σημαντική αυτή η περιουσία, που από μόνη της αποτελεί αιτία πολέμου για όποιον ξένο την απειλεί. Για ομοεθνή μας προδότη, που θέλει να την παραδώσει σε ξένους, ούτε συζήτηση. Με συνοπτικές διαδικασίες θα πρέπει να κρεμαστεί στην Πλατεία Συντάγματος. Αυτήν την αμύθητης αξίας περιουσία, την οποία ο ελληνικός λαός έχει πραγματικά την ανάγκη να διατηρεί στην κυριότητά του, για να συνεχίσει το "ταξίδι" του στον χρόνο, έρχονται οι ψεύτες και οι δωσίλογοι να την παραδώσουν στα ξένα αφεντικά τους.
Η κυβέρνηση των μελών της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Η κυβέρνηση του Γιωργάκη, του Πάγκαλου και της Διαμαντοπούλου. Η κυβέρνηση των "υπαλλήλων" των διεθνών τραπεζιτών και τοκογλύφων. Αυτή η άχρηστη κυβέρνηση, η οποία οκτώ μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας διατηρεί "ακέφαλες" τις εφορίες, τα νοσοκομεία ή τα υπουργεία, εμφανίζεται να έχει ολοκληρώσει το τιτάνιο και μοναδικό έργο της πλήρους καταγραφής και αποτίμησης της αξίας της Δημόσιας Περιουσίας. Κάποιοι "βιάζονταν" να μάθουν τις “αξίες" και η σημερινή κυβέρνηση έσπευσε να τους εξυπηρετήσει. Κάποιοι έβαλαν "υποθήκες" προκειμένου ν' αναλάβουν την εξουσία και βιάζονται να τις "εξοφλήσουν".
Είναι προφανές ότι ζούμε σε παράξενες εποχές. Σε εποχές virtual, στις οποίες έχει χαθεί το νόημα των λέξεων και των πραγμάτων. Στο όνομα κάποιας αφηρημένης "ανάπτυξης" ή "αξιοποίησης" πραγματοποιούνται πράξεις, οι οποίες λίγες δεκαετίες πριν θα σε ανέβαζαν στην κρεμάλα. Μέσα στην ηλιθιότητα, που διακρίνει τη μεταβιομηχανική Νέα Τάξη, τα πάντα έχουν "ισοπεδωθεί". Έννοιες όπως η "Πατρίδα", η "Εθνική Ταυτότητα", η "Ιθαγένεια" ή το "Δημόσιο Κεφάλαιο", έχουν χάσει το ειδικό τους "βάρος". Αυτό δεν ισχύει μόνον για την Ελλάδα και τους Έλληνες …ισχύει για τον κόσμο ολόκληρο. Ο κόσμος όλος κυβερνάται από ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουν πίστη σε τίποτε. "Πιστεύουν" μόνον στην ελεύθερη αγορά. "Πιστεύουν" μόνον στην παγκοσμιοποίηση. "Θεός" τους είναι μόνον το κέρδος. "Άγιοί" τους είναι μόνον οι τραπεζίτες και οι τοκογλύφοι, που φέρνουν κέρδη.
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για πλήρη απώλεια του προσανατολισμού των λαών και των ηγεσιών τους. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και νομίζει ότι εκφράζει το σωστό όταν αναζητά το "κέρδος". Αντιμετωπίζονται οι πατρίδες των λαών σαν εταιρείες, οι οποίες, σε περίπτωση που έχουν οικονομικά προβλήματα, πρέπει να βάλουν "λουκέτο". Έτσι αντιμετωπίζονται οι πατρίδες ακόμα και από λαούς, οι οποίοι έκαναν μαζικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο όνομα των πατρίδων τους. Να πουλήσουν οι Έλληνες μερικά από τα νησιά τους …λένε οι νεοταξίτες Γερμανοί, οι οποίοι έκαναν δύο παγκόσμιους πολέμους, για να κατακτήσουν τη Γη στο όνομα των εθνικών τους συμφερόντων. Να χάνουν την κυριότητα μέρους της επικράτειάς τους οι λαοί —και άρα και οι Έλληνες—, οι οποίοι δεν μπορούν ν' ανταποκριθούν στη σύγχρονη οικονομική λειτουργία …λένε οι νεοταξίτες Βρετανοί, οι οποίοι κύλησαν τον κόσμο στο αίμα, για να ελέγχει η πατρίδα τους τα "κύματα".
