ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ,ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!!!

Όποιος Έλληνας πολιτικός υπογράψει πώληση δημόσιας γης, είναι εγκληματίας, που δικαιούται τον θάνατο. Η δημόσια γη δεν πωλείται ...Δεν μπορούμε να την πουλήσουμε ...Δεν μας ανήκει, για να φερθούμε σαν ιδιοκτήτες της. Την απέκτησαν οι πατεράδες μας με το αίμα τους, για να την κάνουν δώρο στα παιδιά μας ...Την απέκτησαν οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων, για να την κάνουν δώρο στους Έλληνες του μέλλοντος ...Την απέκτησαν οι νεκροί, για να την κάνουν δώρο στους αγέννητους. Εμείς οι ζωντανοί απλά την εκμεταλλευόμαστε ...Τη δανειζόμαστε από τους ιδιοκτήτες με την υποχρέωση να τους την παραδώσουμε ατόφια ...Ποιος μπορεί να πουλήσει κάτι, το οποίο δεν του ανήκει; 

Παγκόσμια κρίση Χρέους

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

...Η μεγαλύτερη ιδιωτική απάτη της ανθρώπινης ιστορίας.

Ποιοι είναι οι μεγάλοι απατεώνες, που μετεξελίσσονται σε φονείς της ανθρωπότητας;

Πώς η «αρρώστια» της οικονομίας απειλεί την Δημοκρατία και την ελευθερία των λαών;

Μήπως λοιπόν είχαν και έχουν δίκιο οι διάφοροι συνομωσιολόγοι;

Θέλουν να ξεκάνουν την μεσαία τάξη????

Χθες το πρωί συζητούσα με τη φαρμακοποιό μου. Μου εξηγούσε πως η κατάσταση είναι πλέον ανυπόφορη. Δεν πάει άλλο.

Κάθε μέρα έρχεται και μια νέα διάταξη, μια νέα εγκύκλιος, που συμπληρώνει ή που αναιρεί την άλλη. Το κράτος απαρτίζεται από μαθητευόμενους μάγους. Τα φάρμακα μειώνονται, οι τιμές τους ανεβαίνουν, ο ΦΠΑ ανεβοκατεβαίνει, η γραφειοκρατία αυξάνεται (σφραγίδες επί σφραγίδων), και το κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Ούτε στους φαρμακοποιούς, ούτε στους συμβεβλημένους γιατρούς, αλλά ούτε και στους ασφαλισμένους.

«Είναι, σαν να θέλουν να διαλύσουν τη μεσαία τάξη…», μου είπε.

Εδώ και αρκετό διάστημα,

Η Προδοσία του Παπανδρέου στην τελική ευθεία... στο «κόλπο» και ο Σαμαράς.

Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.

Η Προδοσία του Παπανδρέου στην τελική ευθεία... στο «κόλπο» και ο Σαμαράς.

Ο αντιπερισπασμός της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ενός τεράστιου εγκλήματος ...Ενός εγκλήματος κατά της πατρίδας μας και του ελληνικού έθνους ...Ενός εγκλήματος, στο οποίο συμμετέχει εξίσου το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Δεν είναι μόνον το ΠΑΣΟΚ, που έχει αποφασίσει να μας προδώσει στους "δανειστές" μας. Κοντά του είναι ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της μεταπολίτευσης. Ο καθένας απλά παίζει διαφορετικό ρόλο στο ίδιο προδοτικό έργο. Είναι προφανές λοιπόν ότι η μεταπολίτευση έχει πάρει τις αποφάσεις της.
Αφού για δεκαετίες ολόκληρες έτρωγε και έπινε εις βάρος ενός λαού, που είχε την αφέλεια να την εμπιστευτεί, τώρα του στέλνει τον τελικό "λογαριασμό". Για τη μεγάλη "ζωή" και την τεράστια "επιτυχία" των "φεουδαρχών" της μεταπολίτευσης παραδίδεται η χώρα σε ξένους. Παραδίδεται με τον ίδιο απόλυτο τρόπο που κάποτε παραδόθηκε στους Ναζί. Ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σ' αυτήν τη χώρα θα παραδοθεί στα νέα αφεντικά ...Ό,τι είχαν διεκδικήσει και είχαν πάρει την τελευταία φορά που μας "επισκέφτηκαν" οι "πολιτισμένοι" και οι "κοσμοπολίτες" ...Οι "λάτρεις" της ενωμένης Ευρώπης ...Οι "στρατιώτες" της γερμανικής Ευρώπης.

Δεν χρειάζεται πλέον να είναι κανείς μάντης, για να καταλάβει τι θα συμβεί.

Ποδόσφαιρο… …η αρρώστια του βασιλιά απειλεί την ίδια τη δημοκρατία!!!

Ελάχιστα πράγματα, μέσα σ' έναν κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο, έχουν τη διαχρονικότητα του ποδοσφαίρου. Το ποδόσφαιρο συγκλονίζει και προσφέρει τις μεγάλες συγκινήσεις, ακόμη και στη σημερινή εποχή, όπου τα πάντα τείνουν στην απομυθοποίηση και είναι διάχυτος ένας πεσιμισμός επικίνδυνος για τον άνθρωπο. Πολλοί άνθρωποι θεωρούν το ποδόσφαιρο βασιλιά των σπορ κι αυτό είναι αληθές. Είναι αληθές, γιατί η λειτουργία του ποδοσφαίρου μοιάζει με τη λειτουργία ενός πραγματικού βασιλιά. Ένας πραγματικός βασιλιάς συγκινεί τα πλήθη και, μέσω ενός συγκλονιστικού αγώνα, επιχειρεί να τα οδηγήσει από μια αρνητική κατάσταση σε μια άλλη καλύτερη, αν όχι ιδανική.

Διαβάστε περισσότερα »

Ο θάνατος των πολιτικών!!

Tὸ παλαιόν ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ! …Ἔχει ἐπέλθει ἤδη.

Ὁ πολιτικὸς εἶναι ἕνα πρόσωπο ἀπαραίτητον μόνον γιὰ κοινωνίες ποὺ καθίστανται ἀνίκανες νὰ σκεφθοῦν καὶ νὰ συμπράξουν στὴν πολιτικὴ ζωὴ ἑνὸς τόπου. Ἕνα πολιτικὸ ὄν, δῆλα δή ἕνας ἐλεύθερος ἄνθρωπος μὲ πολιτικὴ σκέψι, δὲν χρειάζεται ἐκπροσώπους γιὰ νὰ ἀρθώσῃ πολιτικὸ λόγο.