Στην κυριολεξία αυτοί, οι οποίοι σήμερα ηγούνται των λαών —και μεταξύ αυτών και οι Έλληνες ηγέτες— δεν ξέρουν τι κάνουν και τι συνέπειες έχουν αυτά τα οποία κάνουν τόσο για τους ίδιους όσο και για την κοινωνία στο σύνολό της. Μιλάμε για τρελά πράγματα, τα οποία ανήκουν στην καθημερινότητα μιας τρελής εποχής. Αυτά, τα οποία κάποτε τα έκαναν οι προδότες και σκέπαζαν τα κεφάλια τους με κουκούλες, τα κάνουν κάποιοι και νομίζουν ότι είναι σωστά, επειδή τούς τα έμαθαν στο Χάρβαρντ. Υπάλληλοι οι περισσότεροι, των διαφόρων Siemens, City Bank ή της Goldman Sachs, θεωρούν ότι δεν κινδυνεύουν, όταν κάνουν το "καθήκον" τους μόνον υπέρ των αφεντικών τους. Ο Μαντέλης υπέγραφε προμήθειες από τη Siemens ως υπουργός και διόριζε το παιδί του σ' αυτήν. Ο Αλογοσκούφης υπέγραφε δάνεια από την Goldman Sachs ως υπουργός και διόριζε το παιδί του σ' αυτήν. Σπαταλούσαν τους κόπους του ελληνικού λαού, για ν' αποκτήσουν "συμπάθειες" των ισχυρών, που υπόσχονταν βολέματα για τα παιδιά τους. Μιλάμε για πράγματα, τα οποία δεν συνέβαιναν σε καμία εποχή —και αν συνέβαιναν, θα βλέπαμε τα αποτελέσματά τους ψηλά στις πλατείες—.
Ποιος άλλωστε ξεχνά έναν από τους πιο επιφανείς ήρωες της αρπαγής της Δημόσιας Περιουσίας, ο οποίος φιλοσόφησε πάνω στην έννοια του "νόμιμου" και του "ηθικού"; Του ηθικού, που οι πολιτισμοί επί αιώνες —κακώς …σύμφωνα με τον Βουλγαράκη— προσπαθούν να κάνουν νόμιμο. Τι μας είπε αυτός ο "φιλόσοφος"; Ότι …"το νόμιμο είναι από μόνο του και ηθικό". Μας είπε ότι το νόμιμο είναι και ηθικό αυτός, ο οποίος ανήκε στην τάξη εκείνων που νομοθετούν και άρα μπορούν να "νομιμοποιήσουν" τα ιδιωτικά τους συμφέροντα και άρα να βάλουν την ηθική στην "κλήνη του Προκρούστη". Με νόμους του Βουλγαράκη σίγουρα …ό,τι θα συμφέρει τον ίδιο και τους ομοίους του, θα είναι "αξιωματικά" και ηθικό. Τόσο "ηθικό", που, όταν τον συναντάνε οι πολίτες στο δρόμο, θέλουν να τον "αγγίξουν", για να πάρουν λίγο από την "ηθική" του. Εξαιτίας του Βουλγαράκη μάθαμε ότι η νομιμότητα και η ηθική πρέπει να κρύβονται πλέον στα σπίτια τους, για να μην τις βρουν οι πολίτες στον δρόμο.
Μετά τον "ηθικοσίφουνα" Βουλγαράκη η ελληνική κοινωνία έρχεται ν' αντιμετωπίσει τον Παπακωνσταντίνου. Ένα πραγματικό παράσιτο της κοινωνίας —όπως είναι ο Παπακωνσταντίνου— έρχεται να ξεπεράσει τον Βουλγαράκη σε "ηθική" …μέσω της "νομιμότητας" και πάλι. Ξεκίνησε τη νόμιμη διαδικασία για να βάλει ΠΩΛΗΤΗΡΙΟ στην πατρίδα μας. "Νόμιμο" Πωλητήριο. Ένας άνθρωπος, ο οποίος από τότε που γεννήθηκε και υπάρχει σ' αυτόν κόσμο συντηρείται από τα δημόσια ταμεία, έρχεται να ξεπουλήσει μια περιουσία, την οποία ένας ολόκληρος λαός έχει ανάγκη για να επιβιώσει. Ένας άνθρωπος, ο οποίος από τα τριάντα του ήταν στο διοικητικό συμβούλιο του ΟΤΕ της εποχής της μεγάλης διαφθοράς. Του ΟΤΕ μιας εποχής, που ακόμα ψάχνουμε —μέσω Siemens— να δούμε πόσο και ποιοι τα πήραν. Ο σύμβουλος του Σημίτη.
Αυτός ο "τίμιος" άνθρωπος ήταν προεκλογικά ο βασικός σύμβουλος επί των οικονομικών του Παπανδρέου, ο οποίος "έβλεπε" χρήματα την εποχή που δεν τα έβλεπε κανένας άλλος. Αυτός ήταν ο σύμβουλος του Σημίτη, που δεν "γνώριζε" τι συνέβαινε με την ελληνική οικονομία και "αιφνιδιάστηκε" όταν αντίκρισε τα άδεια της ταμεία. Αυτός, ο οποίος προεκλογικά έβλεπε την Cosco και τους Κινέζους σαν αποικιοκράτες. Αυτός ο σοσιαλιστής, ο οποίος προεκλογικά διαδήλωνε μαζί με τους συνταξιούχους για τις αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων, που δεν τις έδιναν οι "τσιγκούνηδες" της Δεξιάς. Αυτός ο σοσιαλιστής του Κολεγίου —και των επί χρήμασι αποκτηθέντων πτυχίων— θέλει να βάλει τώρα την Εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται το Ελληνικό Δημόσιο Κεφάλαιο, στο χρηματιστήριο. Την Εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται ένα σοβαρό ποσοστό της ίδιας της πατρίδας μας. Την Εταιρεία, που ακόμα δεν έχει αποβάλει από τους "κόλπους" της τους επίορκους υπαλλήλους της, οι οποίοι συμμετείχαν στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου.
Αυτήν την εταιρεία, η οποία εμφανίζεται να διαχειρίζεται ένα διψήφιο ποσοστό του συνόλου της ελληνικής επικράτειας, θέλει να τη βάλει στο χρηματιστήριο. Στο πεθαμένο χρηματιστήριο μιας πεθαμένης οικονομίας και μάλιστα εν μέσω μιας τεράστιας και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Θα βάλει δηλαδή στο χρηματιστήριο μια εταιρία, η οποία θα επιτρέπει σε κάποιον Έλληνα ή ξένο "επενδυτή", με χρήματα, που δεν αγοράζει ούτε ένα διαμέρισμα σε ακριβή συνοικία της Αθήνας, να "αγοράσει" ένα σημαντικό ποσοστό του ελληνικού κράτους. Θα βάλει στο χρηματιστήριο μια εταιρεία, η οποία θα επιτρέπει στον κάθε Σόρος και Μπάφετ με λίγα "πέτσινα" χρήματα να διορίζουν τις διοικήσεις της και να έχουν τον πρώτο λόγο στην τύχη της περιουσίας του ελληνικού λαού. Θα βάλει στο χρηματιστήριο την περιουσία του ελληνικού λαού, για να την αρπάξουν τα αφεντικά του Γιώργου, του Παπακωνσταντίνου ή της Διαμαντοπούλου από τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ.
Όμως, εκτός όλων των άλλων, αυτό είναι και Αντισυνταγματικό. Γιατί; Για να γίνει αυτό, θα πρέπει η εταιρεία διαχείρισης των ακινήτων του Δημοσίου να γίνει πολυμετοχική Α.Ε. Αυτό όμως είναι παντελώς παράλογο και παράνομο, γιατί η Δημόσια Ακίνητη Περιουσία ανήκει στον λαό και η τύχη της πρέπει να ελέγχεται από τον ίδιο και άρα από τους εκπροσώπους του, οι οποίοι βρίσκονται στη Βουλή. Αν γίνει πολυμετοχική Ανώνυμος Εταιρεία, ο έλεγχος αυτής της περιουσίας —και άρα η τύχη της— περνά στα χέρια της διοίκησής της. Αν αυτήν τη διοίκηση την ασκούν "πατριώτες", όπως ο Βουρλούμης, αντιλαμβανόμαστε τι θα απογίνει. Αν αυτοί, οι οποίοι διαχειρίζονται την τύχη της ελληνικής ακίνητης περιουσίας, δίνουν λογαριασμό μόνον στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ, αντιλαμβανόμαστε στα χέρια ποιων θα καταλήξει.
Για να καταλάβει κάποιος τα μεγέθη για τα οποία μιλάμε, θα πρέπει να πούμε μερικά πράγματα και βεβαίως να καθίσει σε μια καλή καρέκλα, για να μην λιποθυμήσει. Όταν μιλάμε για ΚΕΔ, μιλάμε για ένα πραγματικά ασύλληπτο μέγεθος περιουσίας. Μιλάμε για μια "εταιρεία", της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία είναι στην πιο "υποτιμημένη" περίπτωση πάνω από 300 δις ευρώ …Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία εταιρεία στον κόσμο, η οποία να διατηρεί περιουσιακά στοιχεία τέτοιας αξίας …Καμία εισηγμένη εταιρεία —πουθενά στον κόσμο— δεν έχει από μόνη της περιουσία 300 δις. Τι σημαίνουν 300 δις ευρώ; Για να το καταλάβει ο αναγνώστης, αρκεί να σκεφτεί ότι η χρηματιστηριακή αξία του ΟΤΕ είναι 3 δις ευρώ. Η περιουσία της ΚΕΔ, δηλαδή, είναι εκατό φορές ο θηριώδης ΟΤΕ …Στη χειρότερη περίπτωση για την ΚΕΔ είναι τόσο. Γιατί; Γιατί η περιουσία της ΚΕΔ έχει υπολογιστεί με βάση τις αντικειμενικές αξίες, οι οποίες αφορούν την εποχή της "μη αξιοποίησής" της. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έχει υπολογιστεί σαν "ελατήριο", που είναι "μαζεμένο". Μαζεμένο το "ελατήριο" της Δημόσιας Περιουσίας είναι περίπου 300 δις.
300 δις είναι αυτή η περιουσία με δασικές εκτάσεις πάνω στο Αιγαίο, οι οποίες σήμερα αξίζουν μερικές χιλιάδες ευρώ το στρέμμα, ενώ, αν "αποχαρακτηριστούν", για να αξιοποιηθούν ως οικόπεδα, οι αξίες θα εκτοξευτούν στα εκατομμύρια ευρώ το στρέμμα. 300 δις είναι αυτή η περιουσία με "βοσκοτόπια" πάνω σε "αλπικά" βουνά και γύρω από αυτοκινητόδρομους, που, αν "αποχαρακτηριστούν", οι τιμές τους θα εκτοξευτούν στα ουράνια. Εδώ ένα οικοπεδάκι μπαίνει σε ένα σχέδιο πόλεως και μπορεί να κάνει πραγματικά πλούσια μια ολόκληρη οικογένεια.
Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι το νησί Πάτροκλος, το οποίο πρόσφατα είχαν προσπαθήσει να το αρπάξουν οι Εβραίοι, έχει αποτιμηθεί σαν βοσκότοπος. Ένας βοσκότοπος "χαρακτηρισμένος" και άρα χωρίς κανένα αναπτυξιακό "δικαίωμα". Ένας βοσκότοπος αξίας μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Πόσο μπορεί ν αλλάξει αυτή η αξία, αν "οικοπεδοποιηθεί" και πωληθεί σε ανθρώπους, οι οποίοι ενδιαφέρονται για τουριστικές επενδύσεις ή απλά για δόμηση εξοχικών κατοικιών; Πόσο αμύθητη μπορεί να είναι η αξία ενός ιδιωτικού νησιού, που "βλέπει" την Αττική γη;
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι η ΚΕΔ δεν μπορεί να μπει σε κανένα χρηματιστήριο και για κανέναν λόγο. Όχι μόνον επειδή υπάρχει νομικό κώλυμα Συνταγματικής υφής, αλλά επειδή απλούστατα δεν τη "χωράει" κανένα χρηματιστήριο. Δεν χωράει κανένα χρηματιστήριο μια εταιρεία, η οποία φέρεται να ελέγχει και να διαχειρίζεται το 15% τουλάχιστον της ελληνικής επικράτειας. Κατ’ αρχήν… και μόνον που την λέμε "εταιρεία", κάνουμε κατάχρηση της έννοιας. Η ΚΕΔ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ. Δεν μπορεί να είναι εταιρεία. Δεν ιδρύθηκε για να είναι εταιρεία, γιατί δεν έχει δικά της συμφέροντα να υπερασπιστεί ή να επεκτείνει.
Το 1979, που ιδρύθηκε —και δεν υπήρχε εκείνη την εποχή ούτε στη φαντασία κάποιων η έννοια της "ιδιωτικοποίησης"— πήρε το όνομα αυτό για λόγους ευκολίας της "έκφρασης". Κάποιοι ίδρυσαν ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και του έδωσαν τη μορφή εταιρείας, για να λειτουργεί το οργανόγραμμά του. Εκφραστική "αδεία" ονομάζεται "εταιρεία". Η ΚΕΔ στην πραγματικότητα είναι μια δημόσια υπηρεσία, η οποία καταμετρά, ελέγχει και προστατεύει τη δημόσια περιουσία. Μια νομική και τοπογραφική υπηρεσία είναι, που διατηρεί το "χαρτοφυλάκιο" των τίτλων ιδιοκτησίας του δημοσίου. Τους τίτλους της ξένης για την εταιρεία περιουσίας. Τη διαχείριση αυτής της περιουσίας δεν την είχε η διοίκησή της "εταιρείας" αυτής, αλλά η εκάστοτε Κυβέρνηση, σε συνεργασία και υπό τον έλεγχο της Βουλής των Ελλήνων. Από την ταυτότητα αυτών των διαχειριστών καταλαβαίνουμε ότι την πραγματική ιδιοκτησία αυτής της περιουσίας δεν την είχε το κράτος, αλλά ο ίδιος ο ελληνικός λαός, ο οποίος ψήφιζε απ’ ευθείας τους διαχειριστές της.
Αυτή η "εταιρεία" είναι πρακτικά αδύνατον να μπει στο χρηματιστήριο. Είναι αδύνατον αυτό, το οποίο αποκτήθηκε με το αίμα των προγόνων μας, να "παραχωρηθεί" σε ντόπιους ή ξένους "επενδυτές" για χρήματα. Είναι αδύνατον με λίγα εκατομμύρια να αποκτά κάποιος "δικαίωμα" σε μια λαϊκή περιουσία αξίας άνω των 300 δις ευρώ. Είναι αδύνατον να αποκτά κάποιος με λίγα χρήματα διψήφιο "δικαίωμα" σε μια μονάκριβη πατρίδα. Ακόμα δηλαδή κι αν κάποιος θέλει να ιδιωτικοποιήσει μέρος αυτής της περιουσίας, θα πρέπει να τη "σπάσει" σε μικρότερα "κομμάτια" και αυτά να μπουν στο χρηματιστήριο. Δεν είναι δυνατόν να μπει η ΚΕΔ ενιαία στο χρηματιστήριο. Η ΚΕΔ, που φέρεται σαν "ιδιοκτήτης" του Γράμμου, του Αίμου, του Ψηλορείτη, του Υμηττού ή της Πάρνηθας.
Όταν η ΚΕΔ από μόνη της ισοδυναμεί σε αξία με 100 ΟΤΕ, αντιλαμβανόμαστε πως μπορεί να "σπάσει" όχι μόνον σε εκατό, αλλά σε πολύ περισσότερα από τόσα κομμάτια. Ο "ΥΜΗΤΤΟΣ Α.Ε." μόνος του μπορεί να μπει στο χρηματιστήριο. Ο Γράμμος, μόνον αν "σπάσει" σε κομμάτια νομών, μπορεί να "χωρέσει" σε ένα χρηματιστήριο. Όταν μια εισηγμένη Α.Ε., όπως για παράδειγμα ένας "ΓΡΑΜΜΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ", μπορεί —στην έκταση που "αξιοποιεί"—, μέσω της οικοπεδοποίησής του, να μοιράσει δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες άδειες οικοδόμησης εξοχικών κατοικιών, ξενοδοχείων, τουριστικών περιπτέρων, χιονοδρομικών κέντρων κλπ, πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει η μετοχή του; Οι "ΑΚΤΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Α.Ε." μπορούν από μόνες τους να μπουν στο χρηματιστήριο, αν σκεφτεί κάποιος πόσες χιλιάδες αδειών χρήσης και εκμετάλλευσης μπορούν να πουλούν ή να νοικιάζουν κάθε χρόνο. Η "ΠΑΡΝΗΘΑ Α.Ε." μπορεί να κάνει το ίδιο. Το "ΠΡΩΗΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ" επίσης.
Όταν το κάθε βουνό, το κάθε νησί, το κάθε λαγκάδι σ' αυτήν τη χώρα μπορεί να "αξιοποιηθεί" και να βγάλει τεράστια κέρδη, είναι τουλάχιστον αφελές να προσπαθήσει κάποιος να το βάλει σε ένα "ΚΕΔοτσουβάλι", για να το ξεπουλήσει όλο μαζί. Βλάκας να είναι κάποιος, δεν το κάνει.
Άρα, επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με βλάκες, προφανώς έχουμε να κάνουμε με προδότες. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Είναι δυνατόν να θέλει ένας υπουργός των οικονομικών να βγάλει στο "σφυρί" τέτοιου μεγέθους περιουσία, για να εισπράξει 3 ή 4 δις; Είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν τι συμβαίνει; Τι συζήτησε ο Παπανδρέου με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Goldman Sachs στο Πεντελικό; Ποιος έδωσε εντολή και πότε να αποτιμηθεί σε τρέχουσες τιμές η Δημόσια Περιουσία; Η εντολή δόθηκε όταν ο Παπανδρέου ισχυριζόταν ότι το κράτος "έχει" χρήματα να δώσει αυξήσεις στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους ή όταν αυτό μπήκε στο ΔΝΤ; Η εντολή δόθηκε όταν ο Παπακωνσταντίνου διαβεβαίωνε την Ευρώπη ότι η Ελλάδα δεν ζητάει χρήματα ή μετά την εμφάνιση των σκουπιδιών της τρόικας;
Εδώ εύλογα θα πει κάποιος ότι …"είναι σχεδόν αναγκαστική η πράξη αυτή …Κινδυνεύουμε άμεσα με χρεοκοπία και κάτι θα πρέπει να πουλήσουμε για να σωθούμε" …Πρέπει να πληρώσουμε τα "λάθη" μας …όπως θα έλεγαν οι Ευρωπαίοι "φίλοι" μας …Περίπου, θα λέγαμε εμείς. Γιατί; Γιατί εμείς θα πρέπει να ξεπληρώσουμε με πραγματικό κεφάλαιο τα "πέτσινα" χρήματα της Νέας Τάξης. Μας έστελναν κοντέινερ με ψεύτικο πληθωριστικό χρήμα και θα τους το ξεπληρώσουμε με πραγματικό κεφάλαιο; Τι θα γίνει λοιπόν; Θα πτωχεύσουμε; Όχι βέβαια. Θα περιμένουμε. Θα περιμένουμε να δούμε τι θα κάνουν άλλες χώρες, που βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη κατάσταση μ' εμάς. Θα περιμένουμε στην αφόρητη "ζέστη" να δούμε τι θα κάνουν αυτοί, οι οποίοι "καίγονται". Δεν θα είμαστε εμείς τα μόνα κορόιδα του Πλανήτη, να ξεπουλήσουμε την πατρίδα μας, για να ξεπληρώσουμε τα πέτσινα χρήματα των τοκογλύφων. Δεν θα είμαστε εμείς οι "άτυχοι", επειδή έχουμε την τύχη να διατηρούμε ως λαός κολοσσιαία Δημόσια Περιουσία.
Επανερχόμαστε λοιπόν στο ερώτημα, που θέσαμε στην αρχή του κειμένου. Γιατί η Ελλάδα να είναι το θύμα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και των τοκογλύφων της και όχι η Ιρλανδία; Γιατί να βιάζεται να ξεπουλήσει τη Δημόσια Περιουσία της η Ελλάδα και όχι η Ολλανδία; Για όσο διάστημα δεν βλέπουμε κάποιους Ολλανδούς να πουλάνε κανάλια, κάποιους Άγγλους να πουλάνε παλάτια και κάποιους Ιρλανδούς να φεύγουν τελείως από το θεόφτωχο νησί τους, δεν έχουμε κανέναν λόγο να βιαζόμαστε. Αν βιάζεται ο Παπακωνσταντίνου, ας πουλήσει τη δική του περιουσία και ας καταθέσει τις εισπράξεις στον λογαριασμό της γελοιότητας, που ελέγχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Εφόσον δεν το κάνει αυτό εις βάρος της δικής του περιουσίας, ας αφήσει τη δημόσια περιουσία στην ησυχία της. Ο κανόνας είναι ένας και μοναδικός. Τα χρήματα είναι χρήματα και έρχονται και παρέρχονται. Η πατρίδα ούτε έρχεται ούτε παρέρχεται. Η πατρίδα συνδέεται με το αιώνιο κεφάλαιο και αυτό το κεφάλαιο δεν πωλείται ποτέ.
Δεν "υπάρχει" η Δημόσια Περιουσία για τις συναλλαγές του κράτους. Δεν μπαίνει αυτήν η περιουσία σαν "υποθήκη" για τις συναλλαγές του κράτους. Οι πολιτικοί μας ηγέτες ας βρούνε τρόπο να πληρωθούν οι κρατικές υποχρεώσεις μακριά από τη συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Όπως θα ξεπληρώσουν τα χρέη τους οι Ιρλανδοί οι Άγγλοι ή οι Ολλανδοί, έτσι θα τα ξεπληρώσουν και οι Έλληνες. Αν δεν μπορούν οι Γιωργάκηδες, οι Πάγκαλοι και οι Αννούλες της Μπίλντεμπεργκ να βρουν τέτοιο τρόπο, ας παραιτηθούν και ας παραδώσουν την εξουσία σε άλλους, οι οποίοι μπορούν να βρουν. Εμείς τους ψηφίσαμε, γιατί μας είπαν ότι θα έβρισκαν τα χρήματα να το κάνουν. Αν πράγματι δεν υπάρχουν τα χρήματα, ας μας αφήσουν ν' αποφασίσουμε πάλι μόνοι μας με βάση τα νέα δεδομένα.
…Αυτοί μας "παρακάλεσαν" να μας σώσουν …Όχι εμείς. Δεν είδαμε τα πτυχία τους και θαμπωθήκαμε. Λύσεις ψάχναμε κι αυτοί μας ορκίζονταν ότι τις διαθέτουν. Αυτοί ανέβαιναν στα "μπαλκόνια", για να μας πουν ότι από "εκεί" φαίνονταν τα χρήματα. Αν αυτό δεν ισχύει, είτε γιατί δεν γνώριζαν είτε γιατί δεν καταλάβαιναν, ας πάνε στα σπίτια τους. Δεν θα λείψουν από κανέναν. Γι' αυτό να είναι σίγουροι. Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το δούλεμα με τους ίδιους ρυθμούς. Δεν είναι δυνατόν να δανείζεται η Ιρλανδία ή η Πορτογαλία με 2 και 3% και η Ελλάδα να "σώζεται" από το ΔΝΤ με το τοκογλυφικό 5%. Αυτά είναι εγκλήματα, που σύντομα θ' αποκαλυφθούν. Σύντομα θα αποκαλυφθεί αν κάποιοι από τους ηγέτες μας όχι απλά ήταν ανίκανοι, αλλά προδότες. Κάποιοι μας οδήγησαν συνειδητά στη σφαγή του ΔΝΤ επειδή ήταν προδότες και όχι επειδή απλά ήταν βλάκες. Σύντομα θα γίνουν όλα, γιατί ο χρόνος έχει χάσει πλέον τον παλιό "αργό" ρυθμό του. Σήμερα τα πάντα γίνονται με τρομακτικές ταχύτητες και αλίμονο σ' αυτόν που δεν το έχει συνειδητοποιήσει και λειτουργεί με τον "παλιό" χρόνο.
Μέχρι τότε όποιος τολμήσει να βγάλει αυτό το κεφάλαιο στο "σφυρί", να ξέρει ότι στην πραγματικότητα βάζει το κεφάλι του στη λαιμητόμο. Οι λαοί, έστω και δύσκολα, έστω και με τη βία, ανακτούν το κεφάλαιο που θεωρούν ότι είναι ζωτικό για την ύπαρξή τους. Οι ξένοι τοκογλύφοι εύκολα ή δύσκολα δραπετεύουν από τους τόπους όπου εγκλημάτησαν. Οι προδότες όμως δεν γλιτώνουν με τίποτε. Ούτε τα βουνά ούτε τα λαγκάδια θα φύγουν από την Ελλάδα, επειδή θα τα "πάρουν" οι ξένοι. Αλίμονο σ' αυτούς που θα τους τα δώσουν, όταν οι Έλληνες συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτά. Αλίμονο σ' αυτούς, οι οποίοι για μια πρόσκληση στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ πρόδωσαν τους Έλληνες και πρόσφεραν "γη και ύδωρ" σε ξένους.
Είναι φανερό ότι κάποιοι διακατέχονται από άγνοια κινδύνου. Κάποιοι παίζουν με τη φωτιά και η φωτιά μπορεί να σε κάψει. Ο ελληνικός λαός σήμερα δεν αντιδρά, γιατί απλά περιμένει να δει πού οδηγούνται τα πράγματα. Όταν καταλάβει τι συμβαίνει, τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα για τους προδότες. Ο Παπακωνσταντίνου είναι προφανές ότι δεν καταλαβαίνει τη σημαντικότητα των συνεπειών, που έχουν οι επιλογές του. Είναι προφανές, γιατί δεν φαίνεται ν' αναζητά συνενόχους και να μειώσει το βάρος της προσωπικής του ευθύνης μέσα από τη συλλογική ευθύνη. Φερόμενος εντελώς αυτοκτονικά, παίρνει το βάρος των αποφάσεων μόνος του και στην πραγματικότητα αυτοστοχοποιείται. Μόνος του υπερασπίζεται επιλογές, οι οποίες δίνουν σε ομοίους του τη δυνατότητα να "κρύβονται" και να παριστάνουν τους πατριώτες, διαμαρτυρόμενοι. Αυτό αποκαλύπτει την άγνοιά του. Αυτό αποκαλύπτει ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ο λαός τον παρακολουθεί και περιμένει. Περπατάει που περπατάει σαν την "κρεμάστρα" ο φαιδρός Παπακωσταντίνου και δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι η "μοίρα" της είναι να την "κρεμάνε".
Τραϊανού Παναγιώτης
Αρχηγός του ΕΑΜ.Β’
